- Konu Sahibi kabardinka85
- #101
9 eylül doğum günümdü beni aradı,açmadım evimin önünden geçti arabayla, çıkmadım...içimde fırtınalar koptu ama belli etmedim. Nişandan dönmüş, ama duydum ki bu aralar geri barısıyormus, fakat hiç iyi değilmiş, içine sinmiyormuş, aldatılmaktan çok korkuyormuş...ve mutlu olamamaktan, ailesi de biz kızdan göreeceğimizi gördük soguduk sadece senın için tekrar kabul ettik demişler...ne olur bilmem dostlarım ya belki de ahım tutmaya basladı...ama bu kadar basit değil ki, ben 3 sene ağladım, hakaretler duydum anlatmaya gerek yok hikayemi biliyosunuz zaten...ben mutlu değilim, ve hala kavusamadıgım o büyük aşkımı umutmak için elimden geleni yapıyorum, yeri geliyo duvar diplerinde ağlıyorum her zaman ki gibi yeri geliyo tuvalette banyoda çeşmeleri açıp aglıyorum sesimi kımse duymasın dıye, canım yandıkca aglıyorum anlayacagınız, her yandıgında bir ah daha yükseliyor göklere, bensiz hiç mutlu olmaz umarım...Allah'ım kötü düşüncemi affetsin ama ben ağlaya ağlaya ayrılmayı ve mutluluğu uzaktan izlemeyi öğrendim artık...kanatamazlar yaralarımı izin vermem artık...
Bence de ektigini biçmeye baslamis gibi...
Aramalari, kapina gelmeleri seni yumusatmasin?
Cunku karsimizda ask ve sevgiye karsi nankor, yapilan iyiliklere karsi nankor vefasiz ve kaba bir insan var...
Boyle biriyle kaç gun mutlu olabili ki insan?
Hakkinda hayirlisi olsun canim...
Insallah seni hakeden birine tez zamanda rastlarsin...