-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Evlat Edinme Evlat Edinenler Lütfen Duygularınızı Bizimle Paylaşın
- Konu Sahibi zaman
- Başlangıç Tarihi
Evlat edinen annelerin paylaşım alanı. Prosedürler neler ? Neler yaşadık ? Neler yaşıyoruz ?
- 5 Aralık 2015
- 16
- 18
- 38
- 42
6.kişiyiz kız bebek de, bu yıl 2 kişi ilerledi sadece
- 5 Aralık 2015
- 16
- 18
- 38
- 42
3 yıl beklemeyi gözden çıkarmıştım, 3,5 yıl oldu hala 6.kişiyiz,malesef 4 yılıda geçecek gibiBize gelmesi 8-10 yılı bulur o zamanHakkımızda hayırlısı
Bu kadar yavaş ilerlediğini bilmiyordum.
inşallah hepimiz kavuşalım kızlarımıza, 4 gözle bekliyoruz, memnun oldum tanıştığıma
- 7 Eylül 2018
- 15
- 0
- 6
- 38
kız sırasında 15, siz benden sonrasınız 16. sırada olmalısınız. sıra hızlı ilerlemiyor.
- 5 Aralık 2015
- 16
- 18
- 38
- 42
- 29 Nisan 2018
- 29
- 5
- 16
- 41
Geçen hafta aradım kız 17 dediler erkek 12kız sırasında 15, siz benden sonrasınız 16. sırada olmalısınız. sıra hızlı ilerlemiyor.
- 29 Nisan 2018
- 29
- 5
- 16
- 41
Siz ne zaman aradınız acaba
- 24 Ocak 2019
- 153
- 178
- 53
ağustos ayından önce ev ziyareti beklemeyin demişlerdi dosya teslimimizde bende kafamdan çıkarmıştım çok kurmamak için,az önce aradılar perşembe geleceğiz diye
panik oldum hiç beklemediğim bir anda oldu ne yapmalıyım nasıl davranmalıyım çaymı ikram etmeliyim elim kolum karıştı :)
panik oldum hiç beklemediğim bir anda oldu ne yapmalıyım nasıl davranmalıyım çaymı ikram etmeliyim elim kolum karıştı :)ayy merak ettim ev ziyaretiniz nasil gecti bende cok heycanlanmistim 2 gun temizlik yaptim cayda hazirlamistim ama icmedi bizimki sadece kapilardan odalara bakip birazda bizimle ve cocukla sohbet edip ayrildi .sukur raporumuz cok olumlu cikti insallah sizinde oyle olur .tabii siz daha cok gorusme yapacaksiniz .hepside olumlu olsun ve en kisa zamanda kavusun insallah.su mubarek gunlerde hepimizin dualari kabul olsun...ağustos ayından önce ev ziyareti beklemeyin demişlerdi dosya teslimimizde bende kafamdan çıkarmıştım çok kurmamak için,az önce aradılar perşembe geleceğiz diye
- 24 Ocak 2019
- 153
- 178
- 53
aynen bizimde sizinki gibi geçti,eşim daha sakin ben heyecanlıydım ama alışkınlardır eminim,yani umarım :) bayram sonrası hafta yada bir sonraki hafta kuruma çağıracaklarmış,sabırsızlıkla beyleyeceğiz artık
inşallah tez zamanda dosyamız onaylanır ve bizi bir yerlerde bekleyen yavrumuza kavuşuruz..- 5 Şubat 2019
- 6
- 4
- 6
- 34
Nisan yazmışım pardon Mayıs'ta teslim ettik evrakları.lolacan sana özelden de mesaj yazdım umarım görürsün.
insallah. onaylanir mutlaka gorusmelerdede samimi davranmanizi olumlu konusmanizi oneririm .bizimle hem beraber hemde ayri ayri konusup notlar aldilar .hepside olumlu gecti.sizinde oyle olur umarim.tabi bizim aile mahkemesinin kendi bunyesindeki pedegogu hazirladi raporu sizin kurumdaki hazirliycak heyecan hep oluyor buna engel olmak mumkun degil sormak istediginiz bisey olursa ozel mesajda atabilirsiniz hersey gonlunuzce olsun...aynen bizimde sizinki gibi geçti,eşim daha sakin ben heyecanlıydım ama alışkınlardır eminim,yani umarım :) bayram sonrası hafta yada bir sonraki hafta kuruma çağıracaklarmış,sabırsızlıkla beyleyeceğiz artık
- 6 Ağustos 2014
- 961
- 2.445
- 358
süreç karar vermeden kimlik almaya kadar zaten sancılı bir süreç, kendinizi ve evladınızı en güvende hissedeceğiniz şekilde ilerlemek belki de en kolayı... ama mesela ben kızımı ilk kucağıma aldığımda rıza davası görülmemişti bile, hatta nerdeyse 1 yılı aştı rıza davasının sonuçlanması. stres yarattı mı, evet fazlasıyla yarattı. günlerce gecelerce uyuyamadık, hep bir korku vardı ya giderse ne yaparım diye; dünyanın öbür ucuna kaçar yine de kızımı veremem dedim hep. değil 1-2 yılı, 2 gün sonra yok deseler bırakamayacak kadar büyük bir sevgi doldurdu içimizi daha görür görmez. hayallerimizin bile ötesindeydi kızım. kuzguna yavrusu şahin görünür derler, bilmiyorum belki de o hesap ama benim için dünyaanın en güzel, en özel çocuğu.
biz hikayesini dinledik, görmek istiyor musunuz dediklerinde kabul ettik ve daha görmeden sözleşmeyi imzaladık. nasıl bir bebek gelecek hiç bilmiyorduk ama nasıl olduğu önemli değildi, o bizim kızımızdı. ilk kucağıma aldığımda ellerine baktım mesela parmakları tam mı diye, hani doğursan ilk neye bakıyorsan ona baktık... 8 aylıkken dili sürekli dışarda, ayak parmaklarında ayrıklık var, burun da basık acaba down olabilir mi diye kan tahlili yaptırdık. Olsa da bizim kızımızdı, sadece birşey varsa tedbir alalım diye düşünmüştük. şükür çıkmadı ve daha rıza davası açılmamıştı bile...
1,5 yıl önce aldık kimliğini, hukuken de hislerimiz karşılık buldu. şimdi 3,5 yaşında. yıldızları toplamak istiyormuş gökyüzünden ama oraya kadar tırmanamayacağından uçağa binmek istiyormuş. oysa 2 yaşında anne bile dememişti daha. şimdi yazsam sayfalar yetmez...
yani işin özü şu, sizden öncesi bir yerde sadece bir hikayede kalıyor. bize ilk dosya okunduğunda bu hikaye ile sorun yaşar mıyız diye sormuştuk. kurum müdürünün ifadesi şuydu: belki oran olarak bakarsak binde bir, ama sizin başınıza gelirse yüzde yüz olacaktır. aynen öyle aslında istatikler ne söylerse söylesin bir şekilde yaşıyoruz işte. geçtiğimiz ocak ayında bir haber düştü mesela medyaya, polis zoruyla alınan bir çocuk vardı, aile vazgeçmiş, evlat edinen aileden giderken anne beni bırakma ben evime dönmek istiyorum diye ağlayan bir çocuk vardı
Allahım hiç kimseye yaşatmasın o duyguyu inşallah. ama mesela bizde hakim rıza aranmama kararı vermişti, yani biyolojik ailenin rızasına gerek kalmaksızın evlat edindirilebilir diye.... itiraz vs de olmadı, ama vazgeçtim deme hakları her zaman var, olay sadece hakimin insafına kalıyor burada, davayı direk reddedebilir de görebilir de ama sonucun bizim lehimize çıkmaması için hiçbir neden yok bence açılsa bile öyle bir dava. ha derseniz ki terkedilmiş bebek, diyelim bebeği annesi bıraktı bir cami avlusuna ve baba dedi ki ben annesiyle sanıyordum, yeni öğrendim. o adamın da var aynı dava hakkıyani güvenmek, inanmak ve dua etmekten başka bir seçenek olmuyor bu süreçte.... çünkü alnımıza ne yazılıysa yaşıyoruz bir şekilde....
dipnot olarak şunu ekleyeyim mesela, eşim şehir dışına hep hayır dedi kendince nedenlerden dolayı. ben herşeye kabuldüm oysa ki.... ilerleyen zamanda bir şekilde şehir dışına olur dedi ve kızıma şehir dışından kavuştuk mesela... ve forumu okursanız eşiniz gibi düşünen ama rıza davası bile görülmeden evladını kucağına almış örnekler de var... önemli olan örnekler değil, sizin hissiyatınız. duygularınıza güvenin...
süreç karar vermeden kimlik almaya kadar zaten sancılı bir süreç, kendinizi ve evladınızı en güvende hissedeceğiniz şekilde ilerlemek belki de en kolayı... ama mesela ben kızımı ilk kucağıma aldığımda rıza davası görülmemişti bile, hatta nerdeyse 1 yılı aştı rıza davasının sonuçlanması. stres yarattı mı, evet fazlasıyla yarattı. günlerce gecelerce uyuyamadık, hep bir korku vardı ya giderse ne yaparım diye; dünyanın öbür ucuna kaçar yine de kızımı veremem dedim hep. değil 1-2 yılı, 2 gün sonra yok deseler bırakamayacak kadar büyük bir sevgi doldurdu içimizi daha görür görmez. hayallerimizin bile ötesindeydi kızım. kuzguna yavrusu şahin görünür derler, bilmiyorum belki de o hesap ama benim için dünyaanın en güzel, en özel çocuğu.
biz hikayesini dinledik, görmek istiyor musunuz dediklerinde kabul ettik ve daha görmeden sözleşmeyi imzaladık. nasıl bir bebek gelecek hiç bilmiyorduk ama nasıl olduğu önemli değildi, o bizim kızımızdı. ilk kucağıma aldığımda ellerine baktım mesela parmakları tam mı diye, hani doğursan ilk neye bakıyorsan ona baktık... 8 aylıkken dili sürekli dışarda, ayak parmaklarında ayrıklık var, burun da basık acaba down olabilir mi diye kan tahlili yaptırdık. Olsa da bizim kızımızdı, sadece birşey varsa tedbir alalım diye düşünmüştük. şükür çıkmadı ve daha rıza davası açılmamıştı bile...
1,5 yıl önce aldık kimliğini, hukuken de hislerimiz karşılık buldu. şimdi 3,5 yaşında. yıldızları toplamak istiyormuş gökyüzünden ama oraya kadar tırmanamayacağından uçağa binmek istiyormuş. oysa 2 yaşında anne bile dememişti daha. şimdi yazsam sayfalar yetmez...
yani işin özü şu, sizden öncesi bir yerde sadece bir hikayede kalıyor. bize ilk dosya okunduğunda bu hikaye ile sorun yaşar mıyız diye sormuştuk. kurum müdürünün ifadesi şuydu: belki oran olarak bakarsak binde bir, ama sizin başınıza gelirse yüzde yüz olacaktır. aynen öyle aslında istatikler ne söylerse söylesin bir şekilde yaşıyoruz işte. geçtiğimiz ocak ayında bir haber düştü mesela medyaya, polis zoruyla alınan bir çocuk vardı, aile vazgeçmiş, evlat edinen aileden giderken anne beni bırakma ben evime dönmek istiyorum diye ağlayan bir çocuk vardı
yani güvenmek, inanmak ve dua etmekten başka bir seçenek olmuyor bu süreçte.... çünkü alnımıza ne yazılıysa yaşıyoruz bir şekilde....
dipnot olarak şunu ekleyeyim mesela, eşim şehir dışına hep hayır dedi kendince nedenlerden dolayı. ben herşeye kabuldüm oysa ki.... ilerleyen zamanda bir şekilde şehir dışına olur dedi ve kızıma şehir dışından kavuştuk mesela... ve forumu okursanız eşiniz gibi düşünen ama rıza davası bile görülmeden evladını kucağına almış örnekler de var... önemli olan örnekler değil, sizin hissiyatınız. duygularınıza güvenin...
[/QUOTE aynen siz anlatirken bile tuylerim diken diken oldu.bizde bu sureclerden gectik bizim kurumdan degil anlasmali fakat mahkemeye cagirilip riza istenecek olmasi bile bizi hayli yipratti.riza vereceklerini bilsek bile ya tersi olursa diye.bir yil gecmeden dava acilamiyor zaten.mahkeme bitmeden korkular gecmiyo maalesef bunu herkes yasiyodur eminim.geri isteme cok nadir gercekten .ama evlattan vazgecilirmi hic Allah kimseye yasatmasin isteyen herkes tez zamanda kavusur insallah...
- 30 Haziran 2018
- 6
- 3
- 86
bebeğe aile bulundu mu? Bende tamamen yasal olarak almak istiyorum. Anne baba rızası ile.
