Merhabalar
Konu eşimin paraya maddiyata değer vermemesi. Asıl beni huzursuz eden aslında GÖRÜMCEM.
Esim her konuda eli açık biri. Öncelikle beni ve çocuklarımizi asla kisitlamaz. Birşey alınacaksa fiyatını sormaz pahalıysa bile alma demez.
Yardımlar yapar arkadaş ortaminda münakaşaya girmez o hiç ismarlamadi hep ben ödüyorum demez elini cebine atar. Buraya kadar sorun yok.
Ama gelin görün ki beni rahatsız eden durum yegenlerine yaptığı harcamalar.
Şimdi o mu batıyor demeyin en baştan soyliyim ki benimde 3 çocuğum var ve görümcem bizimkilere bir sakız bile almış insan değil abartmıyorum..
Yeğenleri sürekli bişey ister. Dayı bana şunu al bunu al. Maddi değeri yüz lira bin lira farketmez isterler. Eşimde alır. Hatta bu zamana kadar bende aldım Yegenlerine. Eşim ay başı benim hesabıma belli miktar para atar bende çocuklara eve kendime falan harcarim.
Yeğeni büyük olan (15)yenge bana bu romanı su test kitabını su kalemleri alirmisin fln der bende alırım parasını bazen vermeye kalkar kabul etmem.
Taki geçen yil yaşanan olaya kadar...
Görümcem yere 10 TL düşürdü evdeydik. benim kızımda (7yas) hala bunu bana versene yarın kantinden bişey alırım dedi. Gorumcemde ayyy veremem halam bana lazım dedi. Kızım okadar çok utandiki istediğine.
Bizden maaşları daha fazla durumları bizden daha iyi yani 10tlye ihtiyacı olduğundan değil. Dondurmaciyla bile 2tlnin pazarlığını yapar.
Beynimden aşağı Kaynar sular döküldü. Biz kerizmiyiz de çocukları sevindiriyoruz dedim içimden.
Eve gelince eşimle konuştum. Benim cocugumdan 10lirayi kıskanan birine bundan snra çocuğuna sakız bile almayacaksin dedim. Beni sinir eden de 10 lirayı vermemesi yine değil çocuğumun o hissiyatı.
Bir süre eşim yegenlerinin isteklerini reddetti.
Taa ki İki ay önce yeğeni (12yas) dayı bana forma al dedi. O a takımı tutuyor. Eşimde b takımı. B takımına geç alcam dedi oda tamam sen alırsan giyerim dedi. Ogunden beri her gördüğünde dayı bana ne zaman formayı alacaksın diyor. Eşimde tamam alcaz biraz işlerim var halledeyim diyor. Ama alacak yani. Tekrar aynı mevzuyu açıp konuşmak istemiyorum esimle.. ama ciddi anlamda sinirlerimi bozuyor bu durum. Benim sorunum parayı kıskanmak degil. Ama neden benim cocuklarimada aynı ilgi gösterilmiyor. Böyle şeyler karşılıklı olmaz demeyin. Bı yere kadar karşılıklı olmaz bence. Sürekli alıp sevindiren taraf biziz. Geçen de eşime söyledim formasinida babası alsın bı zahmet. Bizden tabiki bişey olmaz falan dedim birikim yapma konusunda falan. Çünkü görümcem iki liranın bile hesabını yapan biri. E tabi haliyle ona göre de maddi durumu şekilleniyor. Bu arada,
küçük kızım bezi bıraktığı için onu oyuncakla odullendirdik. Tabi dedeleride aldığımızı duyunca onlarda oyuncak bebek sözü verdi. Gorumcemde bı paket sakızı hakettin dedi. Çünkü gorumcem eşim gibi salak değil yüksek mebla bişey sözü vermez. Sakızı bile alırım demesi buyuk olay da neyse.
Kayınvalidemde durumu daha önceden bildiği için kızıma dedi halana soyle sakızı babaannemde alır siz oyuncak alın de diye anlattı. ( Bence kayınvalidemde farkında benim kizdigimin)
Bu akşamda telefonda konusu açılınca kızımda sakızı babaannemde alır diye kendini daha anlatmaya cabalarken eşim resmen susturdu çocuğu. yok öle demek istemedi falan diyor. Be mübarek başkası 10kere isteyip aldırana kadar hatırlatiyor kimse çocuğunu susturmuyo belki sıkışiklardir diye sana ne oluyor yani.
Bu konuyu tekrar dillendirirsem eminim tartışma yaratır. Ama kizdigiminda farkında. Lütfen alsın sanane gibi yorumlarda bulunmayın. İsteklerimizi red etmiyor diye Ultra zengin birileri değiliz. Kazancı doğrultusunda istiyorum bende sonuçta. Çocuklarım kiz erkek demeden büyüğünden kalan kiyafetleri küçüğüne giydiriyorum biyerden kısıp tutumlu olmaya çalışıyorum sonuçta ama eşimin bu tavrı beni huzursuz ediyor.
Bu arada eşime birşey söylerken ne dediğime değil nasıl dediğime odaklanır. Buyuzden işi yokuşa sürmeden halletmek istiyorum. Düşüncelerinizi merak ediyorum
Konu eşimin paraya maddiyata değer vermemesi. Asıl beni huzursuz eden aslında GÖRÜMCEM.
Esim her konuda eli açık biri. Öncelikle beni ve çocuklarımizi asla kisitlamaz. Birşey alınacaksa fiyatını sormaz pahalıysa bile alma demez.
Yardımlar yapar arkadaş ortaminda münakaşaya girmez o hiç ismarlamadi hep ben ödüyorum demez elini cebine atar. Buraya kadar sorun yok.
Ama gelin görün ki beni rahatsız eden durum yegenlerine yaptığı harcamalar.
Şimdi o mu batıyor demeyin en baştan soyliyim ki benimde 3 çocuğum var ve görümcem bizimkilere bir sakız bile almış insan değil abartmıyorum..
Yeğenleri sürekli bişey ister. Dayı bana şunu al bunu al. Maddi değeri yüz lira bin lira farketmez isterler. Eşimde alır. Hatta bu zamana kadar bende aldım Yegenlerine. Eşim ay başı benim hesabıma belli miktar para atar bende çocuklara eve kendime falan harcarim.
Yeğeni büyük olan (15)yenge bana bu romanı su test kitabını su kalemleri alirmisin fln der bende alırım parasını bazen vermeye kalkar kabul etmem.
Taki geçen yil yaşanan olaya kadar...
Görümcem yere 10 TL düşürdü evdeydik. benim kızımda (7yas) hala bunu bana versene yarın kantinden bişey alırım dedi. Gorumcemde ayyy veremem halam bana lazım dedi. Kızım okadar çok utandiki istediğine.
Bizden maaşları daha fazla durumları bizden daha iyi yani 10tlye ihtiyacı olduğundan değil. Dondurmaciyla bile 2tlnin pazarlığını yapar.
Beynimden aşağı Kaynar sular döküldü. Biz kerizmiyiz de çocukları sevindiriyoruz dedim içimden.
Eve gelince eşimle konuştum. Benim cocugumdan 10lirayi kıskanan birine bundan snra çocuğuna sakız bile almayacaksin dedim. Beni sinir eden de 10 lirayı vermemesi yine değil çocuğumun o hissiyatı.
Bir süre eşim yegenlerinin isteklerini reddetti.
Taa ki İki ay önce yeğeni (12yas) dayı bana forma al dedi. O a takımı tutuyor. Eşimde b takımı. B takımına geç alcam dedi oda tamam sen alırsan giyerim dedi. Ogunden beri her gördüğünde dayı bana ne zaman formayı alacaksın diyor. Eşimde tamam alcaz biraz işlerim var halledeyim diyor. Ama alacak yani. Tekrar aynı mevzuyu açıp konuşmak istemiyorum esimle.. ama ciddi anlamda sinirlerimi bozuyor bu durum. Benim sorunum parayı kıskanmak degil. Ama neden benim cocuklarimada aynı ilgi gösterilmiyor. Böyle şeyler karşılıklı olmaz demeyin. Bı yere kadar karşılıklı olmaz bence. Sürekli alıp sevindiren taraf biziz. Geçen de eşime söyledim formasinida babası alsın bı zahmet. Bizden tabiki bişey olmaz falan dedim birikim yapma konusunda falan. Çünkü görümcem iki liranın bile hesabını yapan biri. E tabi haliyle ona göre de maddi durumu şekilleniyor. Bu arada,
küçük kızım bezi bıraktığı için onu oyuncakla odullendirdik. Tabi dedeleride aldığımızı duyunca onlarda oyuncak bebek sözü verdi. Gorumcemde bı paket sakızı hakettin dedi. Çünkü gorumcem eşim gibi salak değil yüksek mebla bişey sözü vermez. Sakızı bile alırım demesi buyuk olay da neyse.
Kayınvalidemde durumu daha önceden bildiği için kızıma dedi halana soyle sakızı babaannemde alır siz oyuncak alın de diye anlattı. ( Bence kayınvalidemde farkında benim kizdigimin)
Bu akşamda telefonda konusu açılınca kızımda sakızı babaannemde alır diye kendini daha anlatmaya cabalarken eşim resmen susturdu çocuğu. yok öle demek istemedi falan diyor. Be mübarek başkası 10kere isteyip aldırana kadar hatırlatiyor kimse çocuğunu susturmuyo belki sıkışiklardir diye sana ne oluyor yani.
Bu konuyu tekrar dillendirirsem eminim tartışma yaratır. Ama kizdigiminda farkında. Lütfen alsın sanane gibi yorumlarda bulunmayın. İsteklerimizi red etmiyor diye Ultra zengin birileri değiliz. Kazancı doğrultusunda istiyorum bende sonuçta. Çocuklarım kiz erkek demeden büyüğünden kalan kiyafetleri küçüğüne giydiriyorum biyerden kısıp tutumlu olmaya çalışıyorum sonuçta ama eşimin bu tavrı beni huzursuz ediyor.
Bu arada eşime birşey söylerken ne dediğime değil nasıl dediğime odaklanır. Buyuzden işi yokuşa sürmeden halletmek istiyorum. Düşüncelerinizi merak ediyorum
