Evlat sahibi olamamak...

berraksucan .!.:

Biraz uzun oldu özür dilerim hanımlar.Neye nerden başlasam bilmiyorum yanı içimdekilerin hepsini doğru bi şekilde paylaşmaya çalışacağım.6 senelik evliyiz uzun zamandır çocuk sahibi olabilmekle geçiyor vaktimiz. daha önce bir kere düşügüm oldu ondan beridir de hamile kalamadım.Esimle bu ay cok umut ettik,dualar ettik,geceleri uykum bölünse kalkıp dua eder olmustum.Agzimdan sukurleri sabırları hic eksik etmedim hep hayırlısını diledim demekki hayırlı değilmiş ki olmadı diye teselli ettim kendimi.Ancak gel gelelim içimdeki evlat ateşini dindiremedim.ruyalarimda hamile olduğumu görürdüm uyanınca karnımı tutar goz yaslarına bogulurdum.Az önce yine test yaptım negatif çıktı eşime gösterdim adamcağız defalarca teste bakıp bir umut ışığı aradı.Ama nafile testi bıraktı kenara gözleri doldu hayırlısı olsun dedi ve evin içinde derin bir sessizlik....bende dayanamayıp sizlere yazmak istedim.Doktorlara cok gittik kimi sorunu bende buldu kimi sende bişey yok sorun eşin de dedi kimi de sebepsiz dedi.tedaviler hormon ilaçları,her doktora gittiğimde kapıda kocasıyla sırasını bekleyen hamile kadınlar gördükçe dua ettim bana da nasip etsin diye.yanlis anlamayın gözüm yok kimsenin evladın da rabbim isteyene daha cok versin.gel zaman git zaman etrafımızda ki dost diye nitelendirdiğimiz insanlar evlatlarını bizden kıskanır oldu çocuklarını severken sana bakışları o yaşadığım yokluğu tüm benliğimde hissettiriyorlardı.korkar olmustum birinin çocuğuna bişey olurda nazar değdi diye benden bilirler sandım cekindim sevmeye.Özguvenimi kaybettim adeta.Bakislardan çekindiğim icin arkadaşlarımızın çocuklarını gizlice basini oksar sever hemen elimi çekerdim hasretimi dindirirdim.Ancak zamanla gördüm ki etrafımdaki bu insanlar hep canimi yaktılar.sonra herkese kapattim kendimi Allahtan baska kimsem yok dua ettim hep 1 evlat istedim kucağımda sallayacağım ninniler söylecegim oyunlar oynacagim bir evlat diledim.nasip olmadı....haberlerde gördüm annesi bebeğini denize atıyor öyle içim yandı ki dedim ki kendi kendime ver bana ben bakarım büyütürüm benim olsun....öylece o can yitip gitti...tekrar tedaviye başlayacağım...sabrıma sabır katabileceğim bişeyler duymaya ihtiyacım var etrafımda derdimden anlayacak tek bir arkadasım bile yok.ne olur bana güç toplayabileceğim bişeyler söyler misiniz.

Genişletmek için tıkla...

berraksucan .!.:

Biraz uzun oldu özür dilerim hanımlar.Neye nerden başlasam bilmiyorum yanı içimdekilerin hepsini doğru bi şekilde paylaşmaya çalışacağım.6 senelik evliyiz uzun zamandır çocuk sahibi olabilmekle geçiyor vaktimiz. daha önce bir kere düşügüm oldu ondan beridir de hamile kalamadım.Esimle bu ay cok umut ettik,dualar ettik,geceleri uykum bölünse kalkıp dua eder olmustum.Agzimdan sukurleri sabırları hic eksik etmedim hep hayırlısını diledim demekki hayırlı değilmiş ki olmadı diye teselli ettim kendimi.Ancak gel gelelim içimdeki evlat ateşini dindiremedim.ruyalarimda hamile olduğumu görürdüm uyanınca karnımı tutar goz yaslarına bogulurdum.Az önce yine test yaptım negatif çıktı eşime gösterdim adamcağız defalarca teste bakıp bir umut ışığı aradı.Ama nafile testi bıraktı kenara gözleri doldu hayırlısı olsun dedi ve evin içinde derin bir sessizlik....bende dayanamayıp sizlere yazmak istedim.Doktorlara cok gittik kimi sorunu bende buldu kimi sende bişey yok sorun eşin de dedi kimi de sebepsiz dedi.tedaviler hormon ilaçları,her doktora gittiğimde kapıda kocasıyla sırasını bekleyen hamile kadınlar gördükçe dua ettim bana da nasip etsin diye.yanlis anlamayın gözüm yok kimsenin evladın da rabbim isteyene daha cok versin.gel zaman git zaman etrafımızda ki dost diye nitelendirdiğimiz insanlar evlatlarını bizden kıskanır oldu çocuklarını severken sana bakışları o yaşadığım yokluğu tüm benliğimde hissettiriyorlardı.korkar olmustum birinin çocuğuna bişey olurda nazar değdi diye benden bilirler sandım cekindim sevmeye.Özguvenimi kaybettim adeta.Bakislardan çekindiğim icin arkadaşlarımızın çocuklarını gizlice basini oksar sever hemen elimi çekerdim hasretimi dindirirdim.Ancak zamanla gördüm ki etrafımdaki bu insanlar hep canimi yaktılar.sonra herkese kapattim kendimi Allahtan baska kimsem yok dua ettim hep 1 evlat istedim kucağımda sallayacağım ninniler söylecegim oyunlar oynacagim bir evlat diledim.nasip olmadı....haberlerde gördüm annesi bebeğini denize atıyor öyle içim yandı ki dedim ki kendi kendime ver bana ben bakarım büyütürüm benim olsun....öylece o can yitip gitti...tekrar tedaviye başlayacağım...sabrıma sabır katabileceğim bişeyler duymaya ihtiyacım var etrafımda derdimden anlayacak tek bir arkadasım bile yok.ne olur bana güç toplayabileceğim bişeyler söyler misiniz.

Genişletmek için tıkla...

Bitli sultan .!.:

Sadece san su ornegi vermek isterim. Yskinlarimdan birisi 22 senr sonra hamile hemi de erkek...

Umut etmek, istemek basarmanin yarisidir. Allahim sabrinizi versin esine de sanada ...

Genişletmek için tıkla...

mmry .!.:

Hemi de erkek demek vayy bee

Genişletmek için tıkla...

Hatunun_biri .!.:

Aynen , bizim komşumuzun durumu öyle oldu..
Ümidi kesip evlat edindiler..
Kısa bir süre sonra hamile kaldı.
Yaşları da yakındı, 2 kız kardeş gibi büyüdüler..
Aklıma geldikçe dua edicem size berraksucan ...
Allah hayırlısıyla sağlıklı bir evlat nasip etsin inşallah..

Genişletmek için tıkla...

berraksucan .!.:

Biraz uzun oldu özür dilerim hanımlar.Neye nerden başlasam bilmiyorum yanı içimdekilerin hepsini doğru bi şekilde paylaşmaya çalışacağım.6 senelik evliyiz uzun zamandır çocuk sahibi olabilmekle geçiyor vaktimiz. daha önce bir kere düşügüm oldu ondan beridir de hamile kalamadım.Esimle bu ay cok umut ettik,dualar ettik,geceleri uykum bölünse kalkıp dua eder olmustum.Agzimdan sukurleri sabırları hic eksik etmedim hep hayırlısını diledim demekki hayırlı değilmiş ki olmadı diye teselli ettim kendimi.Ancak gel gelelim içimdeki evlat ateşini dindiremedim.ruyalarimda hamile olduğumu görürdüm uyanınca karnımı tutar goz yaslarına bogulurdum.Az önce yine test yaptım negatif çıktı eşime gösterdim adamcağız defalarca teste bakıp bir umut ışığı aradı.Ama nafile testi bıraktı kenara gözleri doldu hayırlısı olsun dedi ve evin içinde derin bir sessizlik....bende dayanamayıp sizlere yazmak istedim.Doktorlara cok gittik kimi sorunu bende buldu kimi sende bişey yok sorun eşin de dedi kimi de sebepsiz dedi.tedaviler hormon ilaçları,her doktora gittiğimde kapıda kocasıyla sırasını bekleyen hamile kadınlar gördükçe dua ettim bana da nasip etsin diye.yanlis anlamayın gözüm yok kimsenin evladın da rabbim isteyene daha cok versin.gel zaman git zaman etrafımızda ki dost diye nitelendirdiğimiz insanlar evlatlarını bizden kıskanır oldu çocuklarını severken sana bakışları o yaşadığım yokluğu tüm benliğimde hissettiriyorlardı.korkar olmustum birinin çocuğuna bişey olurda nazar değdi diye benden bilirler sandım cekindim sevmeye.Özguvenimi kaybettim adeta.Bakislardan çekindiğim icin arkadaşlarımızın çocuklarını gizlice basini oksar sever hemen elimi çekerdim hasretimi dindirirdim.Ancak zamanla gördüm ki etrafımdaki bu insanlar hep canimi yaktılar.sonra herkese kapattim kendimi Allahtan baska kimsem yok dua ettim hep 1 evlat istedim kucağımda sallayacağım ninniler söylecegim oyunlar oynacagim bir evlat diledim.nasip olmadı....haberlerde gördüm annesi bebeğini denize atıyor öyle içim yandı ki dedim ki kendi kendime ver bana ben bakarım büyütürüm benim olsun....öylece o can yitip gitti...tekrar tedaviye başlayacağım...sabrıma sabır katabileceğim bişeyler duymaya ihtiyacım var etrafımda derdimden anlayacak tek bir arkadasım bile yok.ne olur bana güç toplayabileceğim bişeyler söyler misiniz.

Genişletmek için tıkla...

berraksucan .!.:

Biraz uzun oldu özür dilerim hanımlar.Neye nerden başlasam bilmiyorum yanı içimdekilerin hepsini doğru bi şekilde paylaşmaya çalışacağım.6 senelik evliyiz uzun zamandır çocuk sahibi olabilmekle geçiyor vaktimiz. daha önce bir kere düşügüm oldu ondan beridir de hamile kalamadım.Esimle bu ay cok umut ettik,dualar ettik,geceleri uykum bölünse kalkıp dua eder olmustum.Agzimdan sukurleri sabırları hic eksik etmedim hep hayırlısını diledim demekki hayırlı değilmiş ki olmadı diye teselli ettim kendimi.Ancak gel gelelim içimdeki evlat ateşini dindiremedim.ruyalarimda hamile olduğumu görürdüm uyanınca karnımı tutar goz yaslarına bogulurdum.Az önce yine test yaptım negatif çıktı eşime gösterdim adamcağız defalarca teste bakıp bir umut ışığı aradı.Ama nafile testi bıraktı kenara gözleri doldu hayırlısı olsun dedi ve evin içinde derin bir sessizlik....bende dayanamayıp sizlere yazmak istedim.Doktorlara cok gittik kimi sorunu bende buldu kimi sende bişey yok sorun eşin de dedi kimi de sebepsiz dedi.tedaviler hormon ilaçları,her doktora gittiğimde kapıda kocasıyla sırasını bekleyen hamile kadınlar gördükçe dua ettim bana da nasip etsin diye.yanlis anlamayın gözüm yok kimsenin evladın da rabbim isteyene daha cok versin.gel zaman git zaman etrafımızda ki dost diye nitelendirdiğimiz insanlar evlatlarını bizden kıskanır oldu çocuklarını severken sana bakışları o yaşadığım yokluğu tüm benliğimde hissettiriyorlardı.korkar olmustum birinin çocuğuna bişey olurda nazar değdi diye benden bilirler sandım cekindim sevmeye.Özguvenimi kaybettim adeta.Bakislardan çekindiğim icin arkadaşlarımızın çocuklarını gizlice basini oksar sever hemen elimi çekerdim hasretimi dindirirdim.Ancak zamanla gördüm ki etrafımdaki bu insanlar hep canimi yaktılar.sonra herkese kapattim kendimi Allahtan baska kimsem yok dua ettim hep 1 evlat istedim kucağımda sallayacağım ninniler söylecegim oyunlar oynacagim bir evlat diledim.nasip olmadı....haberlerde gördüm annesi bebeğini denize atıyor öyle içim yandı ki dedim ki kendi kendime ver bana ben bakarım büyütürüm benim olsun....öylece o can yitip gitti...tekrar tedaviye başlayacağım...sabrıma sabır katabileceğim bişeyler duymaya ihtiyacım var etrafımda derdimden anlayacak tek bir arkadasım bile yok.ne olur bana güç toplayabileceğim bişeyler söyler misiniz.

Genişletmek için tıkla...

berraksucan .!.:

Biraz uzun oldu özür dilerim hanımlar.Neye nerden başlasam bilmiyorum yanı içimdekilerin hepsini doğru bi şekilde paylaşmaya çalışacağım.6 senelik evliyiz uzun zamandır çocuk sahibi olabilmekle geçiyor vaktimiz. daha önce bir kere düşügüm oldu ondan beridir de hamile kalamadım.Esimle bu ay cok umut ettik,dualar ettik,geceleri uykum bölünse kalkıp dua eder olmustum.Agzimdan sukurleri sabırları hic eksik etmedim hep hayırlısını diledim demekki hayırlı değilmiş ki olmadı diye teselli ettim kendimi.Ancak gel gelelim içimdeki evlat ateşini dindiremedim.ruyalarimda hamile olduğumu görürdüm uyanınca karnımı tutar goz yaslarına bogulurdum.Az önce yine test yaptım negatif çıktı eşime gösterdim adamcağız defalarca teste bakıp bir umut ışığı aradı.Ama nafile testi bıraktı kenara gözleri doldu hayırlısı olsun dedi ve evin içinde derin bir sessizlik....bende dayanamayıp sizlere yazmak istedim.Doktorlara cok gittik kimi sorunu bende buldu kimi sende bişey yok sorun eşin de dedi kimi de sebepsiz dedi.tedaviler hormon ilaçları,her doktora gittiğimde kapıda kocasıyla sırasını bekleyen hamile kadınlar gördükçe dua ettim bana da nasip etsin diye.yanlis anlamayın gözüm yok kimsenin evladın da rabbim isteyene daha cok versin.gel zaman git zaman etrafımızda ki dost diye nitelendirdiğimiz insanlar evlatlarını bizden kıskanır oldu çocuklarını severken sana bakışları o yaşadığım yokluğu tüm benliğimde hissettiriyorlardı.korkar olmustum birinin çocuğuna bişey olurda nazar değdi diye benden bilirler sandım cekindim sevmeye.Özguvenimi kaybettim adeta.Bakislardan çekindiğim icin arkadaşlarımızın çocuklarını gizlice basini oksar sever hemen elimi çekerdim hasretimi dindirirdim.Ancak zamanla gördüm ki etrafımdaki bu insanlar hep canimi yaktılar.sonra herkese kapattim kendimi Allahtan baska kimsem yok dua ettim hep 1 evlat istedim kucağımda sallayacağım ninniler söylecegim oyunlar oynacagim bir evlat diledim.nasip olmadı....haberlerde gördüm annesi bebeğini denize atıyor öyle içim yandı ki dedim ki kendi kendime ver bana ben bakarım büyütürüm benim olsun....öylece o can yitip gitti...tekrar tedaviye başlayacağım...sabrıma sabır katabileceğim bişeyler duymaya ihtiyacım var etrafımda derdimden anlayacak tek bir arkadasım bile yok.ne olur bana güç toplayabileceğim bişeyler söyler misiniz.

Genişletmek için tıkla...

berraksucan .!.:

Biraz uzun oldu özür dilerim hanımlar.Neye nerden başlasam bilmiyorum yanı içimdekilerin hepsini doğru bi şekilde paylaşmaya çalışacağım.6 senelik evliyiz uzun zamandır çocuk sahibi olabilmekle geçiyor vaktimiz. daha önce bir kere düşügüm oldu ondan beridir de hamile kalamadım.Esimle bu ay cok umut ettik,dualar ettik,geceleri uykum bölünse kalkıp dua eder olmustum.Agzimdan sukurleri sabırları hic eksik etmedim hep hayırlısını diledim demekki hayırlı değilmiş ki olmadı diye teselli ettim kendimi.Ancak gel gelelim içimdeki evlat ateşini dindiremedim.ruyalarimda hamile olduğumu görürdüm uyanınca karnımı tutar goz yaslarına bogulurdum.Az önce yine test yaptım negatif çıktı eşime gösterdim adamcağız defalarca teste bakıp bir umut ışığı aradı.Ama nafile testi bıraktı kenara gözleri doldu hayırlısı olsun dedi ve evin içinde derin bir sessizlik....bende dayanamayıp sizlere yazmak istedim.Doktorlara cok gittik kimi sorunu bende buldu kimi sende bişey yok sorun eşin de dedi kimi de sebepsiz dedi.tedaviler hormon ilaçları,her doktora gittiğimde kapıda kocasıyla sırasını bekleyen hamile kadınlar gördükçe dua ettim bana da nasip etsin diye.yanlis anlamayın gözüm yok kimsenin evladın da rabbim isteyene daha cok versin.gel zaman git zaman etrafımızda ki dost diye nitelendirdiğimiz insanlar evlatlarını bizden kıskanır oldu çocuklarını severken sana bakışları o yaşadığım yokluğu tüm benliğimde hissettiriyorlardı.korkar olmustum birinin çocuğuna bişey olurda nazar değdi diye benden bilirler sandım cekindim sevmeye.Özguvenimi kaybettim adeta.Bakislardan çekindiğim icin arkadaşlarımızın çocuklarını gizlice basini oksar sever hemen elimi çekerdim hasretimi dindirirdim.Ancak zamanla gördüm ki etrafımdaki bu insanlar hep canimi yaktılar.sonra herkese kapattim kendimi Allahtan baska kimsem yok dua ettim hep 1 evlat istedim kucağımda sallayacağım ninniler söylecegim oyunlar oynacagim bir evlat diledim.nasip olmadı....haberlerde gördüm annesi bebeğini denize atıyor öyle içim yandı ki dedim ki kendi kendime ver bana ben bakarım büyütürüm benim olsun....öylece o can yitip gitti...tekrar tedaviye başlayacağım...sabrıma sabır katabileceğim bişeyler duymaya ihtiyacım var etrafımda derdimden anlayacak tek bir arkadasım bile yok.ne olur bana güç toplayabileceğim bişeyler söyler misiniz.

Genişletmek için tıkla...