Merhaba herkese ilk kez buradayım ve çok doldum bana yardımcı olun lütfen
Benim ikinci evliliğim ilk evliliğindem 6 yaşında çocuğun var eşiminde ikinci evliliği onun cocugu yok. Birbirimizi çok severek evlendik. Nişan döneminde de oncesindede her gün birlikteydik. 8 aylık evliyim ufak bi problemde ayrilmak istedi benden arayı bi kaç kez düzelttim yalvardım resmen 7 aylık evliyiz daha geçenlerde yine istemiyorum boşanalım dedi bu defa bisey yapamadım gecenin 1ini bekledi konuşmak için cocukta uyuyordu bian çaresiz kaldım ama sonra dondum baba evine aldim herşeyimi. En ufak bi tartışmada hakaret siddet öfke sürekli küs kalma ben cevap veremiyordum karşısında ama seviyordum çok dağıldım hiç bir tepki yok ondan bana karşı hayatıma bakıyor olan benle evladıma oldu ne yapicam nasil kaldırsam bu durumu güzelde bi kadınım beni hep kıskanırdı hiç çocuk annesi gibi görmezdi giymedigim kıyafetlerin kavgasini yapardı bana. Mesela bi organize ye katilcaz kıyafet gösterirdim netten bunu alayım çok açık değil lutfenne olur giysem biraz ısrar ederdim ama yoki deer almazdım bunları hep ayrilik sebebi olarak sundu bana. Sende boğazıma yapıştın vurdun dedim o siddet değildi sen halettin dedi her seferinde benden önce bekâr evinde tek yaşıyordu arada birini bir kadın bulup onunla yaşamaya gece alemine böyle tek tabanca bi hayatı vardi ama bana ben evindekinin değerini biliyorum o pis bi hayat dedi çok güzel konuştu benide sevdiğini biliyordum . Psikolojik sıkıntıları vardi annesi babası ayrılmış ablasi hayatına kıymış intihar etmis o yüzden birbirinden kopmuş aile. Annesiylese babasıylaysa hiç bir samimiyetimiz yoktu tamamem mesafeliydi. Aile ortamını benim ailemde gördü benim ailemicok daha üstün tuttuğunu söylerdi hep her gün ziyaret ederdi. Sanki evin damadı değil oğluydu bizim için. Bana şimdi sorun ne diyeceksiniz inanın ele avuca gelir bisey yok. Hervgun ayniseyler hafta yedi gun se biz 5 gun küsüsüz. Barisinca bizden iyisi yok. Bi gun aksam geldi yemek yedik gomlegimi nie kirliye attinyarinda giycektim dedi dedim camasir yıkıyordum hanı şunu giy dedim. Sen bana sormadan nasil bi iş yaparsın dedi büyütme dedim sonra bağırma çağırma küslük işte son zamanlar çocuğunda görmezden geliyordu nişan döneminde alıştırdı kendine çocuk onu babası bildi kendi öz babasına gitmedi hiç onun için çok seviyordu ama onuda bitirdi gözünde. Daha bir hafta doğum günüydü kutladimmutlu ettim benim aklım almıyorken bir şeye hayir dediğim için cevap verdiğim için hep hakaret bunun sonucunda da terk edildim kendimi çok çaresiz hissediyorum ben ne yapicam?
Benim ikinci evliliğim ilk evliliğindem 6 yaşında çocuğun var eşiminde ikinci evliliği onun cocugu yok. Birbirimizi çok severek evlendik. Nişan döneminde de oncesindede her gün birlikteydik. 8 aylık evliyim ufak bi problemde ayrilmak istedi benden arayı bi kaç kez düzelttim yalvardım resmen 7 aylık evliyiz daha geçenlerde yine istemiyorum boşanalım dedi bu defa bisey yapamadım gecenin 1ini bekledi konuşmak için cocukta uyuyordu bian çaresiz kaldım ama sonra dondum baba evine aldim herşeyimi. En ufak bi tartışmada hakaret siddet öfke sürekli küs kalma ben cevap veremiyordum karşısında ama seviyordum çok dağıldım hiç bir tepki yok ondan bana karşı hayatıma bakıyor olan benle evladıma oldu ne yapicam nasil kaldırsam bu durumu güzelde bi kadınım beni hep kıskanırdı hiç çocuk annesi gibi görmezdi giymedigim kıyafetlerin kavgasini yapardı bana. Mesela bi organize ye katilcaz kıyafet gösterirdim netten bunu alayım çok açık değil lutfenne olur giysem biraz ısrar ederdim ama yoki deer almazdım bunları hep ayrilik sebebi olarak sundu bana. Sende boğazıma yapıştın vurdun dedim o siddet değildi sen halettin dedi her seferinde benden önce bekâr evinde tek yaşıyordu arada birini bir kadın bulup onunla yaşamaya gece alemine böyle tek tabanca bi hayatı vardi ama bana ben evindekinin değerini biliyorum o pis bi hayat dedi çok güzel konuştu benide sevdiğini biliyordum . Psikolojik sıkıntıları vardi annesi babası ayrılmış ablasi hayatına kıymış intihar etmis o yüzden birbirinden kopmuş aile. Annesiylese babasıylaysa hiç bir samimiyetimiz yoktu tamamem mesafeliydi. Aile ortamını benim ailemde gördü benim ailemicok daha üstün tuttuğunu söylerdi hep her gün ziyaret ederdi. Sanki evin damadı değil oğluydu bizim için. Bana şimdi sorun ne diyeceksiniz inanın ele avuca gelir bisey yok. Hervgun ayniseyler hafta yedi gun se biz 5 gun küsüsüz. Barisinca bizden iyisi yok. Bi gun aksam geldi yemek yedik gomlegimi nie kirliye attinyarinda giycektim dedi dedim camasir yıkıyordum hanı şunu giy dedim. Sen bana sormadan nasil bi iş yaparsın dedi büyütme dedim sonra bağırma çağırma küslük işte son zamanlar çocuğunda görmezden geliyordu nişan döneminde alıştırdı kendine çocuk onu babası bildi kendi öz babasına gitmedi hiç onun için çok seviyordu ama onuda bitirdi gözünde. Daha bir hafta doğum günüydü kutladimmutlu ettim benim aklım almıyorken bir şeye hayir dediğim için cevap verdiğim için hep hakaret bunun sonucunda da terk edildim kendimi çok çaresiz hissediyorum ben ne yapicam?
Son düzenleme: