Benzer durumlarımız varmış aslında. Çocuğum küçük diye çalışamıyorum ben de. Ualnız değilsin, silkelenmemiz gerek diye düşünüyorum. Benim sağlık sorunlarım da var üstüne üstlük, yoksa bir çıkış bulmak daha kolay olabilirdiŞimdi nereden basliyacagimi bilmiyorum ama kimseyle konuşamıyorum..Annemde rahmetli oldu kız kardesim yok babaya abiye anlatilmiyor..12yillik evliyim üç çocuğum var..Eşimle çoğu zaman iyiyiz ama son bir yildir aşırı sinirli ufak bı tartışma büyüyor ve çok ağır konuşuyor..güle güle, cokta umrumda, işine geliyorsa,kapı orda gibi cümleler çok ağır geliyor..kızıyorum ağlıyorum bı kaç gün sonra ya ben yazmadım diye alttan alıyorum ya o dayanamıyor geliyor sinirle söyledim sen o raddeye getiriyorsun tamm uzatmayalim gibi yaklaşıp barismaya çalışıyor..küslük uzatmayı sevmiyorum kendimde üzülüyorum çocuklar öyle etkileniyor diye uzatmiyirum bende..yada haklı da olsam tatsizlik uzamasin diye ben gidip laf atiyorum sarılıyorum falan..ve sakinlestigimizde ona söyledim bu şekilde güle güle kapı orda umrumda değilsin dersen gitmem gitmem bı bakmışın gitmişim dedim..çocuklar olmasa o anki sinirle ceketimi alır giderim de ama çocuklarımı üzmek huzursuz bı ortam oluşturmak için idare ediyorum..ama artık çok üzülüyorum..annem yok babamda yaşlı hasta ve abimle yaşıyor çekip yanlarına gitsem çocuklarımla beni kaç gün idare ederler bilmiyorum bende rahat edebilirmiyim cuc çocukla bilmiyorum...evet şiddet yok ama diliyle şiddetin alasını yspiyor ve beni gidemez aciz bana muhtaç gibi görüyor..önceden evden online satış yaparak gelir elde ediyordum ama şimdi çocuğum çok küçük ve üç çocuk sorumluluğu olunca yetişemedim bıraktım..yani ekonamik ozgurlugumde yok...ne yapacağım bilmiyorum..dün son tartışmamız da sakalasirken lafta bı anda ciddiye aldı ve beni küçümser cümleler kurdu..çok onuruma dokundu ve sorsan şu an o haklı 12senedir hep o haklı zaten..ne yapicam çocuklar olmasa ceketimi alır çıkarım girer bı ise çalışırım akillanirsa akillanir akillanmazsa da hscakal derim..ama üç cocugum var güle güle dediği anda alsam çocuklar gitsem babama herseyi göze alıp olacakları kaldırabilir miyim gücüm varmı bilmiyorum annemi kaybedeli iki yıl oldu ve çok yalnız hissediyorum sıkıştım tükendim
Benzer durumlarımız varmış aslında. Benim üstüne üstlük sağlık sorunlarım da var ve çıkışım bu yüzden zor. Umarım güneş bizim için doğar. Ben de 10 yıllık evliyim. Sağlığıma kavuşur kavuşmaz Allah izin verirse kendim için bu hayatın bir de altına bakacağım, belki daha güzeldir. Eğer sağlığınız yerindeyse yapmak istediğiniz herneyse asla ertelemeyin. Çünkü hayat böyle geçmiyor. Bir arkadaşım demişti ki eşyalarını toplayıp kapıdan çıkarken ısrarcı olmuştum çocuk var yuvan yıkılmasın diye, şuan 25 yaşımdayım bu cesareti 35 imde bulamam demişti. Cesaretinizi toplayın. Bir kez ağır konuşan hep ağır konuşurŞimdi nereden basliyacagimi bilmiyorum ama kimseyle konuşamıyorum..Annemde rahmetli oldu kız kardesim yok babaya abiye anlatilmiyor..12yillik evliyim üç çocuğum var..Eşimle çoğu zaman iyiyiz ama son bir yildir aşırı sinirli ufak bı tartışma büyüyor ve çok ağır konuşuyor..güle güle, cokta umrumda, işine geliyorsa,kapı orda gibi cümleler çok ağır geliyor..kızıyorum ağlıyorum bı kaç gün sonra ya ben yazmadım diye alttan alıyorum ya o dayanamıyor geliyor sinirle söyledim sen o raddeye getiriyorsun tamm uzatmayalim gibi yaklaşıp barismaya çalışıyor..küslük uzatmayı sevmiyorum kendimde üzülüyorum çocuklar öyle etkileniyor diye uzatmiyirum bende..yada haklı da olsam tatsizlik uzamasin diye ben gidip laf atiyorum sarılıyorum falan..ve sakinlestigimizde ona söyledim bu şekilde güle güle kapı orda umrumda değilsin dersen gitmem gitmem bı bakmışın gitmişim dedim..çocuklar olmasa o anki sinirle ceketimi alır giderim de ama çocuklarımı üzmek huzursuz bı ortam oluşturmak için idare ediyorum..ama artık çok üzülüyorum..annem yok babamda yaşlı hasta ve abimle yaşıyor çekip yanlarına gitsem çocuklarımla beni kaç gün idare ederler bilmiyorum bende rahat edebilirmiyim cuc çocukla bilmiyorum...evet şiddet yok ama diliyle şiddetin alasını yspiyor ve beni gidemez aciz bana muhtaç gibi görüyor..önceden evden online satış yaparak gelir elde ediyordum ama şimdi çocuğum çok küçük ve üç çocuk sorumluluğu olunca yetişemedim bıraktım..yani ekonamik ozgurlugumde yok...ne yapacağım bilmiyorum..dün son tartışmamız da sakalasirken lafta bı anda ciddiye aldı ve beni küçümser cümleler kurdu..çok onuruma dokundu ve sorsan şu an o haklı 12senedir hep o haklı zaten..ne yapicam çocuklar olmasa ceketimi alır çıkarım girer bı ise çalışırım akillanirsa akillanir akillanmazsa da hscakal derim..ama üç cocugum var güle güle dediği anda alsam çocuklar gitsem babama herseyi göze alıp olacakları kaldırabilir miyim gücüm varmı bilmiyorum annemi kaybedeli iki yıl oldu ve çok yalnız hissediyorum sıkıştım tükendim
Çocuğun çok küçük, ailenin yanında yapamazsın. Yapacağın en iyi şey duygusal olarak kendini geri çekip iş için plan yapman. Üç çocukla zor ama imkansız değil. Sertifika sınav vs be gerekiyorsa yapmaya çalış. Adamdan da beklentini düşür ki seni üzemesin. Çocuklar okula gidince daha çok alanın olurBende öyle yapmak istiyorum küçük oğlum iki yaşında kreş okul çağına gelir gelmez yapabileceğim bı iş bakacağım hoş onada karşı çıkar çalışmam taraftarı değildi hiç bir zaman..sevgiliyken çalışıyordum tabi evlenince hamile kalınca çalıştığım iş ağırdı ayrılmak zorunda kaldım..sonrada bidaha calisamadim..evden kendi işimi kurmuştum cocukgiyim online satış..onuda 3.supriz evlattan sonra yetişemedim
