benim kayınpeder emekli 3 evi var. durumu türkiye şartlarında ortalamanın biraz üstünde.biz kirada oturuyoruz.eşim aralık ayında işten çıkarıldı.2.5ay işsiz kaldı.18 aylık bebeğim var.bi gün de bişeye ihtiyacınız var mı diye sormadılar.geçen yaz bizim oturduğumuz semtten ev aldılar. eşim biz oturalım oraya dedi.kiracı olarak. önce tamam dedi.sonra oranın doğalgazı yok boşverin oturun burda dedi.kiraya verdi evi.doğum yaptım insan ufak bi hediye almaz mı gelinine.ama yok almaz. 1ay sonra falan kurban bayramıydı.bana giysi almaya gitcektik.kayınpeder borcunuz var.harcama yapmayın dedi.nişanımda bile elleri boş geldiler.bir tülbent bile getirmedi kayınvalidem.kızıma sadece bir külotlu çorap aldılar.bu davranışlarından dolayı çok soğudum onlardan.çok mu maddiyatçıyım.ama üzülüyorum.kayınvalidem bide bana hesaplıyoruz hesaplıyoruz oğluun maaşı yetmiyo diyo.o kadar biliyosunda niye yardım etmiyosun.
'' burbuk'' ablacıgım her yorumuna katılıyorum..
Kimse kimseye yardım etmek zorunda degil kayınpederinizin durumu iyi diye böyle bir mecburiyet bekleyemessiniz böyle birseyi kafanıza takmanız da cok gereksiz..
İsin icine maddi sıkıntı girdigin de o dert yandıgımız , köse bucak kactıgımız insanlar nasıl birden bire aile oluveriyor , hic anlamıyorum dogrusu?
Olur mu öyle şey hangi toplumda yaşıyoruz, tabi ki yardım etmek zorundalar. Gelin el kızı olabilir ama kendi oğulları kendi torunları. Hem bunun kanunda da yeri var, eğer maddi durumun iyi değil ve akrabalarından birin durumu iyi ve yardım etmiyorsa mahkeme kararıyla onlardan aylık belli bir miktar talep etme hakkın var. Akrabalık kaçıncı dereceden olması gerekiyor bilmiyorum ama sonuçta anne baba birinci dereceden konu sahibinin. Ayrıca onların ihtiyacı olduğunda oğullarından istiyorlar, gelinleri oğullarının parasını yiyen insanlar olarak gören kayınvalideler var. Konu sahibi arkadaş ta gelip dertleşmiş, maddi durumları iyi olduğu halde eşinin işsiz kaldığı zamanlarda yardım etmemelerine ve torunlarına hediye almamalarına içerlemiş biraz. Ne var bunda. Ya bir insanın zor zamanında el bile bir ihtiyacın var mı diye sorar, hem bir hadis bile var komşusu açken yatan bizden değildir diye.
Kırmızıya cevirdigim kısım ayrı tabiki..
Eger böyle bir durum söz konusu varsa esinin ailesi de bunu görmezden gelmemeli..
Ayrıca ben arkadasa yönelik konusmadım ( gelin ) olarak yani.
Ayrıca bana göre yardım etmek ''zorunda'' degiller sadece isterlerse yardım edebilirler..
Bende evlenecegim allah kısmet ederse neden bekliyorum? herseyi kendimiz yapalım diye!
Bizde biliriz ailelerimizden alıp birseyler yapmayı..
Bende böyle bir sıkıntı icine girebilirim elbette hersey bizler icin ama asla yardım etmek zorundalar gözüyle bakmam! Yardım etmeyi isterlerse de borc olarak kabul ederim durumumu toparlayınca da aynen iadesini ederim.
Tabiki gene de herkesin kendi görüsü , kendi fikridir.
Çok saçma geldi bu yorum bana, ben de sevmiyorum eşimin ailesini ama yeri geldiğinde ben de eşim de destek oluyoruz. Buna rağmen eşimin ailesi hem çocuk yap ne zaman yapacaksın diyorlar hem de çocuğa bakmayacaklarını benim 1000 küsur km uzaktaki annem baksın diyorlar. Ben de buna içerliyorum, bakmak zorunda değiller ama benden bebek bekleme hakkına da sahip değiller.
Son olarak konu sahibi arkadaş ley_li, asla maddiyatçı değilsin böyle bir beklentiye girmek hakkın ama yapmıyorlarsa da dicek bir söz yok. İnşallah bundan sonra böyle bir sıkıntı yaşamazsınız. Allah kimseyi kimseye muhtaç etmesin. Amin.
Bana dogru gelen herkese dogru gelecek diye birsey kaide yok saygı duyuyorum herkesin kendi fikridir..
Biz de eşimle 3,5 sene bekleyip nişanlandık, 1 yıl nişanlı kalıp evlendik. Ben de eşimin ailesinden hiçbir şey beklemedim. Sonuçta ikimizde çalışan insanlarız. Kayınvalidem bana bir bilezik bile takmadı. Bütün eşyalar, düğün vs herşeyi eşimle ikimiz kendi imkanlarımız dahilinde yaptık. Evlenmeden önce eşlerinin ailelerinin düğünde birşey yapmalarına, bilezik, kıyafet almamalarına kızanlara kızardım, ki ben asla gelenekçi bir insan değilim adetmiş, töreymiş hiç hoşlanmam. Kayınvalidem bana nişanlıyken ince bir kolye hediye etmişti, içimden ya ben ona hediye almadım diye utanmıştım (bunu kayınvalidenin gelinine hediye alması adetini bilmediğime örnek vermek için söylüyorum), ben de ona bir hediye alayım diye düşünmüştüm. Nişanlıyken bile ekonomik olarak yardım ettim ailesine ki ihtiyaçları yok. Ama evlendikten sonra gördüm ki ben onlardan gelin olarak bir beklentim olmadı onların gelinden anlayışları gelenekselmiş. Gelin işten gelsin iş yapsın, el öpsün, herkes çekilsin sofrayı gelin toplasın. Neyse uzatmak istemiyorum dicem ama uzattım bile, çevremde nişanda geline hediye alındığını, bilezik takıldığını gördüğüm zaman utanarak söylüyorum içim sızlıyor. Ben değersiz miydim diyorum, niye bana yapılmadı diyorum. O yüzden önceki yorumumda sözlerim sana değil aslında. Herşey karşılıklı beklentiler de. Eşimin ailesinden birşey beklemiyorum derken evlenmiş tecrübeli bir arkadaşın olarak söylüyorum bir kez daha düşün. Bütün yükü siz sırtlancaksınız ama evlendikten sonra yine gelin olacaksın onlar için.
bende burbuk gibi düşünüyorum. canım benim kayınpederim müteahit, sayısını bilmediğim kadar evi var işide bunun üstüne oldugu için, sözlüyken konusu açılmıştı, nerde oturucaz diye(semt olarak konuşuluyodu), nereyi istersen, heryerde evim var dedi
ben istemedim, adam çalışmış yapmış, şimdi alsın kirasını hepsinin, keyfine baksın. isterse her ay arabasını yenilesin her ay yurtdışına çıksın gezsin. gençliğinde, daha cocuk yaşında inşaat ameleliğinden başlayıp dişiyle tırnagıyla kazanan o, sefasını sürsün.
biz şimdi borç ödüyoruz, ama olsun, kendimiz yapıyoruz.
eşin işsiz kaldıgında yardım edebilirlerdi tabi ama bunları sana hitaben de yazmıyorum zaten. 3 evi var ve size vermiyomu diyenler olmuş.
bence sen sevin ki kiracı olarak onların evinde oturmuyorsun. kirayı öderdin, bi de duymadıgın laf kalmazdı. ha bide hediye alıp sonra neden giymiyosun neden takmıyosun diye burnundan getiren kaynanalar var, onlar inanki hiç almayandan daha kötü.
Burbuk hanımla sanki farklı görüşteymişiz gibi oldu ama aslında ben de gençlerin ailelerine sırtını yaslayıp herşeyi onlarda beklemelerini doğru bulmuyorum. Bazı aileler çocuklarının bütün eşyalarını alıyor düğününü yapıyor onlara kendileri için yapacak birşey bırakmıyor. Evlenmeye karar veren iki gencin bu sorumluluğu üzerine alabilmesi ayaklarının üzerinde durabilmesi gerekir. Yapamıyorsa evlenmeye kalkışmayacak ya da biraz bekleyecek. Ancak işsiz kalmak, para sıkıntısı çekmek hepimizin başına gelebilecek bir olay. O zamanlarda ailelerin destek olması gerekir. Ki onların sıkıntısı olduğunda biz de onlara destek olmalıyız. İsmini yanlış yazıyor olabilirim kusura bakmasın bu yüzden Burbuk abla büyüğümüz, aynı sıkıntıları yaşamış atlatmış ve hala kayınvalidesine karşı iyi 22 yıl boyunca anneler gününde hediye aldığından belli. Biz onun kadar iyi olmayı başaramıyoruz malesef. Bize biraz daha tecrübelerinden bahsederse yol gösterirse çok sevinirim. Artık tahammülsüz bir nesil olduk, çok çabuk siliyoruz, affedemiyoruz. Hata bizde mi?
bende burbuk gibi düşünüyorum. canım benim kayınpederim müteahit, sayısını bilmediğim kadar evi var işide bunun üstüne oldugu için, sözlüyken konusu açılmıştı, nerde oturucaz diye(semt olarak konuşuluyodu), nereyi istersen, heryerde evim var dedi
ben istemedim, adam çalışmış yapmış, şimdi alsın kirasını hepsinin, keyfine baksın. isterse her ay arabasını yenilesin her ay yurtdışına çıksın gezsin. gençliğinde, daha cocuk yaşında inşaat ameleliğinden başlayıp dişiyle tırnagıyla kazanan o, sefasını sürsün.
biz şimdi borç ödüyoruz, ama olsun, kendimiz yapıyoruz.
eşin işsiz kaldıgında yardım edebilirlerdi tabi ama bunları sana hitaben de yazmıyorum zaten. 3 evi var ve size vermiyomu diyenler olmuş.
bence sen sevin ki kiracı olarak onların evinde oturmuyorsun. kirayı öderdin, bi de duymadıgın laf kalmazdı. ha bide hediye alıp sonra neden giymiyosun neden takmıyosun diye burnundan getiren kaynanalar var, onlar inanki hiç almayandan daha kötü.
evet genel olarak ben de katılıyorum.kimse kimseye yardım etmek zorunda değil.ama bir insanın oğlu işsiz kalmışsa ve 3 tane evi varsa en azından bir süreliğine oğlunu evlerinin birine oturtabilir.çünkü çocuğunun durumuna üzülür.ama bu onu üzmüyorsa çocuğunun sıkıntı çekmesi onu etkilemiyorsa yapmaz tabiki.sizin kayınvaldeniz ve kayınpederiniz için durum böyle anlaşılan.oğullarının çektiği sıkıntı onları pek ilgilendirmiyor.mesela kendi annem ve babamdan örnek vereyim.biz eşimle ev borcuna girdik.annemle bebm derdine düştü.hergün sorarlar.doğru söyleyin zorlanıyormusunuz bilmem ne.ben hayır dedikçe inandıramıyorum.annem kendine birşey alamaz olmuş.hadi ben alamıyorsam diye.geçen mutfak masası almışlar.babam diyorki oturdu masaya ağladı.kızım sıkıntıdayken ben bunu mu alıyorum diye.yani işsiz kalsam falan düşünemiyorum.yani kısacası şunu demek istiyorum,bu insanların içi nasıl rahat etti.oğulları sıkıntıdayken nasıl umursamadılar.ayrıca hediye konusu da tamamen ayrı birşey.insan torununa nasıl hediye almak istemez.durumu hiç olmasa ayrı ama durumuda iyiymiş.sen onun hediyesine muhtaç değilsinki sadece değer verildiğini görmek istiyorsun.bence bu onların cimrilikten de çok görgüsüz olduklarını gösteriyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?