Biraz fazla zorlamam gerekiyor galiba gerçekten o kadar tükenmişim ki. Eskiden evde de spor yaptım, salona da yazıldım, 7 saat ayakta çalışıp salona gidip deli gibi spor yapıyordum, saatlerce yürüdüğüm de oldu. Şimdi diyorum ben miydim o enerjisi bitmeyen. Düşünmeden yapardım. Ama şimdi bir şey yapacaksam on kere düşünüp çoğu zaman yapmıyorum bile, erteliyorumZorlamalısınKolay değil ama bir başlarsan gerisi gelir. Spor yapmak gibi. Başta zordur, hemen tembelliğe kaçarsın, ama alışınca da bu sefer bırakmak stres eder
Zaten gecmise dönüp keşke şu talibimle şununla evlenseydim diyorsanız eşinize duyduğunuz sevgi bitmiş olabilir. Duygularınız eski gibi değildir.
Peki bu huzursuz mutsuz ortama neden çocuk oldu? Bir de 2 tane?
Çocuklarınız eşinizin veremediği ilgiyi, sevgiyi size veremez.
Eşten sevgi ilgi göremeyen kadınların bile bile çocuk yaptığını düşünüyorum. Alamadığı sevgiyi ilgiyi çocuklarıyla kapatmaya çalışıyorlar.
Ama bunun çözümü bu değil.
Eşinizle oturup her şeyi konuşacaksınız.
Ya da evliliğinizi gözden
Onlarla evlenseydim demiyorum ki eşiminki sevgi, değer vermek değil diyorum, seven erkek neler yapar çok iyi biliyorum demek istiyorum. Çocuk yaparken eşimden göremediğimi onlardan görmek gibi bişey aklımdan geçmedi. Diyorum ya onun sevgisizliği yüzünden artık çocuklarımla bile ilgilenme konusunda zorlanıyorum onlarla telafi etmek diye bişey yok yani keşke olsaydıZaten gecmise dönüp keşke şu talibimle şununla evlenseydim diyorsanız eşinize duyduğunuz sevgi bitmiş olabilir. Duygularınız eski gibi değildir.
Peki bu huzursuz mutsuz ortama neden çocuk oldu? Bir de 2 tane?
Çocuklarınız eşinizin veremediği ilgiyi, sevgiyi size veremez.
Eşten sevgi ilgi göremeyen kadınların bile bile çocuk yaptığını düşünüyorum. Alamadığı sevgiyi ilgiyi çocuklarıyla kapatmaya çalışıyorlar.
Ama bunun çözümü bu değil.
Eşinizle oturup her şeyi konuşacaksınız.
Ya da evliliğinizi gözden geçireceksiniz.
Konuşup anlaşmak çok zor ya. Ben kendimi anlatamıyorum galiba ne ona ne başkasına, ifade yeteneğim mi kötü nedir. Senle bir şey konuşulmuyor dedi bu akşam da
Ne guzel yazmışsınız ya Benım bile okuyunca moralim duzeldiTatlım senin kendi içine dönmen lazım bir süre. Kendini öncelikle bakımlı olmaya zorla. Ne zaman ne yapmaya vakit bulabilirsen. Sonra eşinden bir süre beklentilerini kes. Yokmuş gibi, tek yaşıyormuş gibi. İlgisini sevgisini bekleme. Arada seni mutlu edecek bir şeyleri yapmak için vakit ayırmaya çalış. Kitapsa, tuvalette oku 2 sayfa da olsa. Örgü seviyorsan örgü başla. Evin aksesuarlarını falan yerlerini değiştir. Değişik bir yemek dene, sofra hazırlarken cici bici hazırla. Kafanı eşinden uzağa ne götürecekse onu yap. Kendini kendin için süsle. Salaş gezme, dışarı kıyafetini giy evde mesela. Bir topla kendini, kocanı da az unut. Sonrasını göreceksin
Ben de iki sayfa da olsa kitap oku, 10 dakikada da olsa örgü ör diyenleri anlamıyorum. Bunlar o kadar kısa sürede insanın modunu değiştiren şeyler değil ki. Ben mesela kitap okurken iki saat sessiz ortamda 15 dakikası kahve ile geçen kitap okuma ile anlıyorum kitap okuduğumu yani öylesi rahatlatıyor. kendimle bas başa kalıyorum.. orgu örmek de öyle. 2 çocukla imkansız benve. Zaten arda kalan zamanda kendi bakımını yapar konu sahibi onu da yap demişler çünkü. Dediginiz gibi yer değişikliği iyi gelebilir. Ama yine vakit ayıramaz hiçbir şeye o ayrı. Zor yani. Allah sabır versin.Arkadaşım dünden beri yazdıklarının hemen hepsini okudum nerdeyse. Ben psikolojik danışmanım 4 sene psikoloji okudum. Uzaktan elbette ki teşhis ya da tanı koymak ne derece doğru bilemiyorum normalde bunu yapmayız ama şuan başka çaremiz yok. Yaşadığın duruma depresyon deniyor. Seninki major depresyona doğru yol almış. Buradaki arkadaşları da anlamıyorum. Depresyon iki ruj sür, örgü ör, iki sayfa kitap oku mutlu olmaya çalış gibi şeyler yaparak atlatılabilecek birşey değildir. Depresyonda içinden mutlu olmaya dair yapabileceğin şeylerin hiçbirini yapmak gelmez. Yapsan da yeterli gelmez. Bataklıkta olmak gibidir. Mutlu olmak için çırpındıkça seni dibe çeker. Bunun için ya profesyonel yardım alacaksın ya da hayatında seni daha da dibe çeken bu ortamı değiştirme yollarına bakacaksın. Hem maddi durumdan hem de bebeklerin küçük olduğu için profesyonel yardım alabileceğini sanmıyorum. O zaman tek yol kalıyor seni dibe çeken bu ortamı değiştirmek.
Öncelikle eşinin şu çok özür dilerek söylüyorum ipe sapa gelmez sana çöpmüşsün gibi hissettiren tavırlarını, onun ailesine olan bağını tüm ıvır zıvır kötü şeylerini değiştiremeyeceğini kabul etmelisin. İnsanlar bi başkasının çabasıyla değişmez. Ya gerçekten değişmeyi istemelidir ya da travmatik bir durum yaşamalıdır değişmesi için. Bunu kabul et lütfen artık şunu da deneyeyim bunu da deneyeyim falan yazma sen yazdıkça ben inan üzülüyorum.
Çaresiz değilsin. Kendine bir yol haritası çiz. Kocam 3000 tl alıyor yazmıştın. Allah aşkına bugün asgari ücret 2825 tl oldu. Bir artı bir bi ev tutsan çalışarak çok rahat bakarsın çocuklarına. Annen gelsin dursun çocuklarının başında. Annem gelmez dersen o zaman diğer yol haritana bak. Çocuğun kreş yaşına gelene kadar o evde kal ama bir beklentin olmadan sadece o bikaç seneyi geçirmek için. Kendi ayaklarının üzerinde durabilmek için güç topladığını düşün bu süreçte. Eşin sana karşı bi kaybetme korkusu yaşıyorsa bu yukarda belirttiğim insanı değiştirecek olan travmatik yaşantıyı tetikler değişecekse ancak bu şekilde değişir. Seni gözden çıkarmışsa değil ben evden gidiyorum desen amuda kalksan o adam değişmez.
İnşallah yazdıklarımı okursun ve sana yardımın dokunmuştur.
Şaşkınlık içindeyim tamamını okudum yazmışsınız ya, benim de böyle bişeye çok ihtiyacım vardı tamamen anlaşılmaya, tamamen anlamaya çalışan, emek edip okuyan biri çıkmış ya, büyük iyilik çok teşekkür ederim. Ben de dediklerinizi dikkatle okudum çok haklısınız. Majör e doğru gidiyor demişsiniz ya, onun özelliklerini okuduğumda galiba benim depresyonum o diye düşünmüştüm. Eşime gidiyorum desem gitmemi istemiyor, gidince çok özlüyor, kıymetini anladım herşey daha iyi olacak bundan sonra diyor ama gelince aynı tas aynı hamam. Ben onun bana olan davranışlarını sevmiyorum. Galiba kafam fazlasıyla karışık ve ruhen aşırı yoruldum toparlayamıyorum. Sizinle konuşmak istiyorumArkadaşım dünden beri yazdıklarının hemen hepsini okudum nerdeyse. Ben psikolojik danışmanım 4 sene psikoloji okudum. Uzaktan elbette ki teşhis ya da tanı koymak ne derece doğru bilemiyorum normalde bunu yapmayız ama şuan başka çaremiz yok. Yaşadığın duruma depresyon deniyor. Seninki major depresyona doğru yol almış. Buradaki arkadaşları da anlamıyorum. Depresyon iki ruj sür, örgü ör, iki sayfa kitap oku mutlu olmaya çalış gibi şeyler yaparak atlatılabilecek birşey değildir. Depresyonda içinden mutlu olmaya dair yapabileceğin şeylerin hiçbirini yapmak gelmez. Yapsan da yeterli gelmez. Bataklıkta olmak gibidir. Mutlu olmak için çırpındıkça seni dibe çeker. Bunun için ya profesyonel yardım alacaksın ya da hayatında seni daha da dibe çeken bu ortamı değiştirme yollarına bakacaksın. Hem maddi durumdan hem de bebeklerin küçük olduğu için profesyonel yardım alabileceğini sanmıyorum. O zaman tek yol kalıyor seni dibe çeken bu ortamı değiştirmek.
Öncelikle eşinin şu çok özür dilerek söylüyorum ipe sapa gelmez sana çöpmüşsün gibi hissettiren tavırlarını, onun ailesine olan bağını tüm ıvır zıvır kötü şeylerini değiştiremeyeceğini kabul etmelisin. İnsanlar bi başkasının çabasıyla değişmez. Ya gerçekten değişmeyi istemelidir ya da travmatik bir durum yaşamalıdır değişmesi için. Bunu kabul et lütfen artık şunu da deneyeyim bunu da deneyeyim falan yazma sen yazdıkça ben inan üzülüyorum.
Çaresiz değilsin. Kendine bir yol haritası çiz. Kocam 3000 tl alıyor yazmıştın. Allah aşkına bugün asgari ücret 2825 tl oldu. Bir artı bir bi ev tutsan çalışarak çok rahat bakarsın çocuklarına. Annen gelsin dursun çocuklarının başında. Annem gelmez dersen o zaman diğer yol haritana bak. Çocuğun kreş yaşına gelene kadar o evde kal ama bir beklentin olmadan sadece o bikaç seneyi geçirmek için. Kendi ayaklarının üzerinde durabilmek için güç topladığını düşün bu süreçte. Eşin sana karşı bi kaybetme korkusu yaşıyorsa bu yukarda belirttiğim insanı değiştirecek olan travmatik yaşantıyı tetikler değişecekse ancak bu şekilde değişir. Seni gözden çıkarmışsa değil ben evden gidiyorum desen amuda kalksan o adam değişmez.
İnşallah yazdıklarımı okursun ve sana yardımın dokunmuştur.
Ya ne tatlı bir öneride bulunmuşsun, tam kendimi iyi hissetmeliyim derken “kendine bir kahve yapmak....” ile başlayan cümlen çok iyi hissettirei, yarın aynen böyle yapacağımBirde kimsenin sizi mutlu etmesini beklemeyin. Kendi kendinizi mutlu etmenin yolunu bulun. Kendinize bi kahve yapmak bi ruj sürmek bi elbise giymek gibi. Benimde ikizlerim var kimsem yok bu şehirde Yardım eden de yok. Kendimi mutlu edecek şeyler illaki buluyorum
Eşinizi tanımıyorum elbette ama yaptığım sayısız danışma ve dinlediğim sayısız hayat hikayesi de bazı şeyleri öngörebilmemi sağlıyor. Eşiniz siz gitseniz annesinin pis evine ve bakımsız hayatına dönmek zorunda kalacak. Şuan keyfi yerinde. İyi davranmasa da temizliğini çamaşırını yemeğini cinsel ihtiyaçlarını karşılayan üstüne çocuklarına bakan üstüne haftasonu istediği gibi davransa da hiçbişey yapamayan bir karısı var evde. Bunu sizi suçlamak için demiyorum yanlış anlamayın elinde maddi gücü olmayan çoğu kadın bu hayatı yaşıyor. Siz eşinizin yerinde olsanız sizin evden gitmenizi ister miydiniz ?Şaşkınlık içindeyim tamamını okudum yazmışsınız ya, benim de böyle bişeye çok ihtiyacım vardı tamamen anlaşılmaya, tamamen anlamaya çalışan, emek edip okuyan biri çıkmış ya, büyük iyilik çok teşekkür ederim. Ben de dediklerinizi dikkatle okudum çok haklısınız. Majör e doğru gidiyor demişsiniz ya, onun özelliklerini okuduğumda galiba benim depresyonum o diye düşünmüştüm. Eşime gidiyorum desem gitmemi istemiyor, gidince çok özlüyor, kıymetini anladım herşey daha iyi olacak bundan sonra diyor ama gelince aynı tas aynı hamam. Ben onun bana olan davranışlarını sevmiyorum. Galiba kafam fazlasıyla karışık ve ruhen aşırı yoruldum toparlayamıyorum. Sizinle konuşmak istiyorum
Yanına da mis kokulu bi kurabiye iyi giderYa ne tatlı bir öneride bulunmuşsun, tam kendimi iyi hissetmeliyim derken “kendine bir kahve yapmak....” ile başlayan cümlen çok iyi hissettirei, yarın aynen böyle yapacağım
Al karşına konuş, bak de senin ailen çok değerli bunu çok iyi anlıyorum ama insanlar evlenince kendi ailelerini kurarlar ve öncelikleri değişir, swnin alenden gördüğün ilgiyi sevgiyi şimdi sen bu evdekilere vermek zorundasın, annenle baban ya da annenle babaannen hiç mi kavga etmedi hiç mi çatışmadı, baban bu yüzden annenive seni yok mu saydı. Ben o ailenin evladı değilim elbette senin kadar sabır gösteremediğim zamanlar olacak, ne olursa olsun elim ben ama seninle aile olup evlat yetiştirmeye geldim, benim önceliğim artık sen ve bu çocuklar senin de böyle yapman lazım yoksa evlatlarımıza aile olamayız, ister misin yarın çocukların bizi sevmeyecektiniz aile olmayacaktınız neden yaptınız diye sorsun. Bazı şeyleri unutup yola devam edemezsek bu çocuklara hakettiklerini veremeyiz. Eğer gözünde değerim yoksa çocukları da evlat saymıyorsan bırak yoluna bakayım yok eğer senin için değerimiz varsa bu aileyi benimse ve sev artık böyle yaşanmıyor de. Annen baban teyzen bir gün budünyadan gittiğinde yanında biz kalacağız, bu kadar sevgiden ilgiden yoksun bıraktığın insanlar sana yarın nasıl destek olacak de. Tavır yaparak aile olunmaz yapıcı davranıp çözüm üreterek aile olunur, iki tarafı da üzmeyecek çözümler üretelim de.Evet onu biliyorum dinlemiştim aile ile ilgili bi konuda. Yumuşak bi şekilde, ben sen böyle davranınca şöyle hissediyorum filan diye söyleyin diyordu. Tamam denerim yarıngidip uyandırdım çünkü çocuklar kendi başına uyuyamıyor onları sallayıp uyutuyprum birini emzirip birine biberonla süt veriyorum onları yapıp altını değiştirmem lazım sıkıntıdan yapacak dermanı bulamadım kendimde gidip eşime dedim ben ne yalan söyledim inan ki yok dedi artık uyuyor mu bilinçli mi dedi bilmiyorum. Bu konu neyse de genel olarak gerçekten kendimi çok değersiz hissettiriyor, ailesine Allah beni affetsin adeta tapıyor onlar ne derse, ne yaparsa normal, benim ailesine karşı yaptığım yapmadığım şeylerden hiç memnun değil benle iyi olmak istiyorsan onlarla iyi olmak zorundasın annemi sevmek zorundasın demişti. Değilim dedim sen de annen de soğuttunuz dedim daha önce. Ben de fark ediyorum da çokpk negatif konuşmuşum. Artık sinirlerim aşırı yıprandı evlendikten hemen sonra. Cicim ayları yaşamak isterken kendimi savaşın içinde buldum. Binlerce kez pişman oldum dönmek istedim. Ama hem hemen çocuk yapma aptallığı yaptım hem de pes etmek istemedim belki düzeliriz dedim
Eşim bu akşam bi arkadaşının ona yalan söylediğini söyledi. Gözümde bitti dedi. Zaten bi insan bana yalan söyleyince gözümde değeri kalmıyor dedi. Ben söyledim mi dedim ama der demez pişman oldum bu soruyu sorduğuma. Yanii dedi olumsuz bi şekilde. Ne söyledim dedim. Sen söyledin mi dedi ben hatırlamıyorum dedim. Zaten söylenenler hatırlanmaz dedi.ne söyledim diye bi kaç sefer sordum söylemedi. Yine bütün tadımı kaçırıyorsun zaten sıkıntılıyım dedim. Kendi eksikliğini görmezsin bi de beni beğenmezsin dedim kendimi hep değersiz hissettiriyorsun dedim.
İlk önce kendiniz. Anne olmak yorucu, psikolojik zorlukları var ama her koşulda önce kendiniz.İyi geceler hanımlar. Aylardır kimse dışarı çıkamıyor, herkes sıkılmış durumda, ben de aynı ama ben markete, çöp atmaya bile çıkamıyorum çoğu zaman. 2 bebeğim var ikisiyle gidemiyorum tek başıma. Bi market bile gezmek hava almak gibi oldu. Bekarlık günlerimi o kadar özlüyorum ki. Evlendim eşim elde ettikten sonra ve hemen ailesiyle problem yaşadık diye ilgisiz sevgisiz biri oldu. Ne beraber bi yere gidelim, ne güzel vakit geçirelim ne de bana değer verdiğini gösteren başka bi davranışı olmadı. Onun yanında hep kendimi değersiz hissettim. Bekarken beni 10sene boyunca seven,her şeyi yapan bi akrabamız vardı babam annem, akrabalar, komşular herkes ama herkes evlen diyordu onunla. Sevilmenin ne olduğunu onda gördüm ama ben asla bişey hissetmiyordum. Başka biri daha vardı kaç yıl hatırlamıyorum ama bi kaç sene peşimden koştu, çok samimiydi sevgisi. Eşimi çok sevdim görür görmez, tanışınca ve nişanlılıkta o da benim gibiydi bana karşı. Evlendik annesi hiç rahat vermedi, ummadığım şeyler yaptı. Teyzesi daha beter kaynanalık yaptı her görüşümde. Birden üstüme çullanmışlar gibi hissettim evlenir evlenmez aşırı bi beklentileri vardı sürekli iç içe olmak yatılı kalmak istiyorlar, laf sokuyorlar ama ben en ufak bi tepki versem ben alıngan kinci oluyorum.kendileri o kadar haksız yere laflar söylediler ki hala bugün bile aklıma geliyor sinirleniyorum. Eşime göre onlar ne derse 'ne var bunda'. Bugünlerde çok çalıştı, pazar dahil. Birbirimizi göremedik. Akşamları sessiz sakin geçiyordu. Ama hep eksik yani eşimin bana ilgisi sevgisi. Kendimde de hata aradım çocuklardan dolayı fazlasıyla bakımsızım, ben de bişey yapmak istemiyorum çok sıkıntılı bunalımdayım aşırı şekilde. Ne ev işi ne yemek ne kişisel bakım hiç birini yapacak güç, heves bulamıyorum içimde. Ev işi, yemek yapıyorum ama ite kaka, kendimi çok zorlayarak. İbadet etmek, Allaha sığınarak rahatlamak istiyorum o bile gözümde büyüyor, yapamıyorum. Eşim bu akşam bi arkadaşının ona yalan söylediğini söyledi. Gözümde bitti dedi. Zaten bi insan bana yalan söyleyince gözümde değeri kalmıyor dedi. Ben söyledim mi dedim ama der demez pişman oldum bu soruyu sorduğuma. Yanii dedi olumsuz bi şekilde. Ne söyledim dedim. Sen söyledin mi dedi ben hatırlamıyorum dedim. Zaten söylenenler hatırlanmaz dedi.ne söyledim diye bi kaç sefer sordum söylemedi. Yine bütün tadımı kaçırıyorsun zaten sıkıntılıyım dedim. Kendi eksikliğini görmezsin bi de beni beğenmezsin dedim kendimi hep değersiz hissettiriyorsun dedim. Gitti telefondan komik şeyler açtı izledi.Ben zaten hiçbişey yapmak istemiyorum zor geçiyor günlerim şimdi çocukların ikisi de benden ilgi bekliyor onlara bile yetemeyecek durumdayım duygusal anlamda.
Söyleyebileceğim tek şey, Rabbim sağlık versin amaa iki bebek nedir? Ne bu acele bu hız ne bu istek? Bu adam illa kiii en başından beri aynıydı. Ben oturmayan evliliklerde çocuk yapılmasına karşıyım bizzat şu an sebebini de siz yazmışsınız zaten.İyi geceler hanımlar. Aylardır kimse dışarı çıkamıyor, herkes sıkılmış durumda, ben de aynı ama ben markete, çöp atmaya bile çıkamıyorum çoğu zaman. 2 bebeğim var ikisiyle gidemiyorum tek başıma. Bi market bile gezmek hava almak gibi oldu. Bekarlık günlerimi o kadar özlüyorum ki. Evlendim eşim elde ettikten sonra ve hemen ailesiyle problem yaşadık diye ilgisiz sevgisiz biri oldu. Ne beraber bi yere gidelim, ne güzel vakit geçirelim ne de bana değer verdiğini gösteren başka bi davranışı olmadı. Onun yanında hep kendimi değersiz hissettim. Bekarken beni 10sene boyunca seven,her şeyi yapan bi akrabamız vardı babam annem, akrabalar, komşular herkes ama herkes evlen diyordu onunla. Sevilmenin ne olduğunu onda gördüm ama ben asla bişey hissetmiyordum. Başka biri daha vardı kaç yıl hatırlamıyorum ama bi kaç sene peşimden koştu, çok samimiydi sevgisi. Eşimi çok sevdim görür görmez, tanışınca ve nişanlılıkta o da benim gibiydi bana karşı. Evlendik annesi hiç rahat vermedi, ummadığım şeyler yaptı. Teyzesi daha beter kaynanalık yaptı her görüşümde. Birden üstüme çullanmışlar gibi hissettim evlenir evlenmez aşırı bi beklentileri vardı sürekli iç içe olmak yatılı kalmak istiyorlar, laf sokuyorlar ama ben en ufak bi tepki versem ben alıngan kinci oluyorum.kendileri o kadar haksız yere laflar söylediler ki hala bugün bile aklıma geliyor sinirleniyorum. Eşime göre onlar ne derse 'ne var bunda'. Bugünlerde çok çalıştı, pazar dahil. Birbirimizi göremedik. Akşamları sessiz sakin geçiyordu. Ama hep eksik yani eşimin bana ilgisi sevgisi. Kendimde de hata aradım çocuklardan dolayı fazlasıyla bakımsızım, ben de bişey yapmak istemiyorum çok sıkıntılı bunalımdayım aşırı şekilde. Ne ev işi ne yemek ne kişisel bakım hiç birini yapacak güç, heves bulamıyorum içimde. Ev işi, yemek yapıyorum ama ite kaka, kendimi çok zorlayarak. İbadet etmek, Allaha sığınarak rahatlamak istiyorum o bile gözümde büyüyor, yapamıyorum. Eşim bu akşam bi arkadaşının ona yalan söylediğini söyledi. Gözümde bitti dedi. Zaten bi insan bana yalan söyleyince gözümde değeri kalmıyor dedi. Ben söyledim mi dedim ama der demez pişman oldum bu soruyu sorduğuma. Yanii dedi olumsuz bi şekilde. Ne söyledim dedim. Sen söyledin mi dedi ben hatırlamıyorum dedim. Zaten söylenenler hatırlanmaz dedi.ne söyledim diye bi kaç sefer sordum söylemedi. Yine bütün tadımı kaçırıyorsun zaten sıkıntılıyım dedim. Kendi eksikliğini görmezsin bi de beni beğenmezsin dedim kendimi hep değersiz hissettiriyorsun dedim. Gitti telefondan komik şeyler açtı izledi.Ben zaten hiçbişey yapmak istemiyorum zor geçiyor günlerim şimdi çocukların ikisi de benden ilgi bekliyor onlara bile yetemeyecek durumdayım duygusal anlamda.
Üzüldüm. İki bebekle sürekli evde ilgisiz bir eş ve üstüne çullanan kaynana ekibi. Depresyonda bi anne. Bi arkadaş yazmış aşağıda evet çok haklı kimsenin seni mutlu etmesini bekleme. Bu süreçte gönül isterdi ki eşin durumunu piskolojini taşıdığın yükü anlasın destek olsun ama işte olmayınca olmuyor. Merak etme bir gün uyanacak o gafil uykudan. Sana tek önerim kendine bakmaya başla kendine dön bu günlerini kendine bakarak çocuklarınla eğlenerek geçir. Senin yüzüne bi gülümse bakışına bi ışıltı gelince nasıl 360 derece herkesin her şeyin değiştiğini göreceksinİyi geceler hanımlar. Aylardır kimse dışarı çıkamıyor, herkes sıkılmış durumda, ben de aynı ama ben markete, çöp atmaya bile çıkamıyorum çoğu zaman. 2 bebeğim var ikisiyle gidemiyorum tek başıma. Bi market bile gezmek hava almak gibi oldu. Bekarlık günlerimi o kadar özlüyorum ki. Evlendim eşim elde ettikten sonra ve hemen ailesiyle problem yaşadık diye ilgisiz sevgisiz biri oldu. Ne beraber bi yere gidelim, ne güzel vakit geçirelim ne de bana değer verdiğini gösteren başka bi davranışı olmadı. Onun yanında hep kendimi değersiz hissettim. Bekarken beni 10sene boyunca seven,her şeyi yapan bi akrabamız vardı babam annem, akrabalar, komşular herkes ama herkes evlen diyordu onunla. Sevilmenin ne olduğunu onda gördüm ama ben asla bişey hissetmiyordum. Başka biri daha vardı kaç yıl hatırlamıyorum ama bi kaç sene peşimden koştu, çok samimiydi sevgisi. Eşimi çok sevdim görür görmez, tanışınca ve nişanlılıkta o da benim gibiydi bana karşı. Evlendik annesi hiç rahat vermedi, ummadığım şeyler yaptı. Teyzesi daha beter kaynanalık yaptı her görüşümde. Birden üstüme çullanmışlar gibi hissettim evlenir evlenmez aşırı bi beklentileri vardı sürekli iç içe olmak yatılı kalmak istiyorlar, laf sokuyorlar ama ben en ufak bi tepki versem ben alıngan kinci oluyorum.kendileri o kadar haksız yere laflar söylediler ki hala bugün bile aklıma geliyor sinirleniyorum. Eşime göre onlar ne derse 'ne var bunda'. Bugünlerde çok çalıştı, pazar dahil. Birbirimizi göremedik. Akşamları sessiz sakin geçiyordu. Ama hep eksik yani eşimin bana ilgisi sevgisi. Kendimde de hata aradım çocuklardan dolayı fazlasıyla bakımsızım, ben de bişey yapmak istemiyorum çok sıkıntılı bunalımdayım aşırı şekilde. Ne ev işi ne yemek ne kişisel bakım hiç birini yapacak güç, heves bulamıyorum içimde. Ev işi, yemek yapıyorum ama ite kaka, kendimi çok zorlayarak. İbadet etmek, Allaha sığınarak rahatlamak istiyorum o bile gözümde büyüyor, yapamıyorum. Eşim bu akşam bi arkadaşının ona yalan söylediğini söyledi. Gözümde bitti dedi. Zaten bi insan bana yalan söyleyince gözümde değeri kalmıyor dedi. Ben söyledim mi dedim ama der demez pişman oldum bu soruyu sorduğuma. Yanii dedi olumsuz bi şekilde. Ne söyledim dedim. Sen söyledin mi dedi ben hatırlamıyorum dedim. Zaten söylenenler hatırlanmaz dedi.ne söyledim diye bi kaç sefer sordum söylemedi. Yine bütün tadımı kaçırıyorsun zaten sıkıntılıyım dedim. Kendi eksikliğini görmezsin bi de beni beğenmezsin dedim kendimi hep değersiz hissettiriyorsun dedim. Gitti telefondan komik şeyler açtı izledi.Ben zaten hiçbişey yapmak istemiyorum zor geçiyor günlerim şimdi çocukların ikisi de benden ilgi bekliyor onlara bile yetemeyecek durumdayım duygusal anlamda.
Böyle sığ düşündüğün için yaşadıklarını hak ettiğini düşünüyorum, kusura bakma. senin tabirinle nice elde edilmiş kadinlar var senden daha çok değer görüyor demek ki mesele seks yapmak değil.Evlendim eşim elde ettikten sonra
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?