Bana çok normal geldi buna alınmazdımMerhaba kizlar, nasilsiniz? Sizden baska paylasabilecegim kimsem yok. Simdiden okuyan okumayan herkese tesekkur ederim. Ben otuzbir yasindayim. Cocukken oz annemden hem psikolojik hem de fiziksel siddet gorerek buyudum. (Bu konu acilinca kendimi tutamayarak aglarim...) 6 yasimdayken kahvaktiyi kurmadim diye dovmus, kalkip kuruncada aglamayi kes gulerek kahkaha atarak yapicaksin gibi turlu turlu iskencelerine maruz kaldim. Bunu anlatmamin sebebi bir kisi saygisizlik ya da uzulebilecegim bir sey soyleyince cocukluktan gelen travmalarimdan dolayi ne yapacagimi anlik bilemeyip hemen ort pas edip, ani gecistiriyorum. Cok uzerinde ugrastim degismek icin ama olmuyor. Bunun sıkıntısını yillarca yasadim. Daha sonra severek evlendim. Esimin yurtdisinda yasama fikrinden dolayi gecen eylul ayinda teyzesinin yasadigi ulkeye geldik. Esim burada yuksek lisans goruyor su an. Ulkemde guzel bir isim vardi severek calistigim. Uc dort bavul kiyafetimi ihtiyac sahiplerine dagitarak geldim buaraya. Su an buraya geldikten sonra dil kursuna gidiyorum, bir yandanda part-time bir yerde calisiyorum . Konuyu anlatayim. Teyzesinin hali vakti yerinde. (Allah daha cok versin) Yeni ev aldi, eski bulasik ve halilarini, yastiklarini degistirip yenilemis, eskilerinide bizim icin muhafaza etmis, ben buna sevindim cunku burada kalip kalmayacagimiz su an belli olmadigi icin sifirdan alirsam burada cope gider endisesiyle. Acikcasi cok az birikmisle gelmistik zaten. Kendisi bir firmada genel mudur, sık sık yurtdisina cikar, bu yil kısın ve baharda toplamda iki ay kopegini bana emanet etti birakacak kimsesi olmadigi icin. Ben de kirmadim, kopek fobimi bu yavrucakla yendim, yalnizligimada yoldas oldu. Teyzesi baska bir ilde yasamakta, bizim icin ulkenin bir ucuna kac kere arabasiyla gelip kiralik ev aradi sag olsun, iyilikleri cok uzerimizde. Ama ilk geldigimizde evinde misafirken yanima gelip kullanip artik giymedigi , hic zevkim olmayan uc adet pantolonunu ve iki adet eski kazagini verdi. O an tutuldum yine, bir sey diyemedim. Tesekkur edip gecistirdim. Iki hafta sonra esimin teyzesinin kizi evleniyor burada, dugune gidecegiz. Kabalik da olmamasi adina acaba elbiseler icin ben bunlari ikinci elden satmak icin almistim senden, satamadim, sen ihtiyaci olan birisine versen daha uygun olur mu desem? Alternatif olarak tavsiye edebileceginiz onerilere acigim kizlar. Bu arada benim kendi aile ve akrabalarim arasinda birbirlerine giyilmis kiyafet verilmez, yeni geline asla verilmez, ben bunu hic gormedim , istemeden de olsayabanciliyorum bu durumu ama esimin ailesinde var boyle hem annesi hem anneannesi boyleler. Anneannesi 20 yil onceki topuklu ayakkabisini vermeye calismisti , esimin anneside 1980 lerden kalma bol kazaklarini
Yerim yok. Olduğunu nerden çıkardınız. Ben kaba buldum, kendi kızına vermeyip bana vermesi sanki onun eskilerine muhtaçmışım gibiBeğenmiyorsanız atın köşeye, dolabınızda iki pantolonu sığdıracak yer mi yok ? Neyine dertleniyorsunuz bu işin. Madem öyle başta kabul etmeseydiniz.
Kadın kötü niyetli bir mesaj vermek için vermemiş ziyan olmasın diye paylaşmak istemiş. Yol götüreyim şunu bunu söyleyim diye dallanıp budaklandırmanın anlamı nedir ?
Size eski şeyleri vermelerinin ne gibi bi niyeti olabilir.
Kaba buldum ben bu hareketi, kızıyla aynı yaştayım ona vermeyip bana vermesi art niyetlice değil tabi ama sanki onun eskilerine muhtaçmışım gibiBana çok normal geldi buna alınmazdım
Verileni kabul edip, sonra da gururum incindi de doğru bir hareket değil. Evet kullanılmış giysi istememek hakkınız, zorunda falan değilsiniz ama açık olun.Boyle kulturlerin oldugunu bilmiyordum, evet yakin gordugu icin de olabilir aslinda ama ben ihtiyaci olmayan birine eski, yipranmis kiyafetin verilmesini nedense kaba buluyorum hala , hadi cocuklar buyuyor ya da cabuk eskitiyolar yetismek cidden zor, peki ya yetiskin olarak biz ?
o an benim tarzım değil başkasına verin demediğiniz için şu an geri götürmeniz manasız,Bende gurur kırıcı olarak görmüyorum yırtığı falan yoksa giyilebilir durumdaysa ben giyerimMerhaba kizlar, nasilsiniz? Sizden baska paylasabilecegim kimsem yok. Simdiden okuyan okumayan herkese tesekkur ederim. Ben otuzbir yasindayim. Cocukken oz annemden hem psikolojik hem de fiziksel siddet gorerek buyudum. (Bu konu acilinca kendimi tutamayarak aglarim...) 6 yasimdayken kahvaktiyi kurmadim diye dovmus, kalkip kuruncada aglamayi kes gulerek kahkaha atarak yapicaksin gibi turlu turlu iskencelerine maruz kaldim. Bunu anlatmamin sebebi bir kisi saygisizlik ya da uzulebilecegim bir sey soyleyince cocukluktan gelen travmalarimdan dolayi ne yapacagimi anlik bilemeyip hemen ort pas edip, ani gecistiriyorum. Cok uzerinde ugrastim degismek icin ama olmuyor. Bunun sıkıntısını yillarca yasadim. Daha sonra severek evlendim. Esimin yurtdisinda yasama fikrinden dolayi gecen eylul ayinda teyzesinin yasadigi ulkeye geldik. Esim burada yuksek lisans goruyor su an. Ulkemde guzel bir isim vardi severek calistigim. Uc dort bavul kiyafetimi ihtiyac sahiplerine dagitarak geldim buaraya. Su an buraya geldikten sonra dil kursuna gidiyorum, bir yandanda part-time bir yerde calisiyorum . Konuyu anlatayim. Teyzesinin hali vakti yerinde. (Allah daha cok versin) Yeni ev aldi, eski bulasik ve halilarini, yastiklarini degistirip yenilemis, eskilerinide bizim icin muhafaza etmis, ben buna sevindim cunku burada kalip kalmayacagimiz su an belli olmadigi icin sifirdan alirsam burada cope gider endisesiyle. Acikcasi cok az birikmisle gelmistik zaten. Kendisi bir firmada genel mudur, sık sık yurtdisina cikar, bu yil kısın ve baharda toplamda iki ay kopegini bana emanet etti birakacak kimsesi olmadigi icin. Ben de kirmadim, kopek fobimi bu yavrucakla yendim, yalnizligimada yoldas oldu. Teyzesi baska bir ilde yasamakta, bizim icin ulkenin bir ucuna kac kere arabasiyla gelip kiralik ev aradi sag olsun, iyilikleri cok uzerimizde. Ama ilk geldigimizde evinde misafirken yanima gelip kullanip artik giymedigi , hic zevkim olmayan uc adet pantolonunu ve iki adet eski kazagini verdi. O an tutuldum yine, bir sey diyemedim. Tesekkur edip gecistirdim. Iki hafta sonra esimin teyzesinin kizi evleniyor burada, dugune gidecegiz. Kabalik da olmamasi adina acaba elbiseler icin ben bunlari ikinci elden satmak icin almistim senden, satamadim, sen ihtiyaci olan birisine versen daha uygun olur mu desem? Alternatif olarak tavsiye edebileceginiz onerilere acigim kizlar. Bu arada benim kendi aile ve akrabalarim arasinda birbirlerine giyilmis kiyafet verilmez, yeni geline asla verilmez, ben bunu hic gormedim , istemeden de olsayabanciliyorum bu durumu ama esimin ailesinde var boyle hem annesi hem anneannesi boyleler. Anneannesi 20 yil onceki topuklu ayakkabisini vermeye calismisti , esimin anneside 1980 lerden kalma bol kazaklarini
Haklısınız. İnce yorumunuz için teşekkür ederimVerileni kabul edip, sonra da gururum incindi de doğru bir hareket değil. Evet kullanılmış giysi istememek hakkınız, zorunda falan değilsiniz ama açık olun.
Çok basit, bir iki ay tutun dolabınızda. Ya da tekrar bir şey vermek isterse "önceki verdiklerinizi de giymedim pek bana uymadı bunları da giymem, istiyorsanız geri dönüşüme koyalım" diyeceksiniz. Bizde nedense hayır demek ayıp geliyor ama oralarda tam tersi ayıp. Yani beğenmediyseniz istemiyorsanız açıkça hayır diyeceksiniz.
Çocukken senelerce başkalarının kıyafetlerini giydim öyle büyüdüm hiç gocunmadim defalarca yazdım burda da.Merhaba kizlar, nasilsiniz? Sizden baska paylasabilecegim kimsem yok. Simdiden okuyan okumayan herkese tesekkur ederim. Ben otuzbir yasindayim. Cocukken oz annemden hem psikolojik hem de fiziksel siddet gorerek buyudum. (Bu konu acilinca kendimi tutamayarak aglarim...) 6 yasimdayken kahvaktiyi kurmadim diye dovmus, kalkip kuruncada aglamayi kes gulerek kahkaha atarak yapicaksin gibi turlu turlu iskencelerine maruz kaldim. Bunu anlatmamin sebebi bir kisi saygisizlik ya da uzulebilecegim bir sey soyleyince cocukluktan gelen travmalarimdan dolayi ne yapacagimi anlik bilemeyip hemen ort pas edip, ani gecistiriyorum. Cok uzerinde ugrastim degismek icin ama olmuyor. Bunun sıkıntısını yillarca yasadim. Daha sonra severek evlendim. Esimin yurtdisinda yasama fikrinden dolayi gecen eylul ayinda teyzesinin yasadigi ulkeye geldik. Esim burada yuksek lisans goruyor su an. Ulkemde guzel bir isim vardi severek calistigim. Uc dort bavul kiyafetimi ihtiyac sahiplerine dagitarak geldim buaraya. Su an buraya geldikten sonra dil kursuna gidiyorum, bir yandanda part-time bir yerde calisiyorum . Konuyu anlatayim. Teyzesinin hali vakti yerinde. (Allah daha cok versin) Yeni ev aldi, eski bulasik ve halilarini, yastiklarini degistirip yenilemis, eskilerinide bizim icin muhafaza etmis, ben buna sevindim cunku burada kalip kalmayacagimiz su an belli olmadigi icin sifirdan alirsam burada cope gider endisesiyle. Acikcasi cok az birikmisle gelmistik zaten. Kendisi bir firmada genel mudur, sık sık yurtdisina cikar, bu yil kısın ve baharda toplamda iki ay kopegini bana emanet etti birakacak kimsesi olmadigi icin. Ben de kirmadim, kopek fobimi bu yavrucakla yendim, yalnizligimada yoldas oldu. Teyzesi baska bir ilde yasamakta, bizim icin ulkenin bir ucuna kac kere arabasiyla gelip kiralik ev aradi sag olsun, iyilikleri cok uzerimizde. Ama ilk geldigimizde evinde misafirken yanima gelip kullanip artik giymedigi , hic zevkim olmayan uc adet pantolonunu ve iki adet eski kazagini verdi. O an tutuldum yine, bir sey diyemedim. Tesekkur edip gecistirdim. Iki hafta sonra esimin teyzesinin kizi evleniyor burada, dugune gidecegiz. Kabalik da olmamasi adina acaba elbiseler icin ben bunlari ikinci elden satmak icin almistim senden, satamadim, sen ihtiyaci olan birisine versen daha uygun olur mu desem? Alternatif olarak tavsiye edebileceginiz onerilere acigim kizlar. Bu arada benim kendi aile ve akrabalarim arasinda birbirlerine giyilmis kiyafet verilmez, yeni geline asla verilmez, ben bunu hic gormedim , istemeden de olsayabanciliyorum bu durumu ama esimin ailesinde var boyle hem annesi hem anneannesi boyleler. Anneannesi 20 yil onceki topuklu ayakkabisini vermeye calismisti , esimin anneside 1980 lerden kalma bol kazaklarini
Kadının onca iyiliğinden sonra böyle bir şey yapmanız çok gereksiz ve hatta ayıp olabilir. Boşuna araya soğukluk sokmayın. Bir dahakine gerek yok benimde çok kıyafetim var nereye sığdıracağım bilmiyorum gibi bir şey söyleyerek kibarca reddedebilirsiniz.Merhaba kizlar, nasilsiniz? Sizden baska paylasabilecegim kimsem yok. Simdiden okuyan okumayan herkese tesekkur ederim. Ben otuzbir yasindayim. Cocukken oz annemden hem psikolojik hem de fiziksel siddet gorerek buyudum. (Bu konu acilinca kendimi tutamayarak aglarim...) 6 yasimdayken kahvaktiyi kurmadim diye dovmus, kalkip kuruncada aglamayi kes gulerek kahkaha atarak yapicaksin gibi turlu turlu iskencelerine maruz kaldim. Bunu anlatmamin sebebi bir kisi saygisizlik ya da uzulebilecegim bir sey soyleyince cocukluktan gelen travmalarimdan dolayi ne yapacagimi anlik bilemeyip hemen ort pas edip, ani gecistiriyorum. Cok uzerinde ugrastim degismek icin ama olmuyor. Bunun sıkıntısını yillarca yasadim. Daha sonra severek evlendim. Esimin yurtdisinda yasama fikrinden dolayi gecen eylul ayinda teyzesinin yasadigi ulkeye geldik. Esim burada yuksek lisans goruyor su an. Ulkemde guzel bir isim vardi severek calistigim. Uc dort bavul kiyafetimi ihtiyac sahiplerine dagitarak geldim buaraya. Su an buraya geldikten sonra dil kursuna gidiyorum, bir yandanda part-time bir yerde calisiyorum . Konuyu anlatayim. Teyzesinin hali vakti yerinde. (Allah daha cok versin) Yeni ev aldi, eski bulasik ve halilarini, yastiklarini degistirip yenilemis, eskilerinide bizim icin muhafaza etmis, ben buna sevindim cunku burada kalip kalmayacagimiz su an belli olmadigi icin sifirdan alirsam burada cope gider endisesiyle. Acikcasi cok az birikmisle gelmistik zaten. Kendisi bir firmada genel mudur, sık sık yurtdisina cikar, bu yil kısın ve baharda toplamda iki ay kopegini bana emanet etti birakacak kimsesi olmadigi icin. Ben de kirmadim, kopek fobimi bu yavrucakla yendim, yalnizligimada yoldas oldu. Teyzesi baska bir ilde yasamakta, bizim icin ulkenin bir ucuna kac kere arabasiyla gelip kiralik ev aradi sag olsun, iyilikleri cok uzerimizde. Ama ilk geldigimizde evinde misafirken yanima gelip kullanip artik giymedigi , hic zevkim olmayan uc adet pantolonunu ve iki adet eski kazagini verdi. O an tutuldum yine, bir sey diyemedim. Tesekkur edip gecistirdim. Iki hafta sonra esimin teyzesinin kizi evleniyor burada, dugune gidecegiz. Kabalik da olmamasi adina acaba elbiseler icin ben bunlari ikinci elden satmak icin almistim senden, satamadim, sen ihtiyaci olan birisine versen daha uygun olur mu desem? Alternatif olarak tavsiye edebileceginiz onerilere acigim kizlar. Bu arada benim kendi aile ve akrabalarim arasinda birbirlerine giyilmis kiyafet verilmez, yeni geline asla verilmez, ben bunu hic gormedim , istemeden de olsayabanciliyorum bu durumu ama esimin ailesinde var boyle hem annesi hem anneannesi boyleler. Anneannesi 20 yil onceki topuklu ayakkabisini vermeye calismisti , esimin anneside 1980 lerden kalma bol kazaklarini
İyi de siz oraya her şeyinizi bırakıp yeni bir hayat kurmaya gitmişsiniz. Kıyafetlerinizi dağıtmışsınız kendiniz yazdınız. İlk etapta kıyafete çok para harcayamazsınız diye düşünüp vermiş olabilir. Kızına da başka kıyafetlerini vermiştir hem nerden biliyorsunuz ki? Benim dolabımda annemin gençliğine ait bir sürü parça var şimdi almak istesen alınmaz. Severek giyiyorum ben.Kaba buldum ben bu hareketi, kızıyla aynı yaştayım ona vermeyip bana vermesi art niyetlice değil tabi ama sanki onun eskilerine muhtaçmışım gibi
Boşuna üzülüyorsunuz. Bazı ailelerde bu gerçekten kıymet vermektedir.benim kendi aile ve akrabalarim arasinda birbirlerine giyilmis kiyafet verilmez,geline asla verilmez, ben bunu hic gormedim , istemeden de olsayabanciliyorum bu durumu ama esimin ailesinde var boyle hem annesi hem anneannesi boyleler. Anneannesi 20 yil onceki topuklu ayakkabisini vermeye calismisti , esimin anneside 1980 lerden kalma bol kazaklarini
Siz ailenizde görmediğiniz için yadırgamışsınız biraz. Ama bu kötü niyetli bir şey değil, biz de yaparız. Hatta ben annemden, teyzemden kendim isterim "ay bu çok güzelmiş benim olsun" diye şımararak.Merhaba kizlar, nasilsiniz? Sizden baska paylasabilecegim kimsem yok. Simdiden okuyan okumayan herkese tesekkur ederim. Ben otuzbir yasindayim. Cocukken oz annemden hem psikolojik hem de fiziksel siddet gorerek buyudum. (Bu konu acilinca kendimi tutamayarak aglarim...) 6 yasimdayken kahvaktiyi kurmadim diye dovmus, kalkip kuruncada aglamayi kes gulerek kahkaha atarak yapicaksin gibi turlu turlu iskencelerine maruz kaldim. Bunu anlatmamin sebebi bir kisi saygisizlik ya da uzulebilecegim bir sey soyleyince cocukluktan gelen travmalarimdan dolayi ne yapacagimi anlik bilemeyip hemen ort pas edip, ani gecistiriyorum. Cok uzerinde ugrastim degismek icin ama olmuyor. Bunun sıkıntısını yillarca yasadim. Daha sonra severek evlendim. Esimin yurtdisinda yasama fikrinden dolayi gecen eylul ayinda teyzesinin yasadigi ulkeye geldik. Esim burada yuksek lisans goruyor su an. Ulkemde guzel bir isim vardi severek calistigim. Uc dort bavul kiyafetimi ihtiyac sahiplerine dagitarak geldim buaraya. Su an buraya geldikten sonra dil kursuna gidiyorum, bir yandanda part-time bir yerde calisiyorum . Konuyu anlatayim. Teyzesinin hali vakti yerinde. (Allah daha cok versin) Yeni ev aldi, eski bulasik ve halilarini, yastiklarini degistirip yenilemis, eskilerinide bizim icin muhafaza etmis, ben buna sevindim cunku burada kalip kalmayacagimiz su an belli olmadigi icin sifirdan alirsam burada cope gider endisesiyle. Acikcasi cok az birikmisle gelmistik zaten. Kendisi bir firmada genel mudur, sık sık yurtdisina cikar, bu yil kısın ve baharda toplamda iki ay kopegini bana emanet etti birakacak kimsesi olmadigi icin. Ben de kirmadim, kopek fobimi bu yavrucakla yendim, yalnizligimada yoldas oldu. Teyzesi baska bir ilde yasamakta, bizim icin ulkenin bir ucuna kac kere arabasiyla gelip kiralik ev aradi sag olsun, iyilikleri cok uzerimizde. Ama ilk geldigimizde evinde misafirken yanima gelip kullanip artik giymedigi , hic zevkim olmayan uc adet pantolonunu ve iki adet eski kazagini verdi. O an tutuldum yine, bir sey diyemedim. Tesekkur edip gecistirdim. Iki hafta sonra esimin teyzesinin kizi evleniyor burada, dugune gidecegiz. Kabalik da olmamasi adina acaba elbiseler icin ben bunlari ikinci elden satmak icin almistim senden, satamadim, sen ihtiyaci olan birisine versen daha uygun olur mu desem? Alternatif olarak tavsiye edebileceginiz onerilere acigim kizlar. Bu arada benim kendi aile ve akrabalarim arasinda birbirlerine giyilmis kiyafet verilmez, yeni geline asla verilmez, ben bunu hic gormedim , istemeden de olsayabanciliyorum bu durumu ama esimin ailesinde var boyle hem annesi hem anneannesi boyleler. Anneannesi 20 yil onceki topuklu ayakkabisini vermeye calismisti , esimin anneside 1980 lerden kalma bol kazaklarini
aynen ya ben de aynıyımBen anneme kiziyorum 30 sene onceki ustlerinden biraz saklasaydin diye. Vintage ne güzel. Degerini bilmemissiniz