Onunla tanıştığım dönem çalışıyordum. Hatta okulunu uzatmalı bitirdiği için o mezun olana kadar hep çalıştım. Fakat daha sonra şehir değişikliği yaşadığımız için iş bulamadım. Şimdilerde yeniden okula döndüm, bireysel hayatım konusunda yarım boraktıklarıma odaklanmak için. Kendisiyle küçük çaplı konuştuk bir terapiste gitmeye karar verdik ama öncelikle o tek gidecek ben de tek. Sonra birlikte gideceğiz.Tam onu diyecektimacaba oglak mı ama oglaklar ailelere karsı genelde efendi oluyorlar o olmayabilir. Daha cok aslan oglu aslan gibi bu ne kibir aileyi yoksaymalar falan. Bence konu sahibi eşiniz meslegine güvenip onu bırakmayacagınızı biliyor sımırtılmısta zaten o yuzden ne size ne ailenize pek yüz vermiyor önemsemiyor isterse ablanız babanız komple doktor olsun ama sizin işsiz olmanız belki onun için büyük problemdir. "Bazı" erkekler iyi bir meslege sahipse yanındaki kadında güçlü ve iyi bir kariyer sahibi olsun istiyorlar. Acaba aranızdaki problem siz bilmeseniz de bu mu? Bir bosanmayı gündeme getirin derim bu kadar kendine güvenen ailenizi yoksayan bir adam terk edilme konusunda ne tepki verecek . Bide siz onun ailesine karşı nasılsınız?
Yorgunlar, tükenmiş durumdalar ama söylediğiniz her şey de doğru. Gerçekten çoğu iletişimden kaçınıyor, hem hastanede hem de özel yaşamlarımda...Kimse kızmasın ama çoğu doktorun, diğer insanlarla iletişim kurma isteği olduğuna inanmıyorum artıkÇok değişik bir ruh hali ve kafa yapısı var bazılarında. Eşinizin hayatında ihtiyacı olan iletişim miktarı bu kadar olabilir o yüzden.
Annem her kış yanımızda değil. Sadece 1 kere geldi, kasımda geldi nisanda geri götürdük evine. Her yaz ailemi ziyarete gidiyorum çünkü kış boyunca hiçbir yere gitmiyorum, yani ailemin yanına sadece yazdan yaza gidiyorum. Normalde 20 gün kalır dönerdim ancak bu yaz diş hekimime gittim, çocukluğumdan beri aşina olduğum hekimim memleketimde olduğu için. Eşime defalarca annem ile birbirinizi sevmek zorunda değilsin dedim, ya da istemiyorsan annem 1 gün bile bizde kalmaz,nen kötü ihtimalle eşyalı bir ev tutar yerleştiririm şükür maddi olarak sıkıntılı değil dedim. Kendisi sorun yok hatta gelsin hatta iyi bile olur dediği için geldi. Çok erken yaşlardan beri babam hayatta değil. Ve maalesef fazlasıyla sorumluluk yüklenmiş biriyim. Belkide hata bendedir. Zaten hata hep bizlerde oluyor...Yazın 45 gün ailenizin yanındasınız kışın eşiniz istemediği halde anneniz yanıda. Eşiniz sosyal yönden sorunlu birisine benziyor ama siz bu iletişimsizliği körüklemiş gibisiniz. Ben olsam bu şartlarda çekrdek ailem ensin sözünüzün samimiyetine inanmazdım.
İlişkiniz için üzüldüm umarım kısa zamanda çözersiniz.Onunla tanıştığım dönem çalışıyordum. Hatta okulunu uzatmalı bitirdiği için o mezun olana kadar hep çalıştım. Fakat daha sonra şehir değişikliği yaşadığımız için iş bulamadım. Şimdilerde yeniden okula döndüm, bireysel hayatım konusunda yarım boraktıklarıma odaklanmak için. Kendisiyle küçük çaplı konuştuk bir terapiste gitmeye karar verdik ama öncelikle o tek gidecek ben de tek. Sonra birlikte gideceğiz.
O konu da ap ayrı bir dosya. İçimde rahim boyutunda bir myom var. Dr artık almak gerektiğini söylüyor ama kanama durmazsa rahimi de alacaklar. Saplı myom, damar yapılanması var falan dediler. Ama öyle bir koyverdim ki kontrole bike hala gitmedim. Belki kontrole gittiğimde bu konuyu da sorarım. Teşekkürler öneriniz için.İlişkiniz için üzüldüm umarım kısa zamanda çözersiniz.
Cocuk sahibi olmak istediğiniz için yaziyorum, muhtemelen siz de düşünmüşsunuzdur ama, ola ki eşinizle problemleriniz uzadı ya da yurutemediniz ayrildiniz, zaman aleyhinize işliyor, maddi durumunuz elveriyorsa yumurtalarinizi dondurun
Cok üzüldüm Allah acil şifalar versin umarım rahminizin alınmasına gerek kalmadan myom temizlenir. Hersey çözülür de sağlığınızi ihmal etmeyin.O konu da ap ayrı bir dosya. İçimde rahim boyutunda bir myom var. Dr artık almak gerektiğini söylüyor ama kanama durmazsa rahimi de alacaklar. Saplı myom, damar yapılanması var falan dediler. Ama öyle bir koyverdim ki kontrole bike hala gitmedim. Belki kontrole gittiğimde bu konuyu da sorarım. Teşekkürler öneriniz için.
Emin olun anlamaya çalışıyorum. İçinde bulunduğu durumun zorluklarını görebiliyorum. İstifa edeceğim çalışmak istemiyorum dedi herkes nasıl geçşneceksiniz saçmalamayın derken hep destekleyici olmaya çalıştım. Evden çalılıyorum, çok getirisi yok ama bizi çevirebilir şimdilik. Tam zamanlı çalışmak için de başvurularda bulundum. Çabalıyorum, umarım terapist ile biraz daha rahatlayabilir.Şu dönemde hele de acilde çalışan bir doktorun mutlu olup hayat dolu olma ihtimali var mı? Ki bu adam idealist olarak bile değil aile zoruyla seçmiş bu mesleği. Hadi para için çekilir desek malum doktor maaşları, bi umut borsa demiş sanırım onda da işler istediği gibi gitmiyor. Bunalımda olması çok olası, bence terapiste gitmeniz çok iyi olur. Umarım bi çıkış yolu bulur, bu sıkıntılı günleri atlatırsınız
Teşekkür ederim. Dediğim gibi iç içe geçmiş çok fazla birikmişlik var içimde. Eşime kızıyorum, kendime kızıyorum, anneme ve kardeşlerime kızıyorum. Ama kızmakla çözülmüyor. Bazen herkesin ortasında yapayalnız hissediyorum. Umarım toparlarız. Çocuğum olmasa bile dünyada bir sebepten doğmuş, terkedilmiş, sevgiye ve aileye ihtiyaç duyan bir sürü çocuk var. Onlara veririz sevgimizi. Ama önce bizim mental olarak iyi olmamız lazım, yoksa olan çocuklara oluyor...Cok üzüldüm Allah acil şifalar versin umarım rahminizin alınmasına gerek kalmadan myom temizlenir. Hersey çözülür de sağlığınızi ihmal etmeyin.
Kesinlikle öyle, önce siz iyi olun. Birilerine kızmak da dediginiz gibi çözüm değil, kendi hayatımizin sorumluluğu bizim elimizde. Böyle hissetmeye basladiginizda siz de adım atacaksınız sonrası kendiliğinden gelecek. Okula dönmeniz kendiniz için birseyler yapmış olmanız çok önemli, önce kendi ihtiyaçlarımızı karşılayacağız. Mutluluk içeriden gelir kimse bizi mutlu edemez aynı şekilde üzemez, buna biz izin veririz. Kısacası kendinizi önemseyin, kendinizden ödün vermeye basladiginizda karşı taraf size daha saygılı davranmayacaktir. Lütfen biran önce ameliyatınizi olun suan en önemli konu bu sizin için, sağlığınız yerinde olduktan sonra da hayatla ilgili neler istediğinizi düşünüp harekete geçin.Teşekkür ederim. Dediğim gibi iç içe geçmiş çok fazla birikmişlik var içimde. Eşime kızıyorum, kendime kızıyorum, anneme ve kardeşlerime kızıyorum. Ama kızmakla çözülmüyor. Bazen herkesin ortasında yapayalnız hissediyorum. Umarım toparlarız. Çocuğum olmasa bile dünyada bir sebepten doğmuş, terkedilmiş, sevgiye ve aileye ihtiyaç duyan bir sürü çocuk var. Onlara veririz sevgimizi. Ama önce bizim mental olarak iyi olmamız lazım, yoksa olan çocuklara oluyor...
Çocuk meselesi tamamen kapandı zaten :) terapiste gidiyoruz belki bazı şeyler değişir diyeBenim eşimde tüm rızkımızı bitcoine yatırıp batırıyor 11 yıldır bende aynı durumdayım 10 yaşında kızım var aileme karşı çok saygısızdı ailem antalyada ben bursada yaşıyorum erkek kardeşim iş buldu bir kaç ay bizde kaldı onu evden kovdu babama telefon edip küfür etti cinsellik neredeyse hiç yoktu kızım Rabbimin hediyesi ve sonunda bizi terkedip ailesinin evine gitti adli tatil bitti boşanıyoruz hakkınızda hayırlısı olsun şimdilik çocuk düşünmeyin derim kızım babasının yaptıklarından çok etkilendi olan gerçekten size çocuğunuza olur
Ne kadar sert bir üslupla yazmışsınız. Kelimelerinizden öfkeden başka hiçbir alt ya da üst mesaj alamıyorum. Her ne kadar önyargı kaplı olsanız da izah edeyim. Annem bir dizi ameliyat olmuştu, peşinden gelen kış ayında bu anlattıklarım yaşandı. Yani her yıl gelmiyor, 2 sene önce gelmişti ki gelmesini eşim istediği için geldi :) evet annemin böyle bir alışkanlığa teşne hali var ancak sürekli olarak bunun yani sürekli bizlerle kalmasının yanlış olduğunu, bize ve kendisine zarar verebileceğini söyledim/söylüyorum. Neden bu kadar uzun açıklama yapıyorum onu da bilmiyorum, zaten yine sert ve suçlayıcı bir üslupla geleceksiniz...Anneniz de anlayışsız. Adam, sorusuna kinayeli cevaplar veriyor ama anneniz sanki çok ağır hasta gibi ve Allah'ın emri gibi her kışı yarı sizde yarı diğer kizinda gecirme kararı almış. Eee damatlar istiyor mu diye soran yok ki adamın istemediği belki. O evde esiniz de yaşıyor ve siz kafanıza göre üstelik eşiniz rahatsizken her kış annenizi uzun bir süre evinize alamazsiniz.
İkinizde ayrı dünyaların insanisiniz ve birbirinizi anlamaktan uzaksiniz, bu da sizi gitgide uzaklaştırıyor.
Terapiste gidiyoruz ve bir takım psikiyatrik testler yapılıyor. Çocuk meselesini artık ben de kesin olarak istemediğime kanaat getirdim. Bu süreci nasıl geçiririz bilemiyorum. Hepimiz için en doğrusu olsunBenim eşim de aynı ilgisizlik içinde. Ne yazık ki evlendikten sonra genel olarak böyle şeyler oluyor. En başta eşinizle iletişimi kaybetmemeye onu zorlamak yerine ikna etmeye çalışın. Çocuk istemiyorsa bu tek başınıza karar vereceğiniz bi durum değil ancak nedenlerini sorun. Siz çocuğu eşinizden daha çok istiyorsanız ve eşiniz yanaşmıyorsa ayrılın. Ama erkekler işlerinde mutlu değilse bu bütün hayatlarına yansıyor ve evlilik bir güç savaşına dönüşmeye başlıyor. Bu konuda destek olup paranın sorun olmadığını ve hoşunuza gitmeyen şeyleri söyleyin. Eğer düzeltmeye yanaşmazsa ben böyleyim derse çokta uğraşmayın bence. Ama konuşmazsanız asla sorunu bilemez kafanızda kurarsınız. Ve bu birliktelikle ilgili belki sizin istemediğinizi düşünüyorsur ve rahatsız etmek istemiyordur. Dediğim gibi sormadan bilemezsiniz çözüm de bulamazsınız.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?