Bu sefer konum eski sevdiğim çocuk
aynı mahallede oturuyoruz ve uzun zamandır karşılaşmıyorduk, hala ara ara rüyalarıma girer ve özlediğimi hissederim..
Şöyle anlatabilirim onunla olan bağımızı, eşimle evlenmeden önce yaklaşık 5 sene falan birbirimize hep sadık kaldık fakat hiçbir zaman bir adını koymadık bu şeyin. O istemedi ben çok istiyordum çok seviyordum. Onun da beni sevdiğini biliyordum benimle konuşmadan tek bir an yapamazdı beni görmek için sokağımdan geçerdi gibi gibi.. ama adını koymak istememişti hiçbir zaman. Her neysee.. ben onu deli gibi seviyordum.
En sonunda kafam attı tabiki senelerce bekle bekle ortada hala bi şey yok, birden bire çıkardım onu hayatımdan ve eş kişisiyle tanıştım sonrasında zaten. Çokta uzun zaman sevgili olmadık eşimle ve evlendik netice ortada.. Nişanıma birkaç gün kala bile yazdı bu eski sevdiğim, buluşalım son kez göreyim seni vs vs. tabi ki gitmedim. Her neyse arada uzaktan mahallede görüyordum ama tabi evliyim artık mutsuz bir evlilikte olsa umrumda olmuyordu, dün sabah işe giderken eşimle birlikte karşılaştık.. o da evine gidiyordu göz göze geldik. Eşim tanımıyor tabi onu. Benim elim ayağım titremeye başladı.
Tansiyonum düştü. Kendimi çok berbat hissettim. Yaşanmamış şeyler için kahroluyorum düşündükçe, neden olamadık gibi.. asla affetmeyeceğim onu, onun yüzünden kendimi böyle bir evliliğe hapsettim belki de, eşime kandım daha doğrusu. Ve gecesine rüyamda onu gördüm. Çok güzel bir rüyaydı, resmen onu düşünmeden yapamıyorum dünden beri.. Eski sevdiğim çocuk gül bahçesiyse, eşim sadece onun yaprakları.. böyle hissediyorum. Yani eşimde bazen mutlu ettiği için beni dikenleri diyemiyorum
ay bilmiyorum kızlar..
Yaşayan var mı? o hala evlenmedi meselaa hayatında biri de yok bildiğim kadarıyla. Eski duygularımla başbaşa kaldım yine.. Eşime karşı da suçlu hissediyorum kendimi hiçbir şey yapmamama rağmen.
