Eşinizin ailesinden maddi destek görüyor musunuz?

çoook yadırgadım canım.. hiiç normal değil.. hiç de maddiyatçı değilsin kim olsa Bunlara içerlenir.. Benim eniştemin maddi durumu iyi olduğu halde, Benim kızım kiracılığa alışık değil gelin aşağı katta oturun dedi ev dururken kiraya çıkmak olur mu dedi annem.. Bilmiyorum Bana çok ters geldi.. Böyle Bir ailenin gelini olmayı istemezdim.. her zaman Bir Büyük olarak arkamızda olmalarını isterim 2 tarafın ailesinin de ..
 
varken yardım etmemeleri çok can sıkıcı gerçekten..ama yapılanların daha sonra yüzünüze durmadan söylenmesi ise daha can sıkıcı..
 
'' burbuk'' ablacıgım her yorumuna katılıyorum..
Kimse kimseye yardım etmek zorunda degil kayınpederinizin durumu iyi diye böyle bir mecburiyet bekleyemessiniz böyle birseyi kafanıza takmanız da cok gereksiz..
 


İsin icine maddi sıkıntı girdigin de o dert yandıgımız , köse bucak kactıgımız insanlar nasıl birden bire aile oluveriyor , hic anlamıyorum dogrusu?:37:

 
benim kayınpeder emekli 3 evi var. durumu türkiye şartlarında ortalamanın biraz üstünde.biz kirada oturuyoruz.eşim aralık ayında işten çıkarıldı.2.5ay işsiz kaldı.18 aylık bebeğim var.bi gün de bişeye ihtiyacınız var mı diye sormadılar.geçen yaz bizim oturduğumuz semtten ev aldılar. eşim biz oturalım oraya dedi.kiracı olarak. önce tamam dedi.sonra oranın doğalgazı yok boşverin oturun burda dedi.kiraya verdi evi.doğum yaptım insan ufak bi hediye almaz mı gelinine.ama yok almaz. 1ay sonra falan kurban bayramıydı.bana giysi almaya gitcektik.kayınpeder borcunuz var.harcama yapmayın dedi.nişanımda bile elleri boş geldiler.bir tülbent bile getirmedi kayınvalidem.kızıma sadece bir külotlu çorap aldılar.bu davranışlarından dolayı çok soğudum onlardan.çok mu maddiyatçıyım.ama üzülüyorum.kayınvalidem bide bana hesaplıyoruz hesaplıyoruz oğluun maaşı yetmiyo diyo.o kadar biliyosunda niye yardım etmiyosun.

yalnız değilsin leyli,aynı durum bizdede var.nişanlandım,kendi elbisemi gittim kendim aldım.aradan kaç sene geçti,ben yeni öğrendim,çikolataları meğersem eşime aldırtmışlar.suple gibi bi tabağın içine koymuş kaynanam çikolataları,kendisi üstüne bi tül geçirmiş.soora çiçekte resmen onun icadıydı,çok barizdi.annemle bunu bile kendisi yapmış diyip gülmüştük.babamın bi lafı vardır cimriler için,'adam tuvalete gitmiyo karnı acıkmasın diye' der.bu lafa hem çok gülerim,hemde çok katılırım.bizim erkek tarafında durum aynen bu şekilde.bana çıkarken,nişanlıyken soruyolardı bazı kişiler,sana bayramlarda hediye alıyolar mı diye,'ne?ne hediyesi?' diye kalıyodum.evlenicektik...zaten gelinliğimi eşim aldı.kınada giyeceğim tuvaletin parasını fln hep o verdi.annemde bana bikaç ay önceden çeyiz almaya başlamıştı.evkurdan toptan aldı her şeyi,yavaş yavaş öderim dedi.bigün telefonda soruyo bana neler aldınız diye,annem arzumun kahve makinasını,çay makinasını fln aldı dedim.ne dese beğenirsin?'arzum çabuk bozuluyo!' yuh yani..sen al çok biliyosun madem diyesi geliyo insanın.biz evlendik ettik neyse,bunlar düğün yapıcak kendi memleketlerinde.Allahım yok bööle bi rezalet,eşim bana bişiy demezde anneme 'nikah güzeldide,düğün çok kötüydü' demiş.ben ne diyim artık..
beni kuyumcularda gezdirmişti hangi seti beğeniyosan onu alıcam demişti,bende en ucuzundan çok sade bi su yolu set beğenmiştim.düğün günü Allahım gülermisin ağlarmısın,beni odaya çağırdı,bi set,böyle madalyon gibi,sarı altın.koca koca kalpler sallananlar küpeleri fln var.beğenmedim tabi.kendi kızına gösterdi.o da ağzını burnunu ekşitti.bana düğünde zorla taktı o madalyon gibi kro zevkli kolyeyi.satın almamış bile.kuyumcuya geri vermiş düğünden sonra.bana senin beğendiğin seti aldım diyo ama,benim hiç inanasım gelmiyo.evimde tek tuzlukları bile yok.benim gelinliğimde onların evinde kaldı.bazen aklıma geliyo,diyorum inşallah benden habersiz satmaz kiralamaz gelinliği.
tek ilişkimiz nasılsın iyi misin.eşimde geçen ay sıkıştı biraz borç istemiş.neden istedin,keşke istemeseydin dedim ama,o da çok mecbur kaldı demekki.3 kuruş için sonradan konuşulupta huzurumuzun bozulmasını istemem.
 
'' burbuk'' ablacıgım her yorumuna katılıyorum..
Kimse kimseye yardım etmek zorunda degil kayınpederinizin durumu iyi diye böyle bir mecburiyet bekleyemessiniz böyle birseyi kafanıza takmanız da cok gereksiz..

Olur mu öyle şey hangi toplumda yaşıyoruz, tabi ki yardım etmek zorundalar. Gelin el kızı olabilir ama kendi oğulları kendi torunları. Hem bunun kanunda da yeri var, eğer maddi durumun iyi değil ve akrabalarından birin durumu iyi ve yardım etmiyorsa mahkeme kararıyla onlardan aylık belli bir miktar talep etme hakkın var. Akrabalık kaçıncı dereceden olması gerekiyor bilmiyorum ama sonuçta anne baba birinci dereceden konu sahibinin. Ayrıca onların ihtiyacı olduğunda oğullarından istiyorlar, gelinleri oğullarının parasını yiyen insanlar olarak gören kayınvalideler var. Konu sahibi arkadaş ta gelip dertleşmiş, maddi durumları iyi olduğu halde eşinin işsiz kaldığı zamanlarda yardım etmemelerine ve torunlarına hediye almamalarına içerlemiş biraz. Ne var bunda. Ya bir insanın zor zamanında el bile bir ihtiyacın var mı diye sorar, hem bir hadis bile var komşusu açken yatan bizden değildir diye.



İsin icine maddi sıkıntı girdigin de o dert yandıgımız , köse bucak kactıgımız insanlar nasıl birden bire aile oluveriyor , hic anlamıyorum dogrusu?:37:


Çok saçma geldi bu yorum bana, ben de sevmiyorum eşimin ailesini ama yeri geldiğinde ben de eşim de destek oluyoruz. Buna rağmen eşimin ailesi hem çocuk yap ne zaman yapacaksın diyorlar hem de çocuğa bakmayacaklarını benim 1000 küsur km uzaktaki annem baksın diyorlar. Ben de buna içerliyorum, bakmak zorunda değiller ama benden bebek bekleme hakkına da sahip değiller.

Son olarak konu sahibi arkadaş ley_li, asla maddiyatçı değilsin böyle bir beklentiye girmek hakkın ama yapmıyorlarsa da dicek bir söz yok. İnşallah bundan sonra böyle bir sıkıntı yaşamazsınız. Allah kimseyi kimseye muhtaç etmesin. Amin.
 
evet genel olarak ben de katılıyorum.kimse kimseye yardım etmek zorunda değil.ama bir insanın oğlu işsiz kalmışsa ve 3 tane evi varsa en azından bir süreliğine oğlunu evlerinin birine oturtabilir.çünkü çocuğunun durumuna üzülür.ama bu onu üzmüyorsa çocuğunun sıkıntı çekmesi onu etkilemiyorsa yapmaz tabiki.sizin kayınvaldeniz ve kayınpederiniz için durum böyle anlaşılan.oğullarının çektiği sıkıntı onları pek ilgilendirmiyor.mesela kendi annem ve babamdan örnek vereyim.biz eşimle ev borcuna girdik.annemle bebm derdine düştü.hergün sorarlar.doğru söyleyin zorlanıyormusunuz bilmem ne.ben hayır dedikçe inandıramıyorum.annem kendine birşey alamaz olmuş.hadi ben alamıyorsam diye.geçen mutfak masası almışlar.babam diyorki oturdu masaya ağladı.kızım sıkıntıdayken ben bunu mu alıyorum diye.yani işsiz kalsam falan düşünemiyorum.yani kısacası şunu demek istiyorum,bu insanların içi nasıl rahat etti.oğulları sıkıntıdayken nasıl umursamadılar.ayrıca hediye konusu da tamamen ayrı birşey.insan torununa nasıl hediye almak istemez.durumu hiç olmasa ayrı ama durumuda iyiymiş.sen onun hediyesine muhtaç değilsinki sadece değer verildiğini görmek istiyorsun.bence bu onların cimrilikten de çok görgüsüz olduklarını gösteriyor.
 
Olur mu öyle şey hangi toplumda yaşıyoruz, tabi ki yardım etmek zorundalar. Gelin el kızı olabilir ama kendi oğulları kendi torunları. Hem bunun kanunda da yeri var, eğer maddi durumun iyi değil ve akrabalarından birin durumu iyi ve yardım etmiyorsa mahkeme kararıyla onlardan aylık belli bir miktar talep etme hakkın var. Akrabalık kaçıncı dereceden olması gerekiyor bilmiyorum ama sonuçta anne baba birinci dereceden konu sahibinin. Ayrıca onların ihtiyacı olduğunda oğullarından istiyorlar, gelinleri oğullarının parasını yiyen insanlar olarak gören kayınvalideler var. Konu sahibi arkadaş ta gelip dertleşmiş, maddi durumları iyi olduğu halde eşinin işsiz kaldığı zamanlarda yardım etmemelerine ve torunlarına hediye almamalarına içerlemiş biraz. Ne var bunda. Ya bir insanın zor zamanında el bile bir ihtiyacın var mı diye sorar, hem bir hadis bile var komşusu açken yatan bizden değildir diye.

Kırmızıya cevirdigim kısım ayrı tabiki..
Eger böyle bir durum söz konusu varsa esinin ailesi de bunu görmezden gelmemeli..
Ayrıca ben arkadasa yönelik konusmadım ( gelin ) olarak yani.
Ayrıca bana göre yardım etmek ''zorunda'' degiller sadece isterlerse yardım edebilirler..
Bende evlenecegim allah kısmet ederse neden bekliyorum? herseyi kendimiz yapalım diye!
Bizde biliriz ailelerimizden alıp birseyler yapmayı..
Bende böyle bir sıkıntı icine girebilirim elbette hersey bizler icin ama asla yardım etmek zorundalar gözüyle bakmam! Yardım etmeyi isterlerse de borc olarak kabul ederim durumumu toparlayınca da aynen iadesini ederim.
Tabiki gene de herkesin kendi görüsü , kendi fikridir.



Çok saçma geldi bu yorum bana, ben de sevmiyorum eşimin ailesini ama yeri geldiğinde ben de eşim de destek oluyoruz. Buna rağmen eşimin ailesi hem çocuk yap ne zaman yapacaksın diyorlar hem de çocuğa bakmayacaklarını benim 1000 küsur km uzaktaki annem baksın diyorlar. Ben de buna içerliyorum, bakmak zorunda değiller ama benden bebek bekleme hakkına da sahip değiller.

Son olarak konu sahibi arkadaş ley_li, asla maddiyatçı değilsin böyle bir beklentiye girmek hakkın ama yapmıyorlarsa da dicek bir söz yok. İnşallah bundan sonra böyle bir sıkıntı yaşamazsınız. Allah kimseyi kimseye muhtaç etmesin. Amin.

Bana dogru gelen herkese dogru gelecek diye bir kaide yok saygı duyuyorum herkesin kendi fikridir..
 
Son düzenleme:
Bana dogru gelen herkese dogru gelecek diye birsey kaide yok saygı duyuyorum herkesin kendi fikridir..

Biz de eşimle 3,5 sene bekleyip nişanlandık, 1 yıl nişanlı kalıp evlendik. Bu kadar beklememizin nedeni ekonomikti. Ben de evlenirken eşimin ailesinden hiçbir şey beklemedim. Sonuçta ikimizde çalışan insanlarız. Kayınvalidem bana bir bilezik bile takmadı. Bütün eşyalar, düğün vs herşeyi eşimle ikimiz kendi imkanlarımız dahilinde yaptık. Evlenmeden önce eşlerinin ailelerinin düğünde birşey yapmamalarına, bilezik, kıyafet almamalarına kızanlara kızardım, ki ben asla gelenekçi bir insan değilim adetmiş, töreymiş hiç hoşlanmam. Kayınvalidem bana nişanlıyken ince bir kolye hediye etmişti, içimden ya ben ona hediye almadım diye utanmıştım (bunu kayınvalidenin gelinine hediye alması adetini bilmediğime örnek vermek için söylüyorum), ben de ona bir hediye alayım diye düşünmüştüm. Nişanlıyken bile ekonomik olarak yardım ettim ailesine ki ihtiyaçları yok. Ama evlendikten sonra gördüm ki ben onlardan gelin olarak bir beklentim olmadı onların gelinden anlayışları gelenekselmiş. Gelin işten gelsin iş yapsın, el öpsün, herkes çekilsin sofrayı gelin toplasın. Görümcem bir kez biz başkaları gibi sana karışmıyoruz bile dedi. Neyse uzatmak istemiyorum dicem ama uzattım bile, çevremde nişanda geline hediye alındığını, bilezik takıldığını gördüğüm zaman utanarak söylüyorum içim sızlıyor. Ben değersiz miydim diyorum, niye bana yapılmadı diyorum. O yüzden önceki yorumumda sözlerim sana değil aslında. Herşey karşılıklı beklentiler de. Eşimin ailesinden birşey beklemiyorum derken evlenmiş tecrübeli bir arkadaşın olarak söylüyorum bir kez daha düşün. Bütün yükü siz sırtlancaksınız ama evlendikten sonra yine gelin olacaksın onlar için.
 
Son düzenleme:
Biz de eşimle 3,5 sene bekleyip nişanlandık, 1 yıl nişanlı kalıp evlendik. Ben de eşimin ailesinden hiçbir şey beklemedim. Sonuçta ikimizde çalışan insanlarız. Kayınvalidem bana bir bilezik bile takmadı. Bütün eşyalar, düğün vs herşeyi eşimle ikimiz kendi imkanlarımız dahilinde yaptık. Evlenmeden önce eşlerinin ailelerinin düğünde birşey yapmalarına, bilezik, kıyafet almamalarına kızanlara kızardım, ki ben asla gelenekçi bir insan değilim adetmiş, töreymiş hiç hoşlanmam. Kayınvalidem bana nişanlıyken ince bir kolye hediye etmişti, içimden ya ben ona hediye almadım diye utanmıştım (bunu kayınvalidenin gelinine hediye alması adetini bilmediğime örnek vermek için söylüyorum), ben de ona bir hediye alayım diye düşünmüştüm. Nişanlıyken bile ekonomik olarak yardım ettim ailesine ki ihtiyaçları yok. Ama evlendikten sonra gördüm ki ben onlardan gelin olarak bir beklentim olmadı onların gelinden anlayışları gelenekselmiş. Gelin işten gelsin iş yapsın, el öpsün, herkes çekilsin sofrayı gelin toplasın. Neyse uzatmak istemiyorum dicem ama uzattım bile, çevremde nişanda geline hediye alındığını, bilezik takıldığını gördüğüm zaman utanarak söylüyorum içim sızlıyor. Ben değersiz miydim diyorum, niye bana yapılmadı diyorum. O yüzden önceki yorumumda sözlerim sana değil aslında. Herşey karşılıklı beklentiler de. Eşimin ailesinden birşey beklemiyorum derken evlenmiş tecrübeli bir arkadaşın olarak söylüyorum bir kez daha düşün. Bütün yükü siz sırtlancaksınız ama evlendikten sonra yine gelin olacaksın onlar için.



Kimseyi zora , sıkıntıya sokmak istemiyorum ne kendi ailemi , ne de erkek arkadasımın ailesini. Babam da herseyi kendi birikimiyle yapmıs ama evlendikten sonra babaannem para istedigin de vermis , hastalandıgında sırtında doktora tasımıs , hastane de basında beklemis. Durumları da normalmis üstelik ben biraz ona benziyorum sanırım o beni okutmus , meslek sahibi etmis calısıp para da kazanıyorsam isim ne? Biriktirir herseyimi kendi istedigim gibi yaparım erkek arkadasımın babasının durumu orta halli ve digerlerine neyi ne kadar yaptıysa (3 abisi evli) aynı sekilde aynılarını bize de yapacaktır ne eksik ne fazla.
Benim begendigim seyler farklı olabilir , bana göre gayet normalken onlara pahalı da gelebilir sonra kimseden laf söz isitmek istemiyorum kesinlikle.
Ama takı konusuna sizinkiler cok ayıp etmis benim sadece su kadar takılacak diye bir talebim olmaz maddi imkanları ne kadar müsaitse o kadar yaparlar..
 
Son düzenleme:
gençlerimizin zor zamanlarında yanlarında olmazsak, elgibi davranırsak aile olmanın ne anlamı var....annelik babalık yaşanıldığı sürece bitmez.....varsa evlatlarımızla paylaşmıyorsak ne anladım ben o annelik babalıktan...evlatlar, toruncuklar sözkonusu olunca akan sular durur....benim neyim varsa onlarındır, yaşarken yaşatmalıyız ki onları gördükçe gurur duyup güvenelim....en güzel evlerde yaşasınlar, en güzel arabalara binsinler, herşeyin engüzeli onların olsun....gönlüm hep böyle ister..olursada asla evlatlarımdan esirgemem...ne gelinim elkızı, ne de damadım eloğludur ....benim için iki olan evladım dört olmuştur...herşey onlar için.....:nazar:
 
maddi durumları iyi oldukdan sonra tabiki çocuklarını kollayacaklar.daha niye yaşıyorlar.durumu olmaz senin durumun daha iyi olur sen kollayacaksın.dinimizde de bu böyledir.
bende aynı şekilde çocuklarım için herşey onlar en iyi yerlerde okusun en iyi yerlerde yaşasınlar istiyorum.herşey onlar için.
Rabbim ilk önce sağlık versin sonra rahat sıkıntısız yaşasınlar isterim.3 evim olucak kızım veya oğlum kirada oturcak.napıyım ben o 3 evi..
benim kendi ailem olsun eşimin ailesi olsun her zaman destekciler..kendi durumumuzda çok şükür iyi.bayramlarda bayramlıklarını ben kızlarıma alırım kayınvelidemde kendi annem olsun onlarda alırlar .
her gitmemde her gelmelerinde çocuklarıma birşey alırlar.ilk çocuğumun bezlerini hep kayınvelidem aldı.daha bir sürü şey..hepsinden Allah razı olsun.
 
kaynanam kayınbabam yok bir kardeşi var bizden istemese bana yeter ama nerde sorumsuz adamın teki borcu hiç bitmiyor ki:23:
ben bir iğne bile istemiyorum onlardan:19: allaha yakın bana uzak olsunlar yeter:31:
 
bende burbuk gibi düşünüyorum. canım benim kayınpederim müteahit, sayısını bilmediğim kadar evi var işide bunun üstüne oldugu için, sözlüyken konusu açılmıştı, nerde oturucaz diye(semt olarak konuşuluyodu), nereyi istersen, heryerde evim var dedi
ben istemedim, adam çalışmış yapmış, şimdi alsın kirasını hepsinin, keyfine baksın. isterse her ay arabasını yenilesin her ay yurtdışına çıksın gezsin. gençliğinde, daha cocuk yaşında inşaat ameleliğinden başlayıp dişiyle tırnagıyla kazanan o, sefasını sürsün.
biz şimdi borç ödüyoruz, ama olsun, kendimiz yapıyoruz.
eşin işsiz kaldıgında yardım edebilirlerdi tabi ama bunları sana hitaben de yazmıyorum zaten. 3 evi var ve size vermiyomu diyenler olmuş.
bence sen sevin ki kiracı olarak onların evinde oturmuyorsun. kirayı öderdin, bi de duymadıgın laf kalmazdı. ha bide hediye alıp sonra neden giymiyosun neden takmıyosun diye burnundan getiren kaynanalar var, onlar inanki hiç almayandan daha kötü.
 
bende burbuk gibi düşünüyorum. canım benim kayınpederim müteahit, sayısını bilmediğim kadar evi var işide bunun üstüne oldugu için, sözlüyken konusu açılmıştı, nerde oturucaz diye(semt olarak konuşuluyodu), nereyi istersen, heryerde evim var dedi
ben istemedim, adam çalışmış yapmış, şimdi alsın kirasını hepsinin, keyfine baksın. isterse her ay arabasını yenilesin her ay yurtdışına çıksın gezsin. gençliğinde, daha cocuk yaşında inşaat ameleliğinden başlayıp dişiyle tırnagıyla kazanan o, sefasını sürsün.
biz şimdi borç ödüyoruz, ama olsun, kendimiz yapıyoruz.
eşin işsiz kaldıgında yardım edebilirlerdi tabi ama bunları sana hitaben de yazmıyorum zaten. 3 evi var ve size vermiyomu diyenler olmuş.
bence sen sevin ki kiracı olarak onların evinde oturmuyorsun. kirayı öderdin, bi de duymadıgın laf kalmazdı. ha bide hediye alıp sonra neden giymiyosun neden takmıyosun diye burnundan getiren kaynanalar var, onlar inanki hiç almayandan daha kötü.

Burbuk hanımla sanki farklı görüşteymişiz gibi oldu ama aslında ben de gençlerin ailelerine sırtını yaslayıp herşeyi onlarda beklemelerini doğru bulmuyorum. Bazı aileler çocuklarının bütün eşyalarını alıyor düğününü yapıyor onlara kendileri için yapacak birşey bırakmıyor. Evlenmeye karar veren iki gencin bu sorumluluğu üzerine alabilmesi ayaklarının üzerinde durabilmesi gerekir. Yapamıyorsa evlenmeye kalkışmayacak ya da biraz bekleyecek. Ancak işsiz kalmak, para sıkıntısı çekmek hepimizin başına gelebilecek bir olay. O zamanlarda ailelerin destek olması gerekir. Ki onların sıkıntısı olduğunda biz de onlara destek olmalıyız. İsmini yanlış yazıyor olabilirim kusura bakmasın bu yüzden Burbuk abla büyüğümüz, aynı sıkıntıları yaşamış atlatmış ve hala kayınvalidesine karşı iyi 22 yıl boyunca anneler gününde hediye aldığından belli. Biz onun kadar iyi olmayı başaramıyoruz malesef. Bize biraz daha tecrübelerinden bahsederse yol gösterirse çok sevinirim. Artık tahammülsüz bir nesil olduk, çok çabuk siliyoruz, affedemiyoruz. Hata bizde mi?
 
Evlenirken ailelerden destek beklemek neyse de evlendikten sonra eviniz ayrı yolunuz ayrı, bence hala yardım beklemek doğru değil.
Ben evlenirken özellikle kendi ailemden de eşimin ailesinden de yardım etmemelerini istedim, çünkü eksik de olsa, en basitinden de olsa evimdeki iğneden ipliğe herşeyi kendi çabam, kendi emeğimle almanın hazzını hiç bir şey veremez. Şimdi evimdeki her bir parça öyle kıymetli ki, çünkü benim,bizim alın terimiz var buzdolabimizdan masa örtümüze kadar her şeyde.
Evlendikten 2 yıl sonra eşim askere gitti, sonrasında 6 ay işsiz kaldı bu 1 yıllık dönemde İstanbul'da kiracıydık ve benim 3 kuruş maaşımla yaşadık, yine de kimseden yardım kabul etmedim, evlenirken insan bunları göze almalı.
Ayrıca sıkıntılı dönemlerini atlatmak için yapacakları birkaç aylık yardımı bir ömür başına kakmalarındansa sıkıntı çekmeyi tercih ederim.
 
Son düzenleme:
Burbuk hanımla sanki farklı görüşteymişiz gibi oldu ama aslında ben de gençlerin ailelerine sırtını yaslayıp herşeyi onlarda beklemelerini doğru bulmuyorum. Bazı aileler çocuklarının bütün eşyalarını alıyor düğününü yapıyor onlara kendileri için yapacak birşey bırakmıyor. Evlenmeye karar veren iki gencin bu sorumluluğu üzerine alabilmesi ayaklarının üzerinde durabilmesi gerekir. Yapamıyorsa evlenmeye kalkışmayacak ya da biraz bekleyecek. Ancak işsiz kalmak, para sıkıntısı çekmek hepimizin başına gelebilecek bir olay. O zamanlarda ailelerin destek olması gerekir. Ki onların sıkıntısı olduğunda biz de onlara destek olmalıyız. İsmini yanlış yazıyor olabilirim kusura bakmasın bu yüzden Burbuk abla büyüğümüz, aynı sıkıntıları yaşamış atlatmış ve hala kayınvalidesine karşı iyi 22 yıl boyunca anneler gününde hediye aldığından belli. Biz onun kadar iyi olmayı başaramıyoruz malesef. Bize biraz daha tecrübelerinden bahsederse yol gösterirse çok sevinirim. Artık tahammülsüz bir nesil olduk, çok çabuk siliyoruz, affedemiyoruz. Hata bizde mi?

Canım 45 yaşında ve 21 yıllık evliyim. Evlenirken eşimin ailesinden 6 kaşık 6 çatılın dışında bir şey görmedim. Benim babamın 5 dairesi vardı. Hatırlarım adam sabahın köründe kalkar yürüyerek Fatihe işe giderdi. Yani çoook zorluklarla yaptı bu evleri. Bütün gençlikleri zorluk ve sıkıntı içinde geçti. Babam evlenirken tabiki teklifini yaptı ama biz kabul etmedik. Çünkü o annemle babamın emeğiydi, hala onların alın terleri vardı orada. Bu yüzden kiraları alın yiyin rahat rahat bu yaştan sonra yaşayın dedik.
Evliliğimin ilk aylarında ilk körfez krizinde eşim işsiz kaldı. Aylarca iş arada. Memur maaşımla hem ev kirası verdik hem geçindik, zaman oldu sadece ekmekle günümüz geçti. Bu sözlerimde asla abartı yok. Eşim sinirli biri olduğu için defalarca işsiz kaldı ama biz kuyruğumuzu hep dik tuttuk. Kimsede bize elinizde var mı yok mu diye sormadı. 2 çocukla bile işsiz geçen aylarımız oldu.
Tabiki 21 yıl çok rahat geçmedi, ama Allahıma şükür olsunki şimdi hayat tecrübelerimle, çocuklarımla mutluyum.
Ben hayat prensibi olarak anne-baba ve yaşlılara haksızda olsalar asla ve asla karşı gelmem. Ne yapmış olurlarsa olsunlar asla sesimi bile yükseltmem. Belki üzülürüm, kendi kendimi yerim ama genede susarım.
Artık gençlerin böyle sabırları kalmamış. Kayınvalidesi yatak odasına girdi diye kıyametler kopuyor, bırakın kayınvalidemi ben evde yokken kayınvalidem komşularını yatak odama sokmuştu.
Defalarca yazdım, böyle şeylere takmayın diye. Çünkü bu ancak ve ancak aile ilişkilerinizi zedeler. Eşinizi sıkmaktan öteye gitmezsiniz. Biraz relaks olursanız, karşınızdakinin kendi anneniz veya babanız olduğunu düşünürseniz ve buna göre davranırsanız her şey daha kolay olacaktır.
Siz gençlere tek tavsiyem hayatın sadece kendinizden ve eşinizden ibaret olmadığını bilmenizdir. Sizinde eşinizinde birer annesi babası var. Kendi ailelerimiz saygıyı hakediyorsa onlarda hak ediyor. Her ne olursa olsun. Haaaa çok kötü bir şey olur uzak durursunuz ama genede saygısızlık etmeyin. Bu tavsiyem çoğunluğa ters gelecektir ama bir gün yaşlanacağız ve inanın yaşlıların (bende dahil) çenelerine vuruyor her şeye karışmak istiyorlar.
Unutmayın ki gönül kırmak kolaydır.
Ben 22 yıldır kayınvalideme evimde 1 çöpü olmamasına rağmen saygımda zerre kusur etmedim.
Tavsiyem ne ailenize nede eşinizin ailesine saygısızlık etmeyin çok zorda kalırsanız görüşmeyin.
 
destek mi??????????????? bizi yiye yiye kuruttular ne desteği...............haram zıkkım olsun
 
bende burbuk gibi düşünüyorum. canım benim kayınpederim müteahit, sayısını bilmediğim kadar evi var işide bunun üstüne oldugu için, sözlüyken konusu açılmıştı, nerde oturucaz diye(semt olarak konuşuluyodu), nereyi istersen, heryerde evim var dedi
ben istemedim, adam çalışmış yapmış, şimdi alsın kirasını hepsinin, keyfine baksın. isterse her ay arabasını yenilesin her ay yurtdışına çıksın gezsin. gençliğinde, daha cocuk yaşında inşaat ameleliğinden başlayıp dişiyle tırnagıyla kazanan o, sefasını sürsün.
biz şimdi borç ödüyoruz, ama olsun, kendimiz yapıyoruz.
eşin işsiz kaldıgında yardım edebilirlerdi tabi ama bunları sana hitaben de yazmıyorum zaten. 3 evi var ve size vermiyomu diyenler olmuş.
bence sen sevin ki kiracı olarak onların evinde oturmuyorsun. kirayı öderdin, bi de duymadıgın laf kalmazdı. ha bide hediye alıp sonra neden giymiyosun neden takmıyosun diye burnundan getiren kaynanalar var, onlar inanki hiç almayandan daha kötü.



Keske herkes kendi disi tırnagıyla bir yerlere gelse..
Dedemin de mal varlıgı var inanın malın , mülkün mü var derdin var.
Bir ton kavga kardesler arasında herkesin gözü parada..
Ya insanlar nasıl böyle cirkeflesebiliyor para pul icin hic anlamıyorum ertesi günü hisseler vs. konusuluyor sanki kendileri yapmıs o malı mülkü babası' nın saglıgın da bir telefon acıp , halini hatrını sormaya üsenen insanlar , hastalıgında köse bucak kacan bakmayan yada babaya anneye söylenmeyecek kelimeler sarfeden insanlar sonra babacıgının parasının pesine düsüyor..
Hep diyorum keske rahmetli saglıgında satıp , sefasını sürseymis diye..
 
evet genel olarak ben de katılıyorum.kimse kimseye yardım etmek zorunda değil.ama bir insanın oğlu işsiz kalmışsa ve 3 tane evi varsa en azından bir süreliğine oğlunu evlerinin birine oturtabilir.çünkü çocuğunun durumuna üzülür.ama bu onu üzmüyorsa çocuğunun sıkıntı çekmesi onu etkilemiyorsa yapmaz tabiki.sizin kayınvaldeniz ve kayınpederiniz için durum böyle anlaşılan.oğullarının çektiği sıkıntı onları pek ilgilendirmiyor.mesela kendi annem ve babamdan örnek vereyim.biz eşimle ev borcuna girdik.annemle bebm derdine düştü.hergün sorarlar.doğru söyleyin zorlanıyormusunuz bilmem ne.ben hayır dedikçe inandıramıyorum.annem kendine birşey alamaz olmuş.hadi ben alamıyorsam diye.geçen mutfak masası almışlar.babam diyorki oturdu masaya ağladı.kızım sıkıntıdayken ben bunu mu alıyorum diye.yani işsiz kalsam falan düşünemiyorum.yani kısacası şunu demek istiyorum,bu insanların içi nasıl rahat etti.oğulları sıkıntıdayken nasıl umursamadılar.ayrıca hediye konusu da tamamen ayrı birşey.insan torununa nasıl hediye almak istemez.durumu hiç olmasa ayrı ama durumuda iyiymiş.sen onun hediyesine muhtaç değilsinki sadece değer verildiğini görmek istiyorsun.bence bu onların cimrilikten de çok görgüsüz olduklarını gösteriyor.

aslında benim anlatmak istediğimde buydu.en basitinden annem hastaneye gidiyor mesela hastane önünde pijama satılıyodu torunuma da aldım bitane diyor.eşimin ailesinden de bişey bekliyorum yaa.sözde çok seviyorlar.bende kayınpederim evini bana versin biz keyfini sürelim demiyorum ki.bizimde kendimize ait bir evimiz olması için destek olsunlar istiyorum.çünkü onların desteği olmadan imkansız bu ama bazı arkadaşlar konuyu öyle bi noktaya getirdiler ki yaşlı insanların mallarına göz diken alamayınca da sitem eden konumuna düştük.
 
Back