- 16 Mayıs 2020
- 584
- 635
- Konu Sahibi birzerdali
- #1
Tekrar merhaba herkese,
Yakın bir zamanda evlenmek üzere olan abimin telefonundan gay/ transeksüel bireyler ile olan konuşmalarını yakaladığıma dair konu açmıştım. Abim nişanlı ve nişanlısı muhafazakar bir kız. Konudan haberi yok. Ailem muhafazakar bir aile ve bu durumun duyulması abimi intihara sürükler, bir yandan vicdanen huzursuzum, kızin bilmesi lazım demiştim. Konuyu öğrendiğim anın şokuyla anneme söylemiştim. İlk önce konuyu örtbas etmeye çalıştı fakat günlerce hasta oldu, bunalıma girdi.
Eski konuma bakabilirsiniz.
Bu durum üzerine annem günlerce ağladı, hastanelik oldu, psikolojisi bozuldu. Bunun üzerine herkes evde bir tuhaflık olduğunu sezdi. Tabi abimde.
Annem abime bildiklerini söyledi kendi görmüş gibi söyledi, tabi abim şok içinde anneme yüklendi. " Sen bana ne demek istiyorsun, sen ne konuştuğunu farkında mısın " tarzında kadına ruh hastası muammelesi yapınca ben dayanamadım ve pat diye odaya girdim. " Annemin gördüklerini ben de gördüm, hadi o yanlış anlamış ben de mi yanlış anladım " diyince eli ayağı boşaldı.
Annem çıktı ve biz konuştuk. Üstü çıkmaya çalışti. Psikolojik baskı kurup beni alt etmeye çalıştıkca ben gerildim, kızdan ayrıl, bizi de kendi günahına sokma, senin gibi bir abim yok, hatani kabul etmek yerine hâlâ üste çıkmaya ve üzerime yürümeye devam ediyorsun dedim.( söylediklerim belki yanlış böyle seyler demek yerine daha anlayışlı davranmak istedim ama onun tavrı,o şok ve üzüntü ile ağzımdan döküldü hepsi). Biz tartışırken abim babama dedi ki " baba bunlar bana ib..e diyor, beni bunla suçluyorlar dedi". Ağlamaklı oldu.Ben şok oldum. Çünkü asla kimse bilsin istemedim. Babam " sen benim oğluma ne diyorsun" diyerek beni dövmeye kalktı. Evden kovdu ama abim şok içinde benim bunu öğrendiğimi bilip derbeder bir hale geldi ne kadar inkar etse de.
O gece abim kardeşimi arayıp, gel beni al ben intihar edicem yoksa beni hemen al demiş. Abim gece evden çıkınca annem babam uyanıp onu göremedi ve onun intihar ettiğini düşünüp bağırış çağıris ağladılar, babam kriz geçirmek üzereydi. O geceyi böyle atlattık. Sabah abım babama ve erkek kardeşime " ben transeksüel biriyle öylesine konuştum ama yanlış hiç bişi yapmadım, konuşmamam gerekirdi ama ben yanlış yaptım. Çok utanıyorum ama ben bu insanlarla birlikte olacak biri değilim, nolur bana bu gözle bakmayın. Muzlu pasta bana iftira atıyor" diyerek hüngür hüngür ağlamış. Babam eve geldi ve beni dövmeye çalıştı. Aslında belki de kabullenmek istemiyor. Abine iftira atıyorsun sen şeytansin defol bu evden seni geberticem diyerek günlerce evde hakaret küfür psikolojik eziyet etti. Kardeşim abime " sen böyle konuşmalar niye yapıyorsun, bir daha tekrarlanirsa hakkında çok yanlış bir algı oluşacak, konuşmakla hata etmişsin bundan ötesini zaten kimse düşünmüyor sana inanıyoruz ama bir daha bu tarz bir durumun içinde olursan artık şüphe duyarız. O kızı aldatırsan öyle ya da böyle, bir ailen yok bil, bu konunun üzerine yapacağın en küçük hatada seni yok sayarız" diyerek konuyu kapatmış. Aynı şekilde babamda bu tarz bir konuşma yapmış
Babam annem kardeşim konu ile yüzleşmek istemiyor. Abim günlerdir derbeder hâldeydi, konu kapanınca biraz toparlandı ama hala durgun ve düşünceli. Herkes de büyük bir savaştan çıkmış gibi bir hal var. Günah keçisi ben oldum, babam benden nefret eder gibi bakıyor. Oğluma iftira atan şeytan diyor bana. Annem de bana kızgın, abimin kendine bişi yapmasından korkuyor ve konuyu herkes dersini aldı diyerek unutmak istiyor.Herkes ortada yanlış var ama herkes dersini aldı yeter diyerek konuyu kapatıp beni günlerdir psikolojik şiddete hakarete maruz bırakıyorlar. Erkek kardeşim bir tek destek bana, abim konu için dersini aldı, sen de unut ve kapat başka türlü bu aile de katliam çıkacak, ben gerekli konuşmayı yaptım, bir daha tekrar ederse artık kimse ona inanmaz bunu biliyor diyerek konuyu unutmami istedi. Buradan öteye bişi yapamıyorum arkadaşlar
Kıza bişi söyleyemiyorum. Olması gereken bu biliyorum ama olacaklar beni korkutuyor. Abimin dersini aldığını düşünmek istiyorum ama sanki ailesi arkasında gibi bir durumda oluştu. Umarım kimsenin bu konuyu kabullenmek istemediği için onun yanında olduğunun idrakina varmistir. . Huzursuzum, kız için üzgünüm. Psikolojik destek almaya karar verdim. Git kıza söyle diyenleriniz olacak, arkadaşlar bunu da yaparsam bu sefer tüm sülale duyacak, abim gerçekten intihar edecek ve ben ailem tarafından ne hâle gelirim bilmiyorum. Abim nişanlanacagi kız için kıpır kıpır. Çok mutlu. Belki evlenince bu durumlardan kurtulmak istiyordur, belki gerçekten bir hataydi olay duyuldu dersini almıştır diye düşünmek istiyorum. Çünkü psikolojim bozuldu. Daha fazla bişi yapamıyorum. Huzursuz ve çok kötü bir haldeyim. Kıza karşı vebal borcum var. Delirmek üzereyim ama daha ne yapayım ?Sizce de elimden geleni yapmadım mi ?
Yakın bir zamanda evlenmek üzere olan abimin telefonundan gay/ transeksüel bireyler ile olan konuşmalarını yakaladığıma dair konu açmıştım. Abim nişanlı ve nişanlısı muhafazakar bir kız. Konudan haberi yok. Ailem muhafazakar bir aile ve bu durumun duyulması abimi intihara sürükler, bir yandan vicdanen huzursuzum, kızin bilmesi lazım demiştim. Konuyu öğrendiğim anın şokuyla anneme söylemiştim. İlk önce konuyu örtbas etmeye çalıştı fakat günlerce hasta oldu, bunalıma girdi.
Eski konuma bakabilirsiniz.
Bu durum üzerine annem günlerce ağladı, hastanelik oldu, psikolojisi bozuldu. Bunun üzerine herkes evde bir tuhaflık olduğunu sezdi. Tabi abimde.
Annem abime bildiklerini söyledi kendi görmüş gibi söyledi, tabi abim şok içinde anneme yüklendi. " Sen bana ne demek istiyorsun, sen ne konuştuğunu farkında mısın " tarzında kadına ruh hastası muammelesi yapınca ben dayanamadım ve pat diye odaya girdim. " Annemin gördüklerini ben de gördüm, hadi o yanlış anlamış ben de mi yanlış anladım " diyince eli ayağı boşaldı.
Annem çıktı ve biz konuştuk. Üstü çıkmaya çalışti. Psikolojik baskı kurup beni alt etmeye çalıştıkca ben gerildim, kızdan ayrıl, bizi de kendi günahına sokma, senin gibi bir abim yok, hatani kabul etmek yerine hâlâ üste çıkmaya ve üzerime yürümeye devam ediyorsun dedim.( söylediklerim belki yanlış böyle seyler demek yerine daha anlayışlı davranmak istedim ama onun tavrı,o şok ve üzüntü ile ağzımdan döküldü hepsi). Biz tartışırken abim babama dedi ki " baba bunlar bana ib..e diyor, beni bunla suçluyorlar dedi". Ağlamaklı oldu.Ben şok oldum. Çünkü asla kimse bilsin istemedim. Babam " sen benim oğluma ne diyorsun" diyerek beni dövmeye kalktı. Evden kovdu ama abim şok içinde benim bunu öğrendiğimi bilip derbeder bir hale geldi ne kadar inkar etse de.
O gece abim kardeşimi arayıp, gel beni al ben intihar edicem yoksa beni hemen al demiş. Abim gece evden çıkınca annem babam uyanıp onu göremedi ve onun intihar ettiğini düşünüp bağırış çağıris ağladılar, babam kriz geçirmek üzereydi. O geceyi böyle atlattık. Sabah abım babama ve erkek kardeşime " ben transeksüel biriyle öylesine konuştum ama yanlış hiç bişi yapmadım, konuşmamam gerekirdi ama ben yanlış yaptım. Çok utanıyorum ama ben bu insanlarla birlikte olacak biri değilim, nolur bana bu gözle bakmayın. Muzlu pasta bana iftira atıyor" diyerek hüngür hüngür ağlamış. Babam eve geldi ve beni dövmeye çalıştı. Aslında belki de kabullenmek istemiyor. Abine iftira atıyorsun sen şeytansin defol bu evden seni geberticem diyerek günlerce evde hakaret küfür psikolojik eziyet etti. Kardeşim abime " sen böyle konuşmalar niye yapıyorsun, bir daha tekrarlanirsa hakkında çok yanlış bir algı oluşacak, konuşmakla hata etmişsin bundan ötesini zaten kimse düşünmüyor sana inanıyoruz ama bir daha bu tarz bir durumun içinde olursan artık şüphe duyarız. O kızı aldatırsan öyle ya da böyle, bir ailen yok bil, bu konunun üzerine yapacağın en küçük hatada seni yok sayarız" diyerek konuyu kapatmış. Aynı şekilde babamda bu tarz bir konuşma yapmış
Babam annem kardeşim konu ile yüzleşmek istemiyor. Abim günlerdir derbeder hâldeydi, konu kapanınca biraz toparlandı ama hala durgun ve düşünceli. Herkes de büyük bir savaştan çıkmış gibi bir hal var. Günah keçisi ben oldum, babam benden nefret eder gibi bakıyor. Oğluma iftira atan şeytan diyor bana. Annem de bana kızgın, abimin kendine bişi yapmasından korkuyor ve konuyu herkes dersini aldı diyerek unutmak istiyor.Herkes ortada yanlış var ama herkes dersini aldı yeter diyerek konuyu kapatıp beni günlerdir psikolojik şiddete hakarete maruz bırakıyorlar. Erkek kardeşim bir tek destek bana, abim konu için dersini aldı, sen de unut ve kapat başka türlü bu aile de katliam çıkacak, ben gerekli konuşmayı yaptım, bir daha tekrar ederse artık kimse ona inanmaz bunu biliyor diyerek konuyu unutmami istedi. Buradan öteye bişi yapamıyorum arkadaşlar
Kıza bişi söyleyemiyorum. Olması gereken bu biliyorum ama olacaklar beni korkutuyor. Abimin dersini aldığını düşünmek istiyorum ama sanki ailesi arkasında gibi bir durumda oluştu. Umarım kimsenin bu konuyu kabullenmek istemediği için onun yanında olduğunun idrakina varmistir. . Huzursuzum, kız için üzgünüm. Psikolojik destek almaya karar verdim. Git kıza söyle diyenleriniz olacak, arkadaşlar bunu da yaparsam bu sefer tüm sülale duyacak, abim gerçekten intihar edecek ve ben ailem tarafından ne hâle gelirim bilmiyorum. Abim nişanlanacagi kız için kıpır kıpır. Çok mutlu. Belki evlenince bu durumlardan kurtulmak istiyordur, belki gerçekten bir hataydi olay duyuldu dersini almıştır diye düşünmek istiyorum. Çünkü psikolojim bozuldu. Daha fazla bişi yapamıyorum. Huzursuz ve çok kötü bir haldeyim. Kıza karşı vebal borcum var. Delirmek üzereyim ama daha ne yapayım ?Sizce de elimden geleni yapmadım mi ?
Son düzenleyen: Moderatör: