o sahiden çok bencil ve düşüncesiz biri. ben ayrılıktan kısa bir süre sonra internet üzerinden danışmanlık yapan bir site ile görüştüm. konuştuğum kadın "bence birbirinize ziyan etmişsiniz" vb cümleler kurdu. bir ara onunla terapi gibi bir şeye gitmeyi ya da internet üzerinden bunu görüşmeyi falan düşündüm ama gene teklifin karşı taraftan gelmesini bekledim tabi. ben de çok mu nazlıyım. böyle profesyonel yardım alsa mıydık? biraz kendimizi inleyip bir daha denese miydik vs diye çok düşündüm. kendimce elimden gelen her şeyi yaptım ama zor bu saatten sonra. arkadaşlar ne kadar seni çok seviyordu dese de o kurduğu düzenin bozulmasını planlarının suya düşmesini kaldramadı bence. bence de sevseydi ama gerçekten sevseydi kimse olmamalıydı hayatında. biraz gayret bekledim. somut adımlar.
yalnızlık konusuna gelirsek. şimdi birine duygu beslemek beni çok korkutuyor. biri ile tanıştırmaya çalıştıklarında hayır diyorum hemen. biraz zor bundan sonra ama hayat süprizlerle dolu. benim işim Allah a kalmış artık zaten O'na kaldıysa en hayırlısı olacak diyorum
bunca vakit nerdeymis, yani sen aci cekerken? simdi gururunu (!) yeniyorsa, o zaman da yenebilirdi.. yuzune dahi bakmamis.. yok kiz ilgiliyms de bosluk doldurmus, yemesin bizi cakma issiz adam..ayrıldığımızda da yazmıştım kızlar. link bu (http://www.kadinlarkulubu.com/forum...ildim-kendimi-cok-yalniz-hissediyorum.726250/)
hem basit hem de önemli şeyler yüzünden. şeytan ayrıntıda gizlidir sonuçta beni çok üzdü ama küçük bir yerde yaşadığımızdan sürekli onu gördüğüm için unutamadım da. ayrıldıktan sonra sigaraya başladım. kistlerim oluştu (dr psikolojik olduğunu söyledi) uyku muyku kalmadı. neyse. ayrıldıktan sonra sadece iki kere mesaj attı biri kandil biri doğum günü mesajı. ben ondan sorunları çözecek evet eşşeklik yaptım özür dilerim hadi telafi edelim bir fırsat ver diyen bir konuşma somut bir çözüm beklerken bu mesajlar bana yetrerli olmadı. cevap vermedim. tatilde ailemin yanında onu çok düşünmedim ama hep bir kez daha konuşsakda içimde kalmasın dedim ama yapamadım. kaç mail yazıp yollamadım, kaç mesaj yazıp da sildim, kaç kere annesini(onu aramaya asla cesaret edemezdim) arayıp "o nasıl" demeyi düşündüm bilmiyorum. neyse yaz geçti. okullara geldik. ilçe de bir kurs açıldı. ben yüksek yaptığım için öğretici oldum hem de öğrenciydim kursta ve tabi o da vardı. bir kere benimle göz göze gelse bir merhaba dese nasılsın dese diye çok bekledim nafile. sonra okulundan yakın bir arkadaşını yakaladım. seninle bir şey konuşmam lazım dedim gene " o nasıl " diyecektim ki işim var dedi ben de bir daha konuşamadım. kurs bitti falan benim duyguların kabardığı bir pazar sabahı yatağımda gene yalnız uyanıp boş duvarlara bakıp okkalı bir mail yazdım gene. ama yollamadan o kadar da duygularımı belli etmek istemedim. mesaj daha iyi olur dedim. whatsapp a baktım ki ne göreyim. başka bir kızla ve altında " al ömrümü koy ömrüme" yazıyor. Allahtan yollamamışım dedim. bu olaular ekim gibi oldu. ben de başkaları ile görüştüm ama olmadı. içime sinmedi. devam etmedi. şubat tatilinden dönünce kendisine güvendiğim bir arkadaş ile görüşürken laf ondan açıldı. onun aslında beni hiç unutmadığından beni hep anlatmaya devam ettiğinden yeni kızın ona çok ilgisi olduğu için boşluğu doldurma çabaları falan olduğunu söylediler. o, yeni kızı hiç sevmemiş (sevmediyse iki günde neden fotolar konulup al ömrümü koy ömrüme yazıyordu!) zaten şimdi ayrılmışlar dedi. ben he dersem takla atarak geri geleceğini vb konuşuldu. aklım kalbim çok karıştı. arkadaş beni baya gaza getirmeye çalıştı bir mesaj at ne kaybedersin gibi ama ben öyle bir şey yapamam asla, hele de onu gözümün önünde bir kızla gördükten sonra dedim. ama adam gibi karşıma çkar konuşursa medenice konuşmaya çalışırım dedim. tabi onun geldiği yok ama ben arkadaşıma biraz kapı aralarsam hemen ortam yaratır. ne yapmalıyım. biraz fikir verir misiniz kızlar? arada atladığım ayrıntılar da var sorarsanız söylerim.
Simdi biseyler yzicam ama mantikli dusunemeden yazicam bunu belirtiyim.
kalbimden gecenleri yazicam, notebook filmine baktim hala etkisi uzerimde..
Canim okudum olanlari ama ben eski nisanlini hakli gordum.
165 bi kazak almak nedir ya?
Kurutma makinasi demissiniz, oda sana evet demis.
Ve arastirmis su markayi alalim demis. Sorun bunun neresinden?
Tm dayiniz drumundan biraz garip olmus ama bunu dusunursek .
1 inci olarak dayinizi tanimiyor, siz tanimadiginz birinin olumune istesenizde ne kadr uzulebilirsinizki?
2incisi bu tanimama olayinin ustune bide erkek olmasini eklersek.
Garip evet, olmamasi gerek ama erkek duygusuzdur.
dusuncem bunlar.Yoksa benmi eksik okudm biseyleri?
birz lukse kacma gibi bi adetinmi var bilemedim.
Eger ben luks hayati seviyorum diyosan evet bence ihtimal yok birlesmeye.
Ama canm hayat cok kiza ya, sevmek sevilmek varken en kucuk seylerde uzulmek ne diye.
Ayrica ben 26 yasinda evlendigimde ananem torunum cok genc evleniyor diye agladi. 25 yas cok genc bir yas. Hem evlilik kismet isi ne zaman nerede cikacagi belli olmaz.
mesele para değil ki canım. benim çevrem ve daha önceki yaşantıma göre nişan kıyafeti için uygun bir fiyat olduğunu düşünüyorum. rastgele bir kıyafet değil. nişanlanıyorum ben yani. ayrıca alma gücümün çok üstünde değildi. bir de onun kendi için harcamalarına bakarsak bu kadarını istemem bence normal. arkadaşları ile bir haftasonu için 500 tl rahatlıkla harcayan biriydi. keyfi alıp giymediği kullanmadığı çok şey vardı. sadece bana gelince iktisatı (!) tutuyordu. aman ne biliyim. sevdi gerçekten ama çok bencil sevdi belki de sevgi bile göreceli bir kavram. hala tutuyorum kendimi. buna da sebep olan bazı şeyler vardır. demek ki böyle olmalıymış