Eşinizin ailesinden maddi destek görüyor musunuz?

Evlenirken ailelerden destek beklemek neyse de evlendikten sonra eviniz ayrı yolunuz ayrı, bence hala yardım beklemek doğru değil.
Ben evlenirken özellikle kendi ailemden de eşimin ailesinden de yardım etmemelerini istedim, çünkü eksik de olsa, en basitinden de olsa evimdeki iğneden ipliğe herşeyi kendi çabam, kendi emeğimle almanın hazzını hiç bir şey veremez. Şimdi evimdeki her bir parça öyle kıymetli ki, çünkü benim,bizim alın terimiz var buzdolabimizdan masa örtümüze kadar her şeyde.
Evlendikten 2 yıl sonra eşim askere gitti, sonrasında 6 ay işsiz kaldı bu 1 yıllık dönemde İstanbul'da kiracıydık ve benim 3 kuruş maaşımla yaşadık, yine de kimseden yardım kabul etmedim, evlenirken insan bunları göze almalı.
Ayrıca sıkıntılı dönemlerini atlatmak için yapacakları birkaç aylık yardımı bir ömür başına kakmalarındansa sıkıntı çekmeyi tercih ederim.
peki çalışmıyor olsaydın napardın arkadaşım birde bebeğin olsaydın. o zaman da evimiz ayrı yolumuz ayrı kimse bize zor günümüzde yardım etmesin derdin heralde.
 
Canım 45 yaşında ve 21 yıllık evliyim. Evlenirken eşimin ailesinden 6 kaşık 6 çatılın dışında bir şey görmedim. Benim babamın 5 dairesi vardı. Hatırlarım adam sabahın köründe kalkar yürüyerek Fatihe işe giderdi. Yani çoook zorluklarla yaptı bu evleri. Bütün gençlikleri zorluk ve sıkıntı içinde geçti. Babam evlenirken tabiki teklifini yaptı ama biz kabul etmedik. Çünkü o annemle babamın emeğiydi, hala onların alın terleri vardı orada. Bu yüzden kiraları alın yiyin rahat rahat bu yaştan sonra yaşayın dedik.
Evliliğimin ilk aylarında ilk körfez krizinde eşim işsiz kaldı. Aylarca iş arada. Memur maaşımla hem ev kirası verdik hem geçindik, zaman oldu sadece ekmekle günümüz geçti. Bu sözlerimde asla abartı yok. Eşim sinirli biri olduğu için defalarca işsiz kaldı ama biz kuyruğumuzu hep dik tuttuk. Kimsede bize elinizde var mı yok mu diye sormadı. 2 çocukla bile işsiz geçen aylarımız oldu.
Tabiki 21 yıl çok rahat geçmedi, ama Allahıma şükür olsunki şimdi hayat tecrübelerimle, çocuklarımla mutluyum.
Ben hayat prensibi olarak anne-baba ve yaşlılara haksızda olsalar asla ve asla karşı gelmem. Ne yapmış olurlarsa olsunlar asla sesimi bile yükseltmem. Belki üzülürüm, kendi kendimi yerim ama genede susarım.
Artık gençlerin böyle sabırları kalmamış. Kayınvalidesi yatak odasına girdi diye kıyametler kopuyor, bırakın kayınvalidemi ben evde yokken kayınvalidem komşularını yatak odama sokmuştu.
Defalarca yazdım, böyle şeylere takmayın diye. Çünkü bu ancak ve ancak aile ilişkilerinizi zedeler. Eşinizi sıkmaktan öteye gitmezsiniz. Biraz relaks olursanız, karşınızdakinin kendi anneniz veya babanız olduğunu düşünürseniz ve buna göre davranırsanız her şey daha kolay olacaktır.
Siz gençlere tek tavsiyem hayatın sadece kendinizden ve eşinizden ibaret olmadığını bilmenizdir. Sizinde eşinizinde birer annesi babası var. Kendi ailelerimiz saygıyı hakediyorsa onlarda hak ediyor. Her ne olursa olsun. Haaaa çok kötü bir şey olur uzak durursunuz ama genede saygısızlık etmeyin. Bu tavsiyem çoğunluğa ters gelecektir ama bir gün yaşlanacağız ve inanın yaşlıların (bende dahil) çenelerine vuruyor her şeye karışmak istiyorlar.
Unutmayın ki gönül kırmak kolaydır.
Ben 22 yıldır kayınvalideme evimde 1 çöpü olmamasına rağmen saygımda zerre kusur etmedim.
Tavsiyem ne ailenize nede eşinizin ailesine saygısızlık etmeyin çok zorda kalırsanız görüşmeyin.
benim kayınpederde biz evde yokken arkadaşıyla gelmiş yemek yemişti bizde.bende hiçbirşey dememiştim.sizin en azından memur maaşınız varmış.bizim hiçbir gelirimiz yoktu.şimdi siz dersiniz ki sende çalış o kadar zordaysan.zaten çalışan(bebeğim olana kadar) ve çalışmayı seven biriyim.ama bebeğimden ayrılıp çalışmak istemedim o zaman.
ben buraya bu konuyu açarken diğer bayanların ne yaşadıklarını ne düşündüklerini okumak paylaşmak için açtım.her türlü görüşe de saygım sonsuz ama sizin hiç tanımadığınız bir insana bu kadar sert tepkiler vermeniz beni şaşırttı.hem de bu kadar iyi bu kadar saygılı(tabii kendi deyiminizle) bir bayan olduğunuz halde.
 
benim kayınpederde biz evde yokken arkadaşıyla gelmiş yemek yemişti bizde.bende hiçbirşey dememiştim.sizin en azından memur maaşınız varmış.bizim hiçbir gelirimiz yoktu.şimdi siz dersiniz ki sende çalış o kadar zordaysan.zaten çalışan(bebeğim olana kadar) ve çalışmayı seven biriyim.ama bebeğimden ayrılıp çalışmak istemedim o zaman.
ben buraya bu konuyu açarken diğer bayanların ne yaşadıklarını ne düşündüklerini okumak paylaşmak için açtım.her türlü görüşe de saygım sonsuz ama sizin hiç tanımadığınız bir insana bu kadar sert tepkiler vermeniz beni şaşırttı.hem de bu kadar iyi bu kadar saygılı(tabii kendi deyiminizle) bir bayan olduğunuz halde.

Yazımı tam okumadınız sanırım, ben herkese karşı bu kadar iyi ve saygılı değilimdir. Sadece aile büyüklerime ve yaşlılara karşı böyleyimdir.
Normalde, çevremdeki diğer insanlara karşı hakettikleri kadar saygı ve iyilik beslerim. Hakkımı yedirmediğim gibi oldukçada sinirliyimdir. Cümlenizdeki imayı anlayacak kadarda akıllıyımdır.
Eğer yorumlarımı okuduysanız, zor günlerde ailelerin birbirlerine yardım etmeleri gerektiğini ama yardım etmiyorlarsada buna sitem edemeyeceğimi dile getirdim defalarca.
Herkes evliliğinin, evinin sorumluluğunu alsın dedim. Siz başta konuyu 3 daire üzerine kurup size yardım etmiyorlar diye açmışken sonradan hastane önünde alınan geceliğe kadar indirgediniz. Hatta kayınvalidenize aldığınız anneler günü hediyesini bile konu ettiniz.
Valla arkadaşım bende tecrübelerimi ve yaşadıklarımı anlattım. İster dikkate alırsınız ister almazsınız. Benim görüşümün karşıtı bir ton görüş var, hangisini isterseniz kullanırsınız.
Allah yolunuzu açık etsin.
 
Durumu benden de kötü olanlar varmış..
Bir ben çekiyorum bu olayı sanıyordum :)
Biz eşimle 7 yıla yakın görüşüyoruz ve yeni evlendik..
Evlenene kadar yemediğim laf kalmadı..

Mesela eşimin ailesiyle ilk tanıştığım günü hatırlıyorum da; bayram günüydü ve ben çiçeğimi pastamı falan yaptırıp evlerine gitmiştim el öpmeye,tanışmaya..

O gün bile abisi ve babası saolsun laf sokmuşlardı kiloma.. Neymiş? Ben çok şişmanmışım.. İnsanın yüzüne söylenir mi? Karşındaki insanlıktan nasibini almamışsa söylüyor işte..

Beni istemeye geldiklerinde, ailemi ilk defa görecekler.. Bismillaah daha eve girdiler 2 dk olmadı, kayınpeder:''Aaa ne çirkin şeyy..Bu zamanda böyle kolon kiriş mi kaldı'' diyerek duvarlara takmıştı..

Nişanı annem çok lüks bir yeraltı restoranında yaptırmıştı..Diziler falan çekiliyor orda.. Nişanda birsürü somurtkan surat vardı karşımda inanın.. Ne yapılsa memnun olmadılar..Annem pırlanta bir bileklik, anneannem pırlanta bir kolye ve her gelen akrabamız altın taktı.. O taraftan bir çeyrek bile gelmedi akrabalardan.. Kayınvalidem de 14 ayar ufacık teneke bi bilezik taktı.Gerçi olmadı koluma öyle duruyor gereksiz yere..


böyle yüzlerce olay sıralayabilirim..
9 tane evleri var ve eşimin abisi ve ablası o evlerde oturuyor.Bize gelince boşta olan evler yazlık evler.. 1 yıldır ev satacaklar sözde, bize ev açacaklar.. Yalan..

Annem deli oldu zaten gitti bankadan kredi çekip bana ev aldı.Kimseye gebe kalma kızım boşver onlar utansın dedi..
O kadar soğudumki eşimin ailesinden, ki eşimde şuan seslerini bile duymaya tahammül edemiyor..Abisini tamamen sildi hayatından zaten..

Ben baştan söyledim eşime..Ailenle görüşmek istemiyorum.Bayramda seyranda belki ama normal zamanda ne bu eve çağır ne de oraya gitmemi bekle dedim..
Çok şanslıyım ki dünyanın en olumlu en sabırlı insanıyla evlendim.Ne desem peki diyor.Bir kere bile tersini söylemedi..
Ben çalışmıyorum mesela şimdi onu dert etmişler.Neden çalışmıyormuşum.. Oğullarının canı çıkıyormuş 2 kuruş kazancak diye.. Ya sabır..
 
Canım 45 yaşında ve 21 yıllık evliyim. Evlenirken eşimin ailesinden 6 kaşık 6 çatılın dışında bir şey görmedim. Benim babamın 5 dairesi vardı. Hatırlarım adam sabahın köründe kalkar yürüyerek Fatihe işe giderdi. Yani çoook zorluklarla yaptı bu evleri. Bütün gençlikleri zorluk ve sıkıntı içinde geçti. Babam evlenirken tabiki teklifini yaptı ama biz kabul etmedik. Çünkü o annemle babamın emeğiydi, hala onların alın terleri vardı orada. Bu yüzden kiraları alın yiyin rahat rahat bu yaştan sonra yaşayın dedik.
Evliliğimin ilk aylarında ilk körfez krizinde eşim işsiz kaldı. Aylarca iş arada. Memur maaşımla hem ev kirası verdik hem geçindik, zaman oldu sadece ekmekle günümüz geçti. Bu sözlerimde asla abartı yok. Eşim sinirli biri olduğu için defalarca işsiz kaldı ama biz kuyruğumuzu hep dik tuttuk. Kimsede bize elinizde var mı yok mu diye sormadı. 2 çocukla bile işsiz geçen aylarımız oldu.
Tabiki 21 yıl çok rahat geçmedi, ama Allahıma şükür olsunki şimdi hayat tecrübelerimle, çocuklarımla mutluyum.
Ben hayat prensibi olarak anne-baba ve yaşlılara haksızda olsalar asla ve asla karşı gelmem. Ne yapmış olurlarsa olsunlar asla sesimi bile yükseltmem. Belki üzülürüm, kendi kendimi yerim ama genede susarım.
Artık gençlerin böyle sabırları kalmamış. Kayınvalidesi yatak odasına girdi diye kıyametler kopuyor, bırakın kayınvalidemi ben evde yokken kayınvalidem komşularını yatak odama sokmuştu.
Defalarca yazdım, böyle şeylere takmayın diye. Çünkü bu ancak ve ancak aile ilişkilerinizi zedeler. Eşinizi sıkmaktan öteye gitmezsiniz. Biraz relaks olursanız, karşınızdakinin kendi anneniz veya babanız olduğunu düşünürseniz ve buna göre davranırsanız her şey daha kolay olacaktır.
Siz gençlere tek tavsiyem hayatın sadece kendinizden ve eşinizden ibaret olmadığını bilmenizdir. Sizinde eşinizinde birer annesi babası var. Kendi ailelerimiz saygıyı hakediyorsa onlarda hak ediyor. Her ne olursa olsun. Haaaa çok kötü bir şey olur uzak durursunuz ama genede saygısızlık etmeyin. Bu tavsiyem çoğunluğa ters gelecektir ama bir gün yaşlanacağız ve inanın yaşlıların (bende dahil) çenelerine vuruyor her şeye karışmak istiyorlar.
Unutmayın ki gönül kırmak kolaydır.
Ben 22 yıldır kayınvalideme evimde 1 çöpü olmamasına rağmen saygımda zerre kusur etmedim.
Tavsiyem ne ailenize nede eşinizin ailesine saygısızlık etmeyin çok zorda kalırsanız görüşmeyin.


Teyzecim annemle aynı yaştasın neredeyse..21 senelik evliyim diyorsun..Adı üstünde 21 sene..O zamanla bu zamanı karıştırmayalım lütfen.Mesela anneme nırakın kaşığı tabağı gelinlik bile almamış babannem çok ta parası olmasına rağmen milletin yırtık gelinliğini giymiş yama yaparak.Ama annemde saygısızlık yapmadı vefat edene kadar baktı.

O kadar evlri var bi tanesinde oturtmaz mı insan.Üstelik kendi oğluna kiraya verecek kadar da düşüncesiz....Doğum yapmış el bile hediye getirir ki bi çorap getirmişler.Kızcağız bi de bişey demiyo ki ben çok mu maddiyatçıyım diyor.Yazık ya böyle ailelere. 5 kuruş faydaları olmaz sonra adları düğün yaptı olur.Sorsdalar neden gelini oturtmadınız evin birine dediklerinde beğenmedi der.Yazık:59:
 
peki çalışmıyor olsaydın napardın arkadaşım birde bebeğin olsaydın. o zaman da evimiz ayrı yolumuz ayrı kimse bize zor günümüzde yardım etmesin derdin heralde.

Devletten yoksulluk yardımı alır yine de eşimin ailesi bana yardım etsin demezdim, bu zamanda kimse kimseye yardım etmek zorunda değil. Kıysalama yapmışsınız ama emin olun zor durumda kalmak için insanın bebeğinin olmasına gerek yok, istanbul’da yaşıyorsanız ve maaşınız ancak kira ve faturalara yetiyorsa fazlasıyla zor durumda kalıyorsunuz zaten.
Ayrıca bir bebeğim olsaydı, onu kimseye muhtac etmemek için temizlik, gündelik ne iş olsa yapar evime ekmek getirirdim.
 
Devletten yoksulluk yardımı alır yine de eşimin ailesi bana yardım etsin demezdim, bu zamanda kimse kimseye yardım etmek zorunda değil. Kıysalama yapmışsınız ama emin olun zor durumda kalmak için insanın bebeğinin olmasına gerek yok, istanbul’da yaşıyorsanız ve maaşınız ancak kira ve faturalara yetiyorsa fazlasıyla zor durumda kalıyorsunuz zaten.
Ayrıca bir bebeğim olsaydı, onu kimseye muhtac etmemek için temizlik, gündelik ne iş olsa yapar evime ekmek getirirdim.


Alınma arkadaşım ama Aileyse ve parası var ise etmek zorunda ne demek yardım etmek zorunda değil onlar ailesi..Bebek tabiki zor durum demektir.Sen yemezsin içmezsin üşürsün dayanırsın ama o ne yapsın ...Bebek çünkü bebek...Ayrıca bebkle temizliğe gündeliğe nasıl gitsin yaa,mantklı konuşunn:50:
 
eşimin ailesinden zerre destek görmedim.kendini baksa oda sorun değil.maaşı olmayan birinsan çok zor vallahı.ayrı eve cıksan onada her ay bir maaş verecen.
kaynanam tarafından hıçbısey gormedım zaten maaşları yok eşim baktı evi hem kendı dugun yaptı.herseyımızı kendımız yaptık.
herşeyımı peşin alıp getirdim..
eşimin borçlarını ödedik hep evlendıkten sonra.
ev harçlığı yoktu hep annem verdi 300-500 tl..

şimdide annemlerın yardımıyla ev alıcam.. ama maaşı olmadıgı için ölene kadar bakıcaz kaynanaya..
aylık 300 bile maaşı olsaydı geçinebılırdı..
emeklilik çok önemliymiş arkadaşlar...
 
Alınma arkadaşım ama Aileyse ve parası var ise etmek zorunda ne demek yardım etmek zorunda değil onlar ailesi..Bebek tabiki zor durum demektir.Sen yemezsin içmezsin üşürsün dayanırsın ama o ne yapsın ...Bebek çünkü bebek...Ayrıca bebkle temizliğe gündeliğe nasıl gitsin yaa,mantklı konuşunn:50:


E peki, bu aileler hayatta olmasaydı ne yapacaktık??? Bir şekilde kendimizin de çocuklarımızın da bakımını geçimini sağlayacaktık değil mi? Mantıklı konuşun demişsiniz ama siz nerede yaşıyorsunuz merak ettim, bu ülkenin gerçekleri var, çevrenize bir dönüp bakın, yardım beklediğiniz o anneler, anneanneler tarlada bebeğini doğurup sırtına bağlayıp çapa yapmaya devam etmiş bir neslin evlatları, şimdi kalkıp onlara ben bebekle çalışamam demek mi mantıklı??? Bebeğinin kırkı çıkmadan iş başı yapan anneler var bu ülkede, bu gerçeklere gözlerinizi kapamayın.
“Ama hayattalar yardım etmeliler” demeyin. Yardım, adı üstünden yardım gönüllülük esasına dayanır, kimse kimseye bakmak, yardım etmek zorunda değil, içinden gelir yapar, ama içinden gelmiyorsa, yardım etmiyorsa kırılmaya küsmeye hakkımız yok diye düşünüyorum. Benim kayınpederim 55 yaşında ve hala iş gücüyle çalışıyor, tek kazançla 5 çocuk okutmuş, evini arabasını almış birikimi yapmış, sırf yaşlılıkta rahat etmek için, ben kıyamam onun parasını yemeye. Onlar nasıl kimseden destek almadan bugünlere geldiyse biz de gelebiliriz.
 
Olay para yeme meselesi degil ki;

Kayınvalidem hep söyler. Biz ne için varız evlatlarımızın mutlulugu için der. Kendi kızından ayırt etmez beni. Siz mutlu oldukça gözümüz açık gitmez der.

Arka sayfalarda yazmıştım maddi durumları çok çok iyi olmamasına ragmen yaptıkları için Allah razı olsun onlardan. Kayınvalidem hiç okula dahi gitmemeiş, kayınpederim de ortaokul mezunu.

Ama benim ailem :( O kadar doluyum ki:( Babam askeri doktor, annem bankacı. İkisi de üniversite mezunu.Malın, mülkün haddi hesabı yok. Ama bir gün de bir şeye ihtiyacınız var mı demezler. 4 kardeşiz 4'ümüze de böyleler. Evlenirken bile her şeyimizi kendimiz yaptık ( Varlık içinde yokluk konusunda anlatmıştım)
Hatta bizden bir şeyler beklerler para konusunda. Eşimin ailesi ise ev, araba borcu var diye her fırsatta destek olur. Halbuki benim ailem bize isteseler 10 ev, isteseler 10 araba alırlar.

Ama ben şunu çok iyi biliyorum ki evlatlarım için her şeyi yapacagım. Birgün de başlarını aşagıda gezdirmecegim!!!

Anne-baba olmakla bitmiyor iş, önce insan olmak gerekiyor...
 
Son düzenleme:
E peki, bu aileler hayatta olmasaydı ne yapacaktık??? Bir şekilde kendimizin de çocuklarımızın da bakımını geçimini sağlayacaktık değil mi? Mantıklı konuşun demişsiniz ama siz nerede yaşıyorsunuz merak ettim, bu ülkenin gerçekleri var, çevrenize bir dönüp bakın, yardım beklediğiniz o anneler, anneanneler tarlada bebeğini doğurup sırtına bağlayıp çapa yapmaya devam etmiş bir neslin evlatları, şimdi kalkıp onlara ben bebekle çalışamam demek mi mantıklı??? Bebeğinin kırkı çıkmadan iş başı yapan anneler var bu ülkede, bu gerçeklere gözlerinizi kapamayın.
“Ama hayattalar yardım etmeliler” demeyin. Yardım, adı üstünden yardım gönüllülük esasına dayanır, kimse kimseye bakmak, yardım etmek zorunda değil, içinden gelir yapar, ama içinden gelmiyorsa, yardım etmiyorsa kırılmaya küsmeye hakkımız yok diye düşünüyorum. Benim kayınpederim 55 yaşında ve hala iş gücüyle çalışıyor, tek kazançla 5 çocuk okutmuş, evini arabasını almış birikimi yapmış, sırf yaşlılıkta rahat etmek için, ben kıyamam onun parasını yemeye. Onlar nasıl kimseden destek almadan bugünlere geldiyse biz de gelebiliriz.

Biliyorum bende hayat şartlarını merak etmeyin..Konu burada geçinememek değil,eşinin ailesinin varken oğullarına vermemesidir.Bu zor günlerinde destek olmamasıdır.Ve ne olursa olsun onun evladı onun torunu ...İçinden gelsin gelmesin analık babalık görevidir..
 
Bence olay çok uzadı, insanların ailesinden, arkadaşlarından, çevresinden birşeyler beklemesi gayet normal. Bir komşunuza gidersiniz çay kahve beklersiniz, gelmezse bozulursunuz. Komşunuz size çay kahve vermek zorunda değil ama nezaket icabı sorulur, ikram edilir. Eşinizden sizi sevdiğini söylemesini istersiniz söylemezse bozulursunuz ama size sürekli seviyorum demek zorunda değil. İnsanlar ailelerinden çevresinden zor zamanlarında destek olmalarını, yardım etmelerini bekler etmek zorunda değil ama insan bozuluyor işte. Ayrıca daha önce de söylemiştim eğer maddi sıkıntı çekiyorsanız sosyal güvenceniz yoksa akrabalarınızdan birinin maddi durumu iyi ve yardım etmiyorsa kanunen yardım talep etmeye hakkınız var. Konu sahibesi de burda sitem ediyor. Ayrıca Allah kimseyi zor durumda bırakmasın, bebeği olan bir kadın eşi ya çalışamaz durumda olur, ya hiç çalışmaz eve bakmaz ya da ölür kendisinin de bir mesleği yoktur o zaman evlere temizliğe gider. Eşi 2,5 ay işsiz kaldı diye hemen çalışmaya başlıcak değil. Hem temizlik işini de herkes yapamaz, ben kendi evimi temizliyemiyorum yoruluyorum. Bebeği olan bir kadın nasıl yapsın.
 
Son düzenleme:
insan üzülüyor tabiikide ama boşver sen allahım sabrını veriyor. eşimin tarafı hiö birşey almadı ne bana ne eşime düğünümüzü bile kendimiz yaptık. buda yetmez gibi sürekli kavga çıkarttılar mahsus para harcamamak için işte. borçlarımız varken hiç aramadılar sormadıalr gelmediler bile. sonra araba aldık aramaya başladıalr kendilerini taşıtacaklar ya. evimizi aldık yine aynı. borçlu olduğumuz zaman arayıp sormazlar hiç. geçen sene düştü belini kırdı bize muhtaç oldu yine başladılar aramaya evlatya kıyamıyorya nede olsa. neyse koşturduk beli düzelince yine eşimle kavga etmiş yine bozuldu işler. birde onun yüzünden eşim kaza yaptı bir sürü masraf yaptık ölümlerden döndü resmen. şükür hiçbirşey olmadı. ama yinede aynı. biz evimize peynir alamazken onlar pastırmalar etler hergün hemde. olsun allah büyük dedik birtek güleryüz istedik onuda yapmıyorlar.
güzelim boşver mevlam görüyor biliyor herşeyi üzülme. allahım hiçkimseye muhtaç etmesin. ben sabrettim şükür bugünümüze kimsyee muhtaç olmadım yeri geldi aç gezdik hasta olduk yataklara düştük ama hiçbirisine muhtaç olmadık. sen böyle dualar et cnm.
 
5 kuruşlarını bile istemem, allah muhtaç etmesin. sağlıklı olalım da çalışalım 3 kuruşumuz olsun ama bizim olsun. bizim yuvamızdan uzak dursunlar yeter.yuvamıza yaklaştıkları anda huzursuzluk salgılamaya başlıyorlar zaten.
 
bence de kimse kimseye yardım etmek zorunda değil ama insan sevdiklerini zor durumda gördüğünde dayanamaz onları sıkıntılı görmeye içi el vermez ki:26:
özellikle de bir anne babanın içi asla el vermez şahsen ben dayanamam :50:3 kızım var benim her zaman destek olacağım onlara yeter ki imkanlarım olsun:31:
yani bu zorunluluk değil belki ama anne baba yüreği denen birşey var işte:61:
 
Bu dertten çeken o kadar çok kişi varmış ki ben bir tek benim sanıyordum :26: Evet bir yuva kurduk kendi ayaklarımızın üzerinde durmaya çalışıyoruz ama ailenin durumu iyi iken çocuğuna yardım etmemesi bana çok tuhaf geliyor. Ben böyle görmemişim çünkü ben zorluk çekerken benim ailem rahat yaşayamaz onların ailesi nasıl yaşayabiliyor. İnsan çocuğuna zor gününde yardım etmezse ne zaman yardım edecek. Kimse yıllarca bak demiyor ama en azından destek ol bari. Hadi destektemi olamadın bari köstek olma bırak kendi hallerine yardım etmiyorsun yardım da bekleme:20: Seni o kadar iyi anlıyorum ki sen elinden geldiğince bir şeyler alıyorsun, hediyeler veriyorsun ama o sana ufak bir şey bile getirmiyor.
Aslında küçük bir toka bile alsa bana almış deyip sevinebiliriz ama olmayınca olmuyor. Bu konuda dertli olanlara Rabbim yardımcı olsun.
 
Bence olay çok uzadı, insanların ailesinden, arkadaşlarından, çevresinden birşeyler beklemesi gayet normal. Bir komşunuza gidersiniz çay kahve beklersiniz, gelmezse bozulursunuz. Komşunuz size çay kahve vermek zorunda değil ama nezaket icabı sorulur, ikram edilir. Eşinizden sizi sevdiğini söylemesini istersiniz söylemezse bozulursunuz ama size sürekli seviyorum demek zorunda değil. İnsanlar ailelerinden çevresinden zor zamanlarında destek olmalarını, yardım etmelerini bekler etmek zorunda değil ama insan bozuluyor işte. Ayrıca daha önce de söylemiştim eğer maddi sıkıntı çekiyorsanız sosyal güvenceniz yoksa akrabalarınızdan birinin maddi durumu iyi ve yardım etmiyorsa kanunen yardım talep etmeye hakkınız var. Konu sahibesi de burda sitem ediyor. Ayrıca Allah kimseyi zor durumda bırakmasın, bebeği olan bir kadın eşi ya çalışamaz durumda olur, ya hiç çalışmaz eve bakmaz ya da ölür kendisinin de bir mesleği yoktur o zaman evlere temizliğe gider. Eşi 2,5 ay işsiz kaldı diye hemen çalışmaya başlıcak değil. Hem temizlik işini de herkes yapamaz, ben kendi evimi temizliyemiyorum yoruluyorum. Bebeği olan bir kadın nasıl yapsın.

işte olay budur.benim düşünelerime tercüman olmuşsunuz.:34:
 
nasıl ki yaşlılarımız hastalandığında gidip onalra bakıyorsak ki onların bizden beklentileri var ki gitmeme , yoklamama gibi bir lüksümüz yoksa onlarda kötü günlerde çocukLARINA KOL KANAT germek durumundalar oh ne ala herkes uzakta olsun bana değmeyen yıl bin yıl yaşasın olmuyor beklentiler karşılıklı olarak her daim oluyor
 
Biliyorum bende hayat şartlarını merak etmeyin..Konu burada geçinememek değil,eşinin ailesinin varken oğullarına vermemesidir.Bu zor günlerinde destek olmamasıdır.Ve ne olursa olsun onun evladı onun torunu ...İçinden gelsin gelmesin analık babalık görevidir..


Hiç bir zaman eşimin ailesinin bana yardım etmek zorunda olduğunu düşünmedim, bebeğim olursa işten çıkmak zorunda kalacağım için anne bile olamıyorum, oysa ki eşimin ailesi isteseler benimki gibi 3 aileyi geçindirebilecek varlıklı insanlar... Düşüncenize saygı duyuyorum, haklısınız keşke herkes zor durumdaki yakınına yardım etse, ama daha önce dediğim gibi, evli barklı adama da yardım etmek zorunda değiller, kırılmaya gücenmeye hakkımız yok.
 
Ben bu mecbur degiller lafına katılmıyorum ana babalarsa ve ellerinde imkanları varsa bunu yapmak zorundalar.bunu ben demiyorum dinimizde böle emrediyor ilk öncelikle birinci derecede yakınına sonra yabancıya yardım edin diyerek belirtmiş.şimdiki toplumda ne akrabalık kalmış ne destek.destek olucaklarına köstek oluyorlar.Bizede faydaları olmadı kendileri çarçur harcarken biz tutumlu şekilde harcamaya çalıştık onlar ve diger bencil insanlar çarçur etmeyip biraz karşısındaki yakınını görse bugün belkide bukadar insan dert yanmaz .Mecbur degil kelimesine katılmıyorum kendini dinini bilen insan elinde imkanı varsa paylaşmayı yardımı bilmeli paylaştıkça Allahın çok hoşuna gider ve Allah rızkını bollaştırır darda bır akmaz.Ama cimri insan cimrilik edip sadece kendini dşünürse Allah onada başka yerden dert verir ve bütün malı elden gidebilir.Allah bizlere çaresiz dert vermesin elimizde olsunda yardım edip paylaşmayı bilelim:71:
 
Back