İyi geceler hanımlar. Aylardır kimse dışarı çıkamıyor, herkes sıkılmış durumda, ben de aynı ama ben markete, çöp atmaya bile çıkamıyorum çoğu zaman. 2 bebeğim var ikisiyle gidemiyorum tek başıma. Bi market bile gezmek hava almak gibi oldu. Bekarlık günlerimi o kadar özlüyorum ki. Evlendim eşim elde ettikten sonra ve hemen ailesiyle problem yaşadık diye ilgisiz sevgisiz biri oldu. Ne beraber bi yere gidelim, ne güzel vakit geçirelim ne de bana değer verdiğini gösteren başka bi davranışı olmadı. Onun yanında hep kendimi değersiz hissettim. Bekarken beni 10sene boyunca seven,her şeyi yapan bi akrabamız vardı babam annem, akrabalar, komşular herkes ama herkes evlen diyordu onunla. Sevilmenin ne olduğunu onda gördüm ama ben asla bişey hissetmiyordum. Başka biri daha vardı kaç yıl hatırlamıyorum ama bi kaç sene peşimden koştu, çok samimiydi sevgisi. Eşimi çok sevdim görür görmez, tanışınca ve nişanlılıkta o da benim gibiydi bana karşı. Evlendik annesi hiç rahat vermedi, ummadığım şeyler yaptı. Teyzesi daha beter kaynanalık yaptı her görüşümde. Birden üstüme çullanmışlar gibi hissettim evlenir evlenmez aşırı bi beklentileri vardı sürekli iç içe olmak yatılı kalmak istiyorlar, laf sokuyorlar ama ben en ufak bi tepki versem ben alıngan kinci oluyorum.kendileri o kadar haksız yere laflar söylediler ki hala bugün bile aklıma geliyor sinirleniyorum. Eşime göre onlar ne derse 'ne var bunda'. Bugünlerde çok çalıştı, pazar dahil. Birbirimizi göremedik. Akşamları sessiz sakin geçiyordu. Ama hep eksik yani eşimin bana ilgisi sevgisi. Kendimde de hata aradım çocuklardan dolayı fazlasıyla bakımsızım, ben de bişey yapmak istemiyorum çok sıkıntılı bunalımdayım aşırı şekilde. Ne ev işi ne yemek ne kişisel bakım hiç birini yapacak güç, heves bulamıyorum içimde. Ev işi, yemek yapıyorum ama ite kaka, kendimi çok zorlayarak. İbadet etmek, Allaha sığınarak rahatlamak istiyorum o bile gözümde büyüyor, yapamıyorum. Eşim bu akşam bi arkadaşının ona yalan söylediğini söyledi. Gözümde bitti dedi. Zaten bi insan bana yalan söyleyince gözümde değeri kalmıyor dedi. Ben söyledim mi dedim ama der demez pişman oldum bu soruyu sorduğuma. Yanii dedi olumsuz bi şekilde. Ne söyledim dedim. Sen söyledin mi dedi ben hatırlamıyorum dedim. Zaten söylenenler hatırlanmaz dedi.ne söyledim diye bi kaç sefer sordum söylemedi. Yine bütün tadımı kaçırıyorsun zaten sıkıntılıyım dedim. Kendi eksikliğini görmezsin bi de beni beğenmezsin dedim kendimi hep değersiz hissettiriyorsun dedim. Gitti telefondan komik şeyler açtı izledi.Ben zaten hiçbişey yapmak istemiyorum zor geçiyor günlerim şimdi çocukların ikisi de benden ilgi bekliyor onlara bile yetemeyecek durumdayım duygusal anlamda.
