- Konu Sahibi scrolllock
- #21
evlilik mükemmeldir.ben evlendim herşeye rağmen ve çok mutluyum. yeterki eşinizi iyi tanıyınÖyle demeyeydin iyiydi malum bekarlar var halaa üstelik kk müdavimi
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
evlilik mükemmeldir.ben evlendim herşeye rağmen ve çok mutluyum. yeterki eşinizi iyi tanıyınÖyle demeyeydin iyiydi malum bekarlar var halaa üstelik kk müdavimi
haa öyle mi iyi barievlilik mükemmeldir.ben evlendim herşeye rağmen ve çok mutluyum. yeterki eşinizi iyi tanıyın
herkesin benimki gibi kocası olsa bdv de eş kv sorunları göremezdinizhaa öyle mi iyi bari
yok güzelim evlilik gerekli.ama ilişki dönemini iyi geçirmelisin.çoğu bayanın ayakları yerden kesilir ve erkeği doğru tanıyamaz evlendikten sonrada o böyle biri değildi der.aslında o hep öyleydide sen göremedin malesef
bugün küfür eden yarın başka saygısızlıklara başlar.çocuklarınızı mutlu bir ortamda büyütmeyi düşünün.eşinizle birlikte yada eşinizden ayrı.benim eşim bi olay anlatırken bile içinde geçen küfürleri kusura bakma bunu söylemeliyim dedikten sonra söyler.Bi de bu çıktı!
Yaklaşık 4 yıllık evliyim bi bebeğim var, hamileyim.
Şuan çalışıyorum,İş, hamilelik, bebek bakımı evin temizliği falan derken çok yoruluyorum ve gerginim son zamanlarda.Bu gerginliğimin fazlasıyla farkındayım ama kafamı dağıtabileceğim, gerginliğimi atabileceğim bi alternatifim yok.Dolayısıyla eşime de eskisi kadar yumuşak başlı davranamıyorum.En ufak bi konuda tepki verebiliyorum ya da sesimi yükseltebiliyorum.Sonrasında gergin olduğum için böyle davrandığımı, çalışmak ve hamileliğin biraz ağır geldiğini anlatıyorum, anladığını varsayıyorum.
Son 2 aydır tartışma anlarımızda eşimin kurduğu cümleler çok cürretkar.
Çok rahat hakaret ve küfür edebiliyor.İlk bi kaç defasında uyardım "arada bi saygı kaldı onu da yerlebir etmeye mi çalışıyorsun" diye.Sonra baktım kar etmiyor ben de hakaretlerine karşılık vermeye başladım.Tahmin edersiniz ki bu da bi çözüm olmadı.
En son dün akşam bebeğimi yıkarken bana yardım ediyordu, biraz üstünü ıslatmışım.
Aldı elimden duş başlığını sinirlendi ya çocuğun yüzüne yüzüne su püskürtüyor (çocuğum korkuyor)
Yapma güzelce yıka şu çocuğu korkuyor dedim.
Hay ben senin yapacağın işin .. koyiyim diye başladı.
Daha söylediği saniye akıyor gözümden yaş, içime içime işliyor anlatamam ne kadar kırıldığımı.
Ben karşılık verdim o altta kalmadı derken o aldı gitti çocuğu ben banyo yaptım.
Sinirimden kaç saat ağladım duşta hatırlamıyorum.
Baba evinde duyduğum en ağır küfür "eşşoğlueşşek" tir.
Bi kaç ay öncesine kadar bizim evliliğimizde de bu kadar ağırları sarfedilmiyordu.
Suskun, içine kapanık bi insan değilim, normal şartlarda o duştan çıkar ağzından çıkan lafları (dayak yeme pahasına) ona yediririm ama bebeğimin yanında sesimi yükseltemiyorum, onun gibi olamıyorum.
Çözüm boşanmak mı bilmiyorum.
bi kaç ay sonra ikinci bebeğim doğacak, nasıl yaparım ne yaparım işin içinden çıkamıyorum.
Ama böyle bir hayata katlanmakta, iki çocukla babaevine dönmekte işime gelmiyor açıkçası.
Dün gece sabahlara kadar yalvardım Allah'a hamileliğimi sonlandırması için, psikolojisi normal bi insan, huzurlu mutlu yuvası olan bi insan bunun için yakarıp göz yaşı döker mi?
O ne yaptı? geçti pc başına internette search..
hayat bu işteBen her gece Allaha ellerimi açıp yalvarıyorum.... Hamile kalabilmek için.
herkesin benimki gibi kocası olsa bdv de eş kv sorunları göremezdiniz
Öyle tabi yuva kurtarmak için yapılmaz ama kalbi atan bebeğe kıyamiyorum ben ne olursa olsun cinayet gibi geliyo banaçocuk yuva kurtarmaz.nasılsa daha kötü olur.olan çocuklara olur
hakaret ettiği anda onunla görüşmeyi kesin yüzüne bakmayın cevap vermeyin bir insana yokmuş gibi davranmak en büyük cezadır aslında ama hiçbir laftan anlamıyorsa bu işin iyiye gitmediğini ve kendisinden o zamanlarda nasıl soğuduğunuzu anlatın durumun ciddiyetine varması şartHamileliğimin sonlanması hakkında ettiğim dualar kasıtlı tabi ki değil ama öyle bi an yaşadım ki, sinir stres pişmanlık..
Sanki herşey hamileliğimdenmiş gibi, sanki tek elimi kolumu bağlayan karnımdaki meleğimmiş gibi.
Aslında şuan için tek engelde o sayılır hamile olmasaydım çok daha cesaretli ve güvenli oabilirdim, şuan da ister istemez siniyorum.
Bi kaç aydır bu hakaret ve küfür davası çok sık olmasa da ara ara yaşanıyor.
Ne yaptıysam sonuç alamıyorum, olaydan sonra eşim özür diliyor ama hiç bi önemi yok elbet.
Banlanmıştım, mesajlarınıza cvp yazamadım kusurabakmayın
Bir gün değil üç gün değil, bi ömür bu şekilde süreceğini düşünürsek ne kadar yüzüne bakmayacağım?hakaret ettiği anda onunla görüşmeyi kesin yüzüne bakmayın cevap vermeyin bir insana yokmuş gibi davranmak en büyük cezadır aslında ama hiçbir laftan anlamıyorsa bu işin iyiye gitmediğini ve kendisinden o zamanlarda nasıl soğuduğunuzu anlatın durumun ciddiyetine varması şart
bu çok zor bir durum ciddiyet derken yani ona aslında o kadar da bağlı olmadığınızı bu durum devam ederse seni kaybedeceğini göstermelisin ona yani vazgeçilmez görmemeli kendini hakaret ömür boyu çekilmez çünküBir gün değil üç gün değil, bi ömür bu şekilde süreceğini düşünürsek ne kadar yüzüne bakmayacağım?
Bunun o kadar farkında ki tüm rahatlığı burdan geliyor zaten.
Kendi kendine "en fazla 1 ay küs kalır yine tıpış tıpış barışacak" diyebiliyor rahatlıkla çünkü gerçek bu.
Aynı evin içinde ne kadar mesafe konulabilir? ki ben kinci bi insanım konuşmadığım kişiye yüzümden buz akar.
Ama eşim ya çocuğu kullanır, ya şirinlik yapar yani bi şekilde ortamı yumuşatır.
Bende onca küfür ve hakareti yediğimle, evliliğimdeki saygımı yitirdiğimle kalıyorum.