Evliliğimin bitmemesi için çabam

Erken evlenmiş bir adamın aklının yaşayamadıklarında kalması sorunu yaşıyorsunuz. Çevresindeki bekar arkadaşlarının hayatlarını gördükçe ben ne halt yemeye evlendim diyor muhtemelen. Kadınlar ne kadar erken evlenirse evlensin evlilik hayatına genelde uyum sağlıyor ama erkeklerin aklı hep yapamadıklarında yaşayamadıklarında kalıyor. Ben aldatma falan olduğunu düşünmüyorum. Sadece en ufak bir istediğini yapma durumunda sert tepki görünce ööeeehh bu hayatı istemiyorum ben moduna girmiş.
 
Eşinizi çok mu kısıtlıyorsunuz sosyal çevresinden? Ayrıca daha önce ben de ayrılmanın eşiğine geldim, boşanma cümleleri oldu, 3 5 gün küslükler vb. En sonunda da boşandık. Belli bir noktaya gelinince malesef ilişkilerde yaşananlar yok sayılamıyor, başa dönülmüyor.
 
Merhabalar, bu siteye ilk kez üye oldum ve ilk kez bir derdimi bu şekilde birileri ile paylaşıyorum.
26 yaşındayım ve 1.5 yıllık evliyim, eşim de aynı yaşta. birbirimizi çok severek evlendik. sevgililik ve nişanlılkta da ara ara her insan gibi kavgalarımız oluyordu, kendisi çok sinirli bir insan ben de genelde huyuna gitmeye çalışırım.
Evlilikten sonra da kavgalarımız tabi ki olmaya devam etti ama gerçekten çok saçma nedenini bile hatırlamadığım sebeplerden olurdu hep kavgalarımız. arkadaşlarını pek sevmem hepsi bekar ve hepsinin ağzında hep kız muhabbetleri dönüyor. görüşmesini istemem.
Her neyse konuya gelecek olursam benim ve onun çalışma saatleri birbirine uymuyor mesela ben işteyken o evde ben evdeyken o işte oluyor. yine benim işte onun evde olduğu bir gün beni arayıp iş arkadaşları ile bi arkadaşının terasında mangal yapıcaklarını gitmek istediğini söyledi ben de tamam dedim. iş arkadaşlarını hiç tanımıyorum onlar hakkında yorumda bulunmak istemiyorum bu yüzden.
saat 5te evden çıktıktan sonra onu hiç aramadım rahatsız etmemek için, akşam vakti saat 10 gibi kaçta geleceğini sordum sen uyu yarın izinliyiz oturuyoruz dedi. uyuya kalmışım. Saat 1de çok alkollü olduğunu ve orda kalacağını yazmış ben de mesaj sesine uyandım ve çok sinirlenip tepkimi gösterdim, daha sonrası hep kavga ile devam etti 3 gün boyunca. bana çok ama çok kötü davranmaya başladı benden boşnmak istediğini söyledi, ben tabi ki istemiyordum çünkü evet bazen beni üzse de yaptıklarıyla onun da beni ne kadar sevdiğinin farkındayım. çabaladım konuştum yalvardım yok vazgeçiremeyince evden çıktım ve o akşam bize yardımcı olabileceğini düşündüğüm insanların yanına giderek ilk kez durumu anlattım. bir şekilde bir araya gelip konuştuk onların da yardımıyla. kararında netti hala boşanmak istediğini çok mutsuz olduğunu çok sıkıldığını kavga etmekten yorulduğunu öne sürüyordu. Biz bir şekilde barıştık ve şuan aramız 2 gündür iyi.
ama çok üzgünüm bu kadar bosanmakta ısrarcı olan birisini bırakmamakta hata mı yaptım? ama içimden hiç gelmiyordu hayatıma devam edemem gibi geliyor bir şekilde hayatım daha kötü olur gibi geliyor. Şu an o da bana karşı çok iyi ama 2 gün önce bambaşka dünyanın en kötü insanıydı. anlatıp içimi dökmek istedim galiba:KK43: insan başkasına akıl vermeye gelince çok kolay oluyor ama asla kendi o aklı uygulayamıyormuş..
Boşanın boşanmayın diyemem..

Çalışan insansınız, neye göre hayatınıza devam edemeyeceksiniz? Dünya hiçbir insanın üzerine kurulu değil.. Eşinizden önce nasıl yaşıyordunuz? Devam edecekseniz bile çocuk düşünmeyin lütfen bi süre..
 
Her neyse konuya gelecek olursam benim ve onun çalışma saatleri birbirine uymuyor mesela ben işteyken o evde ben evdeyken o işte oluyor. yine benim işte onun evde olduğu bir gün beni arayıp iş arkadaşları ile bi arkadaşının terasında mangal yapıcaklarını gitmek istediğini söyledi ben de tamam dedim. iş arkadaşlarını hiç tanımıyorum onlar hakkında yorumda bulunmak istemiyorum bu yüzden.
saat 5te evden çıktıktan sonra onu hiç aramadım rahatsız etmemek için, akşam vakti saat 10 gibi kaçta geleceğini sordum sen uyu yarın izinliyiz oturuyoruz dedi. uyuya kalmışım. Saat 1de çok alkollü olduğunu ve orda kalacağını yazmış ben de mesaj sesine uyandım ve çok sinirlenip tepkimi gösterdim, daha sonrası hep kavga ile devam etti 3 gün boyunca. bana çok ama çok kötü davranmaya başladı benden boşnmak istediğini söyledi, ben tabi ki istemiyordum çünkü evet bazen beni üzse de yaptıklarıyla onun da beni ne kadar sevdiğinin farkındayım. çabaladım konuştum yalvardım yok vazgeçiremeyince evden çıktım ve o akşam bize yardımcı olabileceğini düşündüğüm insanların yanına giderek ilk kez durumu anlattım. bir şekilde bir araya gelip konuştuk onların da yardımıyla. kararında netti hala boşanmak istediğini çok mutsuz olduğunu çok sıkıldığını kavga etmekten yorulduğunu öne sürüyordu. Biz bir şekilde barıştık ve şuan aramız 2 gündür iyi.
ama çok üzgünüm bu kadar bosanmakta ısrarcı olan birisini bırakmamakta hata mı yaptım? ama içimden hiç gelmiyordu hayatıma devam edemem gibi geliyor bir şekilde hayatım daha kötü olur gibi geliyor. Şu an o da bana karşı çok iyi ama 2 gün önce bambaşka dünyanın en kötü insanıydı. anlatıp içimi dökmek istedim galiba:KK43: insan başkasına akıl vermeye gelince çok kolay oluyor ama asla kendi o aklı uygulayamıyormuş..
bana bunu yazcak ben derim boşuyorum seni diye başka yerde kalcak he kim bilir ne halt yiyor. bizde çok tartıştık bana bu ne ya boşanalım anlaşamıyoruz dediğinde mıç mıç ağlar ya saçmalama falan derdim. şimdi desin yiyosa. bi kere boşıycam seni dedi bende hiç haber bile vermeden babamın evine gittim 2 hafta kaldım aileler araya girdi boşanıcam istemiyorum bebek gibi yaşarım onsuz özgürüm artık dedim tutuştu o günden bu güne bir daha asla bana ayrılığı bırak tek ters hareketi bile olmadı.
insanlar çok nankör ve çok salak bir varlık cepte gördüğünün değerini bilmez üzerine basar geçer. sakın cepte olan olma
 
Böyle bir şey olamaz. siz evlisiniz gecenin bir yarısı bir mesajla başka yerde kalacağını haber veremez. evliliğe çok hazır değilmiş anladığım kadarıyla buda ona ağır gelmiş... bir de üzerine çocuğunuz olursa daha çok sıkılacak beyefendi. bence kendinizi çok yıpratmayın ya
ha bu arada kimse birisi için ölmez. her şey unutulur.
ama ben olsam boşanma için bu kadar ısrar eden birine hayır kal benimle diye yalvarmam
 
Maalesef boşanmak konusu sadece şimdilik kapanmış gibi görünüyor. İpleri eline vermişsiniz, artık her sıkıntıda boşanalım diyecek
 
Konuyu okudum eski evliliğim canlandı gözümde, her şeyde boşanma bahanesini öne süren adamdan hayır gelmez. Bir kere oldu alttan aldınız ya artık hep aynısı olacak üzgünüm. Alıştı bir kere, aldatma vs olayını bilmiyorum arkadaşında kalma olayı da saçma ben olsam misilleme yapar kalırdım kankiletalarimda hem içim soğur hem de trip yaparsa aynısını yapardim. Ok bosanalim derse bahane olduğunu da anlamış olursun, böyle manipulasyona böyle hareket
 
tek başına çaba hiçbir zaman sonuç vermez evlilik tek kişinin değil iki kişinin işi bacım iyi düşün bence
 
Neden bu kadar kısıtlıyorsunuz ki kocanızı ? En yakın arkadaşımı bile göremiyorum demiş adam .
 
amacım sizi kırmak değil ama umarım gözünüz açılır.
sizin evliliğinizde sorun var. 26 yaşında adam 1 yıllık eşini evde tek bırakıp arkadaşlarıyla kalmaz. kal desende kalmaz. 15 yıllık evlilik olur anlarım ama sizin daha cicim zamanı olması gerekiyordu. hem kıskanır hem eşinin gece evde tek kalmasından rahatsız olur. bu adam çok anormal.
erkek adam sözünde durur.gece 10 da geleceğim diyorsa gelir. daha evden çıkarken size yalan söylemiş. amacı o geceyi orada geçirmekmiş. sizin uyumanızı bekleyip nasılsa uyumuştur şimdi sorun çıkarmaz diye saat 1 i bekleyerek mesaj atmış. o yüzden yalancı ve sorumsuz.
bir erkek boşanacağım lafını boşuna etmez. arkasında mutlaka başka bir kadın çıkar. günlerce aynı cümleyi tekrarlaması bir anlık sinirle söylemediğini gösteriyor.
 
Kaldığı evi sen bilmiyorsun hadi bilsen neyse. Hem suçlu hem güçlü olmuş. Üstüne sen de bosanmayalim diye yalvarmışsın. Şimdi kim tutar haşmetli padişahı?
Senin ailevi sıkıntıların mı var? Neden kotktun bu kadar ?
Normalde "bu kadar küçük meselede boşanmaya kalkiyorsan sevmiyorsun dur zaten o zaman güle güle" demen gerekirdi.
Panik olmuşsun neden ? Bir travman var senin belli (kendimden biliyorum)
 
Merhabalar, bu siteye ilk kez üye oldum ve ilk kez bir derdimi bu şekilde birileri ile paylaşıyorum.
26 yaşındayım ve 1.5 yıllık evliyim, eşim de aynı yaşta. birbirimizi çok severek evlendik. sevgililik ve nişanlılkta da ara ara her insan gibi kavgalarımız oluyordu, kendisi çok sinirli bir insan ben de genelde huyuna gitmeye çalışırım.
Evlilikten sonra da kavgalarımız tabi ki olmaya devam etti ama gerçekten çok saçma nedenini bile hatırlamadığım sebeplerden olurdu hep kavgalarımız. arkadaşlarını pek sevmem hepsi bekar ve hepsinin ağzında hep kız muhabbetleri dönüyor. görüşmesini istemem.
Her neyse konuya gelecek olursam benim ve onun çalışma saatleri birbirine uymuyor mesela ben işteyken o evde ben evdeyken o işte oluyor. yine benim işte onun evde olduğu bir gün beni arayıp iş arkadaşları ile bi arkadaşının terasında mangal yapıcaklarını gitmek istediğini söyledi ben de tamam dedim. iş arkadaşlarını hiç tanımıyorum onlar hakkında yorumda bulunmak istemiyorum bu yüzden.
saat 5te evden çıktıktan sonra onu hiç aramadım rahatsız etmemek için, akşam vakti saat 10 gibi kaçta geleceğini sordum sen uyu yarın izinliyiz oturuyoruz dedi. uyuya kalmışım. Saat 1de çok alkollü olduğunu ve orda kalacağını yazmış ben de mesaj sesine uyandım ve çok sinirlenip tepkimi gösterdim, daha sonrası hep kavga ile devam etti 3 gün boyunca. bana çok ama çok kötü davranmaya başladı benden boşnmak istediğini söyledi, ben tabi ki istemiyordum çünkü evet bazen beni üzse de yaptıklarıyla onun da beni ne kadar sevdiğinin farkındayım. çabaladım konuştum yalvardım yok vazgeçiremeyince evden çıktım ve o akşam bize yardımcı olabileceğini düşündüğüm insanların yanına giderek ilk kez durumu anlattım. bir şekilde bir araya gelip konuştuk onların da yardımıyla. kararında netti hala boşanmak istediğini çok mutsuz olduğunu çok sıkıldığını kavga etmekten yorulduğunu öne sürüyordu. Biz bir şekilde barıştık ve şuan aramız 2 gündür iyi.
ama çok üzgünüm bu kadar bosanmakta ısrarcı olan birisini bırakmamakta hata mı yaptım? ama içimden hiç gelmiyordu hayatıma devam edemem gibi geliyor bir şekilde hayatım daha kötü olur gibi geliyor. Şu an o da bana karşı çok iyi ama 2 gün önce bambaşka dünyanın en kötü insanıydı. anlatıp içimi dökmek istedim galiba:KK43: insan başkasına akıl vermeye gelince çok kolay oluyor ama asla kendi o aklı uygulayamıyormuş..
Şimdide sen boşanmak istiyorum de.
 
Sanki.
Çünkü konuşurken evden çıkmamaktan sıkıldığından kimseyle görüşmediğinden en yakın arkadaşını bile aylardır görmediğinden bahsetti
Peki bu gerçekten böyle mi ?
Kendinize özel zamanlar ayirmiyor musunuz ?
Bence çiftlerin evlilikte ayrı zaman geçirmeleri lazım.
Mesela bana göre haftada bir dışarı çıkıp arkadaşlarıyla kalmasında bir sorun yok.
Bana da vakit ayirip o dengeyi kuruyorsa sıkıntı yoktur benim açımdan.
Sizin durumunuzda adam sarhosmus zaten sarhoş insanla tartışmak yanlış baştan anlamaz sizi birde o kafayla arac falan kullanıp gelmesi sıkıntı zaten.
 
Eşiniz sosyal çevresinden uzak kaldığı için tepkili gibi geldi bana. Açıkçası kimseye iyi gelmez arkadaşsız hissetmek.
 
Bir Evliligin ilk yillari cogu insan icin biraz zor geçiyor simdilik olani unutun ve onunuze bakin.bakalim kac gun daha iyi devam edecek?ikincisi bu adamdan emin olmadan asla cocuk sahibi olmayin yanan siz olursunuz erkeklere hic bir sey olmuyor.Ücüncüsüde bir daha boyle bir sey olursa kimseye gidipte derdinizi anlatip yardim istemeyin cünkü bu is baskasinin konusmasiyla arayı bulmasiyla olacak bi is degil.Ancak kendinizi yipratirsiniz.
 
X