Daha önceden de bir konu açmıştım. Buradan aldığım destekler çok iyi geldi. Teşekkür ederim herkese.
Beni terk eden sevdiğim uzun süren sessizliğini bozdu ve benimle iletişime geçti. Ayrılalı 3 hafta kadar olmuştu. Her yerden iletişim imkanlarımı keserek gitmişti. Tabii ki istesem farklı şekillerde konuşmaya çalışabilirdim ama ben de bırakmıştım artık. Tam iyi olmaya başladım, bakış açımı değiştirdim, mutlu olmaya başladım ki mesaj attı bana.
Ama şu açıdan iyi oldu ki, ben ne kadar onun iyi niyetli olduğunu düşündüysem, o da benim kötü niyetli olduğumu düşünmüş. Konuşma boyunca hep çok sertti, ben açıklamaya çalıştıkça o üstüme geldi, açıklarımı aradı, söylediklerimi bambaşka noktalara çekti. Hayret ettim. Anladım ki, o sadece beni terk etmesinin ne kadar da doğru olduğuna kendini inandırmak ve içini rahatlatmak için yazmış bana. Bense neler düşünmüştüm ayrıyken.
Bir kez daha anladım ki, herkes karşısındakini kendisi gibi görüyor. İnanmak istediğine inanıyor. Anlamak istediğini anlıyor. Sen ne kadar çabalasan da, ne kadar anlatsan da, o görmek istediklerini görmek istediği şekilde görüyormuş.
Artık ben de vazgeçtim. Buraya yazıp biraz rahatlamak istedim.