eşimle küçük şeylerden büyük kavgalar ediyoruz:(((

zeosm .!.:

Eşimi çok seviyorum, çok iyi niyetlidir bana hiç kötü sözü davranışı olmamıştır. Üzerime titrer küçük bir çocuk gibi ilgilenir benimle, beni hep böyle alıştırdı. İyidir işte belki de ideal bir eş. Ama ben kendmi son zamanlarda çok kötü hissediyorum. Küçücük tartışmanın üstesinden gelemiyoruz. Ben tepkimi hep konuşmayarak göstermeye çalışıyorum, küsen taraf genelde ben oluyorum, ondan sürekli ilgi gördüğümden de küstüğümde de benmle ilgilensin hemen gönlümü alsın istiyorum. Önceden bu hep böyle olurdu ama son zamanlarda hiç ilgilenmiyor. O ilgilenmedikçe ben daha kötü oluyorum. Beni artık sevmiyor, üzülmemi umursamıyor diye düşünceler sarıyor beni. Ben ağlamayı sevmeyen, ağladığımda kendini kötü hisseden biriyimdir kolay kolay da ağlamam. Ama son zamanlarda bu düşüncelerle beraber ağlamaktan helak oluyorum. Eşim ağladığımı da görüyor ama yine de hiçbir şey yapmıyor. Bizim kavgalarımız öyle gürültülü olmaz genelde ben söyleyeceğimi söylerim ve susarım. Saatlerce konuşmayız ve beni bu çok yaralıyor. Geçenlerde tam 2 gün boyunca çözemedik sorunu. Ha tabi ben öyle kötüyken üzgünken ağlıyorken eşim çok kötü oluyor. O da ağlıyor sessiz sessiz ( Benim tek düşündüğüm "neden gönlümü almıyor bıktı mı benden sevmiyor mu " yken, eşimse ben onu mutlu edemiyorum, üzüyorum hep ağlatıyorum diye kahrediyor kendini. Ve böyle bi çıkmaza giriyoruz. Eşime ben küsüyorum benim gönlümü almıyor diye üzülüyorum, üzüldükçe üzülüyorum. ben üzüldükçe eşim daha çok üzülüyor bu böyle sürüp gidiyor. Ve işin içinden kolay kolay çıkamıyoruz. Bu bahsettiğim durum nerdeyse her gün gerçekleşir oldu. Kendimi çok yorgun hissediyorum. Belki de gerçekten bıktırdım canım kocamı Belki ben suçluyum belki de eşim, belki ben eşimi öyle bir yere koydum ki hep iyi olduğunu düşünmek istiyorum hep buna inandırıyorum kendimi, bilmiyorum napıcam

Genişletmek için tıkla...

zeosm .!.:

benm canım annem yüzümü assam hemen gönlümü alır, babam desem evlenmişim barklanmışım hala bana hizmet etmeye kalkar, tabi müsade etmem ama hep böyle gördüm ben. kardeşlerim de öyle hep ben ne desem o olmuştur. arkadaş çevremde de bu şekildedir. kocamın küçücük hayırına bile dayanamıyorum işte bu yüzden. pohpohlanmak da hiç iyi bişey değil sonra benm gibi olursunuz mazallah. huysuz, nazlı, kaprisli, ağlak ama çok iyi kalpliii

Genişletmek için tıkla...

zeosm .!.:

insanın kendini bilmesi ama hiçbişey yapamaması çok kötü ya, bu durum için sizin yaptığınız bir şey var mı? aslında hiçbir şeyi takmasam alınmasam daha kıymetli olurum gibi geliyor ama bu imkansız gibi bir şey benm için

Genişletmek için tıkla...

dry5147 .!.:

Aslında sorunun ne olduğunu siz de biliyorsunuz. Küsmeniz güzel bi huy değil. Tartışabilirsiniz ancak küsmemelisiniz. Tavrınızı belli edersiniz, eşiniz alacağını alır ve konu kapanır bence. Küsüp olayı büyütmenin lüzumu yok. Ayrıca sürekli karşı taraftan beklentiye girmeniz çok yanlış. Neden hep adım atan taraf kocanız olsun ki. Biraz da siz yaklaşın. Neyse olayın çözümü sizin bu küsme huyundan vazgeçmeniz. Tartışın, tartışma bittiği an olayda orda bitsin. Küslük tutmanın alemi yok, boşanmayacaksınız bişey yapmayacaksınız aynı ev içinde kocayla küs kalmak niye.

Genişletmek için tıkla...

zeosm .!.:

teşekkür ederim cevabınız için, bu tarz konuşmalara ihtiyacım var benim.

Genişletmek için tıkla...

zeosm .!.:

Eşimi çok seviyorum, çok iyi niyetlidir bana hiç kötü sözü davranışı olmamıştır. Üzerime titrer küçük bir çocuk gibi ilgilenir benimle, beni hep böyle alıştırdı. İyidir işte belki de ideal bir eş. Ama ben kendmi son zamanlarda çok kötü hissediyorum. Küçücük tartışmanın üstesinden gelemiyoruz. Ben tepkimi hep konuşmayarak göstermeye çalışıyorum, küsen taraf genelde ben oluyorum, ondan sürekli ilgi gördüğümden de küstüğümde de benmle ilgilensin hemen gönlümü alsın istiyorum. Önceden bu hep böyle olurdu ama son zamanlarda hiç ilgilenmiyor. O ilgilenmedikçe ben daha kötü oluyorum. Beni artık sevmiyor, üzülmemi umursamıyor diye düşünceler sarıyor beni. Ben ağlamayı sevmeyen, ağladığımda kendini kötü hisseden biriyimdir kolay kolay da ağlamam. Ama son zamanlarda bu düşüncelerle beraber ağlamaktan helak oluyorum. Eşim ağladığımı da görüyor ama yine de hiçbir şey yapmıyor. Bizim kavgalarımız öyle gürültülü olmaz genelde ben söyleyeceğimi söylerim ve susarım. Saatlerce konuşmayız ve beni bu çok yaralıyor. Geçenlerde tam 2 gün boyunca çözemedik sorunu. Ha tabi ben öyle kötüyken üzgünken ağlıyorken eşim çok kötü oluyor. O da ağlıyor sessiz sessiz ( Benim tek düşündüğüm "neden gönlümü almıyor bıktı mı benden sevmiyor mu " yken, eşimse ben onu mutlu edemiyorum, üzüyorum hep ağlatıyorum diye kahrediyor kendini. Ve böyle bi çıkmaza giriyoruz. Eşime ben küsüyorum benim gönlümü almıyor diye üzülüyorum, üzüldükçe üzülüyorum. ben üzüldükçe eşim daha çok üzülüyor bu böyle sürüp gidiyor. Ve işin içinden kolay kolay çıkamıyoruz. Bu bahsettiğim durum nerdeyse her gün gerçekleşir oldu. Kendimi çok yorgun hissediyorum. Belki de gerçekten bıktırdım canım kocamı Belki ben suçluyum belki de eşim, belki ben eşimi öyle bir yere koydum ki hep iyi olduğunu düşünmek istiyorum hep buna inandırıyorum kendimi, bilmiyorum napıcam

Genişletmek için tıkla...

foreverloveyou .!.:

Bende çok isterdim umursamamak ama olmuyor yapamıyorum. Aslına bakarsanız ortada geçerli bi sebepte olmuyor çoğu zaman hani derler ya incir çekirdeğini doldurmayan şeyler diye aynen öyle. Maalesef birimizden biri bu küslükten sıkılıp adım atmadıkça yapılacak bişey de kalmıyor. Bu durum gerçekten çok yorucu. Sevmiyor muyum yada sevmiyor mu aksine çok seviyorum ve de sevdiğini biliyorum. Sanırım tüm bunlarda bundan kaynaklanıyor..

Genişletmek için tıkla...

ozpoi06 .!.:

valla aynı şeyleri bende yaşıyorum sonra kızıyorum kendime çok mu bencilim diye sevgi arsızı olmuşuz biz galba benimkide çocuk gibi sever her nazımı çeker hele bişeye yok olmaz desin hemen yüzüm düşer , küserim. on tane senaryo kurarım yapmamak lazım işte bazı şeyleri alttan almayı öğrenmeliyiz hep biz haklı olamayız dimi???

Genişletmek için tıkla...

Kybele64 .!.:

sonunda ne olur söyliyim mi,,eşiniz sizden boşanmak istediğini zira çok yorulduğunu söyleyecek tabi siz böyle devam ederseniz.aynı şeyleri yaşadım ve sonunda eşimi bıktırdım.ama çok şükür değişeceğime söz verdim ve eşimin beni çok sevdiğini aklımdan çıkarmadan alınganlığı bıraktım.kapris trip hepsinden vazgeçtim.sonuç Allah a çok şükür şuan mutluyum.:))))herşey sizde bitiyor,umarım düzelirsiniz ve mutlu olursunuz.:)

Genişletmek için tıkla...

dry5147 .!.:

Ya bide beni sevmiyor mu diye düşünüyorsunuz ama siz üzülüp ağladığınızda eşiniz de ağlayıp üzülüyor. Bu adam hiç sevmiyor olabilir mi. Belli ki artık biraz da sizin adım atmanızı bekliyor barışmak için. Yoksa siz üzüldünüz diye ağlayan adam mümkün mü barışmak için gelip adım atmasın.

Genişletmek için tıkla...

zeosm .!.:

öyle tabi ya çoğu zaman haksız olan da benim hatta, bişeye hayır mı dedi bana söylemeden birşey mi yaptı vay haline

Genişletmek için tıkla...

zeosm .!.:

evet ya haklısınız canım o benim, zaten söylüyor sadece sen değil ben de kötü oluyorum; senin ilgilenmeni ben de bekliyorum diyor. ama ben küstüğümde onun da öyle kötü olmasına da sinir oluyorum, ayy yine estiler bana

Genişletmek için tıkla...

bendeuyeolcam .!.:

Ne zamandir evlisiniz?
Sanirim yenisiniz :)

Ayni sey bana da oluyordu.
Aman Allah'im ben istedigim kadar surat asabilirim, yukses sesle konusabilirim, sabah kalkar kalkmaz tartisma konusu olusturabilirim ya da eski kuslugume devam edebilirdim.

Ama esim beni nazlamak, eski ilgisini devam ettirmek zorundaydi.
Hatta burada ben de bir konu acmistim.
Senelerdir gulden agir tek bir laf etmeyen adami cildirtmayi basarmistim.
Ama bu simdiki aklima gore vardigim sonuc.

O zamanlar bu tavirlarima ragmen uhuhu beni sevmiyor, bana bagiriyor, ben de onu sevmiyorumm, eski sevgisini ozluyorumm, diye daha da cildiriyordum.
Halbuki butun arizalari tabiri caizse ben cikariyordum.

Ya hu hangi kafadaymisim vallahi hala anlamiyorum.

Neyse hulasa sevgili kardesim esiniz degismiyor, hala sizi seviyor hem de cok daha fazla.

Siz yeni evli kafasiyla fazla ilgi bekliyorsunuz.
Haliyle escagiziniz da sinirleniyor.

Kendinizi sakinlestirin.
Bunlar gececek, hatta halinize guleceksiniz, bu ne simariklik diye de uzuleceksiniz.
Aksi halde iki adet canavara donuseceksiniz.
Mutluluklar..

Genişletmek için tıkla...

Lamiha .!.:

Merak ediyorum sen gercekten kocani seviyomusun? Yoksa seni ayakta tutan onun ilgisi (sevgisi) mi?

Genişletmek için tıkla...

zeosm .!.:

kocam benim canım seviyo muyum diye düşünmeme gerek bile yok, beni ayakta tutansa onun varlığı içimdeki sevgisi

Genişletmek için tıkla...

zeosm .!.:

Eşimi çok seviyorum, çok iyi niyetlidir bana hiç kötü sözü davranışı olmamıştır. Üzerime titrer küçük bir çocuk gibi ilgilenir benimle, beni hep böyle alıştırdı. İyidir işte belki de ideal bir eş. Ama ben kendmi son zamanlarda çok kötü hissediyorum. Küçücük tartışmanın üstesinden gelemiyoruz. Ben tepkimi hep konuşmayarak göstermeye çalışıyorum, küsen taraf genelde ben oluyorum, ondan sürekli ilgi gördüğümden de küstüğümde de benmle ilgilensin hemen gönlümü alsın istiyorum. Önceden bu hep böyle olurdu ama son zamanlarda hiç ilgilenmiyor. O ilgilenmedikçe ben daha kötü oluyorum. Beni artık sevmiyor, üzülmemi umursamıyor diye düşünceler sarıyor beni. Ben ağlamayı sevmeyen, ağladığımda kendini kötü hisseden biriyimdir kolay kolay da ağlamam. Ama son zamanlarda bu düşüncelerle beraber ağlamaktan helak oluyorum. Eşim ağladığımı da görüyor ama yine de hiçbir şey yapmıyor. Bizim kavgalarımız öyle gürültülü olmaz genelde ben söyleyeceğimi söylerim ve susarım. Saatlerce konuşmayız ve beni bu çok yaralıyor. Geçenlerde tam 2 gün boyunca çözemedik sorunu. Ha tabi ben öyle kötüyken üzgünken ağlıyorken eşim çok kötü oluyor. O da ağlıyor sessiz sessiz ( Benim tek düşündüğüm "neden gönlümü almıyor bıktı mı benden sevmiyor mu " yken, eşimse ben onu mutlu edemiyorum, üzüyorum hep ağlatıyorum diye kahrediyor kendini. Ve böyle bi çıkmaza giriyoruz. Eşime ben küsüyorum benim gönlümü almıyor diye üzülüyorum, üzüldükçe üzülüyorum. ben üzüldükçe eşim daha çok üzülüyor bu böyle sürüp gidiyor. Ve işin içinden kolay kolay çıkamıyoruz. Bu bahsettiğim durum nerdeyse her gün gerçekleşir oldu. Kendimi çok yorgun hissediyorum. Belki de gerçekten bıktırdım canım kocamı Belki ben suçluyum belki de eşim, belki ben eşimi öyle bir yere koydum ki hep iyi olduğunu düşünmek istiyorum hep buna inandırıyorum kendimi, bilmiyorum napıcam

Genişletmek için tıkla...

istanbulunsultani .!.:

okurken baydı yaşarken kimbilir nasıl olur..kapris en sevmediğim şey. Hatalıysan neden gelsin ki yanına.Eşin değilmi git sen yanına neyin gururu yani..

Hayatı boyunca kimse pofpoflanmaz.. Hayat sadece sizin etrafınızda dönmüyor.Eşinizin de duyguları var.. Düşünceleri var. Çocuksu huyları bırakın artık

Genişletmek için tıkla...