Aynı fikirdeyim. Burada ev fiyatlarının artmasının birkaç nedeninden biri işte bu talep artışı. Değeri o kadar etmediği bilindiği halde eve müthiş talep var.
sizce ayçiçek yağının litresi bilmem kaç lira ediyor mu?
millet neredeyse adam öldürecekti yağ için 1-2 ay önce.
bizim milletimizde böyle bir saldırma psikolojisi var. kimse sakin kalmıyor. kimse "ben almazsam düşer" demiyor. herkes "aman herkes alıyor ya bana kalmazsa, benim neyim eksik benim de olmalı hatta daha iyisi olmalı" diyor. not: 1 milyon nakit parayla ben almıyorum. çünkü bence çılgınlık.
yoksa normal bir millet olsa neredeyse herkesin köyü var bu ülkede
artık köylerde içme suyu, kanalizasyon, internet, kalorifer ne istersen var (en azından %80'inde var... ki ben de tek oda kerpiç, toprak damlı, tuvaleti banyosu suyu v. olmayan bir köy evinde doğdum, gençliğim tulumbadan su taşıyarak geçti yani köy ne biliyorum)
çeker gider köyüne oturur, başka millet olsa, protesto eder...en azından gücü yetmeyen emeklisi, beden işçisi filan gider. ne işi var 3 kuruş maaşlı emekli amcaların istanbulda ankarada? ne işi var 1 karı 1 koca 70 yaşında 2 insanın yazlık 150 m2 kışlık 120 m2 2 ayrı evle? her sene bir evin bir yerini ayrı ayrı çoluğa çocuğa yük olup yaptırmakla? (imkanı olana demiyorum). benim ne kadar kuzenim varsa annesine babasına ya dolap yaptırır ya parke. yıllarca. bu çocuklar kendine nasıl ev alsın şu saatten sonra? zamanında anneyle babayla uğraşmasalardı, ya da anne-babaları dizini kırıp köyünde otursa alabilirlerdi mesela. şimdi imkansız. şu anda yeni 20li yaşlarda olan zaten nasıl alsın.
başka ailelerde de benzer hikayeler vardır.
çünkü bizde apartmanda oturmak "statü"
ev almak "statü"
eltin, kaynın, kardeşin, işyerinde arkadaşın aldıysa sen alamazsan "ezik"sin...başarısız bir zavallısın.
e öyle olunca da sonuç bu.