peki çalışmıyor olsaydın napardın arkadaşım birde bebeğin olsaydın. o zaman da evimiz ayrı yolumuz ayrı kimse bize zor günümüzde yardım etmesin derdin heralde.Evlenirken ailelerden destek beklemek neyse de evlendikten sonra eviniz ayrı yolunuz ayrı, bence hala yardım beklemek doğru değil.
Ben evlenirken özellikle kendi ailemden de eşimin ailesinden de yardım etmemelerini istedim, çünkü eksik de olsa, en basitinden de olsa evimdeki iğneden ipliğe herşeyi kendi çabam, kendi emeğimle almanın hazzını hiç bir şey veremez. Şimdi evimdeki her bir parça öyle kıymetli ki, çünkü benim,bizim alın terimiz var buzdolabimizdan masa örtümüze kadar her şeyde.
Evlendikten 2 yıl sonra eşim askere gitti, sonrasında 6 ay işsiz kaldı bu 1 yıllık dönemde İstanbul'da kiracıydık ve benim 3 kuruş maaşımla yaşadık, yine de kimseden yardım kabul etmedim, evlenirken insan bunları göze almalı.
Ayrıca sıkıntılı dönemlerini atlatmak için yapacakları birkaç aylık yardımı bir ömür başına kakmalarındansa sıkıntı çekmeyi tercih ederim.
benim kayınpederde biz evde yokken arkadaşıyla gelmiş yemek yemişti bizde.bende hiçbirşey dememiştim.sizin en azından memur maaşınız varmış.bizim hiçbir gelirimiz yoktu.şimdi siz dersiniz ki sende çalış o kadar zordaysan.zaten çalışan(bebeğim olana kadar) ve çalışmayı seven biriyim.ama bebeğimden ayrılıp çalışmak istemedim o zaman.Canım 45 yaşında ve 21 yıllık evliyim. Evlenirken eşimin ailesinden 6 kaşık 6 çatılın dışında bir şey görmedim. Benim babamın 5 dairesi vardı. Hatırlarım adam sabahın köründe kalkar yürüyerek Fatihe işe giderdi. Yani çoook zorluklarla yaptı bu evleri. Bütün gençlikleri zorluk ve sıkıntı içinde geçti. Babam evlenirken tabiki teklifini yaptı ama biz kabul etmedik. Çünkü o annemle babamın emeğiydi, hala onların alın terleri vardı orada. Bu yüzden kiraları alın yiyin rahat rahat bu yaştan sonra yaşayın dedik.
Evliliğimin ilk aylarında ilk körfez krizinde eşim işsiz kaldı. Aylarca iş arada. Memur maaşımla hem ev kirası verdik hem geçindik, zaman oldu sadece ekmekle günümüz geçti. Bu sözlerimde asla abartı yok. Eşim sinirli biri olduğu için defalarca işsiz kaldı ama biz kuyruğumuzu hep dik tuttuk. Kimsede bize elinizde var mı yok mu diye sormadı. 2 çocukla bile işsiz geçen aylarımız oldu.
Tabiki 21 yıl çok rahat geçmedi, ama Allahıma şükür olsunki şimdi hayat tecrübelerimle, çocuklarımla mutluyum.
Ben hayat prensibi olarak anne-baba ve yaşlılara haksızda olsalar asla ve asla karşı gelmem. Ne yapmış olurlarsa olsunlar asla sesimi bile yükseltmem. Belki üzülürüm, kendi kendimi yerim ama genede susarım.
Artık gençlerin böyle sabırları kalmamış. Kayınvalidesi yatak odasına girdi diye kıyametler kopuyor, bırakın kayınvalidemi ben evde yokken kayınvalidem komşularını yatak odama sokmuştu.
Defalarca yazdım, böyle şeylere takmayın diye. Çünkü bu ancak ve ancak aile ilişkilerinizi zedeler. Eşinizi sıkmaktan öteye gitmezsiniz. Biraz relaks olursanız, karşınızdakinin kendi anneniz veya babanız olduğunu düşünürseniz ve buna göre davranırsanız her şey daha kolay olacaktır.
Siz gençlere tek tavsiyem hayatın sadece kendinizden ve eşinizden ibaret olmadığını bilmenizdir. Sizinde eşinizinde birer annesi babası var. Kendi ailelerimiz saygıyı hakediyorsa onlarda hak ediyor. Her ne olursa olsun. Haaaa çok kötü bir şey olur uzak durursunuz ama genede saygısızlık etmeyin. Bu tavsiyem çoğunluğa ters gelecektir ama bir gün yaşlanacağız ve inanın yaşlıların (bende dahil) çenelerine vuruyor her şeye karışmak istiyorlar.
Unutmayın ki gönül kırmak kolaydır.
Ben 22 yıldır kayınvalideme evimde 1 çöpü olmamasına rağmen saygımda zerre kusur etmedim.
Tavsiyem ne ailenize nede eşinizin ailesine saygısızlık etmeyin çok zorda kalırsanız görüşmeyin.
benim kayınpederde biz evde yokken arkadaşıyla gelmiş yemek yemişti bizde.bende hiçbirşey dememiştim.sizin en azından memur maaşınız varmış.bizim hiçbir gelirimiz yoktu.şimdi siz dersiniz ki sende çalış o kadar zordaysan.zaten çalışan(bebeğim olana kadar) ve çalışmayı seven biriyim.ama bebeğimden ayrılıp çalışmak istemedim o zaman.
ben buraya bu konuyu açarken diğer bayanların ne yaşadıklarını ne düşündüklerini okumak paylaşmak için açtım.her türlü görüşe de saygım sonsuz ama sizin hiç tanımadığınız bir insana bu kadar sert tepkiler vermeniz beni şaşırttı.hem de bu kadar iyi bu kadar saygılı(tabii kendi deyiminizle) bir bayan olduğunuz halde.
Canım 45 yaşında ve 21 yıllık evliyim. Evlenirken eşimin ailesinden 6 kaşık 6 çatılın dışında bir şey görmedim. Benim babamın 5 dairesi vardı. Hatırlarım adam sabahın köründe kalkar yürüyerek Fatihe işe giderdi. Yani çoook zorluklarla yaptı bu evleri. Bütün gençlikleri zorluk ve sıkıntı içinde geçti. Babam evlenirken tabiki teklifini yaptı ama biz kabul etmedik. Çünkü o annemle babamın emeğiydi, hala onların alın terleri vardı orada. Bu yüzden kiraları alın yiyin rahat rahat bu yaştan sonra yaşayın dedik.
Evliliğimin ilk aylarında ilk körfez krizinde eşim işsiz kaldı. Aylarca iş arada. Memur maaşımla hem ev kirası verdik hem geçindik, zaman oldu sadece ekmekle günümüz geçti. Bu sözlerimde asla abartı yok. Eşim sinirli biri olduğu için defalarca işsiz kaldı ama biz kuyruğumuzu hep dik tuttuk. Kimsede bize elinizde var mı yok mu diye sormadı. 2 çocukla bile işsiz geçen aylarımız oldu.
Tabiki 21 yıl çok rahat geçmedi, ama Allahıma şükür olsunki şimdi hayat tecrübelerimle, çocuklarımla mutluyum.
Ben hayat prensibi olarak anne-baba ve yaşlılara haksızda olsalar asla ve asla karşı gelmem. Ne yapmış olurlarsa olsunlar asla sesimi bile yükseltmem. Belki üzülürüm, kendi kendimi yerim ama genede susarım.
Artık gençlerin böyle sabırları kalmamış. Kayınvalidesi yatak odasına girdi diye kıyametler kopuyor, bırakın kayınvalidemi ben evde yokken kayınvalidem komşularını yatak odama sokmuştu.
Defalarca yazdım, böyle şeylere takmayın diye. Çünkü bu ancak ve ancak aile ilişkilerinizi zedeler. Eşinizi sıkmaktan öteye gitmezsiniz. Biraz relaks olursanız, karşınızdakinin kendi anneniz veya babanız olduğunu düşünürseniz ve buna göre davranırsanız her şey daha kolay olacaktır.
Siz gençlere tek tavsiyem hayatın sadece kendinizden ve eşinizden ibaret olmadığını bilmenizdir. Sizinde eşinizinde birer annesi babası var. Kendi ailelerimiz saygıyı hakediyorsa onlarda hak ediyor. Her ne olursa olsun. Haaaa çok kötü bir şey olur uzak durursunuz ama genede saygısızlık etmeyin. Bu tavsiyem çoğunluğa ters gelecektir ama bir gün yaşlanacağız ve inanın yaşlıların (bende dahil) çenelerine vuruyor her şeye karışmak istiyorlar.
Unutmayın ki gönül kırmak kolaydır.
Ben 22 yıldır kayınvalideme evimde 1 çöpü olmamasına rağmen saygımda zerre kusur etmedim.
Tavsiyem ne ailenize nede eşinizin ailesine saygısızlık etmeyin çok zorda kalırsanız görüşmeyin.
peki çalışmıyor olsaydın napardın arkadaşım birde bebeğin olsaydın. o zaman da evimiz ayrı yolumuz ayrı kimse bize zor günümüzde yardım etmesin derdin heralde.
Devletten yoksulluk yardımı alır yine de eşimin ailesi bana yardım etsin demezdim, bu zamanda kimse kimseye yardım etmek zorunda değil. Kıysalama yapmışsınız ama emin olun zor durumda kalmak için insanın bebeğinin olmasına gerek yok, istanbul’da yaşıyorsanız ve maaşınız ancak kira ve faturalara yetiyorsa fazlasıyla zor durumda kalıyorsunuz zaten.
Ayrıca bir bebeğim olsaydı, onu kimseye muhtac etmemek için temizlik, gündelik ne iş olsa yapar evime ekmek getirirdim.
Alınma arkadaşım ama Aileyse ve parası var ise etmek zorunda ne demek yardım etmek zorunda değil onlar ailesi..Bebek tabiki zor durum demektir.Sen yemezsin içmezsin üşürsün dayanırsın ama o ne yapsın ...Bebek çünkü bebek...Ayrıca bebkle temizliğe gündeliğe nasıl gitsin yaa,mantklı konuşunn
E peki, bu aileler hayatta olmasaydı ne yapacaktık??? Bir şekilde kendimizin de çocuklarımızın da bakımını geçimini sağlayacaktık değil mi? Mantıklı konuşun demişsiniz ama siz nerede yaşıyorsunuz merak ettim, bu ülkenin gerçekleri var, çevrenize bir dönüp bakın, yardım beklediğiniz o anneler, anneanneler tarlada bebeğini doğurup sırtına bağlayıp çapa yapmaya devam etmiş bir neslin evlatları, şimdi kalkıp onlara ben bebekle çalışamam demek mi mantıklı??? Bebeğinin kırkı çıkmadan iş başı yapan anneler var bu ülkede, bu gerçeklere gözlerinizi kapamayın.
“Ama hayattalar yardım etmeliler” demeyin. Yardım, adı üstünden yardım gönüllülük esasına dayanır, kimse kimseye bakmak, yardım etmek zorunda değil, içinden gelir yapar, ama içinden gelmiyorsa, yardım etmiyorsa kırılmaya küsmeye hakkımız yok diye düşünüyorum. Benim kayınpederim 55 yaşında ve hala iş gücüyle çalışıyor, tek kazançla 5 çocuk okutmuş, evini arabasını almış birikimi yapmış, sırf yaşlılıkta rahat etmek için, ben kıyamam onun parasını yemeye. Onlar nasıl kimseden destek almadan bugünlere geldiyse biz de gelebiliriz.
Bence olay çok uzadı, insanların ailesinden, arkadaşlarından, çevresinden birşeyler beklemesi gayet normal. Bir komşunuza gidersiniz çay kahve beklersiniz, gelmezse bozulursunuz. Komşunuz size çay kahve vermek zorunda değil ama nezaket icabı sorulur, ikram edilir. Eşinizden sizi sevdiğini söylemesini istersiniz söylemezse bozulursunuz ama size sürekli seviyorum demek zorunda değil. İnsanlar ailelerinden çevresinden zor zamanlarında destek olmalarını, yardım etmelerini bekler etmek zorunda değil ama insan bozuluyor işte. Ayrıca daha önce de söylemiştim eğer maddi sıkıntı çekiyorsanız sosyal güvenceniz yoksa akrabalarınızdan birinin maddi durumu iyi ve yardım etmiyorsa kanunen yardım talep etmeye hakkınız var. Konu sahibesi de burda sitem ediyor. Ayrıca Allah kimseyi zor durumda bırakmasın, bebeği olan bir kadın eşi ya çalışamaz durumda olur, ya hiç çalışmaz eve bakmaz ya da ölür kendisinin de bir mesleği yoktur o zaman evlere temizliğe gider. Eşi 2,5 ay işsiz kaldı diye hemen çalışmaya başlıcak değil. Hem temizlik işini de herkes yapamaz, ben kendi evimi temizliyemiyorum yoruluyorum. Bebeği olan bir kadın nasıl yapsın.
Biliyorum bende hayat şartlarını merak etmeyin..Konu burada geçinememek değil,eşinin ailesinin varken oğullarına vermemesidir.Bu zor günlerinde destek olmamasıdır.Ve ne olursa olsun onun evladı onun torunu ...İçinden gelsin gelmesin analık babalık görevidir..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?