Evlat Edinme Evlat Edinenler Lütfen Duygularınızı Bizimle Paylaşın

Evlat edinen annelerin paylaşım alanı. Prosedürler neler ? Neler yaşadık ? Neler yaşıyoruz ?
Anneler günümüz kutlu olsun kalben anneler 💐🥰 aylardır takip ediyorum gelişmelerinizi. Eşimle biz de bu yola yeni girecek olanlardanız. Önümüzdeki günlerde randevumuzu oluşturup başvuru yapacağız inşallah. Uzun bir süreç bekliyor. Allah herkese sağlıkla kavuşmayı nasip etsin yavrularına 🤲🏼
Tebrik ederim sizi bu kararinizdan dolayı çok güzel heyecanli ve bol sabır gerektiren bir yol herşey gönlünüzce olsun
 
Selam hanımlar nasılsınız?
Kavuşan anneleri tebrik ediyorum
Darısı biz bekleyenlerin başına inşallah..
 
ANNELERİMİZ:nazar:BAŞVURU TARİHİİL_TERCİHMELEĞİ
selinkaMar.21UŞAKKız/Erkek:KK4:
feyzaumranEki.21ANKARAKız:KK15:
VerdaOca.22ANTALYAKız:KK15:
baramanyaMar.22ANKARAKız:KK15:
mirror1981-Mar.22ANKARAKız/Erkek:KK4:
ezossMar.22ANTALYAKız/Erkek:KK4:
Umut2022Nis.22ANKARAKız/Erkek:KK4:
omrum06Nis.22ANKARAKız:KK15:
dabalakTem.22İSTANBULKız/Erkek:KK4:
LimonÇekirdeğiEyl.22KONYAErkek:lülülü:
zeynepmhmtEki.22İSTANBULKız:KK15:
Gunes gibiOca.23TRABZONKız:KK15:
ehlikanaatOca.23ANKARAKız/Erkek:KK4:
Neslihan1610Şub.23YALOVAKız/Erkek:KK4:
TbursaNis.23BURSAKız:KK15:
KalbenAnnelikYolundaNis.23BURSAKız:KK15:
Cnm0618May.23ANKARAKız:KK15:
yagmur adaaHaz.23SAMSUN
fatosshrAra.23İSTANBULKız:KK15:

MELEĞİNE KAVUŞAN ANNELERİMİZ
BAŞVURU TARİHİİL_TERCİHMELEĞİ
Gunes gibiTRABZONKız:110::nazar:Koruyucu Aile
ballıcicekAra.21ANTALYAErkek:lülülü::nazar:Nis.23
Rahime63Oca.22ADIYAMANKız:110::nazar:Mar.24
 
Merhaba cesur, kalbi güzel anneler,
Ben de 3 sene önce yavruma, henüz o 42 günlük ile kavuşan annelerdenim. Yavrum 3 yaşına bastı. 3 sene nasıl geçti zaman neydi ?:) inanın o kadar hızlı geçiyor ki her şey. Yeter ki sağlıklı olsunlar. Biz İzmir'den kavuştuk kızımıza, yaklaşık bekleme süresi 3 yıl.
Geldiğinde yeni doğandı ,yasal sürenin en altındaydı yani tam 6 haftalık. İnanılmaz bir buluşmaydı. Onu gördüğüm an beyaz elbisesi içinde bir melek gibi parlıyordu. O anı hayatımın sonuna kadar hatırlayacağım ,yazarken bile ağlıyorum çünkü onu gördüğümde de ağlamıştım mutluluktan.

Eve geldiğimizde acil şeyleri almıştık bir gün önceden haber verdikleri için odası vs hazırdı tabi ama kaç aylık geleceğini bilmediğimiz için kıyafet alamamıştık. Bir günde halletmiştik acil olanları. Yani akşamüstü aradılar, akşam alışverişe gittik, ertesi sabah kızımızı görmeye.

Daha 42 günlüktü. Ben ise 42 yaşında:)

Bembeyaz teni, maviş gözler ( şimdi yeşil :)) eve geldik . İlk altını alışımı unutamıyorum, doğru bağladım mı diye on kez açıp kapattım bezi:) Mama vermek, nasıl tutulur çocuk vs of hiç bilmediğimiz şeylerdi. Eşim çok yardımcıydı hala da öyle. İzin aldı işyerinden. Hiç bir yardımcımız yoktu yanımızda, bir büyüğümüz de yoktu. Uykusuz geceler başlamıştı:) Sanırım 5 günde eşimle ben 3 ' er kilo verdik. Yemek yiyemiyorduk ki zaman yoktu, yemek yapmaya. Hatırlıyorum kimyon bitmişti kavanozunda, onu doldurmaya zamanım yoktu. Çok acayip bir döngü. Alt al mama yap mama ver, gazını çıkar, biraz dolaştır, tekrar uyut. Çok gazlı bir bebekti 3,5 aya kadar çok zordu. ve egzaması vardı sürekli kaşınıyordu çocuk uyuyamıyordu. of zor günlerdi ama geçiyor...
Lohusa bunalımını ben de yaşadım, doğurmadım ama yaşadım. Bir gün önce sporunu yapan istediği zaman evden çıkan istediği zaman uyuyan ben, bir gün sonra 24 saat bir bebeğe can olmaya çabalayan bir anne olmuştum. Çok zorlandım, yardımcım yoktu, eşimle ben sadece ikimiz büyüttük çocuğumuzu. Ama o sevgisi yok mu ,her şeye değer.

Onun için 2. üniversite olarak çocuk gelişimi bölümünü okudum, uyuduğu zaman ders çalıştım, kitap okudum, hep kendimi geliştirdim.
Her şeyi en iyi yapmaya çalıştım yapayım ki ben elimden geleni yaptım diyebileyim. Onun için en iyisini.

Meme emmediği için mama veriyorsun dolayısıyla gece kalkıp mama yapmak , tekrar uyutmaya çalışmak, büyüme atakları, dişler , aşıların ateşleri bunlar hiç kolay değil. Eşinizin kesinlikle yardımcı olması , iş bölümü yapmanız gerek.

Uyku benim kırmızı çizgilerimden ilki. İlk aylarda hatırlıyorum uyutmaya çalıştığım süre uyuduğu süreden daha fazlaydı. ( 3 gündüz uykusunda) asla hiç bir yere gitmedim, uykusunda misafir kabul etmedim. Çocuğa göre şekillenmezsen ucu sana dokunuyor uzun vadede:) Çünkü uykusu çok iyi olan bir bebek değildi. Hep minimum sürede uyudu mesela günde 11 saat uyuması gerekiyorsa 12 saat uyumadı.

Şeker vermedim , kendim de tüketmiyorum. çünkü şeker ve hazır gıdalarım başka DEHB olmak üzere bir çok davranış bozukluğunu tetiklediğini biliyorum.

Ekran vermedim. yine aynı sebepler.
Bunlarla anne olmak çok zor ama yaptım bu ışıltılı hayatı ben seçmiştim :)) o yüzden elimden geleni ve doğruyu yapmak benim görevimdi. şimdi 3 yaşta biraz daha esneğim. Ama kimseye de sen niye şeker veriyorsun niye ekran veriyorsun demedim , demem de. Bu benim kendi kendime sözümdü. Bilinçli ve doğruyu yaparak yetiştirmek. İnşallah tüm yavrularımız sağlıkla, sevgiyle yetişir tabi öncelikli olan bunlar.

Büyüyünce her şey biraz daha kolay ve eğlenceli hale geliyor. Seninle diyaloga girdiğinde bıcır bıcır konuştuğunda , sana anneciğim diye sarıldığında tüm yorgunluklar uçup gidiyor.

Evlat mı edindim?? Sanki başka birinin hikayesi gibi geliyor. Çünkü ben doğurmuş gibiyim. Asla hiç bir farkı yok inanılmaz bir duygu. Başkası söylediğinde nasıl acaba diyordum ama öyle siz de yaşayacaksınız inşallah.

Mahkeme süreci de 2.5 yılda bitti. Şükür o da kolay oldu.

Şimdi 3 yaş ,onun zorluk ve tatlılıkları ile annelik tam gaz devam. Tek dileğim sağlıklı olmak ve olması gerisi kolay.

Zaman şu an geçmiyor gibi gelebilir ama yavrunuza kavuşunca zaman kavramınız kalmayacak. Şimdiden hepinize hayırlı kavuşmalar dilerim.
 
Merhaba cesur, kalbi güzel anneler,
Ben de 3 sene önce yavruma, henüz o 42 günlük ile kavuşan annelerdenim. Yavrum 3 yaşına bastı. 3 sene nasıl geçti zaman neydi ?:) inanın o kadar hızlı geçiyor ki her şey. Yeter ki sağlıklı olsunlar. Biz İzmir'den kavuştuk kızımıza, yaklaşık bekleme süresi 3 yıl.
Geldiğinde yeni doğandı ,yasal sürenin en altındaydı yani tam 6 haftalık. İnanılmaz bir buluşmaydı. Onu gördüğüm an beyaz elbisesi içinde bir melek gibi parlıyordu. O anı hayatımın sonuna kadar hatırlayacağım ,yazarken bile ağlıyorum çünkü onu gördüğümde de ağlamıştım mutluluktan.

Eve geldiğimizde acil şeyleri almıştık bir gün önceden haber verdikleri için odası vs hazırdı tabi ama kaç aylık geleceğini bilmediğimiz için kıyafet alamamıştık. Bir günde halletmiştik acil olanları. Yani akşamüstü aradılar, akşam alışverişe gittik, ertesi sabah kızımızı görmeye.

Daha 42 günlüktü. Ben ise 42 yaşında:)

Bembeyaz teni, maviş gözler ( şimdi yeşil :)) eve geldik . İlk altını alışımı unutamıyorum, doğru bağladım mı diye on kez açıp kapattım bezi:) Mama vermek, nasıl tutulur çocuk vs of hiç bilmediğimiz şeylerdi. Eşim çok yardımcıydı hala da öyle. İzin aldı işyerinden. Hiç bir yardımcımız yoktu yanımızda, bir büyüğümüz de yoktu. Uykusuz geceler başlamıştı:) Sanırım 5 günde eşimle ben 3 ' er kilo verdik. Yemek yiyemiyorduk ki zaman yoktu, yemek yapmaya. Hatırlıyorum kimyon bitmişti kavanozunda, onu doldurmaya zamanım yoktu. Çok acayip bir döngü. Alt al mama yap mama ver, gazını çıkar, biraz dolaştır, tekrar uyut. Çok gazlı bir bebekti 3,5 aya kadar çok zordu. ve egzaması vardı sürekli kaşınıyordu çocuk uyuyamıyordu. of zor günlerdi ama geçiyor...
Lohusa bunalımını ben de yaşadım, doğurmadım ama yaşadım. Bir gün önce sporunu yapan istediği zaman evden çıkan istediği zaman uyuyan ben, bir gün sonra 24 saat bir bebeğe can olmaya çabalayan bir anne olmuştum. Çok zorlandım, yardımcım yoktu, eşimle ben sadece ikimiz büyüttük çocuğumuzu. Ama o sevgisi yok mu ,her şeye değer.

Onun için 2. üniversite olarak çocuk gelişimi bölümünü okudum, uyuduğu zaman ders çalıştım, kitap okudum, hep kendimi geliştirdim.
Her şeyi en iyi yapmaya çalıştım yapayım ki ben elimden geleni yaptım diyebileyim. Onun için en iyisini.

Meme emmediği için mama veriyorsun dolayısıyla gece kalkıp mama yapmak , tekrar uyutmaya çalışmak, büyüme atakları, dişler , aşıların ateşleri bunlar hiç kolay değil. Eşinizin kesinlikle yardımcı olması , iş bölümü yapmanız gerek.

Uyku benim kırmızı çizgilerimden ilki. İlk aylarda hatırlıyorum uyutmaya çalıştığım süre uyuduğu süreden daha fazlaydı. ( 3 gündüz uykusunda) asla hiç bir yere gitmedim, uykusunda misafir kabul etmedim. Çocuğa göre şekillenmezsen ucu sana dokunuyor uzun vadede:) Çünkü uykusu çok iyi olan bir bebek değildi. Hep minimum sürede uyudu mesela günde 11 saat uyuması gerekiyorsa 12 saat uyumadı.

Şeker vermedim , kendim de tüketmiyorum. çünkü şeker ve hazır gıdalarım başka DEHB olmak üzere bir çok davranış bozukluğunu tetiklediğini biliyorum.

Ekran vermedim. yine aynı sebepler.
Bunlarla anne olmak çok zor ama yaptım bu ışıltılı hayatı ben seçmiştim :)) o yüzden elimden geleni ve doğruyu yapmak benim görevimdi. şimdi 3 yaşta biraz daha esneğim. Ama kimseye de sen niye şeker veriyorsun niye ekran veriyorsun demedim , demem de. Bu benim kendi kendime sözümdü. Bilinçli ve doğruyu yaparak yetiştirmek. İnşallah tüm yavrularımız sağlıkla, sevgiyle yetişir tabi öncelikli olan bunlar.

Büyüyünce her şey biraz daha kolay ve eğlenceli hale geliyor. Seninle diyaloga girdiğinde bıcır bıcır konuştuğunda , sana anneciğim diye sarıldığında tüm yorgunluklar uçup gidiyor.

Evlat mı edindim?? Sanki başka birinin hikayesi gibi geliyor. Çünkü ben doğurmuş gibiyim. Asla hiç bir farkı yok inanılmaz bir duygu. Başkası söylediğinde nasıl acaba diyordum ama öyle siz de yaşayacaksınız inşallah.

Mahkeme süreci de 2.5 yılda bitti. Şükür o da kolay oldu.

Şimdi 3 yaş ,onun zorluk ve tatlılıkları ile annelik tam gaz devam. Tek dileğim sağlıklı olmak ve olması gerisi kolay.

Zaman şu an geçmiyor gibi gelebilir ama yavrunuza kavuşunca zaman kavramınız kalmayacak. Şimdiden hepinize hayırlı kavuşmalar dilerim.
Ah nasilda güzel anlatmışsiniz okurken her bir satirina kalbimi bıraktım çok teşekkür ederim kendi adıma bizim ile duygularınızı ve yaşadıklarınizi anlattınız için inan şuan benim için zaman durdu akmıyor resmen siramiz az kaldi ama bende çok yoruldum beklemekten artık biran önce gelsin istiyorum bebeğim ama siramiz çok yavasladi son aylarda hiç ilerlemedi umarım birgün bende arkadaşlar en anne oldum diye yazarım bu sayfaya
 
Merhaba cesur, kalbi güzel anneler,
Ben de 3 sene önce yavruma, henüz o 42 günlük ile kavuşan annelerdenim. Yavrum 3 yaşına bastı. 3 sene nasıl geçti zaman neydi ?:) inanın o kadar hızlı geçiyor ki her şey. Yeter ki sağlıklı olsunlar. Biz İzmir'den kavuştuk kızımıza, yaklaşık bekleme süresi 3 yıl.
Geldiğinde yeni doğandı ,yasal sürenin en altındaydı yani tam 6 haftalık. İnanılmaz bir buluşmaydı. Onu gördüğüm an beyaz elbisesi içinde bir melek gibi parlıyordu. O anı hayatımın sonuna kadar hatırlayacağım ,yazarken bile ağlıyorum çünkü onu gördüğümde de ağlamıştım mutluluktan.

Eve geldiğimizde acil şeyleri almıştık bir gün önceden haber verdikleri için odası vs hazırdı tabi ama kaç aylık geleceğini bilmediğimiz için kıyafet alamamıştık. Bir günde halletmiştik acil olanları. Yani akşamüstü aradılar, akşam alışverişe gittik, ertesi sabah kızımızı görmeye.

Daha 42 günlüktü. Ben ise 42 yaşında:)

Bembeyaz teni, maviş gözler ( şimdi yeşil :)) eve geldik . İlk altını alışımı unutamıyorum, doğru bağladım mı diye on kez açıp kapattım bezi:) Mama vermek, nasıl tutulur çocuk vs of hiç bilmediğimiz şeylerdi. Eşim çok yardımcıydı hala da öyle. İzin aldı işyerinden. Hiç bir yardımcımız yoktu yanımızda, bir büyüğümüz de yoktu. Uykusuz geceler başlamıştı:) Sanırım 5 günde eşimle ben 3 ' er kilo verdik. Yemek yiyemiyorduk ki zaman yoktu, yemek yapmaya. Hatırlıyorum kimyon bitmişti kavanozunda, onu doldurmaya zamanım yoktu. Çok acayip bir döngü. Alt al mama yap mama ver, gazını çıkar, biraz dolaştır, tekrar uyut. Çok gazlı bir bebekti 3,5 aya kadar çok zordu. ve egzaması vardı sürekli kaşınıyordu çocuk uyuyamıyordu. of zor günlerdi ama geçiyor...
Lohusa bunalımını ben de yaşadım, doğurmadım ama yaşadım. Bir gün önce sporunu yapan istediği zaman evden çıkan istediği zaman uyuyan ben, bir gün sonra 24 saat bir bebeğe can olmaya çabalayan bir anne olmuştum. Çok zorlandım, yardımcım yoktu, eşimle ben sadece ikimiz büyüttük çocuğumuzu. Ama o sevgisi yok mu ,her şeye değer.

Onun için 2. üniversite olarak çocuk gelişimi bölümünü okudum, uyuduğu zaman ders çalıştım, kitap okudum, hep kendimi geliştirdim.
Her şeyi en iyi yapmaya çalıştım yapayım ki ben elimden geleni yaptım diyebileyim. Onun için en iyisini.

Meme emmediği için mama veriyorsun dolayısıyla gece kalkıp mama yapmak , tekrar uyutmaya çalışmak, büyüme atakları, dişler , aşıların ateşleri bunlar hiç kolay değil. Eşinizin kesinlikle yardımcı olması , iş bölümü yapmanız gerek.

Uyku benim kırmızı çizgilerimden ilki. İlk aylarda hatırlıyorum uyutmaya çalıştığım süre uyuduğu süreden daha fazlaydı. ( 3 gündüz uykusunda) asla hiç bir yere gitmedim, uykusunda misafir kabul etmedim. Çocuğa göre şekillenmezsen ucu sana dokunuyor uzun vadede:) Çünkü uykusu çok iyi olan bir bebek değildi. Hep minimum sürede uyudu mesela günde 11 saat uyuması gerekiyorsa 12 saat uyumadı.

Şeker vermedim , kendim de tüketmiyorum. çünkü şeker ve hazır gıdalarım başka DEHB olmak üzere bir çok davranış bozukluğunu tetiklediğini biliyorum.

Ekran vermedim. yine aynı sebepler.
Bunlarla anne olmak çok zor ama yaptım bu ışıltılı hayatı ben seçmiştim :)) o yüzden elimden geleni ve doğruyu yapmak benim görevimdi. şimdi 3 yaşta biraz daha esneğim. Ama kimseye de sen niye şeker veriyorsun niye ekran veriyorsun demedim , demem de. Bu benim kendi kendime sözümdü. Bilinçli ve doğruyu yaparak yetiştirmek. İnşallah tüm yavrularımız sağlıkla, sevgiyle yetişir tabi öncelikli olan bunlar.

Büyüyünce her şey biraz daha kolay ve eğlenceli hale geliyor. Seninle diyaloga girdiğinde bıcır bıcır konuştuğunda , sana anneciğim diye sarıldığında tüm yorgunluklar uçup gidiyor.

Evlat mı edindim?? Sanki başka birinin hikayesi gibi geliyor. Çünkü ben doğurmuş gibiyim. Asla hiç bir farkı yok inanılmaz bir duygu. Başkası söylediğinde nasıl acaba diyordum ama öyle siz de yaşayacaksınız inşallah.

Mahkeme süreci de 2.5 yılda bitti. Şükür o da kolay oldu.

Şimdi 3 yaş ,onun zorluk ve tatlılıkları ile annelik tam gaz devam. Tek dileğim sağlıklı olmak ve olması gerisi kolay.

Zaman şu an geçmiyor gibi gelebilir ama yavrunuza kavuşunca zaman kavramınız kalmayacak. Şimdiden hepinize hayırlı kavuşmalar dilerim.
Yolunuzu yolculuğunuzu çok güzel dile getirmişsiniz Rabbim güzellikle büyütmeyi nasip etsin tabi biz bekleyen annelere de dua edin o kadar hasretim ki o güzel telaşlara,o güzel kokuya inşallah Rabbim nasip eder en kısa zamanda hayırlısıyla kolaylıkla.. Beklemek yorsa da sonunda bu güzelliklerin olduğunu bilmek nefes aldırıyor
 
Merhaba arkadaşlar
Sırasını sorup haber alan var mı diye her gün giriyoruz bu platforma bir haber de benden gelsin 2 gün önce aradık kurumu kız da 5 erkek bebekte 2 ye düşmüşüz hatta 1.sıra bile olabiliriz eğer bizden önceki ailenin erkek bebekten vazgeçmeleri kabul olursa çok şaşkınım hazirandan bu yana yerleşme olmamışken şimdi sorum ne yapayım bebek odasını ,beşiğini,bebek arabasını alalım mı erken mi gelince mi alalım çok heyecan yaptım kusura bakmayın nerden başlayacağımı bilemedim kıyafettir battaniyedir nevresimler kitaplar oyuncaklar zıbınlar banyo setleri vs. daha sayamayacağim şeyleri aldım ama büyük eşyalar duruyor deneyimlerinizi paylaşıp bilgi verirseniz çok sevinirim
 
Merhaba. Ben bebeğime kavusali 8 ay oldu. Siramiz birden çok hızlandı. Bence önce beşik ve birkaç kıyafet. Gerisini aynı gün içinde alırsın. Hiç paniğe gerek yok. 🙂🙂
merhaba hayırlı olsun ne güzel haber, benim size bir sorum olacak sıranız 1 e düşünde mi arandınız yoksa 20-30 larda mı hızlandı sıranız bizim uzmanımız sıranız 30'a düşünce her an telefon bekleyin demişti, bu konuda merak ediyorum birde hangi il sizin belki farklı ilerliyordur. şimdiden teşekkürler
 
Merhaba arkadaşlar
Sırasını sorup haber alan var mı diye her gün giriyoruz bu platforma bir haber de benden gelsin 2 gün önce aradık kurumu kız da 5 erkek bebekte 2 ye düşmüşüz hatta 1.sıra bile olabiliriz eğer bizden önceki ailenin erkek bebekten vazgeçmeleri kabul olursa çok şaşkınım hazirandan bu yana yerleşme olmamışken şimdi sorum ne yapayım bebek odasını ,beşiğini,bebek arabasını alalım mı erken mi gelince mi alalım çok heyecan yaptım kusura bakmayın nerden başlayacağımı bilemedim kıyafettir battaniyedir nevresimler kitaplar oyuncaklar zıbınlar banyo setleri vs. daha sayamayacağim şeyleri aldım ama büyük eşyalar duruyor deneyimlerinizi paylaşıp bilgi verirseniz çok sevinirim
merhaba sıranız ne kadar da yakında nasıl dayandınız bu kadar zaman yapmadan çok merak ettim tebrik ederim valla biz daha onayımızı alır almaz başladık yatak, bebek arabası, oto koltuğu mama sandalyesi büyük şeyleri aldık hepsini sayılır hatta dün odasının en son perdesini taktık, hikaye kitaplarını dizdim dolabına zıbınlar aldım 1 yaş olarak aldım kaç ay geleceği belli olmadığından ama sanırım ben biraz heyecanlı anne adayıyım, odasını boyarken ki zevki mutluluğu hiç yaşamadım bu kadar safını huzurlusunu darısı başımıza sıra çok güzel kavuşmak üzeresiniz yavrunuza inşallah
 
merhaba sıranız ne kadar da yakında nasıl dayandınız bu kadar zaman yapmadan çok merak ettim tebrik ederim valla biz daha onayımızı alır almaz başladık yatak, bebek arabası, oto koltuğu mama sandalyesi büyük şeyleri aldık hepsini sayılır hatta dün odasının en son perdesini taktık, hikaye kitaplarını dizdim dolabına zıbınlar aldım 1 yaş olarak aldım kaç ay geleceği belli olmadığından ama sanırım ben biraz heyecanlı anne adayıyım, odasını boyarken ki zevki mutluluğu hiç yaşamadım bu kadar safını huzurlusunu darısı başımıza sıra çok güzel kavuşmak üzeresiniz yavrunuza inşallah
Merhaba almaz mıyım neler neler aldım bazanın altı sırf onun eşyalarıyla dolu ama mobilya kısmını almadık eşim acele etme diyo 1 günde hepsini alırız dediği için bana kalsa şimdiye odası komple hazırdı.Ne güzel tatlı bir iştir odasını hazırlamak tabi inşallah en kısa zamanda hayırlısıyla kavuşuruz yavrularımıza
 
Son düzenleme:
Merhaba almaz mıyım neler neler aldım bazanın altı sırf onun eşyalarıyla dolu ama mobilya kısmını almadık eşim acele etme diyo 1 günde hepsini alırız dediği için bana kalsa şimdiye odası komple hazırdı.Ne güzel tatlı bir iştir odasını hazırlamak tabi inşallah en kısa zamanda hayırlısıyla kavuşuruz yavrularımıza
Merhaba bende sizin gibi neredeyse her şeyini aldım ama odasi hâlâ kurulmadı herşey paketli bir şekilde duruyor siramiz tekli rakamlara düşsün diye bekliyordum artık bayramdan sonra hazırlamayı düşünüyorum mobilya konusuna gelince evet bir günde karar verip alıyorsunuz ama ürünlerin eve gelmesi için sizden 30 iş günü süre istiyorlar hemen teslim etmiyorlar mağazalar bilginiz olsun
 
Merhaba arkadaşlar
Sırasını sorup haber alan var mı diye her gün giriyoruz bu platforma bir haber de benden gelsin 2 gün önce aradık kurumu kız da 5 erkek bebekte 2 ye düşmüşüz hatta 1.sıra bile olabiliriz eğer bizden önceki ailenin erkek bebekten vazgeçmeleri kabul olursa çok şaşkınım hazirandan bu yana yerleşme olmamışken şimdi sorum ne yapayım bebek odasını ,beşiğini,bebek arabasını alalım mı erken mi gelince mi alalım çok heyecan yaptım kusura bakmayın nerden başlayacağımı bilemedim kıyafettir battaniyedir nevresimler kitaplar oyuncaklar zıbınlar banyo setleri vs. daha sayamayacağim şeyleri aldım ama büyük eşyalar duruyor deneyimlerinizi paylaşıp bilgi verirseniz çok sevinirim
Merhaba, yakında güzel bir haber alacağız demek ki... Biz sıramız 8 e düştüğünde odasını vs.hazırlamaya başlamıştık. Bana fırsat kalmadan teyzeleri oğlumun yatağını, bebek arabasını vs. almışlardı. Eksikler bir kaç günde giderilir. Aynı gün bile alabilirsiniz. Telaş yapmayın. Kısmetleri ile geliyor bebişler. Bir günde her şeyleri fazlasıyla oluyor. Hayırlı ,uğurlu, sağlıklı bir evladınız olması dileğiyle. Takipteyim.....:nazar:
 
X