“Evde kaldım” psikolojisi… çok kötüyüm :(

saresg

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
26 Haziran 2024
18
23
Herkese merhaba daha önce hpv ile ilgili bir konu açmıştım ciddi ilişkimi karşımdaki kişinin hpv olmasından dolayı bitirmiştim.

Son zamanlarda ciddi bir bunalıma girmiş bulunmaktayım. Yaşım 31. Devlet memuruyum, iyi bir işim var maddi bir sorunum yok. Ama manevi anlamda çok yalnızım. Çevremdeki herkes evli, çocuklu. Benim ise bu zamana kadar yaşadığım tüm ilişkiler sorunluydu. Karşıma çıkan erkekler canımı çok yaktı.

Artık karşıma düzgün ve iyi bir insanın çıkacağına da inanmıyorum. Kendimi yarım insan gibi hissediyorum. En büyük hayalim bir yuva kurmak, anne olmaktı.

Gerçekten çok üzgünüm ben bu durumu ve psikolojik buhranı nasıl aşarım bilmiyorum. Lütfen bana akıl verin…
 
Herkese merhaba daha önce hpv ile ilgili bir konu açmıştım ciddi ilişkimi karşımdaki kişinin hpv olmasından dolayı bitirmiştim.

Son zamanlarda ciddi bir bunalıma girmiş bulunmaktayım. Yaşım 31. Devlet memuruyum, iyi bir işim var maddi bir sorunum yok. Ama manevi anlamda çok yalnızım. Çevremdeki herkes evli, çocuklu. Benim ise bu zamana kadar yaşadığım tüm ilişkiler sorunluydu. Karşıma çıkan erkekler canımı çok yaktı.

Artık karşıma düzgün ve iyi bir insanın çıkacağına da inanmıyorum. Kendimi yarım insan gibi hissediyorum. En büyük hayalim bir yuva kurmak, anne olmaktı.

Gerçekten çok üzgünüm ben bu durumu ve psikolojik buhranı nasıl aşarım bilmiyorum. Lütfen bana akıl verin…
Bu kadar ısrarlı davranırsanız Allah korusun yanlış kişiler ile birlikte olursunuz. Acele etmeyin. Bu tarz şeyler aceleye gelmez. Yavaş olsun ama sağlıklı ve hayırlı olsun. Kendinizle ilgilenin kendinize yatırım yapın
 
Ben de bekarım yaş 35 şuan huzurluyum ama senin yaşlarındayken evde kalma korkum vardı
Öncelikle hiçbir zaman evlenememe ihtimalimiz var, evlenip boşanmak var, evlenip mutlu olmak var bu ihtimallerin hepsini kabul edeceksin
Eğer hiç evlenemeyeceğini bilsen her gün buna ağlamaya devam mı ederdin, ben bu soruyu kendime sordum ve hayat evlilikten ibaret olmadığı için kendime odaklanmaya karar verdim
Ben de bazen istiyorum olsun anne olayım ama bunun için bunalımlara girmiyorum
 
Herkese merhaba daha önce hpv ile ilgili bir konu açmıştım ciddi ilişkimi karşımdaki kişinin hpv olmasından dolayı bitirmiştim.

Son zamanlarda ciddi bir bunalıma girmiş bulunmaktayım. Yaşım 31. Devlet memuruyum, iyi bir işim var maddi bir sorunum yok. Ama manevi anlamda çok yalnızım. Çevremdeki herkes evli, çocuklu. Benim ise bu zamana kadar yaşadığım tüm ilişkiler sorunluydu. Karşıma çıkan erkekler canımı çok yaktı.

Artık karşıma düzgün ve iyi bir insanın çıkacağına da inanmıyorum. Kendimi yarım insan gibi hissediyorum. En büyük hayalim bir yuva kurmak, anne olmaktı.

Gerçekten çok üzgünüm ben bu durumu ve psikolojik buhranı nasıl aşarım bilmiyorum. Lütfen bana akıl verin…
Aynen beni anlatmışsınız sanki. Yalnız değilsiniz. Bende çok yara aldım. Yaş 31 hala yalnızım. Sizin gibi bir işim de yok. Hala atanamadım. Ve bende bu duygular içindeyim. Zor gerçekten de. Umarım biran önce doğru kişilerle karşılaşırız
 
Herkese merhaba daha önce hpv ile ilgili bir konu açmıştım ciddi ilişkimi karşımdaki kişinin hpv olmasından dolayı bitirmiştim.

Son zamanlarda ciddi bir bunalıma girmiş bulunmaktayım. Yaşım 31. Devlet memuruyum, iyi bir işim var maddi bir sorunum yok. Ama manevi anlamda çok yalnızım. Çevremdeki herkes evli, çocuklu. Benim ise bu zamana kadar yaşadığım tüm ilişkiler sorunluydu. Karşıma çıkan erkekler canımı çok yaktı.

Artık karşıma düzgün ve iyi bir insanın çıkacağına da inanmıyorum. Kendimi yarım insan gibi hissediyorum. En büyük hayalim bir yuva kurmak, anne olmaktı.

Gerçekten çok üzgünüm ben bu durumu ve psikolojik buhranı nasıl aşarım bilmiyorum. Lütfen bana akıl verin…

Bence üzülmeyin.Bende 28 yaşındayım.Elimde mesleğim var fakat bu zamana kadar kimseyle çıkmadım.Kimseyle konuşmadın mı derseniz okul zamanlarında konuştuğum oldu ilgilerini hissettirdiler fakat hiç açılmadılar 🤷‍♀️ Ben de isterim elbet fakat aceleye gerek yok.Bu zamanda güvenebilecek birisini bulmakta zor.Erkekler bilmiyorum güvenilmez gelmeye başladılar.Bir de çalıştığım ortamdakileri gözlüyorum iyicene soğuyorum fakat bir yandan da bende istiyorum.O yüzden oluruna bırakın.Psikolojik olarakta bence kafanıza çok takmayın.İnsan bir süre sonra üzülüyor.
 
Elindekinin kıymetini yine bilemeyenler…
Devlet memurusun, gününde ödenen bir maaşın var devletten faydalandığın şeyler var… Maaşın öyle böyle sana yetsede bir maaşın var…

Neden bekar hayatının dibini yaşamak varken, özgürlük varken evde kalmışlık hissine bürünüyorsun?
Herkes evlenmek zorunda mı?
Hayatında bir erkek olmak zorunda mı?
Bence değil…
 
Herkese merhaba daha önce hpv ile ilgili bir konu açmıştım ciddi ilişkimi karşımdaki kişinin hpv olmasından dolayı bitirmiştim.

Son zamanlarda ciddi bir bunalıma girmiş bulunmaktayım. Yaşım 31. Devlet memuruyum, iyi bir işim var maddi bir sorunum yok. Ama manevi anlamda çok yalnızım. Çevremdeki herkes evli, çocuklu. Benim ise bu zamana kadar yaşadığım tüm ilişkiler sorunluydu. Karşıma çıkan erkekler canımı çok yaktı.

Artık karşıma düzgün ve iyi bir insanın çıkacağına da inanmıyorum. Kendimi yarım insan gibi hissediyorum. En büyük hayalim bir yuva kurmak, anne olmaktı.

Gerçekten çok üzgünüm ben bu durumu ve psikolojik buhranı nasıl aşarım bilmiyorum. Lütfen bana akıl verin…
Önüne evliliği gerçekleştirilmesi gereken hedef gibi koyarsan mutsuz olursun. Evlenince boyut falan değiştirmiyoruz herkes evinde raks edip meşk içinde değil eşiyle. Normal sıradan aileler herkes öyle çok woaw bir şey yok.
Sen git gez dolaş kafanı dağıt. Mutlu olacağın biri olur evlenirsen hayatına bakarsın olmazsa da bir şey kaybetmezsin
 
Herkese merhaba daha önce hpv ile ilgili bir konu açmıştım ciddi ilişkimi karşımdaki kişinin hpv olmasından dolayı bitirmiştim.

Son zamanlarda ciddi bir bunalıma girmiş bulunmaktayım. Yaşım 31. Devlet memuruyum, iyi bir işim var maddi bir sorunum yok. Ama manevi anlamda çok yalnızım. Çevremdeki herkes evli, çocuklu. Benim ise bu zamana kadar yaşadığım tüm ilişkiler sorunluydu. Karşıma çıkan erkekler canımı çok yaktı.

Artık karşıma düzgün ve iyi bir insanın çıkacağına da inanmıyorum. Kendimi yarım insan gibi hissediyorum. En büyük hayalim bir yuva kurmak, anne olmaktı.

Gerçekten çok üzgünüm ben bu durumu ve psikolojik buhranı nasıl aşarım bilmiyorum. Lütfen bana akıl verin…
Alışveriş yap makyaj malzemesi fln al çok iyi gelir .
 
Tatile çıktım. Birkaç gün önce döndüm. Nereye gidersem gideyim aklımda bu düşünceler. Aşamıyorum. Her şey üstüme üstüme geliyor, boğuluyorum sanki.
Biri olsa onunla alakalı sorunlar olacak sürekli demek ki kafanda, kaç kişi benim sıfır sorunlu bir ilişkim var diyebilir?
Bence asıl sorun senin hayattan koca dışında bir beklentin olmaması, kocan olsa da sürekli ona sararsın gibi
 
Sakin ol şampiyon:) her şey çok yeni olduğu için böyle hissediyorsun ve sanırım zaman alacak gibi bu düşüncelerden kurtulmak. Kimsenin ev de kaldığı da yok, yol da da kaldığı yok. Her şey sana bağlı kısacası. Ne güzel devlet memurusun. Ye iç, gez, hayatın tadını çıkart. Evlilik tamamen kader çok takılma bu düşünceye.
 
Herkese merhaba daha önce hpv ile ilgili bir konu açmıştım ciddi ilişkimi karşımdaki kişinin hpv olmasından dolayı bitirmiştim.

Son zamanlarda ciddi bir bunalıma girmiş bulunmaktayım. Yaşım 31. Devlet memuruyum, iyi bir işim var maddi bir sorunum yok. Ama manevi anlamda çok yalnızım. Çevremdeki herkes evli, çocuklu. Benim ise bu zamana kadar yaşadığım tüm ilişkiler sorunluydu. Karşıma çıkan erkekler canımı çok yaktı.

Artık karşıma düzgün ve iyi bir insanın çıkacağına da inanmıyorum. Kendimi yarım insan gibi hissediyorum. En büyük hayalim bir yuva kurmak, anne olmaktı.

Gerçekten çok üzgünüm ben bu durumu ve psikolojik buhranı nasıl aşarım bilmiyorum. Lütfen bana akıl verin…
Kelin merhemi olsa kendi başına sürermiş diyorum.benim karşıma iyi huylu erkekler çıktı aslında ama ben de bir türlü evliliğe kadar gidemedim.kimini çok sevdim doğru dürüst işi yoktu, kiminin işi gücü yerindeydi ben sevemedim derken seninle aynı yaşa geldim.dediğin gibi çevreyi geç burayı bile okusan her konusa bir eşim lafı geçiyor illaki.ya da nişanlım.evlenmeyi düşünülen sevgili.yalnızlıktan şikayet edip konu açanlar bile bakıyorsun konuda eşim diyor.bazen başlıklara bakıyorum heh diyorum tam dert ortağım iki satır sonra eşim de eşim 😁😁.tepki çekiyorum ama yine de yazacağım.kadın obezite 100 kiloyu geçtim diyor o halde eşiyle tanışıp evlenmiş mesela.hatta diyor niye benim gibi bir şişkoyla birlikte yanına yakışmıyor diye.kendi bile söylüyor bunu.geçen memlekete gittim kimin telefonuna baksan bir eşim, aşkım, canımın içi.iki sohbet ettik kadının bütün çocukları evli, yandaki adam da evlenecek.uçaktan iniyorsun kadın almış 3 çocuğunu babaları karşılamaya gelmiş bir mutluluk tam aile saadeti tablosu.bir etkinliğe gidiyorsun kız ne güzel tek başına gelmiş ben de böyle yapacağım diyorsun, bir bakıyorsun arkada erkek arkadaşı geliyor.aşkım diye sarılıyor.bütün dünya sanki komplo kurmuş gibi.bakkalda falan mı satılıyor bu eşler herkeste bir tane var diyorum anlamadım ki.bizim gibilere göre çok zor bir olay ama millete göre değil demek ki.ne kadar inkar etsek de açıkçası işin içinde hem kıskançlık var hem gururumuz.en çirkin en kilolu en eğitimsiz kadının bile var var var.... ulan nasıl bir kaderimiz var anlamadım ki.sanki koca dünyada tek bekar ben kalmışım.şimdi iki dertleştik gelecek beğenmedimler.ama ne yapalım aklımızdan geçenler bunlar.siz her insana eşit gözle bakabiliyor musunuz sanki?
 
Son düzenleme:
Herkese merhaba daha önce hpv ile ilgili bir konu açmıştım ciddi ilişkimi karşımdaki kişinin hpv olmasından dolayı bitirmiştim.

Son zamanlarda ciddi bir bunalıma girmiş bulunmaktayım. Yaşım 31. Devlet memuruyum, iyi bir işim var maddi bir sorunum yok. Ama manevi anlamda çok yalnızım. Çevremdeki herkes evli, çocuklu. Benim ise bu zamana kadar yaşadığım tüm ilişkiler sorunluydu. Karşıma çıkan erkekler canımı çok yaktı.

Artık karşıma düzgün ve iyi bir insanın çıkacağına da inanmıyorum. Kendimi yarım insan gibi hissediyorum. En büyük hayalim bir yuva kurmak, anne olmaktı.

Gerçekten çok üzgünüm ben bu durumu ve psikolojik buhranı nasıl aşarım bilmiyorum. Lütfen bana akıl verin…
Merhaba bence herkesin hayatını kendi hayatınla kıyaslama sanırım bunu hepimiz yaşıyoruz ,mesela biri ehliyetini erken alır kazanır diğeri geç, biri erken evlenir diğeri geç, biri iş kurar diğeri belki hiç yapamaz ama geçimini o iş kurandan daha güzel geçinir yada daha mutludur. Mesela ben çok severek evlendim ama çocuğumuz olmuyor 5. Yılımıza girdik aynı şekilde arkadaşım 33 yaşında evli çocuk için uğraşıyor ve evliliğinde bi takım getirdiği sıkıntılar var bunu ben kendi edindiğin tecrübeye göre söylüyorum tabi ki.

Evlilik çok güzel aslında .. bilmiyorum sıcak bakarmısın ama aile büyüklerinin seni efendi biriyle tanıştırma şansı olsaydı tanımak istermiydin? Artık o çağları geçtik tabi görücü usulü de herkesle evlenilmez ama bazen gerçekten birden karşına çıkan insandan daha iyi çıkabiliyor bazen ne bileyim büyüklerin lafına bakmak gerekiyor gibime geliyo hani anneler hisseder ya iyi insan olup olmadığını o bakımdan :) mesela sosyal hayatın nasıl iyi bir işin olduğunu söyledin iş arkadaşları filan 😉 nasıl ilişkiler belki iş yerinde seni beğenen vardır 🤭❤️ bu işin şakası da ama sosyalleşerek de insanlar daha çok görüşüp buluşuyor öyle öyle tanışıyor felan ay bilemedim kendimce yazdım öyle ama Allah iyi insanlarla karşılaştırsın neler neler oluyor hayatta hiç bir şeye geç kalmadın sadece bunu bil yeter.. Rabbim planlamıştır bak hep canını acıtanları ardında bırakmışsın Allah seni kurtarmış canım kafaya takılacak üzülecek bir şey yok Nasip sabır ❤️🙏🏼
 
Herkese merhaba daha önce hpv ile ilgili bir konu açmıştım ciddi ilişkimi karşımdaki kişinin hpv olmasından dolayı bitirmiştim.

Son zamanlarda ciddi bir bunalıma girmiş bulunmaktayım. Yaşım 31. Devlet memuruyum, iyi bir işim var maddi bir sorunum yok. Ama manevi anlamda çok yalnızım. Çevremdeki herkes evli, çocuklu. Benim ise bu zamana kadar yaşadığım tüm ilişkiler sorunluydu. Karşıma çıkan erkekler canımı çok yaktı.

Artık karşıma düzgün ve iyi bir insanın çıkacağına da inanmıyorum. Kendimi yarım insan gibi hissediyorum. En büyük hayalim bir yuva kurmak, anne olmaktı.

Gerçekten çok üzgünüm ben bu durumu ve psikolojik buhranı nasıl aşarım bilmiyorum. Lütfen bana akıl verin…
Erkenden evlenip boşanan da çok geç evlenip ömür boyu mutlu olanda hem erken evlenip hem mutlu olan da var yani demek istediğim şu herkese bakarak kendinimizi strese sokmamalıyız hayat kendi hızında ilerliyor onlar kendi zamanın da sen kendi zamanın da yaşıyorsun
 
X