eski nişanlılık ve depresyon

ben ankarada avukatlık yapıyorum. erkek arkadaşım da avukat ve ankarada yaşamayı planlıyorduk. sonra o memleketi olan doğu illerinden birine yerleşmeye karar verdi birden. askerden gelince. bu kararında tabi babasının etkisi çok büyük oldu. kararı alırken bana hiç sorma zahmetine de katlanmadı sağolsun. o dönemde çok ayrıldık barıştık. çok da seviyordum. kabul ettim. tabi sonra kaynanam kayınbabamla altlı üstlü yaşamamı dayattılar. ailem ben istiyorum diye pek ses etmedi önce. yetişkin olgun iş güç sahibi insanlarsınız tabi doğru karar verin vs dediler ama hep bi huzursuzluk vardı onların içinde. hissediyordum. dile getirmiyorlardı ama.
nişanlandık. artık alyans seçimimiz bile sorun oldu. nişanlımın ailesi ufak ufak bizim hayatımıza karışacaklarının sinyallerini vermeye başladılar.
bu arada ben çok fazla gerilmeye başladım. ankaradan küçük bi doğu iline yerleşmek, kaynanamla altlı üstlü yaşamak, evlenmek. bu arada 3 senedir ankarada yalnız yaşıyorum. yani böyle bir özgürlükten sonra nasıl yaparım vs diye düşünüyordum.
ailem özellikle de annem bu altlı üstlü yaşama dayatmasından dolay çok gergindi. ' bu nasıl bir anlayış.neden bu kadar ısrar ediyolar' diyordu her seferinde. biz güneyliyiz bir de. anlamamız mümkün değil böyle bir talebi. bizim oralarda olmaz böyle şeyler.
benim de 3 yıllık flörtüm.insan evlenmek için hırs mı yapıyor bir yerden sonra anlamıyorum. nişandan sonra benim bu taşınmaya, altlı üstlü yaşamaya ilişkin fedakarlıklarımın aslında hiç fedakarlık olarak görülmediğini anladım.
yaşayacağımız ev çok kötüydü tailat yapmaktan vazgeçtiler vs.en son nişanlım gitmesini istemediğim bi yere gitmek istedim diye yüzüğü attı. bana da istemiyorum artık ailene söyle dedi. ben de dayanamadım artık. söyledim. babam küplere bindi, annem keza öyle. hemen bitirdiler. karşı taraf nişan atmayalım ele güne ne deriz diye baya ısrarcı oldu ama babamlar artık yeter dediler.
neyse nişanı attık. ama nişanlım her seferinde olduğu gibi. yine ben sensiz yapamam nolur terketme seni çok seviyorum vs gibi ısrarlarla. hatta bir dayatma ile hayatıma tekrar girdi.
evimi biliyor. büromu biliyor. telefonlarımı değştirmem mümkün değil. 3 senedir hep aynı şey. ayrılıp ayrılıp geri dönmeler. ciddi bir plansızlık hayatında. o benim gibi yetiştirilmemiş. herşeyi çok rahat elde etmiş ben ise hep bi yerlere tırnaklarımla kazıyarak geldim.
ama artık yaşadıklarım ağır geliyor. ruhen çöktüm. babamla dahi görüşmüyoruz bu olaylar yüzünden. yıllardır aynı kısır döngüyü yaşatıyor bana. çok istikrarsız kararlarında. ayrılıp geri gelir. ankarada yaşamaya karar veriri. kararını değiştirir. devamlı kavga ederiz. ama çok iyi anlaştığımız taraflar da var tabi yoksa 3 sene sürmezdi zaten ama bazen düşünüyorum, kimi bu kadar alttan alsam her dediğini yapsam zaten 3 sene devam eder gibi geliyor.
ama bi taraftan sanki ayrılsam unutamıycakmışım gibi. bu olaylar yüzünden tırnaklarımla kazıyarak elde ettiğim başarılarım gidiyo elimden. bi sürü iş kaybettim bu yüzden. bitirmek istiyorum artık ama anlamıyor. bilmiyorum. o kadar merkezindeydi ki hayatımın iyi günlerimiz de oldu belki ama artık eskisi gibi değil.
depresyondayım. oturup 2 satır çalışamıyorum. ki ben günde 16 saat çalışan bi insandım normalde. çalışmam gerek. ayakta kalmam gerek. ama yapamıyorum. bana önereceğiniz bir şeyler vardır diye yazdım bu kadar. şimdiden teşekkür ederim. sevgiler.