Evli değiliz daha nişanlıyız, üniversite son sınıftayım. Eşim, o zamanlar ki nişanlım rahatsızdı, okuldan önce ona uğradım, sonra beni servis durağına bıraktı, beraber yürümüş oluruz dedi, sonra okul dönüşü onun evine gidecektim. Evlerini çok iyi biliyorum, defalarca hem servisle hem otobüsle hemde arabayla gittim geldim. Neyse ben otobüsten indim, birde aradım, ekmek varmı evde çok acıktım ben dedim, 2 tane al dedi. Karşıya geçip 2 ekmek aldım, ucundanda azcık kopardım, taptaze mis gibi kokuyordu
Sonra biraz gittim gittim, Allahım sağıma dönüyorum, soluma dönüyorum, noluyor bana dedim. Gideceğim yolu bulamıyorum. Defalarca gittiğim evi bulamıyorum. Hemende aramıyorum şimdi dalga geçer diye, sonra o beni aradı nerde kaldın diye. Birşey söylicemde kızma dedim, ben yolu kaybettim
Nasıl kaybettin dalga geçme diyor, bilmiyorum işte neyse kapat şurdan birilerine sorucam dedim, kapattım kızdım birde
Havada soğuk, kış, etrafta kimse yok, sadece arabalar. Bi 20 dk daha uğraştım, baktım yolumu bulamıyorum, aradım paşa paşa
Aşkım, ben yolumu bulamıyorum, gelip beni al
Önce kızdı, ilk aradığımda geleyim dedim yok dedin, 1 saattir seni bekliyorum dedi. İyi be gelmezsen gelme, ben kayboldum diyorum sen bana kızıyorsun dedim ağlamaya başladım
Olduğun yerde bekle dedi, ne var etrafında falan filan. Sonra geldi, etrafa şaşkın şaşkın bakan ben, elimde bir tanesinin birazı yenmiş 2 ekmek. Oy kuzum kıyamam sana sen kayıpmı oldun, herkese anlatıcam bunu diyen bir nişanlı
Ordan geçtiğimizde hep derim, ben burda kaybolmuştum diye