- 27 Nisan 2024
- 9
- 5
- 28
-
- Konu Sahibi malena0011
- #21
eve ayakkabıyla gırmıyoruz o kadar da degıl
eve ayakkabıyla gırmıyoruz o kadar da degılBende sizin gibi düşünüyorum birde muhtemelen evde halı yok gözümde oyle canlandı acaba ayakkabıyla mi girip çıkıyorlar
Konu sahibi gerçekten bir ton para verip temizlikçi tutun
Sizi uyardığı konu da paraymis zaten parası gitsin bakin nasıl ben yaparım diyecek size çok ciddiyim temizlikci tutup parayı ona odetin
Ödemem derse de siz verin Çok ciddiyim çünkü sizin harcamalarınıza dair sizi uyarmaya çalışmış bu harcama Onun hiç hoşuna gitmeyecektir ona göre temizlik gereksiz temizlikçiye verilen para da boşa giden para Bakın bu yöntem Sizin işinize yarayacak gelin bizi dinleyin
Bi kendi mi çalışıyormuş sorun, resmen bahane adam pislikten rahatsız olmuyor sizde farkındasınızunutmusum cok işim var, senin için çalısıyorum, çocuk yapabilmek için calısıyorum vs diyor buna bahane olarak da.
Kuş kadar değeriniz yokmuş kuşları kucumsedigim için değil onlarda canlı fakat siz esya muamelesi görüyorsunuz temizlikci robot gibi bu kadar sürede düzelmeyen yine düzelmez bkunda boğulur siz gidince de bu bkluktan kurtulmanın tek yoluda boşanmak gibi malesef bilemedim terapi vs deneyin ama çocuk asla kuşlara bakmayan adam çocuğa mi bakacakMerhabalar, 3 senedir evliyim. 7 yıllık bir ilişkimiz var. 1 sene önce de yurtdısına tasındık. henüz cocugumuz yok, ben cocuk ıstıyorum yasım da gecıyor ama eşim hazır olmadıgımızı soyluyor, maddi olarak çok hazır degılız haklı aslında. evde baktıgımız cocugumuz gibi gördüğümüz 3 büyük tür kuşumuz var. Evlenmeden bir süre önce beraber yasadık. o zamanlar kuşlarımız yoktu, eşim yine temiz biri değildi ama en azından suan oldugundan daha az kirletiyordu evi. Ben bir tam zamanlı işte iki farklı da freelance işte çalışıyorum, baya yogun calısıyorum eşim de aynı şekilde çok yogun calısıyor. ikimizde evden calısıyoruz. evin tüm sorumlulugu(yemek, bulaşık, temizlik, çamaşır, market alışverişi, çöplerin günlük çöpe götürülmesi, kuşların bakımı, temizliği vs.) her şey bende. O bu kadar yogun calısmıyorken iş bölümü yapmayı teklıf ettıgımde ılk bigün iş bölümüne uyup sonrasında asla yapmıyordu ve her seferınde özür dileirm unutmuşum diyordu. Ama cok yogun calısmaya baslayınca ondan tek beklentım evi dagıtmaması kirletmemesi oldu. Yani muz yiyorsa muz kabugunu ortalıkta bırakmaması kapalı bir çöpe gidecek pakete koyup çöpe atması mesela. Ya da ben yerleri yeni silmişken kuşları sildiğim odayı goturup her yeri yem ve kuş boku yapmaması( götüredebilir ben kusları asla kafese mahkum etmıyorum, sadece yeni temizlemişim eğer ve battıysa orası sen de temizle diyorum) ama bunları yapmıyor. ve benım bunları sorun etmemi anormal birşeymiş ve dünyada en cok temizlik yapan insan benmısım kımse boyle olamazmıs, kimse benım kadar evine önem veremezmiş gibi şeyler söyleyip, evi temizlememin anormal bişey oldugunu belirtiyor. Ki yasadıgımız ev yeni gelin evleri gibi değil evde 50 senelik eşyalar var, kendi koltugum vs yok, her şey ikinci el ve çok eski. Bir aralar bulaşık makinem bile yoktu, her şeyi elimde yıkardım, o zamanlar da bir salatalıgın kabugunu soymak için 3 tane ayrı bıcak ve soyucu kullanan sevgili eşime” ben yıkıyorum bunları sen yıkamıyorsun gerekmedikçe çok kullanmayalım cok yoruluyorum” dediğimde garipseyip sen de hayatını kolaylastıracak seylerı kullanmıyosun(soyucu) diyerek tavır alırdı. O zamanlarda yine tam zamanlı bir işte calısıyordum, o da bu kadar yogun calısmıyordu. Her neyse çok doldugum icin iki hafta evde hiçbir iş yapmadım ve evi karıncalar, sinekler örümcekler bastı, (nemli ve sıcak bır yerde yasıyoruz) her yer yem kabugu ve kuş boku oldu. O bundan hiç rahatsız değilken (sadece sinek ve karıncalardan rahatsız oldu) her gün sinirim bozuldu ağladım bu şekilde yasadıgım ıcın dayanamayıp son beş gündür her yeri temizlemeye basladım ama ona da anlaması için bazı görevler verdim mesela kuşların bulundugu odayı temizlemek ve onlne siparişlerden gelen karton çöpleri atmak. çöpler beş gündür salonun ortasında duruyor atılmadı. kuşların odası da temızlenmedı. (bu arada ben her gün evi kendım süpürmesem de robota süpürüp sildiririm, onu da bırakmıstım ve asla bır kere bıle calıstırmadı bu süre zarfında). Bu sabah da cok buyuk bır kavga ettik, elektirikli ocak kullanıyoruz ve ocagın ustu haliyle sıcak kalıyor tavayı aldıgımda. tavayı alıp masaya koydum. kalktı makıne temız dımı dedı evet dedim. makıneden tencere alıp ocagın üstüne koyuyordu, napıyorsun temiz şeyi neden koyuyorsun yaglı ocaga dedim, kuş konar sıcak yere dedi. o zaman kuşların odasının kapısını kapat 10 dakıka gelmesinler dedim. tavır yaptı, neden tavır yapıyosun dıye sordum bıkac kere yok bısey dedı, kahvaltı falan etmeyıp masadan kalktı. ben de cok sınırlenıp bu tavırlarını artık cekemeyecegımı ve artık arkasını toplamak ıstemedıgımı soyledım. özür dileyip durdu ama hepsi konu kapansın dıye soylenen ozurlerdendı. sonrasında ona bagırdıgımı soyledı bu yuzden agladı falan. eften püften saçma bir kavga belki ama bu döngü sürekli tekrarlanıyor ve ben artık cok yoruldum. temız olmayı ıstemek, sineksiz bir evde yasamak, ayagıma yem kabugu ya da kuş boku gelmeden yasamak da mumkun. ben tek basımayken de 4 kus ve bır kedı bakıyordum kuslarım hep dısardaydı ve evım tertemızdı cunku bu sorumlulugu alırdım. ama burda ben sorumluluk almak ıstedıgımde bıle garıp karsılanıyorum sankı ben abartıyomusum temızlık olayını gıbı karsılanıyorum ve bu artık benı bogmaya basladı. bu evde nefes alamıyorum. mesela fırın kagıdı bıtıyor cekmeceden son fırın kagıdını alıyor paketını yere atıyor, mutfaktan gıdene kadar beklıyorum alacak mı almıcak mı dıye, almadan gıdıyor o paket yerde kalıyor. bunu ona hatırlattıgımda da ozur dılerım unuttum, her ozur dılemesı bu sekılde gerçek bır ozur degıl oylesıne soylenmıs bır sey. ne kadar yoruldugumu da goruyor. ben de temizlik hastası, evi süper temiz düzenli olan biri degılım bu arada sadece pislik içinde yasamak hosuma gıtmıyor normal bı ınsanım. bu sebepten bosanılmaz belkı ama cok düşünüyorum artık birbirimize uyumlu olmadıgımızı hayatta ısteklerımızın hedeflerımızın vs farklı oldugunu. ben bu adamın psılıgı ıle ugrasırken bır de nasıl cocuk yapıcam mesela. hem cocuk hem iş hem temızlık benı cok yorar ve bana yardım edecegını asla dusunmuyorum. ben mı abartıyorum yoksa haklılık payı var mı?
Not: kuşlarla alakalı bir sorunum yok onları çok seviyorum, onlarsz bır hayat dusunemıyorum. dediğim gibi öncesinde tek basıma da kuş baktım ve ev bu sekılde pislenmiyordu. Ve tartıslamalarımızın %90 ı bu temızlık konusu ya da bazen onun kişisel temizliğinden kaynaklanıyor. Onun benden rahatsız oldugu birkaç şey vardı, bana söylemeyip hep içine atıyordu. bu sene içinde sonunda bana açıldı ve ben o sorunu cozmek ıcın elımden gelenı yaptım hala daha yapıyorum. (Konu genel olarak paraydı, benım onun kadar tutumlu olmamam maaşımın cogunu harcayıp birikim yapamamaktı)
Merhabalar, 3 senedir evliyim. 7 yıllık bir ilişkimiz var. 1 sene önce de yurtdısına tasındık. henüz cocugumuz yok, ben cocuk ıstıyorum yasım da gecıyor ama eşim hazır olmadıgımızı soyluyor, maddi olarak çok hazır degılız haklı aslında. evde baktıgımız cocugumuz gibi gördüğümüz 3 büyük tür kuşumuz var. Evlenmeden bir süre önce beraber yasadık. o zamanlar kuşlarımız yoktu, eşim yine temiz biri değildi ama en azından suan oldugundan daha az kirletiyordu evi. Ben bir tam zamanlı işte iki farklı da freelance işte çalışıyorum, baya yogun calısıyorum eşim de aynı şekilde çok yogun calısıyor. ikimizde evden calısıyoruz. evin tüm sorumlulugu(yemek, bulaşık, temizlik, çamaşır, market alışverişi, çöplerin günlük çöpe götürülmesi, kuşların bakımı, temizliği vs.) her şey bende. O bu kadar yogun calısmıyorken iş bölümü yapmayı teklıf ettıgımde ılk bigün iş bölümüne uyup sonrasında asla yapmıyordu ve her seferınde özür dileirm unutmuşum diyordu. Ama cok yogun calısmaya baslayınca ondan tek beklentım evi dagıtmaması kirletmemesi oldu. Yani muz yiyorsa muz kabugunu ortalıkta bırakmaması kapalı bir çöpe gidecek pakete koyup çöpe atması mesela. Ya da ben yerleri yeni silmişken kuşları sildiğim odayı goturup her yeri yem ve kuş boku yapmaması( götüredebilir ben kusları asla kafese mahkum etmıyorum, sadece yeni temizlemişim eğer ve battıysa orası sen de temizle diyorum) ama bunları yapmıyor. ve benım bunları sorun etmemi anormal birşeymiş ve dünyada en cok temizlik yapan insan benmısım kımse boyle olamazmıs, kimse benım kadar evine önem veremezmiş gibi şeyler söyleyip, evi temizlememin anormal bişey oldugunu belirtiyor. Ki yasadıgımız ev yeni gelin evleri gibi değil evde 50 senelik eşyalar var, kendi koltugum vs yok, her şey ikinci el ve çok eski. Bir aralar bulaşık makinem bile yoktu, her şeyi elimde yıkardım, o zamanlar da bir salatalıgın kabugunu soymak için 3 tane ayrı bıcak ve soyucu kullanan sevgili eşime” ben yıkıyorum bunları sen yıkamıyorsun gerekmedikçe çok kullanmayalım cok yoruluyorum” dediğimde garipseyip sen de hayatını kolaylastıracak seylerı kullanmıyosun(soyucu) diyerek tavır alırdı. O zamanlarda yine tam zamanlı bir işte calısıyordum, o da bu kadar yogun calısmıyordu. Her neyse çok doldugum icin iki hafta evde hiçbir iş yapmadım ve evi karıncalar, sinekler örümcekler bastı, (nemli ve sıcak bır yerde yasıyoruz) her yer yem kabugu ve kuş boku oldu. O bundan hiç rahatsız değilken (sadece sinek ve karıncalardan rahatsız oldu) her gün sinirim bozuldu ağladım bu şekilde yasadıgım ıcın dayanamayıp son beş gündür her yeri temizlemeye basladım ama ona da anlaması için bazı görevler verdim mesela kuşların bulundugu odayı temizlemek ve onlne siparişlerden gelen karton çöpleri atmak. çöpler beş gündür salonun ortasında duruyor atılmadı. kuşların odası da temızlenmedı. (bu arada ben her gün evi kendım süpürmesem de robota süpürüp sildiririm, onu da bırakmıstım ve asla bır kere bıle calıstırmadı bu süre zarfında). Bu sabah da cok buyuk bır kavga ettik, elektirikli ocak kullanıyoruz ve ocagın ustu haliyle sıcak kalıyor tavayı aldıgımda. tavayı alıp masaya koydum. kalktı makıne temız dımı dedı evet dedim. makıneden tencere alıp ocagın üstüne koyuyordu, napıyorsun temiz şeyi neden koyuyorsun yaglı ocaga dedim, kuş konar sıcak yere dedi. o zaman kuşların odasının kapısını kapat 10 dakıka gelmesinler dedim. tavır yaptı, neden tavır yapıyosun dıye sordum bıkac kere yok bısey dedı, kahvaltı falan etmeyıp masadan kalktı. ben de cok sınırlenıp bu tavırlarını artık cekemeyecegımı ve artık arkasını toplamak ıstemedıgımı soyledım. özür dileyip durdu ama hepsi konu kapansın dıye soylenen ozurlerdendı. sonrasında ona bagırdıgımı soyledı bu yuzden agladı falan. eften püften saçma bir kavga belki ama bu döngü sürekli tekrarlanıyor ve ben artık cok yoruldum. temız olmayı ıstemek, sineksiz bir evde yasamak, ayagıma yem kabugu ya da kuş boku gelmeden yasamak da mumkun. ben tek basımayken de 4 kus ve bır kedı bakıyordum kuslarım hep dısardaydı ve evım tertemızdı cunku bu sorumlulugu alırdım. ama burda ben sorumluluk almak ıstedıgımde bıle garıp karsılanıyorum sankı ben abartıyomusum temızlık olayını gıbı karsılanıyorum ve bu artık benı bogmaya basladı. bu evde nefes alamıyorum. mesela fırın kagıdı bıtıyor cekmeceden son fırın kagıdını alıyor paketını yere atıyor, mutfaktan gıdene kadar beklıyorum alacak mı almıcak mı dıye, almadan gıdıyor o paket yerde kalıyor. bunu ona hatırlattıgımda da ozur dılerım unuttum, her ozur dılemesı bu sekılde gerçek bır ozur degıl oylesıne soylenmıs bır sey. ne kadar yoruldugumu da goruyor. ben de temizlik hastası, evi süper temiz düzenli olan biri degılım bu arada sadece pislik içinde yasamak hosuma gıtmıyor normal bı ınsanım. bu sebepten bosanılmaz belkı ama cok düşünüyorum artık birbirimize uyumlu olmadıgımızı hayatta ısteklerımızın hedeflerımızın vs farklı oldugunu. ben bu adamın psılıgı ıle ugrasırken bır de nasıl cocuk yapıcam mesela. hem cocuk hem iş hem temızlık benı cok yorar ve bana yardım edecegını asla dusunmuyorum. ben mı abartıyorum yoksa haklılık payı var mı?
Not: kuşlarla alakalı bir sorunum yok onları çok seviyorum, onlarsz bır hayat dusunemıyorum. dediğim gibi öncesinde tek basıma da kuş baktım ve ev bu sekılde pislenmiyordu. Ve tartıslamalarımızın %90 ı bu temızlık konusu ya da bazen onun kişisel temizliğinden kaynaklanıyor. Onun benden rahatsız oldugu birkaç şey vardı, bana söylemeyip hep içine atıyordu. bu sene içinde sonunda bana açıldı ve ben o sorunu cozmek ıcın elımden gelenı yaptım hala daha yapıyorum. (Konu genel olarak paraydı, benım onun kadar tutumlu olmamam maaşımın cogunu harcayıp birikim yapamamaktı)
İlk paragrafinn yarisini okudum. İş bölümü yaptığında o üstüne düşeni yapmadığı zaman birakacaktin. Şuan ben yapmazsam x yapar rahatlığı var.Merhabalar, 3 senedir evliyim. 7 yıllık bir ilişkimiz var. 1 sene önce de yurtdısına tasındık. henüz cocugumuz yok, ben cocuk ıstıyorum yasım da gecıyor ama eşim hazır olmadıgımızı soyluyor, maddi olarak çok hazır degılız haklı aslında. evde baktıgımız cocugumuz gibi gördüğümüz 3 büyük tür kuşumuz var. Evlenmeden bir süre önce beraber yasadık. o zamanlar kuşlarımız yoktu, eşim yine temiz biri değildi ama en azından suan oldugundan daha az kirletiyordu evi. Ben bir tam zamanlı işte iki farklı da freelance işte çalışıyorum, baya yogun calısıyorum eşim de aynı şekilde çok yogun calısıyor. ikimizde evden calısıyoruz. evin tüm sorumlulugu(yemek, bulaşık, temizlik, çamaşır, market alışverişi, çöplerin günlük çöpe götürülmesi, kuşların bakımı, temizliği vs.) her şey bende. O bu kadar yogun calısmıyorken iş bölümü yapmayı teklıf ettıgımde ılk bigün iş bölümüne uyup sonrasında asla yapmıyordu ve her seferınde özür dileirm unutmuşum diyordu. Ama cok yogun calısmaya baslayınca ondan tek beklentım evi dagıtmaması kirletmemesi oldu. Yani muz yiyorsa muz kabugunu ortalıkta bırakmaması kapalı bir çöpe gidecek pakete koyup çöpe atması mesela. Ya da ben yerleri yeni silmişken kuşları sildiğim odayı goturup her yeri yem ve kuş boku yapmaması( götüredebilir ben kusları asla kafese mahkum etmıyorum, sadece yeni temizlemişim eğer ve battıysa orası sen de temizle diyorum) ama bunları yapmıyor. ve benım bunları sorun etmemi anormal birşeymiş ve dünyada en cok temizlik yapan insan benmısım kımse boyle olamazmıs, kimse benım kadar evine önem veremezmiş gibi şeyler söyleyip, evi temizlememin anormal bişey oldugunu belirtiyor. Ki yasadıgımız ev yeni gelin evleri gibi değil evde 50 senelik eşyalar var, kendi koltugum vs yok, her şey ikinci el ve çok eski. Bir aralar bulaşık makinem bile yoktu, her şeyi elimde yıkardım, o zamanlar da bir salatalıgın kabugunu soymak için 3 tane ayrı bıcak ve soyucu kullanan sevgili eşime” ben yıkıyorum bunları sen yıkamıyorsun gerekmedikçe çok kullanmayalım cok yoruluyorum” dediğimde garipseyip sen de hayatını kolaylastıracak seylerı kullanmıyosun(soyucu) diyerek tavır alırdı. O zamanlarda yine tam zamanlı bir işte calısıyordum, o da bu kadar yogun calısmıyordu. Her neyse çok doldugum icin iki hafta evde hiçbir iş yapmadım ve evi karıncalar, sinekler örümcekler bastı, (nemli ve sıcak bır yerde yasıyoruz) her yer yem kabugu ve kuş boku oldu. O bundan hiç rahatsız değilken (sadece sinek ve karıncalardan rahatsız oldu) her gün sinirim bozuldu ağladım bu şekilde yasadıgım ıcın dayanamayıp son beş gündür her yeri temizlemeye basladım ama ona da anlaması için bazı görevler verdim mesela kuşların bulundugu odayı temizlemek ve onlne siparişlerden gelen karton çöpleri atmak. çöpler beş gündür salonun ortasında duruyor atılmadı. kuşların odası da temızlenmedı. (bu arada ben her gün evi kendım süpürmesem de robota süpürüp sildiririm, onu da bırakmıstım ve asla bır kere bıle calıstırmadı bu süre zarfında). Bu sabah da cok buyuk bır kavga ettik, elektirikli ocak kullanıyoruz ve ocagın ustu haliyle sıcak kalıyor tavayı aldıgımda. tavayı alıp masaya koydum. kalktı makıne temız dımı dedı evet dedim. makıneden tencere alıp ocagın üstüne koyuyordu, napıyorsun temiz şeyi neden koyuyorsun yaglı ocaga dedim, kuş konar sıcak yere dedi. o zaman kuşların odasının kapısını kapat 10 dakıka gelmesinler dedim. tavır yaptı, neden tavır yapıyosun dıye sordum bıkac kere yok bısey dedı, kahvaltı falan etmeyıp masadan kalktı. ben de cok sınırlenıp bu tavırlarını artık cekemeyecegımı ve artık arkasını toplamak ıstemedıgımı soyledım. özür dileyip durdu ama hepsi konu kapansın dıye soylenen ozurlerdendı. sonrasında ona bagırdıgımı soyledı bu yuzden agladı falan. eften püften saçma bir kavga belki ama bu döngü sürekli tekrarlanıyor ve ben artık cok yoruldum. temız olmayı ıstemek, sineksiz bir evde yasamak, ayagıma yem kabugu ya da kuş boku gelmeden yasamak da mumkun. ben tek basımayken de 4 kus ve bır kedı bakıyordum kuslarım hep dısardaydı ve evım tertemızdı cunku bu sorumlulugu alırdım. ama burda ben sorumluluk almak ıstedıgımde bıle garıp karsılanıyorum sankı ben abartıyomusum temızlık olayını gıbı karsılanıyorum ve bu artık benı bogmaya basladı. bu evde nefes alamıyorum. mesela fırın kagıdı bıtıyor cekmeceden son fırın kagıdını alıyor paketını yere atıyor, mutfaktan gıdene kadar beklıyorum alacak mı almıcak mı dıye, almadan gıdıyor o paket yerde kalıyor. bunu ona hatırlattıgımda da ozur dılerım unuttum, her ozur dılemesı bu sekılde gerçek bır ozur degıl oylesıne soylenmıs bır sey. ne kadar yoruldugumu da goruyor. ben de temizlik hastası, evi süper temiz düzenli olan biri degılım bu arada sadece pislik içinde yasamak hosuma gıtmıyor normal bı ınsanım. bu sebepten bosanılmaz belkı ama cok düşünüyorum artık birbirimize uyumlu olmadıgımızı hayatta ısteklerımızın hedeflerımızın vs farklı oldugunu. ben bu adamın psılıgı ıle ugrasırken bır de nasıl cocuk yapıcam mesela. hem cocuk hem iş hem temızlık benı cok yorar ve bana yardım edecegını asla dusunmuyorum. ben mı abartıyorum yoksa haklılık payı var mı?
Not: kuşlarla alakalı bir sorunum yok onları çok seviyorum, onlarsz bır hayat dusunemıyorum. dediğim gibi öncesinde tek basıma da kuş baktım ve ev bu sekılde pislenmiyordu. Ve tartıslamalarımızın %90 ı bu temızlık konusu ya da bazen onun kişisel temizliğinden kaynaklanıyor. Onun benden rahatsız oldugu birkaç şey vardı, bana söylemeyip hep içine atıyordu. bu sene içinde sonunda bana açıldı ve ben o sorunu cozmek ıcın elımden gelenı yaptım hala daha yapıyorum. (Konu genel olarak paraydı, benım onun kadar tutumlu olmamam maaşımın cogunu harcayıp birikim yapamamaktı)
Okurken yoruldum bu adamin size katkısı ne tam. OlarakMerhabalar, 3 senedir evliyim. 7 yıllık bir ilişkimiz var. 1 sene önce de yurtdısına tasındık. henüz cocugumuz yok, ben cocuk ıstıyorum yasım da gecıyor ama eşim hazır olmadıgımızı soyluyor, maddi olarak çok hazır degılız haklı aslında. evde baktıgımız cocugumuz gibi gördüğümüz 3 büyük tür kuşumuz var. Evlenmeden bir süre önce beraber yasadık. o zamanlar kuşlarımız yoktu, eşim yine temiz biri değildi ama en azından suan oldugundan daha az kirletiyordu evi. Ben bir tam zamanlı işte iki farklı da freelance işte çalışıyorum, baya yogun calısıyorum eşim de aynı şekilde çok yogun calısıyor. ikimizde evden calısıyoruz. evin tüm sorumlulugu(yemek, bulaşık, temizlik, çamaşır, market alışverişi, çöplerin günlük çöpe götürülmesi, kuşların bakımı, temizliği vs.) her şey bende. O bu kadar yogun calısmıyorken iş bölümü yapmayı teklıf ettıgımde ılk bigün iş bölümüne uyup sonrasında asla yapmıyordu ve her seferınde özür dileirm unutmuşum diyordu. Ama cok yogun calısmaya baslayınca ondan tek beklentım evi dagıtmaması kirletmemesi oldu. Yani muz yiyorsa muz kabugunu ortalıkta bırakmaması kapalı bir çöpe gidecek pakete koyup çöpe atması mesela. Ya da ben yerleri yeni silmişken kuşları sildiğim odayı goturup her yeri yem ve kuş boku yapmaması( götüredebilir ben kusları asla kafese mahkum etmıyorum, sadece yeni temizlemişim eğer ve battıysa orası sen de temizle diyorum) ama bunları yapmıyor. ve benım bunları sorun etmemi anormal birşeymiş ve dünyada en cok temizlik yapan insan benmısım kımse boyle olamazmıs, kimse benım kadar evine önem veremezmiş gibi şeyler söyleyip, evi temizlememin anormal bişey oldugunu belirtiyor. Ki yasadıgımız ev yeni gelin evleri gibi değil evde 50 senelik eşyalar var, kendi koltugum vs yok, her şey ikinci el ve çok eski. Bir aralar bulaşık makinem bile yoktu, her şeyi elimde yıkardım, o zamanlar da bir salatalıgın kabugunu soymak için 3 tane ayrı bıcak ve soyucu kullanan sevgili eşime” ben yıkıyorum bunları sen yıkamıyorsun gerekmedikçe çok kullanmayalım cok yoruluyorum” dediğimde garipseyip sen de hayatını kolaylastıracak seylerı kullanmıyosun(soyucu) diyerek tavır alırdı. O zamanlarda yine tam zamanlı bir işte calısıyordum, o da bu kadar yogun calısmıyordu. Her neyse çok doldugum icin iki hafta evde hiçbir iş yapmadım ve evi karıncalar, sinekler örümcekler bastı, (nemli ve sıcak bır yerde yasıyoruz) her yer yem kabugu ve kuş boku oldu. O bundan hiç rahatsız değilken (sadece sinek ve karıncalardan rahatsız oldu) her gün sinirim bozuldu ağladım bu şekilde yasadıgım ıcın dayanamayıp son beş gündür her yeri temizlemeye basladım ama ona da anlaması için bazı görevler verdim mesela kuşların bulundugu odayı temizlemek ve onlne siparişlerden gelen karton çöpleri atmak. çöpler beş gündür salonun ortasında duruyor atılmadı. kuşların odası da temızlenmedı. (bu arada ben her gün evi kendım süpürmesem de robota süpürüp sildiririm, onu da bırakmıstım ve asla bır kere bıle calıstırmadı bu süre zarfında). Bu sabah da cok buyuk bır kavga ettik, elektirikli ocak kullanıyoruz ve ocagın ustu haliyle sıcak kalıyor tavayı aldıgımda. tavayı alıp masaya koydum. kalktı makıne temız dımı dedı evet dedim. makıneden tencere alıp ocagın üstüne koyuyordu, napıyorsun temiz şeyi neden koyuyorsun yaglı ocaga dedim, kuş konar sıcak yere dedi. o zaman kuşların odasının kapısını kapat 10 dakıka gelmesinler dedim. tavır yaptı, neden tavır yapıyosun dıye sordum bıkac kere yok bısey dedı, kahvaltı falan etmeyıp masadan kalktı. ben de cok sınırlenıp bu tavırlarını artık cekemeyecegımı ve artık arkasını toplamak ıstemedıgımı soyledım. özür dileyip durdu ama hepsi konu kapansın dıye soylenen ozurlerdendı. sonrasında ona bagırdıgımı soyledı bu yuzden agladı falan. eften püften saçma bir kavga belki ama bu döngü sürekli tekrarlanıyor ve ben artık cok yoruldum. temız olmayı ıstemek, sineksiz bir evde yasamak, ayagıma yem kabugu ya da kuş boku gelmeden yasamak da mumkun. ben tek basımayken de 4 kus ve bır kedı bakıyordum kuslarım hep dısardaydı ve evım tertemızdı cunku bu sorumlulugu alırdım. ama burda ben sorumluluk almak ıstedıgımde bıle garıp karsılanıyorum sankı ben abartıyomusum temızlık olayını gıbı karsılanıyorum ve bu artık benı bogmaya basladı. bu evde nefes alamıyorum. mesela fırın kagıdı bıtıyor cekmeceden son fırın kagıdını alıyor paketını yere atıyor, mutfaktan gıdene kadar beklıyorum alacak mı almıcak mı dıye, almadan gıdıyor o paket yerde kalıyor. bunu ona hatırlattıgımda da ozur dılerım unuttum, her ozur dılemesı bu sekılde gerçek bır ozur degıl oylesıne soylenmıs bır sey. ne kadar yoruldugumu da goruyor. ben de temizlik hastası, evi süper temiz düzenli olan biri degılım bu arada sadece pislik içinde yasamak hosuma gıtmıyor normal bı ınsanım. bu sebepten bosanılmaz belkı ama cok düşünüyorum artık birbirimize uyumlu olmadıgımızı hayatta ısteklerımızın hedeflerımızın vs farklı oldugunu. ben bu adamın psılıgı ıle ugrasırken bır de nasıl cocuk yapıcam mesela. hem cocuk hem iş hem temızlık benı cok yorar ve bana yardım edecegını asla dusunmuyorum. ben mı abartıyorum yoksa haklılık payı var mı?
Not: kuşlarla alakalı bir sorunum yok onları çok seviyorum, onlarsz bır hayat dusunemıyorum. dediğim gibi öncesinde tek basıma da kuş baktım ve ev bu sekılde pislenmiyordu. Ve tartıslamalarımızın %90 ı bu temızlık konusu ya da bazen onun kişisel temizliğinden kaynaklanıyor. Onun benden rahatsız oldugu birkaç şey vardı, bana söylemeyip hep içine atıyordu. bu sene içinde sonunda bana açıldı ve ben o sorunu cozmek ıcın elımden gelenı yaptım hala daha yapıyorum. (Konu genel olarak paraydı, benım onun kadar tutumlu olmamam maaşımın cogunu harcayıp birikim yapamamaktı)
Ayyy bir insan pis olur,pasaklı olur ama bu çok fazla artık.Böyle hijyensiz bir ortamda değil çocuk, sizin yaşamanız bile sağlıksız.Aslında eşinizi tanıyormuşsunuz, daha önceden birlikte yaşadığınızı söylemişsiniz.Bu adam hep böyleydi muhtemelen ve değişeceğini hiç sanmam,pislik rahatsız etmiyor çünkü adamı.Boşanır mısınız bilmem ama böyle bir ortama çocuk asla olmaz.Türkiyedeyken bunu yapıyordum, o haline dayanamayıp (suankınden daha az pisit) bir yardımcı cagırıyordum ama burada temizlik yapmaya gelen insan bile eve ayakkabıyla giriyor. klozeti sildiği bezle lavaboyu siliyor. sürekli onu takıp etmem gerekicek cok güvenemıyorum
İnsan bu denli yoğun çalışırken neden kuşlara da bakmak için kendini mahveder ben anlamıyorum inanın.İnsanın kendine ettiği eziyet yani.Merhabalar, 3 senedir evliyim. 7 yıllık bir ilişkimiz var. 1 sene önce de yurtdısına tasındık. henüz cocugumuz yok, ben cocuk ıstıyorum yasım da gecıyor ama eşim hazır olmadıgımızı soyluyor, maddi olarak çok hazır degılız haklı aslında. evde baktıgımız cocugumuz gibi gördüğümüz 3 büyük tür kuşumuz var. Evlenmeden bir süre önce beraber yasadık. o zamanlar kuşlarımız yoktu, eşim yine temiz biri değildi ama en azından suan oldugundan daha az kirletiyordu evi. Ben bir tam zamanlı işte iki farklı da freelance işte çalışıyorum, baya yogun calısıyorum eşim de aynı şekilde çok yogun calısıyor. ikimizde evden calısıyoruz. evin tüm sorumlulugu(yemek, bulaşık, temizlik, çamaşır, market alışverişi, çöplerin günlük çöpe götürülmesi, kuşların bakımı, temizliği vs.) her şey bende. O bu kadar yogun calısmıyorken iş bölümü yapmayı teklıf ettıgımde ılk bigün iş bölümüne uyup sonrasında asla yapmıyordu ve her seferınde özür dileirm unutmuşum diyordu. Ama cok yogun calısmaya baslayınca ondan tek beklentım evi dagıtmaması kirletmemesi oldu. Yani muz yiyorsa muz kabugunu ortalıkta bırakmaması kapalı bir çöpe gidecek pakete koyup çöpe atması mesela. Ya da ben yerleri yeni silmişken kuşları sildiğim odayı goturup her yeri yem ve kuş boku yapmaması( götüredebilir ben kusları asla kafese mahkum etmıyorum, sadece yeni temizlemişim eğer ve battıysa orası sen de temizle diyorum) ama bunları yapmıyor. ve benım bunları sorun etmemi anormal birşeymiş ve dünyada en cok temizlik yapan insan benmısım kımse boyle olamazmıs, kimse benım kadar evine önem veremezmiş gibi şeyler söyleyip, evi temizlememin anormal bişey oldugunu belirtiyor. Ki yasadıgımız ev yeni gelin evleri gibi değil evde 50 senelik eşyalar var, kendi koltugum vs yok, her şey ikinci el ve çok eski. Bir aralar bulaşık makinem bile yoktu, her şeyi elimde yıkardım, o zamanlar da bir salatalıgın kabugunu soymak için 3 tane ayrı bıcak ve soyucu kullanan sevgili eşime” ben yıkıyorum bunları sen yıkamıyorsun gerekmedikçe çok kullanmayalım cok yoruluyorum” dediğimde garipseyip sen de hayatını kolaylastıracak seylerı kullanmıyosun(soyucu) diyerek tavır alırdı. O zamanlarda yine tam zamanlı bir işte calısıyordum, o da bu kadar yogun calısmıyordu. Her neyse çok doldugum icin iki hafta evde hiçbir iş yapmadım ve evi karıncalar, sinekler örümcekler bastı, (nemli ve sıcak bır yerde yasıyoruz) her yer yem kabugu ve kuş boku oldu. O bundan hiç rahatsız değilken (sadece sinek ve karıncalardan rahatsız oldu) her gün sinirim bozuldu ağladım bu şekilde yasadıgım ıcın dayanamayıp son beş gündür her yeri temizlemeye basladım ama ona da anlaması için bazı görevler verdim mesela kuşların bulundugu odayı temizlemek ve onlne siparişlerden gelen karton çöpleri atmak. çöpler beş gündür salonun ortasında duruyor atılmadı. kuşların odası da temızlenmedı. (bu arada ben her gün evi kendım süpürmesem de robota süpürüp sildiririm, onu da bırakmıstım ve asla bır kere bıle calıstırmadı bu süre zarfında). Bu sabah da cok buyuk bır kavga ettik, elektirikli ocak kullanıyoruz ve ocagın ustu haliyle sıcak kalıyor tavayı aldıgımda. tavayı alıp masaya koydum. kalktı makıne temız dımı dedı evet dedim. makıneden tencere alıp ocagın üstüne koyuyordu, napıyorsun temiz şeyi neden koyuyorsun yaglı ocaga dedim, kuş konar sıcak yere dedi. o zaman kuşların odasının kapısını kapat 10 dakıka gelmesinler dedim. tavır yaptı, neden tavır yapıyosun dıye sordum bıkac kere yok bısey dedı, kahvaltı falan etmeyıp masadan kalktı. ben de cok sınırlenıp bu tavırlarını artık cekemeyecegımı ve artık arkasını toplamak ıstemedıgımı soyledım. özür dileyip durdu ama hepsi konu kapansın dıye soylenen ozurlerdendı. sonrasında ona bagırdıgımı soyledı bu yuzden agladı falan. eften püften saçma bir kavga belki ama bu döngü sürekli tekrarlanıyor ve ben artık cok yoruldum. temız olmayı ıstemek, sineksiz bir evde yasamak, ayagıma yem kabugu ya da kuş boku gelmeden yasamak da mumkun. ben tek basımayken de 4 kus ve bır kedı bakıyordum kuslarım hep dısardaydı ve evım tertemızdı cunku bu sorumlulugu alırdım. ama burda ben sorumluluk almak ıstedıgımde bıle garıp karsılanıyorum sankı ben abartıyomusum temızlık olayını gıbı karsılanıyorum ve bu artık benı bogmaya basladı. bu evde nefes alamıyorum. mesela fırın kagıdı bıtıyor cekmeceden son fırın kagıdını alıyor paketını yere atıyor, mutfaktan gıdene kadar beklıyorum alacak mı almıcak mı dıye, almadan gıdıyor o paket yerde kalıyor. bunu ona hatırlattıgımda da ozur dılerım unuttum, her ozur dılemesı bu sekılde gerçek bır ozur degıl oylesıne soylenmıs bır sey. ne kadar yoruldugumu da goruyor. ben de temizlik hastası, evi süper temiz düzenli olan biri degılım bu arada sadece pislik içinde yasamak hosuma gıtmıyor normal bı ınsanım. bu sebepten bosanılmaz belkı ama cok düşünüyorum artık birbirimize uyumlu olmadıgımızı hayatta ısteklerımızın hedeflerımızın vs farklı oldugunu. ben bu adamın psılıgı ıle ugrasırken bır de nasıl cocuk yapıcam mesela. hem cocuk hem iş hem temızlık benı cok yorar ve bana yardım edecegını asla dusunmuyorum. ben mı abartıyorum yoksa haklılık payı var mı?
Not: kuşlarla alakalı bir sorunum yok onları çok seviyorum, onlarsz bır hayat dusunemıyorum. dediğim gibi öncesinde tek basıma da kuş baktım ve ev bu sekılde pislenmiyordu. Ve tartıslamalarımızın %90 ı bu temızlık konusu ya da bazen onun kişisel temizliğinden kaynaklanıyor. Onun benden rahatsız oldugu birkaç şey vardı, bana söylemeyip hep içine atıyordu. bu sene içinde sonunda bana açıldı ve ben o sorunu cozmek ıcın elımden gelenı yaptım hala daha yapıyorum. (Konu genel olarak paraydı, benım onun kadar tutumlu olmamam maaşımın cogunu harcayıp birikim yapamamaktı)
Az yesin de kendime uşak tutsun ortak yaşam bilmeyen saygısızMerhabalar, 3 senedir evliyim. 7 yıllık bir ilişkimiz var. 1 sene önce de yurtdısına tasındık. henüz cocugumuz yok, ben cocuk ıstıyorum yasım da gecıyor ama eşim hazır olmadıgımızı soyluyor, maddi olarak çok hazır degılız haklı aslında. evde baktıgımız cocugumuz gibi gördüğümüz 3 büyük tür kuşumuz var. Evlenmeden bir süre önce beraber yasadık. o zamanlar kuşlarımız yoktu, eşim yine temiz biri değildi ama en azından suan oldugundan daha az kirletiyordu evi. Ben bir tam zamanlı işte iki farklı da freelance işte çalışıyorum, baya yogun calısıyorum eşim de aynı şekilde çok yogun calısıyor. ikimizde evden calısıyoruz. evin tüm sorumlulugu(yemek, bulaşık, temizlik, çamaşır, market alışverişi, çöplerin günlük çöpe götürülmesi, kuşların bakımı, temizliği vs.) her şey bende. O bu kadar yogun calısmıyorken iş bölümü yapmayı teklıf ettıgımde ılk bigün iş bölümüne uyup sonrasında asla yapmıyordu ve her seferınde özür dileirm unutmuşum diyordu. Ama cok yogun calısmaya baslayınca ondan tek beklentım evi dagıtmaması kirletmemesi oldu. Yani muz yiyorsa muz kabugunu ortalıkta bırakmaması kapalı bir çöpe gidecek pakete koyup çöpe atması mesela. Ya da ben yerleri yeni silmişken kuşları sildiğim odayı goturup her yeri yem ve kuş boku yapmaması( götüredebilir ben kusları asla kafese mahkum etmıyorum, sadece yeni temizlemişim eğer ve battıysa orası sen de temizle diyorum) ama bunları yapmıyor. ve benım bunları sorun etmemi anormal birşeymiş ve dünyada en cok temizlik yapan insan benmısım kımse boyle olamazmıs, kimse benım kadar evine önem veremezmiş gibi şeyler söyleyip, evi temizlememin anormal bişey oldugunu belirtiyor. Ki yasadıgımız ev yeni gelin evleri gibi değil evde 50 senelik eşyalar var, kendi koltugum vs yok, her şey ikinci el ve çok eski. Bir aralar bulaşık makinem bile yoktu, her şeyi elimde yıkardım, o zamanlar da bir salatalıgın kabugunu soymak için 3 tane ayrı bıcak ve soyucu kullanan sevgili eşime” ben yıkıyorum bunları sen yıkamıyorsun gerekmedikçe çok kullanmayalım cok yoruluyorum” dediğimde garipseyip sen de hayatını kolaylastıracak seylerı kullanmıyosun(soyucu) diyerek tavır alırdı. O zamanlarda yine tam zamanlı bir işte calısıyordum, o da bu kadar yogun calısmıyordu. Her neyse çok doldugum icin iki hafta evde hiçbir iş yapmadım ve evi karıncalar, sinekler örümcekler bastı, (nemli ve sıcak bır yerde yasıyoruz) her yer yem kabugu ve kuş boku oldu. O bundan hiç rahatsız değilken (sadece sinek ve karıncalardan rahatsız oldu) her gün sinirim bozuldu ağladım bu şekilde yasadıgım ıcın dayanamayıp son beş gündür her yeri temizlemeye basladım ama ona da anlaması için bazı görevler verdim mesela kuşların bulundugu odayı temizlemek ve onlne siparişlerden gelen karton çöpleri atmak. çöpler beş gündür salonun ortasında duruyor atılmadı. kuşların odası da temızlenmedı. (bu arada ben her gün evi kendım süpürmesem de robota süpürüp sildiririm, onu da bırakmıstım ve asla bır kere bıle calıstırmadı bu süre zarfında). Bu sabah da cok buyuk bır kavga ettik, elektirikli ocak kullanıyoruz ve ocagın ustu haliyle sıcak kalıyor tavayı aldıgımda. tavayı alıp masaya koydum. kalktı makıne temız dımı dedı evet dedim. makıneden tencere alıp ocagın üstüne koyuyordu, napıyorsun temiz şeyi neden koyuyorsun yaglı ocaga dedim, kuş konar sıcak yere dedi. o zaman kuşların odasının kapısını kapat 10 dakıka gelmesinler dedim. tavır yaptı, neden tavır yapıyosun dıye sordum bıkac kere yok bısey dedı, kahvaltı falan etmeyıp masadan kalktı. ben de cok sınırlenıp bu tavırlarını artık cekemeyecegımı ve artık arkasını toplamak ıstemedıgımı soyledım. özür dileyip durdu ama hepsi konu kapansın dıye soylenen ozurlerdendı. sonrasında ona bagırdıgımı soyledı bu yuzden agladı falan. eften püften saçma bir kavga belki ama bu döngü sürekli tekrarlanıyor ve ben artık cok yoruldum. temız olmayı ıstemek, sineksiz bir evde yasamak, ayagıma yem kabugu ya da kuş boku gelmeden yasamak da mumkun. ben tek basımayken de 4 kus ve bır kedı bakıyordum kuslarım hep dısardaydı ve evım tertemızdı cunku bu sorumlulugu alırdım. ama burda ben sorumluluk almak ıstedıgımde bıle garıp karsılanıyorum sankı ben abartıyomusum temızlık olayını gıbı karsılanıyorum ve bu artık benı bogmaya basladı. bu evde nefes alamıyorum. mesela fırın kagıdı bıtıyor cekmeceden son fırın kagıdını alıyor paketını yere atıyor, mutfaktan gıdene kadar beklıyorum alacak mı almıcak mı dıye, almadan gıdıyor o paket yerde kalıyor. bunu ona hatırlattıgımda da ozur dılerım unuttum, her ozur dılemesı bu sekılde gerçek bır ozur degıl oylesıne soylenmıs bır sey. ne kadar yoruldugumu da goruyor. ben de temizlik hastası, evi süper temiz düzenli olan biri degılım bu arada sadece pislik içinde yasamak hosuma gıtmıyor normal bı ınsanım. bu sebepten bosanılmaz belkı ama cok düşünüyorum artık birbirimize uyumlu olmadıgımızı hayatta ısteklerımızın hedeflerımızın vs farklı oldugunu. ben bu adamın psılıgı ıle ugrasırken bır de nasıl cocuk yapıcam mesela. hem cocuk hem iş hem temızlık benı cok yorar ve bana yardım edecegını asla dusunmuyorum. ben mı abartıyorum yoksa haklılık payı var mı?
Not: kuşlarla alakalı bir sorunum yok onları çok seviyorum, onlarsz bır hayat dusunemıyorum. dediğim gibi öncesinde tek basıma da kuş baktım ve ev bu sekılde pislenmiyordu. Ve tartıslamalarımızın %90 ı bu temızlık konusu ya da bazen onun kişisel temizliğinden kaynaklanıyor. Onun benden rahatsız oldugu birkaç şey vardı, bana söylemeyip hep içine atıyordu. bu sene içinde sonunda bana açıldı ve ben o sorunu cozmek ıcın elımden gelenı yaptım hala daha yapıyorum. (Konu genel olarak paraydı, benım onun kadar tutumlu olmamam maaşımın cogunu harcayıp birikim yapamamaktı)
Eğer bir şeyi çok seviyorsanız bakımı eziyet gelmez. Çünkü onun verdiği sevgi karşılığında harcanan efor yanında gözünüze batmaz. Çocuk doğurduğunuzda da aynısı değil miİnsan bu denli yoğun çalışırken neden kuşlara da bakmak için kendini mahveder ben anlamıyorum inanın.İnsanın kendine ettiği eziyet yani.
tavır yaptı, neden tavır yapıyosun dıye sordum bıkac kere yok bısey dedı, kahvaltı falan etmeyıp masadan kalktı. ben de cok sınırlenıp bu tavırlarını artık cekemeyecegımı ve artık arkasını toplamak ıstemedıgımı soyledım. özür dileyip durdu ama hepsi konu kapansın dıye soylenen ozurlerdendı. sonrasında ona bagırdıgımı soyledı bu yuzden agladı falan.
Evi b*k götürmüyor adamın kendisi b*k hazır cocuk yokken, maddi olarak da bi bağlılığnız yokken, yaşınız genç yeni hayatınıza adapte olmuşken bırakın bu leş herifi.Adam borumb*k ay bu adamla ne sex yapılır ne frenc kiss git allesen.Merhabalar, 3 senedir evliyim. 7 yıllık bir ilişkimiz var. 1 sene önce de yurtdısına tasındık. henüz cocugumuz yok, ben cocuk ıstıyorum yasım da gecıyor ama eşim hazır olmadıgımızı soyluyor, maddi olarak çok hazır degılız haklı aslında. evde baktıgımız cocugumuz gibi gördüğümüz 3 büyük tür kuşumuz var. Evlenmeden bir süre önce beraber yasadık. o zamanlar kuşlarımız yoktu, eşim yine temiz biri değildi ama en azından suan oldugundan daha az kirletiyordu evi. Ben bir tam zamanlı işte iki farklı da freelance işte çalışıyorum, baya yogun calısıyorum eşim de aynı şekilde çok yogun calısıyor. ikimizde evden calısıyoruz. evin tüm sorumlulugu(yemek, bulaşık, temizlik, çamaşır, market alışverişi, çöplerin günlük çöpe götürülmesi, kuşların bakımı, temizliği vs.) her şey bende. O bu kadar yogun calısmıyorken iş bölümü yapmayı teklıf ettıgımde ılk bigün iş bölümüne uyup sonrasında asla yapmıyordu ve her seferınde özür dileirm unutmuşum diyordu. Ama cok yogun calısmaya baslayınca ondan tek beklentım evi dagıtmaması kirletmemesi oldu. Yani muz yiyorsa muz kabugunu ortalıkta bırakmaması kapalı bir çöpe gidecek pakete koyup çöpe atması mesela. Ya da ben yerleri yeni silmişken kuşları sildiğim odayı goturup her yeri yem ve kuş boku yapmaması( götüredebilir ben kusları asla kafese mahkum etmıyorum, sadece yeni temizlemişim eğer ve battıysa orası sen de temizle diyorum) ama bunları yapmıyor. ve benım bunları sorun etmemi anormal birşeymiş ve dünyada en cok temizlik yapan insan benmısım kımse boyle olamazmıs, kimse benım kadar evine önem veremezmiş gibi şeyler söyleyip, evi temizlememin anormal bişey oldugunu belirtiyor. Ki yasadıgımız ev yeni gelin evleri gibi değil evde 50 senelik eşyalar var, kendi koltugum vs yok, her şey ikinci el ve çok eski. Bir aralar bulaşık makinem bile yoktu, her şeyi elimde yıkardım, o zamanlar da bir salatalıgın kabugunu soymak için 3 tane ayrı bıcak ve soyucu kullanan sevgili eşime” ben yıkıyorum bunları sen yıkamıyorsun gerekmedikçe çok kullanmayalım cok yoruluyorum” dediğimde garipseyip sen de hayatını kolaylastıracak seylerı kullanmıyosun(soyucu) diyerek tavır alırdı. O zamanlarda yine tam zamanlı bir işte calısıyordum, o da bu kadar yogun calısmıyordu. Her neyse çok doldugum icin iki hafta evde hiçbir iş yapmadım ve evi karıncalar, sinekler örümcekler bastı, (nemli ve sıcak bır yerde yasıyoruz) her yer yem kabugu ve kuş boku oldu. O bundan hiç rahatsız değilken (sadece sinek ve karıncalardan rahatsız oldu) her gün sinirim bozuldu ağladım bu şekilde yasadıgım ıcın dayanamayıp son beş gündür her yeri temizlemeye basladım ama ona da anlaması için bazı görevler verdim mesela kuşların bulundugu odayı temizlemek ve onlne siparişlerden gelen karton çöpleri atmak. çöpler beş gündür salonun ortasında duruyor atılmadı. kuşların odası da temızlenmedı. (bu arada ben her gün evi kendım süpürmesem de robota süpürüp sildiririm, onu da bırakmıstım ve asla bır kere bıle calıstırmadı bu süre zarfında). Bu sabah da cok buyuk bır kavga ettik, elektirikli ocak kullanıyoruz ve ocagın ustu haliyle sıcak kalıyor tavayı aldıgımda. tavayı alıp masaya koydum. kalktı makıne temız dımı dedı evet dedim. makıneden tencere alıp ocagın üstüne koyuyordu, napıyorsun temiz şeyi neden koyuyorsun yaglı ocaga dedim, kuş konar sıcak yere dedi. o zaman kuşların odasının kapısını kapat 10 dakıka gelmesinler dedim. tavır yaptı, neden tavır yapıyosun dıye sordum bıkac kere yok bısey dedı, kahvaltı falan etmeyıp masadan kalktı. ben de cok sınırlenıp bu tavırlarını artık cekemeyecegımı ve artık arkasını toplamak ıstemedıgımı soyledım. özür dileyip durdu ama hepsi konu kapansın dıye soylenen ozurlerdendı. sonrasında ona bagırdıgımı soyledı bu yuzden agladı falan. eften püften saçma bir kavga belki ama bu döngü sürekli tekrarlanıyor ve ben artık cok yoruldum. temız olmayı ıstemek, sineksiz bir evde yasamak, ayagıma yem kabugu ya da kuş boku gelmeden yasamak da mumkun. ben tek basımayken de 4 kus ve bır kedı bakıyordum kuslarım hep dısardaydı ve evım tertemızdı cunku bu sorumlulugu alırdım. ama burda ben sorumluluk almak ıstedıgımde bıle garıp karsılanıyorum sankı ben abartıyomusum temızlık olayını gıbı karsılanıyorum ve bu artık benı bogmaya basladı. bu evde nefes alamıyorum. mesela fırın kagıdı bıtıyor cekmeceden son fırın kagıdını alıyor paketını yere atıyor, mutfaktan gıdene kadar beklıyorum alacak mı almıcak mı dıye, almadan gıdıyor o paket yerde kalıyor. bunu ona hatırlattıgımda da ozur dılerım unuttum, her ozur dılemesı bu sekılde gerçek bır ozur degıl oylesıne soylenmıs bır sey. ne kadar yoruldugumu da goruyor. ben de temizlik hastası, evi süper temiz düzenli olan biri degılım bu arada sadece pislik içinde yasamak hosuma gıtmıyor normal bı ınsanım. bu sebepten bosanılmaz belkı ama cok düşünüyorum artık birbirimize uyumlu olmadıgımızı hayatta ısteklerımızın hedeflerımızın vs farklı oldugunu. ben bu adamın psılıgı ıle ugrasırken bır de nasıl cocuk yapıcam mesela. hem cocuk hem iş hem temızlık benı cok yorar ve bana yardım edecegını asla dusunmuyorum. ben mı abartıyorum yoksa haklılık payı var mı?
Not: kuşlarla alakalı bir sorunum yok onları çok seviyorum, onlarsz bır hayat dusunemıyorum. dediğim gibi öncesinde tek basıma da kuş baktım ve ev bu sekılde pislenmiyordu. Ve tartıslamalarımızın %90 ı bu temızlık konusu ya da bazen onun kişisel temizliğinden kaynaklanıyor. Onun benden rahatsız oldugu birkaç şey vardı, bana söylemeyip hep içine atıyordu. bu sene içinde sonunda bana açıldı ve ben o sorunu cozmek ıcın elımden gelenı yaptım hala daha yapıyorum. (Konu genel olarak paraydı, benım onun kadar tutumlu olmamam maaşımın cogunu harcayıp birikim yapamamaktı)