Merhaba arkadaşlar. Ben 8 yıllık evliyim biri 6 biri 5 aylık erkek çocukların var. Eşimle evlendiğim günden beri iddia oynarmis ama ben ilk çocuk doğduktan sonra öğrendim. Her sene bir araba aldık ve kumar için sattı. Krediler çekti hep bıraktım dedi ama. Yok benim moralimiz bozdunuz o yüzden tekrar başladım vay annemle tartıştım o yüzden başladım diye beni sürekli kandırdı. Bu kumar yüzünden hiç huzur yok evde büyük oğlum korkuyla yaşıyor kavga çıkacak diye gözümüze bakar oldu çocuk. Ailem arkamda nakafani alırsın evimizde var bizle yaşarsın yeterki boşan diyolar. Eşim sürekli tehdit ediyo öldürürüm diye ailenden birini vururum falan diyo oğlumun yaninda bana oğlum senin annen tam bir o... Diyo artık çok bıktım herşeyden ne güzel düzenim vardı yeni bir hayata başlamak cesaret işi başından geçenler bana akıl verebilirmi. Zaten eşim ailemle de küs onlarada saygısı yok onlarada küfürler ediyor ama çocuklar babasız kalmasın diye herşeyi yuttum ama o çocuklara bile hayrını görme Allah canlarını alsın dedi. Ben şuan evi terk ettim davayı hemen acmalimiyim narsist bı adamla toksik bı ilişki bu işi ne düşüneceğimi bile şaşmış durumdayım.
Merhaba
Doğru tespitler hayat kurtarır.
Kandırıldınız. Tehdit edildiniz. Küfürlere maruz kaldınız. Yuttunuz. Şaşırdınız ve kararsız kaldınız.
Bu hikayenizi oluşturan cümlelerin fiilleri.
Eşiniz değil siz sorumluluk alamayan bağımlı bir kişiliksiniz. Bir cümle kurmamışsınız. Hatalıyım. Yanlış karar verdim. Suçlu kim? Eşiniz. Kurban kim? Sizsiniz. Bu tablo dönüştürülebilir.
Eşiniz bağımlı değil -kişiliksiz.
Kumar sizin bahaneniz. Maddi kaybınız olmasa kumar oynaması sizin için sorun teşkil eder miydi?
Çocuklarım babasız kalmasın demek ne demek? Bir baba figürü var mı bu hikayede?
eşinize bağımlı olduğunuzu kabul ederek işe başlayın. Sorumluklarınızı gözden geçirin. Geç olmadan.
Eşiniz ona bağımlı olduğunuzun farkında. Farkında olmasa 6 yaşında çocuğunuza anan o…. diyemez. Ailenize küfür edemez.
Bir anne önce - ben - diyebilmeli. Kimseye bağımlı değilim diyebilmeli. Siz bu hikayeyi neden yaşıyorsunuz. bir insana bağımlı olma ihtiyacınız biterse ( eşiniz, çocuklar, aileniz veya başka bir eş vs. ) hikaye dönüşür.
Bakın bu hikaye dönüşmezse uzar gider ayrılamazsınız beraber kalamazsınız. Arafta kalırsınız. Çocuklarınız belli bir süre sizi koruma içgüdüsü ile yaşarlar ve sonrasında size nefret geliştirirler. Onlarda bağımlı kişilik geliştirebilirler. Ya da yeni kardeşleri olabilir anneleri kocasız kalmasın diye. Siz başka bir narsist bulabilirsiniz. Kandırıldımlar bitmez.
Ayrılın birleşin demek inanın çözüm değil. Size tek tavsiyem dönüşün. Sorumluluk alın. İnsanlar kim olursa olsunlar sizi ve çocuklarınızı rencide edemesin. Korku da bir tuzak . Eşinizden korktuğunuzu düşünmüyorum. Ama onunla kalmak için taktığınız bir maske olabilir. Maddi hırslarınızı da gözden geçirin. Maddede kaldığınız sürece zorlanırsınız.
Belki güçsüzsünüz şu an. Çocuklarınız için çocuklarınızdan güç alın. Tanrı sizi annelik makamıyla ödüllendirmiş. O hakaret küfürler için, o küçük kırılan kalpler için dünyayı yakabilecek özgüveni de ruhunuzun bir yerlerinde saklamıştır muhakkak.
Dünyayı yakın dünyayı. Annelik doğurmak değil korumaktır hatırlayın. Hatırlayın kurban değil annesiniz.
Kolaylıklar diliyorum.