Kararım net ,çünkü kibirli insanlara tahammülüm yok.Cok benziyor durumlarimiz evet.. Bukadar emin olman kararinin bukadar net olmasi nekadar guzel..peki baska bir yerde yeniden deneme ihtimaliniz hic yok mu? Konularinizi hatirlayamadim girip bakacagim simdi..
Avukatim gidip almami soyledi, ama o giremezsin dedi diye ailem simdi 'tenezzul etme' diyorlar. Halbuki konu tenezzulden ziyade benim duzenim. En az on gun yurtdisinda yani bu demek oluyorki en az iki hafta esyalarim kesin olarak yine bende degil. Ben kontrolun onda olmasinida istemiyorum aslinda.
Neyse. Sanki en buyuk derdim uc bes kilik kiyafetmis gibi..
Canım ben evlenmeden öncede gayet özgürdüm, eve döndüm ve inanın hiçbirşey değişmedi. Tam tersi, evliyken birkaç adım geri atardım hatta, 2 defa çıkıyorsam birinde evde kalayım diyordum. Ailem beni kısıtlamaz, o konuda sıkıntı yok.Canım bence hiç babanın evine dönmeyecektin, bildiğim kadarıyla kendi ayakları üzerinde duran bir bayansın. Çık 1+1 eve düzenini kur orda yaşa, arada bir annenlere gider gelirsin yine. İnan senin için çok zor olacak yeniden baba evine dönmek çünkü üzerinde hep baskı tekrar 18 yaşına dönmüş gibi bir kısıtlama olacak eminim. Ama kendi evinde olursan alıştığın hayatı yaşamaya devam edersin kafan rahat olur diye düşünüyorum.
Ayrıca; bence sen hala o adamdan vazgeçemedin gibi geliyor bana nedense.. Konularını ne zaman okusam sürekli o adamla irtibata geçmek istiyormuşsun, belki bi özür belki bir laf söylerde yuvamız yeniden kurulur diye düşünüyorsun (bence). Bırak kıyafetlerin o evde kalsın, ister çöpe atsın ister çıkarıp çıkarıp koklasın. Senin kıyafetlerini gördükce canı daha çok yansın. O kıyafetlerdeki kötü anılarında o kıyafetlerin üzerinde kalsın. Sen şimdi oraya gidersin onunla karşılaşırsın bi yerleri kalkar. En iyisi hiç bulaşmamak olacak canım. Allah yardımcın olsun güzelim
Gerçekten şaşkınlık içerisinde okudum, ha sen yazmışsın ha ben! Kibirine artık tahammül edemiyordum bende. Babası geldi konuşmaya iki üç hafta sonra saçma sapan şeyler söyledi gitti, güya gidip evde çözecekmişim sorunlarımı. Gitmedim. Hayatımın sanırım en önemli kararını verdim, çokşükür. Ne iyi etmişsinde almışsın eşyalarını, darısı bana..Kararım net ,çünkü kibirli insanlara tahammülüm yok.
Gönül ve aile işlerinde kibir katıldığı zaman,yuvanın devam etmesi mümkün değil.
30gün boyunca.sadece 1kez aradılar. o da projeleri için.menfaatleri için.
Böyle bir aileye ve eşe şans vermem mümkün değildi.
İnsanlar hatalar yapar büyükler girer araya düzelirdi.onlarda oturduğu yerden gelinlerini beklediler.
Eşyalar taşınınca,anladılar işin ciddiyetini.
Eşimin pişmanlığı başladı.ama çok geç.
Yüklettim eşyalarımı.aldığım hiçbirşeyi bırakmadım.fakire fukaraya veririm yinede onlara vermem.tabak-çanak bile olsa.
Yarın duruşmam var.
Streslerdeyim.
Protokole imza attı ama.
Hakime ters köşe ifade verip,vazgeçmesinden çekiniyorum.
Sorma. Terbiyesiz. Önüme kemik attı, kabul edip çekilecektim köşeme güya, terbiyesiz utanmadıda. Gerçekten tekliflerini duysanız yemin ediyorum inanamazsınız. Kabul etmedim diyede beni cezalandırıyo aklın sıra. Kudursun iyice ooohh. Elinden geleni ardına koymasın.Anahtar değiştirmek ne demek oluyor . Bunun bir yaptırımı cezası falanı filanı yok mu. Delirmemek elde değil. Sen nasıl evine giremezsin .. Burnundan getir bence
Hollandada canım. Alamadım zaten, anahtarlar değiştirilmiş haha..Bence alma. tenezzul etme bosver aileni dinle nolurki bosa ailenlede kotu olma degmez
Bu arada nerde istikamet ediyosun
Adım adım herşey artık geride kalsın istiyorum, ilerleyebileyim istiyorum. Belkide biraz aceleciyim, bilmemki. Kıyafetlerimi eşyalarımı alınca yine bir adım daha yaklaşıyorum bitmesine herşeyin belkide..eeyla , aileniz arkanızdaysa, sizi destekliyorlarsa onları dinlemekten zarar gelmez.. Dua edin ki eşyaların peşine düşen bir aileniz yok..
Çok özel bir eşyanız yoksa; günlük, pc. V.s o eşyalara dokunmayın.. Nasıl olsa eşiniz onlara dokunmaz, dağıtmaz. Biraz zaman geçsin alırsınız alacaklarınızı.
O eşyalar olmadan düzen olmuyor mu ?
Adım adım herşey artık geride kalsın istiyorum, ilerleyebileyim istiyorum. Belkide biraz aceleciyim, bilmemki. Kıyafetlerimi eşyalarımı alınca yine bir adım daha yaklaşıyorum bitmesine herşeyin belkide..
Sabırlı olmalıyım haklısın..
Zaten kaç zamandır alışveriş yapıyorum hihi..işime gelmiyor değil ama artık devamli almakta fazla geliyor ve terapi olmaktan çıkıyor.Sizi çok iyi anlıyorum ancak acele etmeyin.. Şimdilik sizi idare edecek yeni elbiseler v.s alın. Hem bu alışveriş sizi biraz olsun psikolojik olarak rahatlatır.
Şimdi okudum gitmişsiniz ve anahtarı değiştirmiş. Avukatınızla görüşün mutlaka ve o anahtarın değiştirildiğini tutanaklara ekletin. Mahkemede çok faydası olacak size.
..
eeyla , hala inat edildiğini düşünüyorum ve bu evliliğin kurtarılabilir olduğunu görüyorum..
Eşiniz belkide kendince sizi bezdirmeye ve geri döndürmeye çalışıyor. O evden eşyaların alınması demek kesinlikle bitmesi demek; bunu hazmedemiyor.
Ne kadar şanslısın diyeceğim neden? Bir ayrılık yaşıyorsun ve ailenin yanına şımartılmak için gidebiliyorsun. Çok şaşırdım bunu okuyunca. Ben aileme sığınmak zorunda kalsam ailem canımı daha çok sıkar diye onlardan da uzaklaşmak isterim. Senin her koşulda şımartılabileceğin, Yargılama değil sevgi görebileceğin bir ailen var ne güzel.Aslinda ayrilik sonrasi bi kendime gelip, nefes alabileyim diye ailemin yaninda keyifli keyifli simartilmak istiyorum. Ama iste duzensiz herseyim, donup dolasip ayni kiyafetleri giymekten midem bulandi artik desem yeri var (evet abartiyorum ama olsun aliskin degilim!). Gercekten okadar anlayisli davraniyorlarki, ama iste bazende okadar ihtiyacim olani degilde etraf ne der mantigiyla konusunca onlar, inanin deli oluyorum. Sanirim nazim sadece onlara geciyor diye boyle ters davraniyorum.
Hollandada canım. Alamadım zaten, anahtarlar değiştirilmiş haha..
Zaten isler onun istedigi gibi ilerlemedigi icin kizip 'alamazsin esyalarini, sen adimi atmiicaksin eve, ben hepsini yukletip gonderirim!' dedi. Ama evin her kosesinde biseylerim var. Bilgisayari bile benim fotograflarim ve dokumanlarimla dolu. En azindan bilgisayarindan bir harddiske gecirmem gerek. Cocuklasma dedim, senin bir kalemine bile tenezzul etmeyecegimi ve dokunmayacagimi biliyorsun, birak gelip alayim esyalarimi dedim. Hayir, bosanma islemleri sonuc bulmadan gelemezsin, hatta hic gelemezsin dedi.
Bana ettikleri teklifi kabul etmedim, dusunecegim, bende size bir teklif sunacagim, kabul etmezseniz mahkemede goruselim. Ama emin ol, hakime kalirsa durum, zararli cikan sen olursun dedim. Gayet rahat ve keyifliydim, cildirtti ve cileden cikardi tavrim onu.
Hukuksal olarak zaten gidip alabilirim, hala o evde yasiyor sayiliyorum, istedigim gibi girip cikabilirim.
Acaba en azindan kiyafetlerimin bir kismini mi almaya gitsem bugun. Ailem mutfak esyalarina takildi madem, tamam dokunmam onlara. Kendi kiyafetlerimi goturmemedemi iftira atacaklar. Oyle insanlar degiller aslinda diyesim geliyor, ama beni okadar buyuk hayal kirikligina ugrattilarki. Diyedebilirler, hic guvenmiyorum artik.