- 3 Şubat 2018
- 25.413
- 109.420
Kendimi hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim. Keşke bütün bunlar olmasaydı demekten başka cümle çıkmıyor ağzımdan . Ölüme çare yok. Yaşayan kadar onu anlamaya çalışana da zormuş bunu anladım. Destek olmak ya da kendi çapında olmaya çalışmak zormuş. İçimden hep ona hak veriyorum belki böyle davranmasını biyere kadar kabul edebilirim sindirebilirim ama hayatın da devam ettiğini anlaması lazım. Büyük meblağ kaldı dememi yanlış anlamış insanlar. Ben onu ya belki adamın parası yok sende bir şeyler istiyorsun ama denmesin diye belirtme ihtiyacı hissettim. En azından maddiyatlarını düşünmek zorunda değiller babası gitti ama arkasında onlara destek olacak bir şey bıraktı. Sıfırdan da başlayabilirlerdi.. ben sadece bu paraya karşı bu kadar korumacı davranmasını anlamıyorum. Resmen eve beş krş girerse kendisini zararda hissedecek..
Para "babasinin parasi" ona sahip cikmaya calisiyor, cünkü babadan tek kalan bu. Dogru yapayim derken, aslında yalnįş yaptığının farkında degil. Bence onunla bunu suclamadan konusun. Bizim ailedeki parayi bende hep sadece annem ve kücük kardeslerimin ki olarak görürdüm. Ben calisirim yaparim ama onlar destege muhtac diye kendime birseyler almazdim. Para oldugu halde ehliyetimi felan yapmadım mesela. Esinizde sanirim ayni kafada. Ama siz calismiyorken oda eve bakmasa perisan olucaksiniz. Ne gerek var? Bunun kime faydasi var. Ya sizde tekrar calismaya baslayacaksiniz ve ortak bir bütce ayarlanacak yada o sizin eve karsi sorumluklarini yerine getirecek. Tek basina istedigi kadar kendini yok sayabilirdi böyle konularda, ama evli biri olarak öyle bir lüksü yok.