canım ne yaşadın neden böyle oldu bilmiyorum ama öylesine hissettim ki acını...gözlerim doldu... Allah'ım bir an önce ikinizinde yüreğine ferahlık versin. çabuk atlatırsınız inşallah. bundan sonrası çok daha güzel olacak sizin için çünkü her büyük acı beraberinde büyük mutluluklar getirir ben hep buna inanırım
cumartesi gecesi hiç üşenmeden geçmişe gittim okudum tek tek yazdıkların yaşadıklaırn süreç zorluklar senin dik duruşuna çok şaşırdım herşeye rağmen sırf ailesine laf gitmesin diye dik durmuşsun yaa bravo karşındaki ise büyük bir dengesizlik örneiği göstermiş ki sen affedecekkken senden af dilediği halde nişan boyunca sana çektirmiş inan kültür farkı önemsiz diyoruz gönüller bir olsun diyoruz ama çok önemliymiş kız kardeşlerinin oturması bile gözlerine batıyorsa ben daha bişi diyemiorum mesela yetiştirme tarzı bende otururum işimide yaparım ama kimse benden ekstra iş beklemez alışmamışım bizde kızlar el üstünde tutulmuş şimdi iş yapmayan el üstünde tutulmuyor çıkmasın ama bu aman kızımı yormayayım mantığı ben o mantıkla büyüdüm bazı insnalar benim içinde söylediler bu lafı ben hiç umursamadım
sen napsan ne etsen haklısın ama yazdıklaırn içime işlediyse hala aşıksın aşkınıza sahip çıkın yaşanılanları unutacak gücün varsa birdaha açmayacaksınız bence sahip çıkın bu dönüp gitme çok acıklı olmuş ve birşeyler bitmemiş gibi canım
envymecim ne için bu duruma geldiniz bilmiyorum ama
içini ferah tut canımm
hakkınızda hayırlısı olur inşallah
umarım en kısa zamanda geçer içinin yangını :26:
Canım yazını okurken gözlerim dolu dolu oldu resmen bütün duygularını hissettirmişsin. Herşey daha çok yeni böle olman çok normal hemen atamıcaksın üstünden zamanla olcak. Şimdi daha çok için yanıcak ağlıcaksın ilerde anılar aklına gelicek acaba bitirmese miydim diceksin ama zaman yaralarını sarmaya başladığında herşeyi daha net görceksin eskisinden daha mutlu olcaksın. Sadece zamana ihtiyacın var sürekli düşünme seni oyalıcak bişiler bul arkadaşlarınla vakit geçir bol bol. İnsan herseye alışıyo...
envym şuan yaznı okuyunca o kadar kötü oldumki tutamadım gözyaslarımı bogazım dügümlendi sanki öyle cok istiyorum ki sizi kavusturmayı
şuan bunu yazarken bile dua ediyorum inan o kadar kötü ki bu denli severken ayrılmak demek istedigim çok şey var belki kızlar bana kızar ama bosver sen benim düşündüklerimi yapma zaten mantıgını kullan en iyisi bu canım
ben daha fazla yazamıcam
canlarımmmm... hepiniz iyi ki varsınız... evet ben hala aşığım, aşıktım, ya da hala aşığım işte şuan kafam o kadar allak bullak ki... ama o sevgimin aşkımın bir damlamısını bile haketmiyormuş bunu anladım dün..
( hala çok zor hala kalbim paramparça ama yok oluru yok bu işin... sabah ebissse anlatmıştım.. size de anlatayım olanları
bu arada inşallah bizimkilerden biri okumaz bu yazdıklarımı
(
(gizzcim bu arada kardeşlerim kız değil erkek.. durum daha da komik yani.. )
O akşam topiğe yazdıktan sonra dayanamadım aradım.. Daha doğrusu arayıp ulaşamayınca mail attım.. Bir konuşalım dedim.. Aradı, görüşmeme işini bir kaç gün daha erteleyelim mi ben dayanamıyorum şu sınavı ödev teslimimi atlatayım dedim.. Tamam dedi, ben zaten söylemiştim sana bunu dedi.. Sonra pazar sabah aradım bunu.. Okula gidiyordum, sen bırakır mısın dedim, olur dedi.. Ben çıkarken bizimkiler götürelim okula dediler.. Ben De daha erken giderim Otobüsle filan dedim, biraz şüphelendi bizimkiler.. Her zaman götürün diyrsun şimdi nerden çıktı filan.. Neyse çıktım evden.. Onlar anlamasın diye de otobüse bindim bir kaç durak aşağıda aldı beni o..
Sonra neyse bu ben arabaya binince güldü, ben biliyordum böyle olacağını dayanamayacağımızı filan dedi
Neyse işte çıktık yola sonra benim okula yakın bir yerde kaza yaptık.. Yerde gizli buzlanma vardı galiba, dönerken araba kaydı park halinde bir arabaya çarptı iki arabanın da tamponlar parçalandı.. çok şükür ki yaya filan yoktu kimsenin canına bir şey olmadı.. Arabanın sahibini aradık, bulamadık, trafik ekibini çağırdık filan.. Sonra işte tam o arada kardeşim bizi orada görmüş.. Arkamdan okula gelmiş arabayla şüphelendikleri için.. ve işte biz orada polislerle birlikteyken görmüş bizi.. ama yanımıza filan gelmedi, haberimiz yok o ara yani..
Benim sınav saatim yaklaşmıştı, sonra o beni okula bıraktı geri döndü polislerin yanına..
O arada kardeşim aradı nerdesin? diye..Okuldayım dedim..Yalan söyleme dedi.. gerçekten okuldayım dedim..Az önce nerdeydin peki dedi.. Okuldaydım nerede olacam dedim.. Bana yalan söyleme gördüm ikinizi polislerle.. Sen ne yaptığını sanıyorsun, kendini rezil ediyorsun, nedir bu uzattınız kendinizi ferhatla şirin mi sanıyorsunuz filan.. Sonra bir sürü hakaret sonra peşinden mesaj atmış girme sınava filan gelip alıcaz seni diye.. ben tabi okulun ortasında hüngür hüngür ağlıyrm.. sonra annem aradı, kaçta bitecek sınav filan diye.. çıkışta gelicez dedi.. Neyse sonra ses çıkmadı..
Sınava girdim ben öyle ağlaya ağlaya.. Sınavdan sonra annemi aradım .. Bir ton hakaret de ondan.. ''Sen bizi aptal yerine mi koyuyorsun,görüşmüyorum deyip görüşüyorsun, istiyorsan onu defol git bizi unut,sil, istemiyorsan da edebinle namusunla otur oturduğun yerde.. Baban burada kriz geçiriyor, gidip o çocuğu iş yerinde rezil etcem babasını da arayacam filan diyor'' işte böyle neler neler...
teyzemi aradım sonra.. böyle oldu dedim, eve gitmek istemiyorum, annemi ara size geleyim dedim.. o arada sevgilimi (nasıl anmalıyım bilmiyrm gerçi) aradım, söyledim olanları.. tamam üzülme yapacak bir şey yok ben her türlü sana desteğim arkandayım dedi.. sonra teyzemlere gittim.. onunla konuştuk baya.. ne yapıcam ben dedim.. kendin karar vereceksin dedi, ben her türlü arkandayım, ne karar verirsen ver dedi, eğer onsuz yapamıyorum yaşayamıyorum diyorsan git evlen kim ne derse desin, ama şüphen varsa güvenmiyorsan da artık kapat bu konuyu görüşme dedi.. hayat senin hayatın kaderini yaşayacaksın, kendi seçtiğin kaderi dedi.. güveniyorum dedim, seviyorum o da seviyor biliyorum dedim... ama endişelerim var dedim.. ailesi bana nasıl davranacak, o yine yok şöyle oldu yok böyle oldu diye sürekli beni deli edecek mi bilmiyrm dedim..
aradım sonra onu.. baya bir konuştuk, hatta tartıştık bir yerde.. yine eskilerden.. yok annen şunu yapmıştı, yok amcan şunu demişti yok dayın böyle yapmıştı vs.. yine aynı nokta..
(bu arada bundan sonra anlatacaklarım sıralama karışık olabilir, aklıma geldiği şekilde yazıyorum)
dedim ki, ''her şeyi bırak bir kenara, bizimkiler beni reddediyorlar.. eve gitcem konuşcam..ben onu istiyrm, mutlu olacağımıza inanıyorum, onunla evlenicem, reddedin tamam diyeceğim'' dedim.. ailem kimsem kalmayacak tek başıma kalıcam, sen de bana diyordun ki benim senle sorunum yok ailenle al işte artık ailem yok, arkamda duracak mısın dedim.. ailene niye rest çekiyorsun? dedi.. seni seçiyorum dedim, sen sahip çıkacak mısın o zaman dedim.. Aile rızası olmadan yapılan işten hayır gelmez, benim ailem bana böyle bir şey dese ben seni değil ailemi seçerdim, senin de öyle yapmanı isterim.. Bana güvenip ailene resti çekme dedi.. ailenn bu kadar karşı olduğunu söylesen zaten görüşmezdim senle dedi..istemiyorsun yani beni dedim.. bu şekilde istemiyorum.. hem sen aileni reddet sonra bizimkiler de beni reddetsin ortada kalalım öyle dedi.. Bana şimdiye kadar sorduğumda seninle evlenmek istemiyorum sana güvenmiyorum diyordun, ben de babam bana her sorduğunda istemiyorum dedim, 3-5 hafta önce konuştuk son kez bu konuyu kapattık, en son istemiyorum dedim babam da o zaman açma bu konuyu tekrar dedi.. sen bana bir kere istiyrm ama ailem istemiyor desen böyle olmazdı dedi.. ben de ailemle alakası yok ben istemiyordum ve güvenmiyordum sana başta, ama istediğimde de istiyrm diyemedim, sen bana sürekli geleceğimiz yok derken, istiyorum demezken babana her seferinde istemiyorum derken ben sana nasıl istiyorum deseydim dedim.. istemesem yanında olur muydum, görüşür müydüm hiç dedim.. o da işte ben şimdi arayıp nasıl diyeyim vazgeçtim istiyorum diye dedi..
( çok mu zor dedim, ne var dedim, tamam o zaman ara babamı konuş sen söyle kabul ediyorsa evlenelim dedi !!!!!!! inanabiliyor musunuz yaaa??
Sonra bana ben sana diyordum gizli saklı görüşüyoruz biri görürse ne olacak bilmem ne diye sen bana kızıyordun ne korkaksın benim kadar cesaretli ol diyordun al sana cesaret dedi..dedim ki evet cesaret gösterdim.. Pişman da değilim ne olursa olsun, ben ailemi reddetmesine de hazırım, madem senin de şikayetlerin sorunların benle değil ailemleydi al işte ailem yok artık evlenmek istiyor musun benle dedim.. evlilik istemiyorum dedi.. sonra işte yine saçma sapan konuyu çevirip ailemi suçladı.. senin ailen de nasıl bir aile görüştük diye reddediyorlar filan.. dedim ki; az önce sen de dedin ailem beni de reddeder diye, yok bizimkiler reddetmez ben istesem kabul ederler ama bunca şeyden sonra ben istiyorum diyemem, mutlu olmayacağız biliyorum dedi.. neden dedim, ikimiz de hatalarımızı gördük pişman olduk aksine artık daha iyi olabileceğini düşünmüştüm dedim.. senin bende tek kızdığın, ailene karşı benim yanımda durmuyorsun diyordun al işte ailemi bırakıyorum dedim.. demek ki sen kendine güvenmiyorsun dedim.. evet güvenmiyorum dedi, ben geçmişi unutamam kinci bir insanım yaşananların tartışmasını hep yaparım dedi (!) ((sanki o çabalamış ben her şeyi mahvetmişim gibi yani konuşmaları.. )) sonra sen de her tartışmamızda ben senin için ailemi bıraktım yalnız kaldım sen böyle yapıyorsun diyeceksin.. ben sana destek olamam çünkü hep yanında olamıycam( iş durumu 3 hafta sahada 3 hafta yanımda olacağı için) ben yokken tek başına ne yapacaksın filan.. saçmaladı yani.. son kez sordum, istemiyorsun yani beni dedim.. evliliği istemiyorum dedi..
Tamam dedim.. ben elimden geleni yaptım, vicdanım rahat, hakkını helal et, sen yoluna ben yoluma dedim.. o da aynı şeyleri dedi.. kapattık..
durum budur kızlar..ve ben nasıl aptal nasıl kör müşüm yaaaaa... ve çok aptalca ama hala kalbim paramparça.. birisi bıçak sokmuş da içinde çeviriyormuş gibi.. nefes alamıyorum hala..
ailemle durum da şu: akşam eve gittiğimde annemden başka kimse konuşmadı benle.. küçük kardeşim bile.. ama sabah evden çıkarken büyük kardeşim sarıldı sıkıca, babamla da yol boyunca konuşmadık hiç ama havaalanında sarıldı..
olmuyorsa olmuyormuş yani.. kimse için de fedakarlık yapmaya gerek yokmuş..
( nefret etmek istiyorum edemiyorum.. bunca şeye rağmen hala var içimde bir şeyler.. ama dünkü konuşmadan sonra da içimden bir şeyler koptu gitti onla ilgili.. sevgi mi, bağlılık mı güven mi ne bilmiyrm ama, karşıma çıksa yüzüne bakmam, elini uzatsa tutmam, dokunmam.. değişik bir şey.. ama kalbim parça parça.. beddua etmek istemiyorum edemiyorum ama bir şekilde benim neler yaşadığımı, neler hissettiğini anlayabilecekleri bir şeyler yaşasınlar istiyorumm.. Allaha havale ediyorum...
Bende straplez sevmiyorum üstü hep dantelli kapalı olsun istiyorum ama hepsi birbirinden güzel bilemedim:44: Ne kadar zor seçim yapmak
neyse nazar etmeyeyim kendime maşallah bana maşallah 
Nasılsınız?? Ben 1 haftadır hastayım yeni iyileştim sayılır sizleri de çok özledim. Geçmişi okuyamadım kusura bakmayın ama okuyacağım inşallah:) Ben gelinlik baktım kızlar 4'ü arasında kararsız kaldım fikirlerinize ihtiyacım var..
bugün iyiyim biraz daha çok şükür..
Neyse sonra gittik nişanlımın belediyesinden izin belgesi aldık ardından nikah kıyalacak belediyey geldik tamam zaten gününüzü ayırdım ben ama daha mayıs nikahlarının dosyası acılmadı şimdi alırsam bunlar kaybolabilir şubatta geldin dedi..tanıdıgı tekrara aradık oda ulasmıs o gün ve saat onların merak etmesinler şubatta sadece bir tanesi gelsin evrakları versin yeterli demiş aldık sayılır diyelim napalım 
Fotografcımdan tavsiye almıstım gittik dedigi yere dün ama gelinlikler bu kadarmı kötü insanlar bu kadar mı ilgisiz hic denemeden cıktım tam umutsuzca yürüken birden şuraya girelim mi dedik ben çok pahalıdır dedim sevdigim olsun dedi neyse girdik sahipleri o kadar iyilerdiki hemseriymişz 
