- 8 Mayıs 2013
- 17
- 37
- 288
MerhabalarA
Amin inş güzel dilekleriniz için. Çok sevindim adınıza .darısı biz ve bizim gibi bekleyenlere.zamn durdu sanki.herşey nasip kısmet işi.siz daha beklerken prensesiniz evine gelmiş bile.size süpriz yapmış ne güzel.biz daha yolun başındayız.onay alabilecemiyiz onu bile bilmiyoruz daha.şükür ki şuan ters giden bişey yok. Onayı kaç ayda almıştınız.kavuşma anı nasıldı biraz bahseder misiniz
Onayi almamiz 10 ay falan surmustu. Yani istenen belgeleri gosterebiliyorsaniz sıkıntı olacagini hic sanmam.
Kavusma ani aklimda boluk porcuk. Bir cuma sabahi saat 9.30da arandik. Bebekle ilgili bir kac bilgi verdiler ve o gun alamayacaksak soylememizi, bizden sonraki aileyi arayacaklarini soylediler. Hafta sonu bile bebek evinde kalmasini istemiyoruz dediler. Hemen bir aileye yerlestirmek istiyoruz dediler. Biz tabii hazirliksizdik. Evde bebekle ilgili hic bir sey yoktu. Alisveris yapalim gidelim alalim dedik. Hemen ebebek magazasina gittik. Ne aldik, nasil aldik bilemiyorum. Ogleden sonra bebek evine gittik. Bizi bir odaya aldilar. Orada biraz bekledik bebegi getirmelerini. Bebegi getirdiler. Ilginc bir an. Herkesin tepkisi farkli oluyordur. Ben dondum kaldim. Dondum, hayat durdu, hareket edemedim. Biraz birlikte vakit gecirmemizi istediler. Sonra kararimizi soracaklarini soylediler. Ama zaten kararimiz belli idi. Alip gidecektik. Soyledik. Evrak islerini halledelim dediler. O biraz uzun surdu. 1, 1.5 saat kadar o odada kizimiz ile evraklarimizin tamamlanmasini bekledik. Bir babasi aldi kucagina, bir ben. Sonrasinda kurumun Ulustaki yerine gidip baska belgelere de imza atmaniz gerekiyor. Oradan ciktik, Ulusa gittik 23 gunluk bebek ile. Bebek battaniyeye sarili Ulus'ta binaya yuruduk. Yine garip bir andi hafizamda. Yazik anakucagi falan hic bir seyi yoktu kizimin. Sonra kizimizla birlikte aldik her seyini :) O da tatli bir ani oldu ama en azindan anakucagi olsaydi iyiymis dedik. Ulusta yururken insanlar laf atti "kac gunluk bu bebek" diye. Onlar da sasirdi el kadar bebek ile Ulusta ne isimiz olduguna. Ama iste hayat...Kurumda belgeyi imzalayinca eve geldik ve basladi yeni hayatimiz.
Ben bebek gelmeden eve bebek esyasi almak hic istemedim yasadigim hayal kirikliklarindan dolayi. Bebekle ilgili pek bir sey okumadim, kendimi egitmedim. Ama keske ogrenseymisim bir seyler diyorum. Yanimizda kimse yoktu ve ilk bir kac hafta bebegin dilini cozene kadar cok zorlandik. Eger yaninizda deneyimli birileri olacaksa isiniz nispeten kolay ama olmayacaksa ve siz hic bir sey bilmiyorsaniz, nacizane tavsiyem mama nasil hazirlanirdan baslayan bir kac hayat kurtarici bilgiyi ogrenmeniz. Ve tabii bir kac malzemesini almaniz bebegin. Sonrasinda can havliyle internetten alisveris yapiyor insan :) artik alisveris sitesi gormek istemiyor canim mesela :) ama her sekilde oluyor, zaman akiyor, bebek buyuyor, olanlar unutuluyor...
Bekleyen herkese sabirlar diliyorum, en dogru zamanda gelsin bebeginiz insallah...