• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

evliliğimde bir çıkmaza girdim

1englishteacher

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
2 Mart 2025
32
9
1
merhabalar herkese, eşimle ilgili ne yapacağımı şaşırmış durumdayım bir çıkmaza girdim ve biraz buraya içimi dökmek istiyorum. 2 yıllık evliyim, ilk yıllarda evliliğin biraz oturması, aynı evde ev ortamında birbirimizi daha iyi tanımamız, alışmamız adına hep sabrettim değişecektir dedim ama sanırım benim eşim böyle ve fedakarlık sorumluluk nedir bilmiyor. Bir gün dönüp de tereddüt edersem bu yazdıklarımı tekrar tekrar okumak için de bir yandan buraya yazmak istiyorum.



Eşimle aslında uzun yıllardır tanışıyorduk daha sonra bu tanışıklık ilişkiye dönüştü ve evlenmeden önce 3 yıllık bir beraberliğimiz oldu. O zamanlar her şey güzeldi, iletişimimiz iyiydi birlikte zaman geçirmekten keyif alıyorduk fakat aynı ev içinde çok zaman geçirmemiştik bu nedenle aslında evlenince farklı yönleriyle tanıştım gibi bir şey oldu. Eşim evlendiğimizden beri bana karşı ilgisizleşti artık aynı evin içinde iki farklı koltukta oturup saatlerce telefonuyla ilgilenebilen, evle ilgili tüm yükü üzerime yıkan, sorumluluk almaktan kaçınan, ekonomik şiddet uygulayan, ailesine karşı asla koruyamayan, önceliklerini bilemeyen, küfür eden, agresif tavırlar sergileyen, dışarıda kadınlara rahat rahat bakan bir bireye dönüştü. Dışarıda bulunduğu zamanlarda asla arayıp mesaj atmıyor, hastayken ilgilenmiyor, hiçbir hastane ziyaretime gelmiyor, hastalık bu geçer deyip geçiştiriyor, her şeyi yalnız yapıyorum. Örneğin işten eve geliyor saatlerce telefonundan at yarışlarını takip ediyor, arkadaşları ile bir araya gelip sanal bahis oynuyor her hafta sonu alkol alıyor vs. hafta içi ikimiz de çalışıyoruz hafta sonu en azından bir aktivite bir şey yapalım diyorum bugün şu arkadaşım ile görüşecektim deyip onlarla buluşup alkol alıyor eve gece geliyor. Bu arada o arkadaşları ile aynı sitede oturuyoruz orada olduğundan eminim herhangi bir aldatmadan şüphelenmiyorum, benim eşimin karakteri böyle gamsız ve sorumsuz onu anladım.



Bizim düğünden kalan borçlarımız vardı o yüzden dışarıda çok aktivite yapmıyorduk ben de anlayış gösterip evin alışverişini ya da ihtiyaçlarını karşılıyordum. Şimdi borçlar azaldı bakıyorum hala tüm yükü üzerime yıkıyor, kendiliğinden gelip alışverişe gidelim eve şunu alalım ihtiyaç var demiyor. Hiçbir özel günde bana bir kez bile hediye almıyor fakat annesinin doğum gününde ona çeyrek altınlı bileklik alıyor. Sanal bahise, at yarışlarına , alkole para ayırıyor ben bir şey istediğimde ya da hadi şunu yapalım dediğimde sıkışığım diyor. Biz bu uyguladığı ekonomik şiddet nedeniyle yine bir kavga etmiştik kredi kartı borcum vardı çok az bir kısmını ödeyememiştim ondan istedim vermedi tartışma büyüdü ve boğazımı sıktı, evden kovdu uzaklaştırma aldırdım daha sonra tabi olay soğudu barıştık o konuda affetmeyecektim hatalıyım. Ama yeni evlenmiştik ve şans vermek istedim.



Bir diğer rahatsız olduğum konu da ev işlerinde asla yardım etmemesi. Eşim üniversiteyi aile yanında okumuş hiç evden uzaklaşmamış evin tek erkeği iki de kız kardeşi var, bu nedenle asla sorumluluk almamış hep bir şeyleri onun yerine yapan biri olmuş. Hal böyle olunca bu bizim evliliğimiz de yansıdı. Örneğin ben bu hafta sonu erkenden kalkıp kahvaltı hazırlıyorum, akşama kadar temizlik yapıyorum eşim tüm gün aynı yerde döne döne telefonuyla ilgilendi yardım isteyince de “karışma lan bana, annem misin? ev işleri sana ait, ben böyleyim işine geliyorsa “ gibi cevaplar verdi. Tartıştık yine ve ben ne demek ben böyleyim bu evde tek yaşamıyorum senin de yardım etmen gerekiyor dediğimde beni böyle kabul ediyorsan et dedi , ben de demek ki değişecek kadar değer vermiyorsun dedim “aynen” dedi bu kadar gamsız yani. Daha sonra sinirle tartışma uzamasın diye dedim diye savunma yapıyor gerçekten trajikomik.



Yine bir diğer husus da ailesine karşı koruyup bir duruş sergileyememesi. Ben büyük kız kardeşiyle konuşmuyorum bazı saygısızlıklar yaptı, geçen onlara gittik dışarıdalardı iki kız kardeş ve akşam eve geldiler bizim salonda olduğumuzu bile bile hoşgeldiniz diyip selam bile vermediler, oysa küçük kardeşiyle bir sorunum yoktu. Bunu eşimle görüştüm canı sağolsun gibi bir cümle kurdu. Büyük kız kardeşiyle önceki tartışmamızda da mesela asla araya girip bir şey demedi beni haklı görmesine rağmen kıza bir çıkış sergilemedi tartışma bittikten sonra onu sakinleştirmeye gitti . Bu durumda ondan bir duruş beklerdim ve bunu yapmadı.



Ve son olarak belki en iğrenci dışarıda yürürken başka kadınlara rahat rahat bakması.. Geçen gün arkadaşlarımızla bir yere oturduk uzun zaman sonra ve yan masadaki bir kadına baktığını farkettim. Kadının dekoltesi ve orada bir dövmesi vardı ona bakıyordu bundan rahatsız oldum tartıştık ve bana kurduğu cümle “dövmesi ne diye anlamaya çalışıyordum” ?? gerçekten şaka gibi. Bunun yanında bazen instragramında da arama kısmında kız isimleri aratıyor bir kez de eski sevgilisinin ismini aratmış bu nedenlerle de tartışma oldu, anlayacağınız çok soğudum ve aramız fazlasıyla açıldı . Artık en ufak tartışmada kapıyı kitleyip yatar oldum çok sıkıldım. Kapıyı kitleyince de geçen gün yine küfür etti ben artık tartışmaktan yorulup kapıyı açmadan uyudum. Artık yan yana bile yatmak istemiyorum çünkü hijyenine bile dikkat etmiyor o derece saygısız, bunaldım. Biliyorum boşan diyeceksiniz ben de çoğu zaman istiyorum fakat sanırım kendi ailemden de çok sevgi görmediğim, kavgaların içinde büyüdüğüm için en ufak bir sevgi gösterisinde tekrar barışıyorum, her evlilikte böyle zamanlar oluyor mu merak ediyorum, yeni evliyiz ne yapmalıyım terapi işe yarar mı yoksa kestirip atmalı mıyım, çok sıkıldım ve soğumuş durumdayım her şeyden. Evlenmeden önce ben farklı bir ilde görev yapıyordum her şey çok güzeldi, arkadaşlarım, çevrem, ortamım… Evlendiğimden beri o kadar yalnız ve çaresiz hissediyorum ki..
 
Son düzenleme:
Eşim evlendiğimizden beri bana karşı ilgisizleşti artık aynı evin içinde iki farklı koltukta oturup saatlerce telefonuyla ilgilenebilen, evle ilgili tüm yükü üzerime yıkan, sorumluluk almaktan kaçınan, ekonomik şiddet uygulayan, ailesine karşı asla koruyamayan, önceliklerini bilemeyen, küfür eden, agresif tavırlar sergileyen, dışarıda kadınlara rahat rahat bakan bir bireye dönüştü. Dışarıda bulunduğu zamanlarda asla arayıp mesaj atmıyor, hastayken ilgilenmiyor, hiçbir hastane ziyaretime gelmiyor, hastalık bu geçer deyip geçiştiriyor, her şeyi yalnız yapıyorum. Örneğin işten eve geliyor saatlerce telefonundan at yarışlarını takip ediyor, arkadaşları ile bir araya gelip sanal bahis oynuyor
Şu kısımı okumama yetti maşallah ne ararsan var sen hala haftasonu etkinlik yapalım derdindeymişsin devamını okumadım bile birazcık aklın kendine saygın varsa boşanırsın bu adamdan.

Duymaya ihtiyacın olduğununu düşündüğüm diğer cevabı vereyim.Seni zerre sevmiyor ve önemsemiyor.Kapanış.
 
merhabalar herkese, eşimle ilgili ne yapacağımı şaşırmış durumdayım bir çıkmaza girdim ve biraz buraya içimi dökmek istiyorum. 2 yıllık evliyim, ilk yıllarda evliliğin biraz oturması, aynı evde ev ortamında birbirimizi daha iyi tanımamız, alışmamız adına hep sabrettim değişecektir dedim ama sanırım benim eşim böyle ve fedakarlık sorumluluk nedir bilmiyor.



Eşimle aslında uzun yıllardır tanışıyorduk daha sonra bu tanışıklık ilişkiye dönüştü ve evlenmeden önce 3 yıllık bir beraberliğimiz oldu. O zamanlar her şey güzeldi, iletişimimiz iyiydi birlikte zaman geçirmekten keyif alıyorduk fakat aynı ev içinde çok zaman geçirmemiştik bu nedenle aslında evlenince farklı yönleriyle tanıştım gibi bir şey oldu. Eşim evlendiğimizden beri bana karşı ilgisizleşti artık aynı evin içinde iki farklı koltukta oturup saatlerce telefonuyla ilgilenebilen, evle ilgili tüm yükü üzerime yıkan, sorumluluk almaktan kaçınan, ekonomik şiddet uygulayan, ailesine karşı asla koruyamayan, önceliklerini bilemeyen, küfür eden, agresif tavırlar sergileyen, dışarıda kadınlara rahat rahat bakan bir bireye dönüştü. Dışarıda bulunduğu zamanlarda asla arayıp mesaj atmıyor, hastayken ilgilenmiyor, hiçbir hastane ziyaretime gelmiyor, hastalık bu geçer deyip geçiştiriyor, her şeyi yalnız yapıyorum. Örneğin işten eve geliyor saatlerce telefonundan at yarışlarını takip ediyor, arkadaşları ile bir araya gelip sanal bahis oynuyor her hafta sonu alkol alıyor vs. hafta içi ikimiz de çalışıyoruz hafta sonu en azından bir aktivite bir şey yapalım diyorum bugün şu arkadaşım ile görüşecektim deyip onlarla buluşup alkol alıyor eve gece geliyor. Bu arada o arkadaşları ile aynı sitede oturuyoruz orada olduğundan eminim herhangi bir aldatmadan şüphelenmiyorum, benim eşimin karakteri böyle gamsız ve sorumsuz onu anladım.



Bizim düğünden kalan borçlarımız vardı o yüzden dışarıda çok aktivite yapmıyorduk ben de anlayış gösterip evin alışverişini ya da ihtiyaçlarını karşılıyordum. Şimdi borçlar azaldı bakıyorum hala tüm yükü üzerime yıkıyor, kendiliğinden gelip alışverişe gidelim eve şunu alalım ihtiyaç var demiyor. Hiçbir özel günde bana bir kez bile hediye almıyor fakat annesinin doğum gününde ona çeyrek altınlı bileklik alıyor. Sanal bahise, at yarışlarına , alkole para ayırıyor ben bir şey istediğimde ya da hadi şunu yapalım dediğimde sıkışığım diyor. Biz bu uyguladığı ekonomik şiddet nedeniyle yine bir kavga etmiştik kredi kartı borcum vardı çok az bir kısmını ödeyememiştim ondan istedim vermedi tartışma büyüdü ve boğazımı sıktı, evden kovdu uzaklaştırma aldırdım daha sonra tabi olay soğudu barıştık o konuda affetmeyecektim hatalıyım. Ama yeni evlenmiştik ve şans vermek istedim.



Bir diğer rahatsız olduğum konu da ev işlerinde asla yardım etmemesi. Eşim üniversiteyi aile yanında okumuş hiç evden uzaklaşmamış evin tek erkeği iki de kız kardeşi var, bu nedenle asla sorumluluk almamış hep bir şeyleri onun yerine yapan biri olmuş. Hal böyle olunca bu bizim evliliğimiz de yansıdı. Örneğin ben bu hafta sonu erkenden kalkıp kahvaltı hazırlıyorum, akşama kadar temizlik yapıyorum eşim tüm gün aynı yerde döne döne telefonuyla ilgilendi yardım isteyince de “karışma lan bana, annem misin? ev işleri sana ait, ben böyleyim işine geliyorsa “ gibi cevaplar verdi. Tartıştık yine ve ben ne demek ben böyleyim bu evde tek yaşamıyorum senin de yardım etmen gerekiyor dediğimde beni böyle kabul ediyorsan et dedi , ben de demek ki değişecek kadar değer vermiyorsun dedim “aynen” dedi bu kadar gamsız yani. Daha sonra sinirle tartışma uzamasın diye dedim diye savunma yapıyor gerçekten trajikomik.



Yine bir diğer husus da ailesine karşı koruyup bir duruş sergileyememesi. Ben büyük kız kardeşiyle konuşmuyorum bazı saygısızlıklar yaptı, geçen onlara gittik dışarıdalardı iki kız kardeş ve akşam eve geldiler bizim salonda olduğumuzu bile bile hoşgeldiniz diyip selam bile vermediler, oysa küçük kardeşiyle bir sorunum yoktu. Bunu eşimle görüştüm canı sağolsun gibi bir cümle kurdu. Büyük kız kardeşiyle önceki tartışmamızda da mesela asla araya girip bir şey demedi beni haklı görmesine rağmen kıza bir çıkış sergilemedi tartışma bittikten sonra onu sakinleştirmeye gitti . Bu durumda ondan bir duruş beklerdim ve bunu yapmadı.



Ve son olarak belki en iğrenci dışarıda yürürken başka kadınlara rahat rahat bakması.. Geçen gün arkadaşlarımızla bir yere oturduk uzun zaman sonra ve yan masadaki bir kadına baktığını farkettim. Kadının dekoltesi ve orada bir dövmesi vardı ona bakıyordu bundan rahatsız oldum tartıştık ve bana kurduğu cümle “dövmesi ne diye anlamaya çalışıyordum” ?? gerçekten şaka gibi. Bunun yanında bazen instragramında da arama kısmında kız isimleri aratıyor bir kez de eski sevgilisinin ismini aratmış bu nedenlerle de tartışma oldu, anlayacağınız çok soğudum ve aramız fazlasıyla açıldı . Artık en ufak tartışmada kapıyı kitleyip yatar oldum çok sıkıldım. Kapıyı kitleyince de geçen gün yine küfür etti ben artık tartışmaktan yorulup kapıyı açmadan uyudum. Artık yan yana bile yatmak istemiyorum çünkü hijyenine bile dikkat etmiyor o derece saygısız, bunaldım. Biliyorum boşan diyeceksiniz ben de çoğu zaman istiyorum fakat sanırım kendi ailemden de çok sevgi görmediğim, kavgaların içinde büyüdüğüm için en ufak bir sevgi gösterisinde tekrar barışıyorum, her evlilikte böyle zamanlar oluyor mu merak ediyorum, yeni evliyiz ne yapmalıyım terapi işe yarar mı yoksa kestirip atmalı mıyım, çok sıkıldım ve soğumuş durumdayım her şeyden. Evlenmeden önce ben farklı bir ilde görev yapıyordum her şey çok güzeldi, arkadaşlarım, çevrem, ortamım… Evlendiğimden beri o kadar yalnız ve çaresiz hissediyorum ki..
Boşanmak için neyi bekliyorsunuz
 
merhabalar herkese, eşimle ilgili ne yapacağımı şaşırmış durumdayım bir çıkmaza girdim ve biraz buraya içimi dökmek istiyorum. 2 yıllık evliyim, ilk yıllarda evliliğin biraz oturması, aynı evde ev ortamında birbirimizi daha iyi tanımamız, alışmamız adına hep sabrettim değişecektir dedim ama sanırım benim eşim böyle ve fedakarlık sorumluluk nedir bilmiyor.



Eşimle aslında uzun yıllardır tanışıyorduk daha sonra bu tanışıklık ilişkiye dönüştü ve evlenmeden önce 3 yıllık bir beraberliğimiz oldu. O zamanlar her şey güzeldi, iletişimimiz iyiydi birlikte zaman geçirmekten keyif alıyorduk fakat aynı ev içinde çok zaman geçirmemiştik bu nedenle aslında evlenince farklı yönleriyle tanıştım gibi bir şey oldu. Eşim evlendiğimizden beri bana karşı ilgisizleşti artık aynı evin içinde iki farklı koltukta oturup saatlerce telefonuyla ilgilenebilen, evle ilgili tüm yükü üzerime yıkan, sorumluluk almaktan kaçınan, ekonomik şiddet uygulayan, ailesine karşı asla koruyamayan, önceliklerini bilemeyen, küfür eden, agresif tavırlar sergileyen, dışarıda kadınlara rahat rahat bakan bir bireye dönüştü. Dışarıda bulunduğu zamanlarda asla arayıp mesaj atmıyor, hastayken ilgilenmiyor, hiçbir hastane ziyaretime gelmiyor, hastalık bu geçer deyip geçiştiriyor, her şeyi yalnız yapıyorum. Örneğin işten eve geliyor saatlerce telefonundan at yarışlarını takip ediyor, arkadaşları ile bir araya gelip sanal bahis oynuyor her hafta sonu alkol alıyor vs. hafta içi ikimiz de çalışıyoruz hafta sonu en azından bir aktivite bir şey yapalım diyorum bugün şu arkadaşım ile görüşecektim deyip onlarla buluşup alkol alıyor eve gece geliyor. Bu arada o arkadaşları ile aynı sitede oturuyoruz orada olduğundan eminim herhangi bir aldatmadan şüphelenmiyorum, benim eşimin karakteri böyle gamsız ve sorumsuz onu anladım.



Bizim düğünden kalan borçlarımız vardı o yüzden dışarıda çok aktivite yapmıyorduk ben de anlayış gösterip evin alışverişini ya da ihtiyaçlarını karşılıyordum. Şimdi borçlar azaldı bakıyorum hala tüm yükü üzerime yıkıyor, kendiliğinden gelip alışverişe gidelim eve şunu alalım ihtiyaç var demiyor. Hiçbir özel günde bana bir kez bile hediye almıyor fakat annesinin doğum gününde ona çeyrek altınlı bileklik alıyor. Sanal bahise, at yarışlarına , alkole para ayırıyor ben bir şey istediğimde ya da hadi şunu yapalım dediğimde sıkışığım diyor. Biz bu uyguladığı ekonomik şiddet nedeniyle yine bir kavga etmiştik kredi kartı borcum vardı çok az bir kısmını ödeyememiştim ondan istedim vermedi tartışma büyüdü ve boğazımı sıktı, evden kovdu uzaklaştırma aldırdım daha sonra tabi olay soğudu barıştık o konuda affetmeyecektim hatalıyım. Ama yeni evlenmiştik ve şans vermek istedim.



Bir diğer rahatsız olduğum konu da ev işlerinde asla yardım etmemesi. Eşim üniversiteyi aile yanında okumuş hiç evden uzaklaşmamış evin tek erkeği iki de kız kardeşi var, bu nedenle asla sorumluluk almamış hep bir şeyleri onun yerine yapan biri olmuş. Hal böyle olunca bu bizim evliliğimiz de yansıdı. Örneğin ben bu hafta sonu erkenden kalkıp kahvaltı hazırlıyorum, akşama kadar temizlik yapıyorum eşim tüm gün aynı yerde döne döne telefonuyla ilgilendi yardım isteyince de “karışma lan bana, annem misin? ev işleri sana ait, ben böyleyim işine geliyorsa “ gibi cevaplar verdi. Tartıştık yine ve ben ne demek ben böyleyim bu evde tek yaşamıyorum senin de yardım etmen gerekiyor dediğimde beni böyle kabul ediyorsan et dedi , ben de demek ki değişecek kadar değer vermiyorsun dedim “aynen” dedi bu kadar gamsız yani. Daha sonra sinirle tartışma uzamasın diye dedim diye savunma yapıyor gerçekten trajikomik.



Yine bir diğer husus da ailesine karşı koruyup bir duruş sergileyememesi. Ben büyük kız kardeşiyle konuşmuyorum bazı saygısızlıklar yaptı, geçen onlara gittik dışarıdalardı iki kız kardeş ve akşam eve geldiler bizim salonda olduğumuzu bile bile hoşgeldiniz diyip selam bile vermediler, oysa küçük kardeşiyle bir sorunum yoktu. Bunu eşimle görüştüm canı sağolsun gibi bir cümle kurdu. Büyük kız kardeşiyle önceki tartışmamızda da mesela asla araya girip bir şey demedi beni haklı görmesine rağmen kıza bir çıkış sergilemedi tartışma bittikten sonra onu sakinleştirmeye gitti . Bu durumda ondan bir duruş beklerdim ve bunu yapmadı.



Ve son olarak belki en iğrenci dışarıda yürürken başka kadınlara rahat rahat bakması.. Geçen gün arkadaşlarımızla bir yere oturduk uzun zaman sonra ve yan masadaki bir kadına baktığını farkettim. Kadının dekoltesi ve orada bir dövmesi vardı ona bakıyordu bundan rahatsız oldum tartıştık ve bana kurduğu cümle “dövmesi ne diye anlamaya çalışıyordum” ?? gerçekten şaka gibi. Bunun yanında bazen instragramında da arama kısmında kız isimleri aratıyor bir kez de eski sevgilisinin ismini aratmış bu nedenlerle de tartışma oldu, anlayacağınız çok soğudum ve aramız fazlasıyla açıldı . Artık en ufak tartışmada kapıyı kitleyip yatar oldum çok sıkıldım. Kapıyı kitleyince de geçen gün yine küfür etti ben artık tartışmaktan yorulup kapıyı açmadan uyudum. Artık yan yana bile yatmak istemiyorum çünkü hijyenine bile dikkat etmiyor o derece saygısız, bunaldım. Biliyorum boşan diyeceksiniz ben de çoğu zaman istiyorum fakat sanırım kendi ailemden de çok sevgi görmediğim, kavgaların içinde büyüdüğüm için en ufak bir sevgi gösterisinde tekrar barışıyorum, her evlilikte böyle zamanlar oluyor mu merak ediyorum, yeni evliyiz ne yapmalıyım terapi işe yarar mı yoksa kestirip atmalı mıyım, çok sıkıldım ve soğumuş durumdayım her şeyden. Evlenmeden önce ben farklı bir ilde görev yapıyordum her şey çok güzeldi, arkadaşlarım, çevrem, ortamım… Evlendiğimden beri o kadar yalnız ve çaresiz hissediyorum ki..
Bu herife ne terapi ne de sihirli değnek işe yarar. Adam da yok yok. Küfür var,ilgisizlik var , değersizlik var,gamsizlik var,kötü aliskanlik var,annecilik var, şiddet var. Var oğlu var. Boşanmak için daha ne olmasını bekliyorsunuz. Çocuk olmasını mı bekliyorsunuz.
Günler günleri kovalamadan boşanma davası açın. İvedilikle bu odundan ayrılın. Bu şekilde ne hayat geçer ne de mutlu bir gün görürsün.
 
Çok üzgünüm. Bir tane iyi özelliği yok ki eşinizin. Daha yeni evlisiniz bu adam düzelmez ki 2. yılında yapmadığını bırakmamış resmen. Sizi dusunmuyor, kaba saba konuşuyor, şiddet uyguluyor, başka kadınlara rahat rahat bakiyor, erkek gibi davranmıyor. Lütfen ayrılın. Bunları hak etmiyorsunuz. Daha nasıl davranmalı ayrilmaniz için. Midem bulandı nasıl erkekler var ya gerçekten sizi hak etmiyor
 
ya sanırım annemin sözlerinden çok etkileniyorum, böyle ufak ufak bahsediyorum bana değişeceğine düzeleceğine karşı umut veriyor, her evlilikte olur, sinirliyken olur , geçer, bir şans ver hemen boşanma yoluna gitme gibi telkinlerde bulunuyor, annemi üzmek istemiyorum hemen hasta oluyor biraz onun sözlerinin de etkisi oldu üzmek istemedim
 
İnanın bir kez ben kaynaklı bir sorun yaşamadık, hep o ve davranışları. Bunlardan rahatsız olduğumu dile getirdiğimde biraz şöyle ol şunu bunu yap dediğimde ben sorun çıkaran, kavga arayan trip atan eş oluyorum..
 
Anlattıklarınız, bir evliliğin doğal iniş çıkışlarından çok, sağlıksız bir ilişki dinamiğinin içinde olduğunuzu gösteriyor. Eşinizin ilgisizliği, ekonomik şiddet, ev işlerinde sorumluluk almaması, hakaret ve hatta fiziksel şiddet gibi davranışlar, bir evliliğin düzelmesi için tek taraflı sabırla geçiştirilebilecek şeyler değil. Özellikle geçmişte yaşanan boğaz sıkma olayını affettiğinizi söylüyorsunuz ama bunun tekrar yaşanmayacağının hiçbir garantisi yok. Şiddet içeren bir davranışın üstü kapatıldığında genellikle tekrarlanır.

Evliliğinizdeki temel sorunlardan biri de eşinizin değişmeye yönelik hiçbir çaba göstermemesi. Hem ev işlerini tamamen size yıkıyor hem de bunu değiştirmek için bir adım atmıyor. "Ben böyleyim, işine gelirse" tavrı, ilişkiye emek vermeye yanaşmadığını gösteriyor. Bir insan eşini sevdiğinde, onun yükünü hafifletmek için en azından çaba gösterir. Eşinizin bu konuda tamamen ilgisiz olması, kendinizi yalnız ve değersiz hissetmenize neden oluyor olabilir.

Tüm bunların üzerine başka kadınlara bakması ve sosyal medyada eski sevgilisinin adını araması, ilişkinizde ciddi bir saygı eksikliği olduğunu gösteriyor. İlgisiz bir eşin, evliliğe ve eşine duyduğu saygıyı koruması beklenirken, bu tür davranışlarla sizi daha da değersiz hissettirmesi kabul edilebilir değil.

Her evlilikte zor zamanlar olur mu? Evet, olur ama bu, ilgisizlik, şiddet, saygısızlık ve sorumluluktan kaçınmak gibi sorunları normalleştirmek anlamına gelmez. Şu an size gerçekten iyi gelecek olan şey, kendi hayatınızı ve mutluluğunuzu önceliklendirmek. Bu ilişkinin size uzun vadede ne kattığını ve ne götürdüğünü sorgulamalısınız. Yalnız hissettiğinizi söylüyorsunuz ama eşinizle birlikteyken de yalnız gibisiniz. Şimdi kendinize şu soruyu sorabilirsiniz: Bu evlilikte gerçekten mutlu olabilir miyim, yoksa kendimi sadece alışkanlık ve korkularla mı tutuyorum? Eğer cevabınız, değişim ihtimaline dair umutla devam ediyorsa, eşinizin bu değişime gerçekten istekli olup olmadığına bakmalısınız. Eğer o hiçbir çaba göstermiyorsa, siz tek başınıza bu ilişkiyi düzeltemezsiniz.

Annenizin sözlerinden etkilenmeniz çok doğal, çünkü onun sizi korumak istediğini ve sizin de onu üzmek istemediğinizi anlıyorum. Ancak burada önemli olan, sizin ne hissettiğiniz ve bu evlilikte gerçekten mutlu olup olamayacağınız. Anneniz iyi niyetle "geçer" diyor olabilir ama sizin yaşadığınız sorunlar, sadece ufak tartışmalar ya da sinir anlarında söylenen sözlerden ibaret değil. Şiddet, ilgisizlik, ekonomik baskı ve sorumluluk almama gibi çok temel sorunlar var ve bunlar zamanla kendiliğinden düzelmez.

Eşinizin değişeceğine inanıyor musunuz? Yoksa sadece annenizin telkinleriyle mi bekliyorsunuz? Eğer gerçekten değişecekse, bu konuda adım atması ve çaba göstermesi gerek, sadece sizin sabır göstermeniz yeterli değil. Sürekli umut etmek, ama hiçbir şeyin değişmediğini görmek sizi daha da yıpratabilir.

Annenizi üzmemek istemeniz çok anlaşılır ama kendi hayatınızı da düşünmelisiniz. Kendi mutluluğunuzu erteleyerek annenizi mutlu etmeye çalışıyorsanız, ileride pişman olur musunuz? Sırf anneniz üzülmesin diye bir evliliği sürdürmek, sizin ruhsal sağlığınızı nasıl etkiler? Bunları kendinize sormanız önemli. Bazen en iyi karar, kısa vadede üzücü olabilir ama uzun vadede sizi daha iyi bir yere götürebilir. Anneniz sizi sevdiği için böyle söylüyor ama eninde sonunda sizin mutlu olmanızı isteyecektir. Sizi gerçekten neyin mutlu edeceğini düşünüp, kararınızı ona göre vermelisiniz.

Unutmayın lütfen, sadece bir tane hayatımız var...
 
Back