Evliliğim normal mi sizce ne yapmalıyım ???

birgaripyolcu744869 .!.:

9 aylık evliyiz, tanışma sürecimiz pek uzun değildi. Evlilik kararı bir şekilde alındı ve ben eşimin birçok taraflarını haliyle nikahtan sonra tanıdım.Nişanlılık döneminde kafamda soru işareti olan her şey evlilikte netleşti. Eşim depresif,asosyal.Hatta birkaç yıl önce bu konularla ilgili ciddi tedavi süreçleri olmuş , hastanede yatmış falan felan ben bunları evlendikten sonra kötü tecrübeler neticesinde öğrendim. 9 aydır mehter takımı gibi iki ileri bir geri gidiyoruz.Genelde bir şey isteyen,talep eden,sosyal taraf benim ama eşime göre bunların çoğu gereksiz.Kafasında farklı takıntıları var sürekli kafasının doluluğundan şikayetçi , ben psikolojik tedavi alması gerektiğini düşünüyorum ama o istemiyor.Aileni terapisi alıyorum aylardır ona da katılmak istemiyor ve ben tek taraflı çabalayıp duruyorum. Topluma bakarak değer yargıları çok farklı mesela bir yere gidilecekse “sen git ben seni zorlamıyorum ama sen de beni zorlama “ ya da “birbirimizin hayatına müdahale etmeyelim “ ya da “ben seninle bir yere gelmesem kimse bunu sorun etmez tek sorun eden sensin “gibi şeyler söylüyor. 2.5 gün çalışıyor onun dışında sosyal portallarda günlerce dolanır ve uyur bunların dışında bir arkadaş ortamı vs yok sadece ailesinin yanına gider haftada bir orda da faaliyetler aynı…Alınmam gereken birçok cümle olmasıyla beraber tatlı dil, asabiyet, naz , en basit haliyle konuları, evlilik hayatının gereklilikleri , eşlerin birbirlerine karşı sorumlulukları gibi çok şeyleri anlatmaya çalışıyorum ama hiç bir zaman anlaşıldığımı hissetmedim…Anlaşılmak,sahiplenilmek,sevilmek gibi duygular yok bende, adam tam bir duygu cimrisi…Bununla beraber , varolan sorunları sonrasında oturup konuşma durumu da yok, üstü kapatılıp geçiliyor ve ben sakin zamanlarda açmak istediğimde “böyle durup durup bunları mı konuşacağız “ oluyor.Ailesi ile konuşmaya çalışıyorum “biz onu şimdiye kadar öyle idare ettik sen de idare ediver “ diyorlar ama onların anne baba, benim eş olduğumun farkına varılamıyor pek…Sosyal ve duygusal hayatımda yalnızım…Eşim bir ara adım atmaya başlamıştı fakat artık tamamen “benden birşey bekleme,ben böyleyim beni böyle kabul et “gibi şeyler söylüyor, nişanlıyken böyle değildi ve gittikçe de hiç iyi bir yere gitmiyor… Son tartışmamızdan sonra ben artık evlilik ve ayrılık ın orta noktasından “ayrılık” kısmına bir adım daha yaklaştım çünkü bir eşle değil idare edilmesi gereken bir çocukla uğraşıyormuşum gibi geliyor ve bu evlilik beni çok yordu benden çok şey götürdü…

Sonuç olarak,sormak istediğim şey şu ki;sizler durumu nasıl değerlendiriyorsunuz???Düzelir miyiz biz, ben dediği gibi onu kendi haline biralıp kendi hayatımı yaşamaya devam mi edeyim yoksa yol yakınken vaz mı geçeyim???…

Genişletmek için tıkla...

simeyra .!.:

Eşinize sizoid teşhisi konuldu mu acaba? Sizoid olan bir yakinima benzettim

Genişletmek için tıkla...

Oktivus .!.:

Kendi halinde yasamak isteyen evlenmez. Baska bisi demiorum

Genişletmek için tıkla...

birgaripyolcu744869 .!.:

9 aylık evliyiz, tanışma sürecimiz pek uzun değildi. Evlilik kararı bir şekilde alındı ve ben eşimin birçok taraflarını haliyle nikahtan sonra tanıdım.Nişanlılık döneminde kafamda soru işareti olan her şey evlilikte netleşti. Eşim depresif,asosyal.Hatta birkaç yıl önce bu konularla ilgili ciddi tedavi süreçleri olmuş , hastanede yatmış falan felan ben bunları evlendikten sonra kötü tecrübeler neticesinde öğrendim. 9 aydır mehter takımı gibi iki ileri bir geri gidiyoruz.Genelde bir şey isteyen,talep eden,sosyal taraf benim ama eşime göre bunların çoğu gereksiz.Kafasında farklı takıntıları var sürekli kafasının doluluğundan şikayetçi , ben psikolojik tedavi alması gerektiğini düşünüyorum ama o istemiyor.Aileni terapisi alıyorum aylardır ona da katılmak istemiyor ve ben tek taraflı çabalayıp duruyorum. Topluma bakarak değer yargıları çok farklı mesela bir yere gidilecekse “sen git ben seni zorlamıyorum ama sen de beni zorlama “ ya da “birbirimizin hayatına müdahale etmeyelim “ ya da “ben seninle bir yere gelmesem kimse bunu sorun etmez tek sorun eden sensin “gibi şeyler söylüyor. 2.5 gün çalışıyor onun dışında sosyal portallarda günlerce dolanır ve uyur bunların dışında bir arkadaş ortamı vs yok sadece ailesinin yanına gider haftada bir orda da faaliyetler aynı…Alınmam gereken birçok cümle olmasıyla beraber tatlı dil, asabiyet, naz , en basit haliyle konuları, evlilik hayatının gereklilikleri , eşlerin birbirlerine karşı sorumlulukları gibi çok şeyleri anlatmaya çalışıyorum ama hiç bir zaman anlaşıldığımı hissetmedim…Anlaşılmak,sahiplenilmek,sevilmek gibi duygular yok bende, adam tam bir duygu cimrisi…Bununla beraber , varolan sorunları sonrasında oturup konuşma durumu da yok, üstü kapatılıp geçiliyor ve ben sakin zamanlarda açmak istediğimde “böyle durup durup bunları mı konuşacağız “ oluyor.Ailesi ile konuşmaya çalışıyorum “biz onu şimdiye kadar öyle idare ettik sen de idare ediver “ diyorlar ama onların anne baba, benim eş olduğumun farkına varılamıyor pek…Sosyal ve duygusal hayatımda yalnızım…Eşim bir ara adım atmaya başlamıştı fakat artık tamamen “benden bekleme,ben böyleyim beni böyle kabul et “gibi şeyler söylüyor, nişanlıyken böyle değildi ve gittikçe de hiç iyi bir yere gitmiyor… Son tartışmamızdan sonra ben artık evlilik ve ayrılık ın orta noktasından “ayrılık” kısmına bir adım daha yaklaştım çünkü bir eşle değil idare edilmesi gereken bir çocukla uğraşıyormuşum gibi geliyor ve bu evlilik beni çok yordu benden çok şey götürdü…

Sonuç olarak,sormak istediğim şey şu ki;sizler durumu nasıl değerlendiriyorsunuz???Düzelir miyiz biz, ben dediği gibi onu kendi haline biralıp kendi hayatımı yaşamaya devam mi edeyim yoksa yol yakınken vaz mı geçeyim???…

Genişletmek için tıkla...

zeynones .!.:

Ablam bi evlilik yaptı 20 gün sürdü. Benzer gariplikler farketti ailesiyle ilgili sorunlar da oldu. Ablam psikiyatriye gideceğiz garip şeyler var bu evlilikte dedi gittiği uzmanların hepsi düzelmez sadece geriye gitmesin diye düzenli olarak geleceksiniz dedi. Kişilik bozukluğu teşhisi varmış meğerse. Ablam da ayrılmayı tercih etti hem çocuk olup hem de sürekli bu sorunları yaşamak istemediği için.

Genişletmek için tıkla...

tommyandgrace .!.:

Bence acilen teşhisini öğrenin. Napın edin, geçmişte ne teşhis konulmuş öğrenin durumu araştırın. Bazı psikiyatrik bozuklukların tedavisi yok, ileride size de zarar verme eğilimi vs olur. Siz hasta bakıcı değilsiniz kendi hayatınızı yakmayın lütfen

Genişletmek için tıkla...

Borellus80 .!.:

Yok ya,bir insan kendini bu kadar gizleyemez.İlla bir yerde açık verir ki,nişanliyken böyle değildi diyorsunuz.Ben böyle bir adamın rol yapabileceğini düşünmüyorum.Bazi şeyleri göz ardı etmiş ve ya düzelir umuduyla evlenmiş olabilir misiniz?Yürümez bence,boşanın.

Genişletmek için tıkla...

Queen Teyze .!.:

Ruh hastasına bak ya..
Boşan kurtul bacım arkana bile bakma..
İdare ediver diyen ailesi de bakıcı tutsun oğluşlarına.

Genişletmek için tıkla...

birgaripyolcu744869 .!.:

Teşekkür ederim, ben kendimi tek bir noktada eleştiriyorum, örnek,annemlere gidilecek gidene kadar günlerce onu ikna etmek zorundayım ve o ikna sürecinde ben baya yıpranıuorum en son bana “bir saat oturur geliriz “ çözümüyle geliyor ve ben anlatıyorum “bak biz bir yere ayak üstü uğramıyorız,burası bizim ailemiz ve annemler bu kadar kısa kalmayı sorgular ve soruların muhatabı bahane bulması gereken kişi ben oluyorum benim için iki saat katlanıver nolur diye dil döküyorum, diyorum ki anlamıştır herhalde, gidiyoruz, 45 dk oluyor gözler hep saatte zaten, 1 aaat olunca da hadi kalkalım demeye başlıyor ve ben o kadar lafı kime ettim anlamak çok mu zor diye sinir krizleri geçiriyorum

Genişletmek için tıkla...

AriaBlue .!.:

Böyle anlattığınız derecede asosyal bir insan birdenbire ortamlara dalıp sosyal bir kelebek olamaz siz istiyorsunuz diye. Keşke tanıyıp evlenseydiniz veya evlenmeseydiniz.

Tabi ki çaba harcayabilir ama hastanede yatacak kadar zor bir psikolojik süreçten geçmiş biri yorulmuş olabilir. Belki tedaviye ondan yanaşmıyordur.

Keşke o da size açık olsaydı en baştan. Birbirinizi karşılıklı hayal kırıklığına uğratmazdınız.

Genişletmek için tıkla...

Queen Teyze .!.:

Çok iyi anlıyorum, zamanında bende de vardı böyle bir model, (kendimi eleştiriyorum şuan ben evlenince düzelir gibi saçma bir hata ettim.) Boşandım kurtuldum.

Yıpranmakla gider, biter ömrün.
Hiç gerek yok boşan gitsin.

Genişletmek için tıkla...