İki çocuk olunca yeniden şans vermelimi diyorum ama bir tarafimda böyle şiddet olacaksa çocuklar için küçükken boşanmak daha mantıklı en azından travmalari olmaz diyorSiz neden mesaj atiyorsunuz ànliyorumki ayrilmak istemiyorsunuz o zaman sizde kendinizi bari nazlandirin adam nazlaniyor siddet affedilecek birsey degiil
Eşimin haberi olmadan evimi terk ettim. 4 gündür babamın evindeyim. İlk gittiğim gün eşim çok aradı ama açmadım. Sonra mesajlastik. Mesajlarında yine beni suçladı. Benim takıntılı sorunlu olduğumu ama sevdiğini evden habersiz gittiğim için çok zoruna gittiğini yazmış.
Evden ayrılmama sebep olan geceye gelirsek evimi minik böcekler basmıştı. İkinci kez evi ilaclatmistik ve annemde üç hafta kadar kalmıştım. Üç hafta kalmamin sebebi ise eşim sen hazır gitmişken kal çocuklar yokken evde tadilat yaptırayım demişti. Eve geldiğimde hala küçük böcekleri gördüm ve eşime yeniden ilaçlama yapmamız gerektiğini söyledim. Kızarak odaya geçti. Tadilat istedin yaptım böcek dedin ilaclattim yeter artık sıkıldım dedi. 2 dk sonra geri geldi çocuk odasına, ev ilaclaninca sen nerede kalacan dedi. Anneme gitcem dedim. ( Küçük çocuk olduğu için ilaclaninca annemde kalıyordum). Bunu dememle bana saldırması bir oldu. Evde durduğun yok ne zamandır annendesin diyerek. Hemde kızımın gözünün önünde. Neye uğradığımı şaşırdım. Birkaç kez vurdu ,kolumu morartti ve boğazladı. Şaşırmıştım. Uyumayarak sabahladım. Sabah annemle telefonda konuşunca ağladım ve durumu anlattım gelip babamla beni hemen aldılar nasıl sana vurur dediler. Sonrasında eşim babamı da aradı. Babam birkaç gün geçsin gel konuşalım demiş eşimde ağlamaklı telefonu kapatmış. 3 gün sonra eve çiçek gönderdi ama hiç aramadı. Bugün ben mesaj attım dayanamayarak. Ne düşündüğünü sordum. Vurduğu için üzgün olduğunu söyledi ve özür diledi ama ufacık olayları büyüterek bomba gibi kucağıma bırakmandan çok sıkıldım. Yazmak istemiyorum dedi. Giden sensin ev burada istersen gelirsin dedi. Bende sen bilirsin yazdım. Sanırım bizim iş boşanmaya kadar gidecek. Çok canım sıkılıyor. Sanki suç bende gibi davranıyor. Onu bu duruma benim getirdiğimi söylüyor. Keşke hiç mesaj atmasaydim, bekleseydim. Artık eve dönmem imkansız. Bana vuran o sonuçta. Siz olsanız benim yerimde ne yapardınız?
Siz olsanız benim yerimde ne yapardınız?
Evet, işleri çok yoğunlaştı ev borcuna girdik çok bunaliyor ama tabi bu sebep olamaz. Bende kendisine çocuklara yazık onların psikolojisi bozuluyor artık bitsin dedim çünkü bu ilk vurmasi değildi
Merhaba insan değişmiyor bunu yapan yine aynisini tekrarlayacaktir malesef sakin geri evine dönme gençliğini çürütme ailen sahip cikiyorsa orda kal iş bul çalış eve tıkılıp kalma kolay şeyler degil ama zamanla atlatırsın Allah yardımcın olsunEşimin haberi olmadan evimi terk ettim. 4 gündür babamın evindeyim. İlk gittiğim gün eşim çok aradı ama açmadım. Sonra mesajlastik. Mesajlarında yine beni suçladı. Benim takıntılı sorunlu olduğumu ama sevdiğini evden habersiz gittiğim için çok zoruna gittiğini yazmış.
Evden ayrılmama sebep olan geceye gelirsek evimi minik böcekler basmıştı. İkinci kez evi ilaclatmistik ve annemde üç hafta kadar kalmıştım. Üç hafta kalmamin sebebi ise eşim sen hazır gitmişken kal çocuklar yokken evde tadilat yaptırayım demişti. Eve geldiğimde hala küçük böcekleri gördüm ve eşime yeniden ilaçlama yapmamız gerektiğini söyledim. Kızarak odaya geçti. Tadilat istedin yaptım böcek dedin ilaclattim yeter artık sıkıldım dedi. 2 dk sonra geri geldi çocuk odasına, ev ilaclaninca sen nerede kalacan dedi. Anneme gitcem dedim. ( Küçük çocuk olduğu için ilaclaninca annemde kalıyordum). Bunu dememle bana saldırması bir oldu. Evde durduğun yok ne zamandır annendesin diyerek. Hemde kızımın gözünün önünde. Neye uğradığımı şaşırdım. Birkaç kez vurdu ,kolumu morartti ve boğazladı. Şaşırmıştım. Uyumayarak sabahladım. Sabah annemle telefonda konuşunca ağladım ve durumu anlattım gelip babamla beni hemen aldılar nasıl sana vurur dediler. Sonrasında eşim babamı da aradı. Babam birkaç gün geçsin gel konuşalım demiş eşimde ağlamaklı telefonu kapatmış. 3 gün sonra eve çiçek gönderdi ama hiç aramadı. Bugün ben mesaj attım dayanamayarak. Ne düşündüğünü sordum. Vurduğu için üzgün olduğunu söyledi ve özür diledi ama ufacık olayları büyüterek bomba gibi kucağıma bırakmandan çok sıkıldım. Yazmak istemiyorum dedi. Giden sensin ev burada istersen gelirsin dedi. Bende sen bilirsin yazdım. Sanırım bizim iş boşanmaya kadar gidecek. Çok canım sıkılıyor. Sanki suç bende gibi davranıyor. Onu bu duruma benim getirdiğimi söylüyor. Keşke hiç mesaj atmasaydim, bekleseydim. Artık eve dönmem imkansız. Bana vuran o sonuçta. Siz olsanız benim yerimde ne yapardınız?
Nasil bir de ne düşündüğünü soruyorsunuz ki şiddete uğrayan sizsiniz ve kızınız şahit ise ona vurmasına da gerek yok sonuçta evladınız da şiddete uğradı! Siz git gelli davranınca ve siz yazınca sizi suçlamış dümdüz sürekli suclayip ona yuklenseydiniz o da böyle rahat davranamazdi sizin sayenizde hiç tutusmamis...istikrarlı ve soğuk mesafeli davranın derim...sonuçta şiddete maruz kalan sizsinizEşimin haberi olmadan evimi terk ettim. 4 gündür babamın evindeyim. İlk gittiğim gün eşim çok aradı ama açmadım. Sonra mesajlastik. Mesajlarında yine beni suçladı. Benim takıntılı sorunlu olduğumu ama sevdiğini evden habersiz gittiğim için çok zoruna gittiğini yazmış.
Evden ayrılmama sebep olan geceye gelirsek evimi minik böcekler basmıştı. İkinci kez evi ilaclatmistik ve annemde üç hafta kadar kalmıştım. Üç hafta kalmamin sebebi ise eşim sen hazır gitmişken kal çocuklar yokken evde tadilat yaptırayım demişti. Eve geldiğimde hala küçük böcekleri gördüm ve eşime yeniden ilaçlama yapmamız gerektiğini söyledim. Kızarak odaya geçti. Tadilat istedin yaptım böcek dedin ilaclattim yeter artık sıkıldım dedi. 2 dk sonra geri geldi çocuk odasına, ev ilaclaninca sen nerede kalacan dedi. Anneme gitcem dedim. ( Küçük çocuk olduğu için ilaclaninca annemde kalıyordum). Bunu dememle bana saldırması bir oldu. Evde durduğun yok ne zamandır annendesin diyerek. Hemde kızımın gözünün önünde. Neye uğradığımı şaşırdım. Birkaç kez vurdu ,kolumu morartti ve boğazladı. Şaşırmıştım. Uyumayarak sabahladım. Sabah annemle telefonda konuşunca ağladım ve durumu anlattım gelip babamla beni hemen aldılar nasıl sana vurur dediler. Sonrasında eşim babamı da aradı. Babam birkaç gün geçsin gel konuşalım demiş eşimde ağlamaklı telefonu kapatmış. 3 gün sonra eve çiçek gönderdi ama hiç aramadı. Bugün ben mesaj attım dayanamayarak. Ne düşündüğünü sordum. Vurduğu için üzgün olduğunu söyledi ve özür diledi ama ufacık olayları büyüterek bomba gibi kucağıma bırakmandan çok sıkıldım. Yazmak istemiyorum dedi. Giden sensin ev burada istersen gelirsin dedi. Bende sen bilirsin yazdım. Sanırım bizim iş boşanmaya kadar gidecek. Çok canım sıkılıyor. Sanki suç bende gibi davranıyor. Onu bu duruma benim getirdiğimi söylüyor. Keşke hiç mesaj atmasaydim, bekleseydim. Artık eve dönmem imkansız. Bana vuran o sonuçta. Siz olsanız benim yerimde ne yapardınız?
Dönmenizin imkansız olduğu birine neden ilk mesaji atan sizsiniz? Adam 3 gün sabretmiş beklemiş ilk mesajı atan siz olmuşsunuz zaten. Bu şekilde de kendinden taviz vermeden geri dönmenizi bekliyordur.Hayır bana vurduğu için dönmem imkansız ve kendini affettirmeye de calismiyor üstüne beni suçluyor
Büyük konuşmak istemiyorum ama işin içinde vurmak el kaldırmak dayak vs varsa net tekrar ederdim boşardım. Bu eşinizin bahsettiği gibi küçük şeyleri büyümekten çok öte bir durum. Vurmadı ama el kaldırdı diyelim buna yapan kişi kesinlikle devamını da getirir. Yapılması gereken net belli zaten. Allah kolaylık versinEşimin haberi olmadan evimi terk ettim. 4 gündür babamın evindeyim. İlk gittiğim gün eşim çok aradı ama açmadım. Sonra mesajlastik. Mesajlarında yine beni suçladı. Benim takıntılı sorunlu olduğumu ama sevdiğini evden habersiz gittiğim için çok zoruna gittiğini yazmış.
Evden ayrılmama sebep olan geceye gelirsek evimi minik böcekler basmıştı. İkinci kez evi ilaclatmistik ve annemde üç hafta kadar kalmıştım. Üç hafta kalmamin sebebi ise eşim sen hazır gitmişken kal çocuklar yokken evde tadilat yaptırayım demişti. Eve geldiğimde hala küçük böcekleri gördüm ve eşime yeniden ilaçlama yapmamız gerektiğini söyledim. Kızarak odaya geçti. Tadilat istedin yaptım böcek dedin ilaclattim yeter artık sıkıldım dedi. 2 dk sonra geri geldi çocuk odasına, ev ilaclaninca sen nerede kalacan dedi. Anneme gitcem dedim. ( Küçük çocuk olduğu için ilaclaninca annemde kalıyordum). Bunu dememle bana saldırması bir oldu. Evde durduğun yok ne zamandır annendesin diyerek. Hemde kızımın gözünün önünde. Neye uğradığımı şaşırdım. Birkaç kez vurdu ,kolumu morartti ve boğazladı. Şaşırmıştım. Uyumayarak sabahladım. Sabah annemle telefonda konuşunca ağladım ve durumu anlattım gelip babamla beni hemen aldılar nasıl sana vurur dediler. Sonrasında eşim babamı da aradı. Babam birkaç gün geçsin gel konuşalım demiş eşimde ağlamaklı telefonu kapatmış. 3 gün sonra eve çiçek gönderdi ama hiç aramadı. Bugün ben mesaj attım dayanamayarak. Ne düşündüğünü sordum. Vurduğu için üzgün olduğunu söyledi ve özür diledi ama ufacık olayları büyüterek bomba gibi kucağıma bırakmandan çok sıkıldım. Yazmak istemiyorum dedi. Giden sensin ev burada istersen gelirsin dedi. Bende sen bilirsin yazdım. Sanırım bizim iş boşanmaya kadar gidecek. Çok canım sıkılıyor. Sanki suç bende gibi davranıyor. Onu bu duruma benim getirdiğimi söylüyor. Keşke hiç mesaj atmasaydim, bekleseydim. Artık eve dönmem imkansız. Bana vuran o sonuçta. Siz olsanız benim yerimde ne yapardınız?
Evet çok haklısınız. Bundan bir oncekinde yine basit bir olaydan dolayı akşam yemeğinde masada ne varsa kırıp dökmüştü. Tabak parçaları çocuklara gelebilirdi. 1.5 yaşında oğlum ve 3 yaşındaki kızım ağlama krizine girdiler ve kızım 1 hafta boyunca kendi odasının kapısını kapattırıp öyle uyudu. Belli bir sürede babasıyla aynı yemek masasına oturmadı. Çocukların psikolojisini hiç düşünmüyor. Öfke sorunu var ve sebebi olarak hep beni öne sürüyor.Kendiniz için değilsede çocuklarınız için iyi düşünün. Babam annemi çok dövdü. Bizi de. Şuan hepimizde izleri var. Adam dövmeye meyiili ise devamı gelir.