• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

evi terk ettim

Eşin asla ama asla değişmeyecek bunu sakın unutma.. Eğer eşinle barışırsan bu yazılanları unutma. Buradaki herkes gitmemeni söylüyor kesinlikle gitme de..

Annesini telefonda dinleyip dayak yemeler, yüzüne tukurulmesi, kufur edilmesi.... bunlar sana çok mu normal geliyor, bu ise istediğin hayat geri dön.. Ama unutma asla değişmeyecek..
 
31 yaşında evlenip, 33 yaşında çocuk doğurduğuma hiç pişman değilim..Göreceğimi gördüm, yapacağımı yaptım ve insanları yeteri kadar analiz ettim..Şükürler olsun ki,yaşadığım tecrübelerden dolayı, doğru bir insanla evlendim ve çok mutlu oldum. Erken evlenerek hayatınızla ilgili çok şeyi kaçırmış , aşkı bitmiş, vazgeçmiş, şiddet görmüş, okulu bırakmış..bide üstüne 2 çocuk yapmış gençler oluyorsunuz. Artık günümüzde kadının eli hamur değil iş tutacak..erkeğe muhtaç olup, ayrılıklarda babasının evine sığınmayacak..konu sahibi insan hayata bir kere geliyor ve elin oğlunun kölesi olması için değil, hayatı mutlu mesut yaşamak için düzgün eş istiyor...Hakkınızda hayırlısı..
 
Son düzenleme:
Bence geri dönme karekter değişmez bu kadar zulüm görüp halen sevmenize şaşırdım sanırım bu sevmek değil bağımlılık ,
gayet onsuzda yaparsın , üni mezunu bir kadın her zorluğu aşar , erkek kısmı sanıyor ki kadın beni sonsuza kadar sever bu doğru değil saygının bitiği yerde evlilikte biter , bence bu adam piskoloğa gitsin eğer dayanamayıp tekrar barışırsan bunu mutlaka iste ondan,
Ona karşı ufacik inancim kalmadiği icin evi terk etme karari verdim, 2 gün daha sabir ettim ve dogru ani bekledim. Ona karşi hic birsey hisetmiyordum o 2 gun benim icin eziyetti. Ama ona şart koşabiliyorsam kabul ederse bir şans daha verebiliyorsam biraz da olsa sevdiğimi dusunuyorum.
 
Ona karşı ufacik inancim kalmadiği icin evi terk etme karari verdim, 2 gün daha sabir ettim ve dogru ani bekledim. Ona karşi hic birsey hisetmiyordum o 2 gun benim icin eziyetti. Ama ona şart koşabiliyorsam kabul ederse bir şans daha verebiliyorsam biraz da olsa sevdiğimi dusunuyorum.
Ama kabul etmezse asla dönmem. buda onun ailesi icin hic bir fedakarlik yapamiyacagini gösterir.
 
Ailelerde konussun. Ortada iki cocuk var ve hekes bi sansi daha hak eder ve herkesin icindede soyleyin bir daha ayni seyler olursa kesin biter donusu olmaz.

Kadinlar klubunde oyle bisey varki herkes herkese gaz vermekten baska bisey yapmiyor. Direk hemen ayril bosan diyorlar. Bunlari yazan kimler merak ediyorum hayatlarini.
Ben yurtdisinda buyudum burda butun hayatim gecti ve burdada evlendim Turkle ama ne kadar moderen olursak olalim her evlilkte sorun oluyor ve cokca fedakarlik oluyor.

Arkadasim bence sen iyice dusun tasin. Ve aile buyukleri bir araya gelsin orda istedigin herseyi soyle.
Kk da öyle bişey var ki bazı kadınlar da yuva kolay kurulmuyor cumlesini sadece kadına yükleyip canım çek çileni yuvayı disi kuş yapar mantığıyla konu sahiplerini gaza getirmeye bayılıyor.

Bende bu disi kuslar nasıl bi hayat yasiyo çok merak ediyorum
 
Kk da öyle bişey var ki bazı kadınlar da yuva kolay kurulmuyor cumlesini sadece kadına yükleyip canım çek çileni yuvayı disi kuş yapar mantığıyla konu sahiplerini gaza getirmeye bayılıyor.

Bende bu disi kuslar nasıl bi hayat yasiyo çok merak ediyorum
Komik.
 
.

Bende bu disi kuslar nasıl bi hayat yasiyo çok merak ediyorum

Fiziki manevi şiddet

Çok değer verdikleri yuvalarını takmayan herifin altında paspas olmak

Karşı tarafın takmadığı evliliği sürdürmeye çalışırken tükenmek

Zerre kadar değer vermeyen herif biraz sevsin diye her türlü fedakarlığı yapıp karşılık görememek

Acıklı.
 
Bazı kırmızı çizgiler vardır evlilikte bunu erkek aşarsa evlilik biter ben fedakarlık medakarlık dinlemem bilmemde , buda her kadın için geçerli , öyle evlendim artık çocuk var diye elin kızına zulüm ,aşağlama ,köle mualemesi yapamaz , böyle erkekler yuvanın bozulmasına ,yada dağılmasına sebep oluyor ,
şu erkek evlatlarınız yetiştirken kadına saygılı davranmasını öğretin
 
nacizane tavsiyem şunu o adamın minik kafasına sokman:

ya aile oluruz ya da ben ve çocuklar böyle iyiyiz hadi güle güle.

seninki başka eve taşınmaya ikna olmalı.
anasının ağzna bakmaktan da vazgeçmeli.
bana göre sinir hastası ama seni seviyor.
sinirini de yenmek için psikoloğa gitmeli.
sana olan sevgisini iyi değerlendirip bu makul isteklerini sabrınla kabul ettirebilirsin canım.
 
isteklerini kabul ettirmeden dönme, aslında hiç dönmemek daha mantıklı ama hayatta ayakta kalabileceğini düşünüyosan tabi..
 
Devlet olsam kanun cikarcam. Evlenince iki sene çocuk yapmak yasak.evlilik otursun herkez iyi düşünsün.
 
Merhaba, ben 24 yasinda evli iki oğlan cocuk annesiyim, size icimi dökmek istiyorum. 3 yil önce esimle görücu usulu evlendik. Ben evlenmeden önce universitede okuyordum. Bana mutlu bir evlilik herşeyden daha önemli diyordu etrafimdakiler buyuzden evliligim egitimimin önune gecti. Ben evliligim icin her konuda fedakarliklar verdim. ama birtek bakimimdan ve cocuklarimdan taviz vermedim. Nikahimizin kiyildiği ertesi gün aslinda eşimin gercek yüzünü görmüstüm ama hep özürlerine ve sözlerine inandim, değiseceğine inandim ama ikinci cocugumuz olduktan sonra hersey cok daha kötüye gitti. Esimin bana hic saygisi kalmamisti kavga ederken bana tokat atardi, hakaretler ederdi, kufur ederdi, yuzume tukururdu, ama sonra cok pisman olurdu ve gönlumu alirdi, kizginlikla yaptim ben aslinda öyle biri değilim derdi, ama artik ona hic inancim kalmadi. Benden yaptiğim herşeyin tek tek hesabini vermemi isterdi. başkalarinin yaninda asla ne bana nede cocuklarimiza sahip cikmazdi. Esimin annesi bizden uzakta oturuyor ama yinede oğlunun huyunu bildiği icin beni en ufak birşeyde şikayet ederdi ve eşim onun icin benimle kavga ederdi. Misal gelen misafire hosgeldin dememisim halbuki demistim ama hadi duymadi farz edilim kaynanam bunu gidip ogluna neden söyluyor demi. Esim aksamlari gec gelirdi, ailesiyle vakit gecirmekten hoşlanmazdi, sürkeli arkadaşlariyla buluşurdu. Oturdugumuz ev kaynanamgilindi, ve hic bir zaman benimmis gibi his etmedim. Bana surekli hersey babamin annemin diyordu ve buyuzden kazandigini hep onlara yolluyordu. Benim harcadigim her kurusun hesabini istiyordu, calismamada izin vermiyordu. Bir yere birlikte gittigimizde hep kiskancligi yuzunden burnumdan getiriyordu. Anlicanaz her konuda bana muhalefet ederdi. Nisanliyken aileme para yardimininda bulundu ve buyuzden ailemi surekli paracilikla sucladi. Bastan boyle olacagini bilseydim asla kabul etmezdim parasini ama oda bahane bence, cunku baskada hicbirsey bulamiyor bana karsi kullanabilecegi. Ailemden beni hep uzaklastirmaya calisti ama buna izin vermedim. Ben 3 hafta önce son kavgamizdan sonra, onun evden gitmesini bekledim ve cocuklarimi alip evi terk ettim, suan babamin evindeyim. Artik dayanamiyorum esimin baskilarina. Esim suan geri barismamiz icin araya birilerini sokuyor ama ben artik o eve geri dönmek istemiyorum, aslinda onu hala biraz seviyorum ve cocuklarimin babasi. Ona bir sans daha vermek istiyorum, ona o evi istemedigimi söyledim ama kessinlikle kabul etmiyor. Degisecigim yeterki dön diyor ama hic inanmiyorum.
Büyük konuşuyorum ama asla geri dönmezdim.bu kadar net yani.öyle bi insana nasıl hala sevgi besliyorsunuz.kendinize saygı dıymazsanız kimse eşiniz dahi duymaz.kendinizi önemseyin lütfen.
 
Geri dönmeniz mümkün değil çünkü ortada bir evlilik yok.

Siz ancak kendi etrafınızda dönersiniz bu şekilde.

İçinde tükürmeler, hakaretler, şiddet, baskı, aşağılama bulunan şey evlilik değil köleliktir.

Yuva kurtarmanız da hiçbir şekilde mümkün değil. Ortada yuva değil iğrenç bir insan var.

Kutuplarda da ev tutsanız içindeki adam aynı.

Bir de gururlu kadınların hayatlarını merak edenler var anladığım kadarıyla. Etmesinler, bilseler yerlerinde duramazlar.


 
Merhaba, ben 24 yasinda evli iki oğlan cocuk annesiyim, size icimi dökmek istiyorum. 3 yil önce esimle görücu usulu evlendik. Ben evlenmeden önce universitede okuyordum. Bana mutlu bir evlilik herşeyden daha önemli diyordu etrafimdakiler buyuzden evliligim egitimimin önune gecti. Ben evliligim icin her konuda fedakarliklar verdim. ama birtek bakimimdan ve cocuklarimdan taviz vermedim. Nikahimizin kiyildiği ertesi gün aslinda eşimin gercek yüzünü görmüstüm ama hep özürlerine ve sözlerine inandim, değiseceğine inandim ama ikinci cocugumuz olduktan sonra hersey cok daha kötüye gitti. Esimin bana hic saygisi kalmamisti kavga ederken bana tokat atardi, hakaretler ederdi, kufur ederdi, yuzume tukururdu, ama sonra cok pisman olurdu ve gönlumu alirdi, kizginlikla yaptim ben aslinda öyle biri değilim derdi, ama artik ona hic inancim kalmadi. Benden yaptiğim herşeyin tek tek hesabini vermemi isterdi. başkalarinin yaninda asla ne bana nede cocuklarimiza sahip cikmazdi. Esimin annesi bizden uzakta oturuyor ama yinede oğlunun huyunu bildiği icin beni en ufak birşeyde şikayet ederdi ve eşim onun icin benimle kavga ederdi. Misal gelen misafire hosgeldin dememisim halbuki demistim ama hadi duymadi farz edilim kaynanam bunu gidip ogluna neden söyluyor demi. Esim aksamlari gec gelirdi, ailesiyle vakit gecirmekten hoşlanmazdi, sürkeli arkadaşlariyla buluşurdu. Oturdugumuz ev kaynanamgilindi, ve hic bir zaman benimmis gibi his etmedim. Bana surekli hersey babamin annemin diyordu ve buyuzden kazandigini hep onlara yolluyordu. Benim harcadigim her kurusun hesabini istiyordu, calismamada izin vermiyordu. Bir yere birlikte gittigimizde hep kiskancligi yuzunden burnumdan getiriyordu. Anlicanaz her konuda bana muhalefet ederdi. Nisanliyken aileme para yardimininda bulundu ve buyuzden ailemi surekli paracilikla sucladi. Bastan boyle olacagini bilseydim asla kabul etmezdim parasini ama oda bahane bence, cunku baskada hicbirsey bulamiyor bana karsi kullanabilecegi. Ailemden beni hep uzaklastirmaya calisti ama buna izin vermedim. Ben 3 hafta önce son kavgamizdan sonra, onun evden gitmesini bekledim ve cocuklarimi alip evi terk ettim, suan babamin evindeyim. Artik dayanamiyorum esimin baskilarina. Esim suan geri barismamiz icin araya birilerini sokuyor ama ben artik o eve geri dönmek istemiyorum, aslinda onu hala biraz seviyorum ve cocuklarimin babasi. Ona bir sans daha vermek istiyorum, ona o evi istemedigimi söyledim ama kessinlikle kabul etmiyor. Degisecigim yeterki dön diyor ama hic inanmiyorum.

Barışmak istemenizi anlayabiliyorum. Çocuklarımın babası diye düşünüyorsunuz, ama benim babam da anneme çok çektirdi. Annem de sizin gibi hep değişir ümidiyle bizi babasız bırakmamak için boşanmadı. Ben bazen annemi bu yüzden affedemiyorum. Çünkü berbat bir çocukluk geçirdik babam sayesinde. Diyeceğim şudur ki çocuklarım babasız kalmasın demeyin. Her gün kavga ile şiddet ile aşağılama ile yüzleşeceğine bazen babasız olmayı ayda bi görmeyi tercih ediyor çocuklar. Sizi eşiniz var etmedi. 21 yıl onsuz yaşamışsınız şimdiden sonra da zor değil. Size tavsiyem kocanızı affetmeyin. Kimsenin haysiyetini zedelemeye hakkı yok. Öz güveninizi yeniden kazanın ve boşanma davası açın bana kalırsa. Güçlü birine benziyosunuz istedikten sonra tek başınıza da çocuklarınıza bakarsınız.
 
Merhaba, ben 24 yasinda evli iki oğlan cocuk annesiyim, size icimi dökmek istiyorum. 3 yil önce esimle görücu usulu evlendik. Ben evlenmeden önce universitede okuyordum. Bana mutlu bir evlilik herşeyden daha önemli diyordu etrafimdakiler buyuzden evliligim egitimimin önune gecti. Ben evliligim icin her konuda fedakarliklar verdim. ama birtek bakimimdan ve cocuklarimdan taviz vermedim. Nikahimizin kiyildiği ertesi gün aslinda eşimin gercek yüzünü görmüstüm ama hep özürlerine ve sözlerine inandim, değiseceğine inandim ama ikinci cocugumuz olduktan sonra hersey cok daha kötüye gitti. Esimin bana hic saygisi kalmamisti kavga ederken bana tokat atardi, hakaretler ederdi, kufur ederdi, yuzume tukururdu, ama sonra cok pisman olurdu ve gönlumu alirdi, kizginlikla yaptim ben aslinda öyle biri değilim derdi, ama artik ona hic inancim kalmadi. Benden yaptiğim herşeyin tek tek hesabini vermemi isterdi. başkalarinin yaninda asla ne bana nede cocuklarimiza sahip cikmazdi. Esimin annesi bizden uzakta oturuyor ama yinede oğlunun huyunu bildiği icin beni en ufak birşeyde şikayet ederdi ve eşim onun icin benimle kavga ederdi. Misal gelen misafire hosgeldin dememisim halbuki demistim ama hadi duymadi farz edilim kaynanam bunu gidip ogluna neden söyluyor demi. Esim aksamlari gec gelirdi, ailesiyle vakit gecirmekten hoşlanmazdi, sürkeli arkadaşlariyla buluşurdu. Oturdugumuz ev kaynanamgilindi, ve hic bir zaman benimmis gibi his etmedim. Bana surekli hersey babamin annemin diyordu ve buyuzden kazandigini hep onlara yolluyordu. Benim harcadigim her kurusun hesabini istiyordu, calismamada izin vermiyordu. Bir yere birlikte gittigimizde hep kiskancligi yuzunden burnumdan getiriyordu. Anlicanaz her konuda bana muhalefet ederdi. Nisanliyken aileme para yardimininda bulundu ve buyuzden ailemi surekli paracilikla sucladi. Bastan boyle olacagini bilseydim asla kabul etmezdim parasini ama oda bahane bence, cunku baskada hicbirsey bulamiyor bana karsi kullanabilecegi. Ailemden beni hep uzaklastirmaya calisti ama buna izin vermedim. Ben 3 hafta önce son kavgamizdan sonra, onun evden gitmesini bekledim ve cocuklarimi alip evi terk ettim, suan babamin evindeyim. Artik dayanamiyorum esimin baskilarina. Esim suan geri barismamiz icin araya birilerini sokuyor ama ben artik o eve geri dönmek istemiyorum, aslinda onu hala biraz seviyorum ve cocuklarimin babasi. Ona bir sans daha vermek istiyorum, ona o evi istemedigimi söyledim ama kessinlikle kabul etmiyor. Degisecigim yeterki dön diyor ama hic inanmiyorum.

değişeceğine inanmıyorsanız tabi ki dönmeyin.en baştan hatalı omuş her şey;eğitimi bırakmak(hem de görücü usulü biri için kör kütük aşık oldum deseniz anlardım),nişanlıyken ailenize para vermesi,dayak,hakaret tükürmelere karşı gönlünüzü alması...bunların hepsi tuhaf geldi bana.hakkınızda hayırısı olsun ne diyeyim.
 
Eşin asla ama asla değişmeyecek bunu sakın unutma.. Eğer eşinle barışırsan bu yazılanları unutma. Buradaki herkes gitmemeni söylüyor kesinlikle gitme de..

Annesini telefonda dinleyip dayak yemeler, yüzüne tukurulmesi, kufur edilmesi.... bunlar sana çok mu normal geliyor, bu ise istediğin hayat geri dön.. Ama unutma asla değişmeyecek..
Ayty bak onlari hic okumadan. O kadar konu varki bir birine benzeyen bende dasirdim.
 
Back
X