Eşim benim duamdı, Allah'a hep dua ederdim "hayırlı birisini, beni seven, gözlerinin içine her baktığımda şükretmeme sebeb olan adamı" ver diye.. Çok şükür böyle de oldu, 4,5 yıllık birlikteliğin ardından 7 aylık evliyiz hamdolsun..
Onun olgunluğu, feraseti, her ortama ayak uydurması, yemek yaparken yanıma gelip yardım edeyim mi demesi, masayı birlikte kurup birlikte toplayışımız, dedikodusuz fitne siz fesadsız, safiyane oluşu, onunla el ele yürümek, gözlerinin içine bakarak büyümek, onun yanındayken ilkokul çocugundan farkım yok öyle neşeli oluyorum ki, her tür muhabbetimi gülerek dinliyor :) şımarıyorum onun yanında, kimsenin olmadğı zamanda en iyi dostum, kaybettiğim babamın merhameti, uzakta olduğum annemin şefkati o, gülmekten yanaklarımın ağrıdığı arkadaşım, sigaradaşım, efkârlandığımda sessizliğim, sevgilim, eşim o benim.. adam gibi adam..
ne kadar şükretsem azdır, o benim duamın kabul oluşu.. :)
çok güzel şeyler yazmışsınız hepinizin yuvasına 
