yıllardır takip ettiğim siteye ben de derdimi anlatmak,sizlerin de fikirlerini almak bir nebze içimi rahatlatmak istiyorum:26 yasında öğretmenim,5 yıldır çalışıyorum..erkek arkadaşım da eğitim alanında amerika da doktora yapıyor,27 yasında..2,5 yıldır beraberiz,aynı memleketteniz,çok iyi anlaşıyoruz seviyoruz onca mesafeye rağmen birbirimizin yanındaymışız gibi hissediyoruz..birbirini bulmuş iki şanslı aşığız desem yeridir..gelgelelim ki sevgilimin ailesi evlenmemize karşı çıkıyor..2yıldır ikna etmeye çalışıyor ama nuh diyor, peygamber demiyorlar..benim ailem ise kararımıza saygı duymakla beraber en azından isteme olayında onun ailesinin bulunmasını istiyor.(maddi veya manevi hiçbir baska şey istemiyor şu böyle bu şöyle olacak diye hiçbir istekleri yok hatta ablalarım ve annem de maddi yönden orta halli olmamıza ragmen düğün için yardım edeceklerini söylüyorlar...onun ailesi daha varlıklı ama cimri olarak bilinen bir aile..onlardan beklentim olmadığı için burayı gecelim..sorun şu ki hiçbir şekilde oğullarını evlendirmeye niyetleri yok,ben yokmuşum gibi davranıyorlar ki daha önce erkek arkadasımın ablalarıyla tanışmıştım,ben, beni tanımak istediklerini sanmıştım meğer erkek arkadasım ısrar etmiş öyle gelmişler tanışmaya 
( sevgilimin yenge ve dayısı ile tanıştım hoş modern insanlar ve bize yardım etmeye calışıyorlar ama onlar da aileyi ikna edemiyorlar..erkek arkadasımın annesi ,bir kız için bizi terketti deyip duruyormuş,erkek arkadasım onlarla konuşmuyor artık çünkü..herseyde beni sucluyorlarmış,oğullarını sözde ben bu hale getiriyormuşum vs..oysaki ben hiçbir zaman ailene şunu yap söyle söyle demedim aksine onları affetmesini tembihledim..yapım gereği cabuk affeden bir insanım zaten...çok uğrastım duymazdan geldim,görmezden geldim Allahım beni sınav mı ediyorsun dedim sabrettim ama öyle bir yere geldim ki artık ne soğuğu ne sıcağı hissedebiliyorum...bugün kuaförde otururken ki mahalle kuaförüdür ve sevgilimin ailesinin evine cok uzaktır sevgilimin iki ablası içeri girdi beni içerde görünce afalladılar sacma sapan bişi sorup hemen gittiler..erkek arkadasıma sordum tesadüf olamaz bişeyler için geldiler - Allahın işi ben o sırada ordayım- dedim sevgilim ; seni arastırıp soruşturmaya hakkında kötü bişiler duymayı ümit ederek gelmiş olabileceklerini ama beni görünce geri cıktıkları düşündüğünü söyledi...Allaha şükürler olsun ki duyabilecekleri öğrenebilecekleri birşey yok,gayet sakin düzenli mazbut bir hayatım var..muhafazakarım..bazen düşünüyorum da neden bunlarla savaşmak zorunda kaldım ve kalmaya da devam ediyorum..
( sevgilimin yenge ve dayısı ile tanıştım hoş modern insanlar ve bize yardım etmeye calışıyorlar ama onlar da aileyi ikna edemiyorlar..erkek arkadasımın annesi ,bir kız için bizi terketti deyip duruyormuş,erkek arkadasım onlarla konuşmuyor artık çünkü..herseyde beni sucluyorlarmış,oğullarını sözde ben bu hale getiriyormuşum vs..oysaki ben hiçbir zaman ailene şunu yap söyle söyle demedim aksine onları affetmesini tembihledim..yapım gereği cabuk affeden bir insanım zaten...çok uğrastım duymazdan geldim,görmezden geldim Allahım beni sınav mı ediyorsun dedim sabrettim ama öyle bir yere geldim ki artık ne soğuğu ne sıcağı hissedebiliyorum...bugün kuaförde otururken ki mahalle kuaförüdür ve sevgilimin ailesinin evine cok uzaktır sevgilimin iki ablası içeri girdi beni içerde görünce afalladılar sacma sapan bişi sorup hemen gittiler..erkek arkadasıma sordum tesadüf olamaz bişeyler için geldiler - Allahın işi ben o sırada ordayım- dedim sevgilim ; seni arastırıp soruşturmaya hakkında kötü bişiler duymayı ümit ederek gelmiş olabileceklerini ama beni görünce geri cıktıkları düşündüğünü söyledi...Allaha şükürler olsun ki duyabilecekleri öğrenebilecekleri birşey yok,gayet sakin düzenli mazbut bir hayatım var..muhafazakarım..bazen düşünüyorum da neden bunlarla savaşmak zorunda kaldım ve kalmaya da devam ediyorum..
