Eşimin değer vermemesinden nefret ediyorum

Yalnizbiranne

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
11 Kasım 2019
1.484
1.503
63
İyi geceler hanımlar. Aylardır kimse dışarı çıkamıyor, herkes sıkılmış durumda, ben de aynı ama ben markete, çöp atmaya bile çıkamıyorum çoğu zaman. 2 bebeğim var ikisiyle gidemiyorum tek başıma. Bi market bile gezmek hava almak gibi oldu. Bekarlık günlerimi o kadar özlüyorum ki. Evlendim eşim elde ettikten sonra ve hemen ailesiyle problem yaşadık diye ilgisiz sevgisiz biri oldu. Ne beraber bi yere gidelim, ne güzel vakit geçirelim ne de bana değer verdiğini gösteren başka bi davranışı olmadı. Onun yanında hep kendimi değersiz hissettim. Bekarken beni 10sene boyunca seven,her şeyi yapan bi akrabamız vardı babam annem, akrabalar, komşular herkes ama herkes evlen diyordu onunla. Sevilmenin ne olduğunu onda gördüm ama ben asla bişey hissetmiyordum. Başka biri daha vardı kaç yıl hatırlamıyorum ama bi kaç sene peşimden koştu, çok samimiydi sevgisi. Eşimi çok sevdim görür görmez, tanışınca ve nişanlılıkta o da benim gibiydi bana karşı. Evlendik annesi hiç rahat vermedi, ummadığım şeyler yaptı. Teyzesi daha beter kaynanalık yaptı her görüşümde. Birden üstüme çullanmışlar gibi hissettim evlenir evlenmez aşırı bi beklentileri vardı sürekli iç içe olmak yatılı kalmak istiyorlar, laf sokuyorlar ama ben en ufak bi tepki versem ben alıngan kinci oluyorum.kendileri o kadar haksız yere laflar söylediler ki hala bugün bile aklıma geliyor sinirleniyorum. Eşime göre onlar ne derse 'ne var bunda'. Bugünlerde çok çalıştı, pazar dahil. Birbirimizi göremedik. Akşamları sessiz sakin geçiyordu. Ama hep eksik yani eşimin bana ilgisi sevgisi. Kendimde de hata aradım çocuklardan dolayı fazlasıyla bakımsızım, ben de bişey yapmak istemiyorum çok sıkıntılı bunalımdayım aşırı şekilde. Ne ev işi ne yemek ne kişisel bakım hiç birini yapacak güç, heves bulamıyorum içimde. Ev işi, yemek yapıyorum ama ite kaka, kendimi çok zorlayarak. İbadet etmek, Allaha sığınarak rahatlamak istiyorum o bile gözümde büyüyor, yapamıyorum. Eşim bu akşam bi arkadaşının ona yalan söylediğini söyledi. Gözümde bitti dedi. Zaten bi insan bana yalan söyleyince gözümde değeri kalmıyor dedi. Ben söyledim mi dedim ama der demez pişman oldum bu soruyu sorduğuma. Yanii dedi olumsuz bi şekilde. Ne söyledim dedim. Sen söyledin mi dedi ben hatırlamıyorum dedim. Zaten söylenenler hatırlanmaz dedi.ne söyledim diye bi kaç sefer sordum söylemedi. Yine bütün tadımı kaçırıyorsun zaten sıkıntılıyım dedim. Kendi eksikliğini görmezsin bi de beni beğenmezsin dedim kendimi hep değersiz hissettiriyorsun dedim. Gitti telefondan komik şeyler açtı izledi.Ben zaten hiçbişey yapmak istemiyorum zor geçiyor günlerim şimdi çocukların ikisi de benden ilgi bekliyor onlara bile yetemeyecek durumdayım duygusal anlamda.
 
Çok yalnızlık hissettim, depresyon hali var. Küçük bebekle, pandemi zamanı psikolojiyi ayakta tutmak zor. Destek lazım, çocuklara yetebilmeniz için. Üzüldüm, inşallah daha iyi günleriniz olacak kendinizi bırakmayın. Hayat herkes için sizinki gibi. Sadece siz yarım bardağın boşunu, başkaları dolusunu görüyor. Gerçekten boş diyorsanız bardağım, ki bunu psikolojik destek alarak ancak sağlıklıca görebilirsiniz o zaman çaresini de bilebileceksiniz. Yani sizi gerçekten ne mutlu edecek bunu bilmek ve onu yapmak mühim.​
 
Birde kimsenin sizi mutlu etmesini beklemeyin. Kendi kendinizi mutlu etmenin yolunu bulun. Kendinize bi kahve yapmak bi ruj sürmek bi elbise giymek gibi. Benimde ikizlerim var kimsem yok bu şehirde Yardım eden de yok. Kendimi mutlu edecek şeyler illaki buluyorum
 
Psikologa gitmek istediğimi söylemiştim. Saçmalama ne var o kadar büyütecek demişti. Anlamıyor halimden, ben de sürekli aynı şeyleri anlatmaktan bıktım. Belki de kendimi farklı yolla ifade etmem lazım ona ama çok yorgunum. Beni eşimin desteği, sevgisi, değer verdiğini bilmek iyi ederdi ama bunları çok gördü kendisi. Burda kimsem yok her şeyimi bırakıp başka şehre geldim onun için. Anneme gitmek istiyorum ama hem yolculuk zor 2bebekle hem de evi bebekler için hiç rahat değil kömür sobalı ve çöp ev gibi bişey biri geldi mi utanıyordum hep. Herkes te evin bu hali ne diyor. 3ümüzün eşyalarını hazırlıcam götürcem hep gözümde büyüyor ama bilmiyorum da nasıl olur. Son gidişimde bi daha çocuklar büyüyene kadar bi kaç sene gitmem diye kaçarak geldim burda aynı yalnızlık değersizlik derdini çekeceğini bile bile.
 
Anlık mutlu ediyor onlar da, bu aralar hiç yapmadım gerçi. Eşiniz nasıl size karşı, çocuklarınız ve sizle alakadar mı? Benimki gelir telefon elinden hiç düşmez nasılsın neyin var hiç sormaz. Bilmiyorum belki de kim olsa çekmezdi bu sıkıntılı halimi. Ama diyorum ya daha önce seven ve her şeyi yapan birileri oldu, onlar da elde etse değişir miydiler bu halimi çeker miydiler bilmiyorum
 
Konuşup anlaşmak çok zor ya. Ben kendimi anlatamıyorum galiba ne ona ne başkasına, ifade yeteneğim mi kötü nedir. Senle bir şey konuşulmuyor dedi bu akşam da
 
Yalnizbiranne .!.:
Konuşup anlaşmak çok zor ya. Ben kendimi anlatamıyorum galiba ne ona ne başkasına, ifade yeteneğim mi kötü nedir. Senle bir şey konuşulmuyor dedi bu akşam da
Genişletmek için tıkla...
O işin kolayını bulmuş her şeyden kaçıyor. Böyle biriyle de napsanız zor; anlamayan, dinlemeyen adama ne yapacaksınız. Şu an kullandığınızdan farklı bir dil kullanın, belki ondan anlar.
 
Okurken canım yandı eşinizin olanları abarttığı belli, acaba o soğuk davranmıyormuş gibi biraz tatlı davransan boşa tuttuğu kinde biraz gevşeme olmaz mı? Suçlu olmadığını biliyorum ama maalesef karşında bunu anlayacak adam yok, eve mutluluk getirmek için biraz fedakarlık yapılabilir belki. Bu şekilde yaşaman çok zor, bie uerden düzelmesi lazım.
 
Ruhen çökmüs gibisiniz ama cocuklardan dolayi olma ihtimali daha yuksek. Bende 1 tane varken kucukken tukenmis gibi hissediyordum kendimi.
Buyudukce acildim, kendime geldim.
Birde cocuk bakimi yeterince yipratici, bu kadar yipranirken esinizi vs. bosverin bence. Bos vakitlerinizde acin bir film izleyin, kuvet varsa doldurun keyif yapin, valla ben cocuktan kalan tum vaktimi kendimle bas basa gecirmeye adiyordum
 
Tatlım senin kendi içine dönmen lazım bir süre. Kendini öncelikle bakımlı olmaya zorla. Ne zaman ne yapmaya vakit bulabilirsen. Sonra eşinden bir süre beklentilerini kes. Yokmuş gibi, tek yaşıyormuş gibi. İlgisini sevgisini bekleme. Arada seni mutlu edecek bir şeyleri yapmak için vakit ayırmaya çalış. Kitapsa, tuvalette oku 2 sayfa da olsa. Örgü seviyorsan örgü başla. Evin aksesuarlarını falan yerlerini değiştir. Değişik bir yemek dene, sofra hazırlarken cici bici hazırla. Kafanı eşinden uzağa ne götürecekse onu yap. Kendini kendin için süsle. Salaş gezme, dışarı kıyafetini giy evde mesela. Bir topla kendini, kocanı da az unut. Sonrasını göreceksin
 
zemheri4717 .!.:
Sen dili ben dili diye bir yaklaşım şekli var onu bir araştırsan belki iletişiminize biraz faydası olur
Genişletmek için tıkla...
Evet onu biliyorum dinlemiştim aile ile ilgili bi konuda. Yumuşak bi şekilde, ben sen böyle davranınca şöyle hissediyorum filan diye söyleyin diyordu. Tamam denerim yarın gidip uyandırdım çünkü çocuklar kendi başına uyuyamıyor onları sallayıp uyutuyprum birini emzirip birine biberonla süt veriyorum onları yapıp altını değiştirmem lazım sıkıntıdan yapacak dermanı bulamadım kendimde gidip eşime dedim ben ne yalan söyledim inan ki yok dedi artık uyuyor mu bilinçli mi dedi bilmiyorum. Bu konu neyse de genel olarak gerçekten kendimi çok değersiz hissettiriyor, ailesine Allah beni affetsin adeta tapıyor onlar ne derse, ne yaparsa normal, benim ailesine karşı yaptığım yapmadığım şeylerden hiç memnun değil benle iyi olmak istiyorsan onlarla iyi olmak zorundasın annemi sevmek zorundasın demişti. Değilim dedim sen de annen de soğuttunuz dedim daha önce. Ben de fark ediyorum da çokpk negatif konuşmuşum. Artık sinirlerim aşırı yıprandı evlendikten hemen sonra. Cicim ayları yaşamak isterken kendimi savaşın içinde buldum. Binlerce kez pişman oldum dönmek istedim. Ama hem hemen çocuk yapma aptallığı yaptım hem de pes etmek istemedim belki düzeliriz dedim
 
Çooookk güzel yazmışsınız bayıldım ama inanın içimden hiç bir şey gelmiyor eskiden neler neler yapan ben, artık heves ve enerji bulamıyorum kendimde
 
Yalnizbiranne .!.:
Çooookk güzel yazmışsınız bayıldım ama inanın içimden hiç bir şey gelmiyor eskiden neler neler yapan ben, artık heves ve enerji bulamıyorum kendimde
Genişletmek için tıkla...
Zorlamalısın Kolay değil ama bir başlarsan gerisi gelir. Spor yapmak gibi. Başta zordur, hemen tembelliğe kaçarsın, ama alışınca da bu sefer bırakmak stres eder
 
Zaten gecmise dönüp keşke şu talibimle şununla evlenseydim diyorsanız eşinize duyduğunuz sevgi bitmiş olabilir. Duygularınız eski gibi değildir.
Peki bu huzursuz mutsuz ortama neden çocuk oldu? Bir de 2 tane?

Çocuklarınız eşinizin veremediği ilgiyi, sevgiyi size veremez.
Eşten sevgi ilgi göremeyen kadınların bile bile çocuk yaptığını düşünüyorum. Alamadığı sevgiyi ilgiyi çocuklarıyla kapatmaya çalışıyorlar.
Ama bunun çözümü bu değil.
Eşinizle oturup her şeyi konuşacaksınız.
Ya da evliliğinizi gözden geçireceksiniz.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

C
Arkadaşlık ?
Yorumlar
4
Görüntüleme
474
gecenin_resmi
E
  • Kilitli
Es akrabalari icin sınırlar kaldirilmali mi
2 3
Yorumlar
52
Görüntüleme
2K
samantha
I
Değer mi ?
4 5 6
Yorumlar
104
Görüntüleme
3K
izabelyaaa
I
Eşimden boşanma kararı aldım
2
Yorumlar
34
Görüntüleme
2K
Mihrimah Sultann
EŞİMLE ARAMA SOĞUKLUK GİRDİ
Yorumlar
13
Görüntüleme
2K
Claire Fraser
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…