Ya ben bir şeyi çok merak ediyorum affınıza sığınarak konuyu dağıtıyor gibi olacak ama nasıl bu kadar güçlü durabiliyorsunuz?
Ben kendimi koyuyorum yerinize ve itiraf etmekten de çekinmiyorum delirirdim, ağır depresyon yaşardım belki de, kaldıramazdım.
Ben de böyle olabilmek isterdim bu yüzden kendinizi nasıl bu kadar dik tutabildiğinizi öğrenmek istedim ve kendi içimde büyüttüğüm ufak problemlerden utandım sizin duruşunuzu görünce...
Hayata 1-0 maglup başlamış olmanın verdigi hırsla bir çok şeyi ögreniyorsunuz.Dört bir yanınız acıyla çevrilirken gülebilmeyi yıkılmamayı başaramaz herkez.Bu hayatın beni yenmesine asla izin vermeyecegim.
Evet zamanında beni ezmeye üzmeye dışlamaya yıkmaya çalışan çok insan oldu ama ben hepsine karşı dimdik durdum.Kimine göre duygusuz oldum kimine göre umursamaz ruhsuz ama ben bendim hiç deişmedim.
Evet duygusuzdum çünkü kimse benim içimde ne poyrazlar koptugunu bilmiyordu göstermedim asla yaralarımı .Kaç çentik attım kalbime kaç acıyı sıgdırdım yüregime kaç yarayı sardım bir tek damla yaş akıtmadan.
Asla vazgeçmedim savaşmaktan.Herkese herşeye inat ayaklarımın üzerinde dimdik durdum.Kapadım kulaklarımı söylenenlere umursamadım.
İnsanın yazgısı dogmadan yazılırmış benim yazgımda acılardan ibaret.Ve bu karanlıgın içinde ışıl ışıl gözleriyle bana bakan masum bir yavru hiçbirşeyden haberi olmayan aciz zayıf bir can
onu bu karanlıgın içine çekipte bütün hayatını nasıl mahvedebilirimki , üstelik aynı acıları kat kat fazlasıyla yaşamış bir anne olarak buna nasıl göz yumarım.
Evet hayallerim vardı o adama dair umutlarım beklentilerim yüregime sorgusuz sualsiz aldıgım ilk adamdı o.Ama yapamazdım evlatlarımın bu acıyla büyümelerine izin veremezdim.
Ve ben kendimi o kadr iyi biliyorumki bir kere düşersem bir daha toparlıyamaam.O yüzden bu hayatın benide yavrularımıda harcamasına asla izin vermiyecegim.Ha ucu bucagı dönmez bir mal varlıgımmı var
yooooo nacizane bir insandan üstünlügüm yok.Zor olacak hemde çok zor olacak ama olacak başka bir yolu yok.Yada olmamk gibi bir olanagı.BU HAYAT İSTEDİGİ KADAR YÜKLE ACIYLA GELSİN ÜSTÜME
BENDE BU İNAT YÜREGİMDEDE BU İNANÇ OLDUKÇA HİÇ BİRŞEY YIKAMAZ BENİ.BİR AYETTE GEÇİYORDU '' ALLAH SABREDENİN YANINDADIR '' diye aynen de öyle.
Yani bu sizin hayata nasıl baktıgınızla alakalı birşey bana göre hayatı sevmek karanlıga inat aydınlıga koşmaktı.Ne kadar olumsuz olursa olsun hayat hep olumlu tarafından tutunmak gerek yoksa bu dünyada düşeni hep ezerler.
her zaman derım sert yazıyorsun dıye ama gene aynısın
bu konuya gelınce ben senınle aynı fıkırde degılım. 
allah islah etsin böyle adamları diyecek bişey yok 
