- 7 Mart 2014
- 414
- 441
- 133
- Konu Sahibi blue_fairy
-
- #1
Merhabalar hanımlar,
Gecenin bu saatinde artık kendi kendimle konuşmaktan bıktığım için yazıyorum. Anlatıp rahatlamak istiyorum bir nebze de olsa.
Derdim eşimle alakalı. 4 aylık bir bebeğimiz var, doğumdan sonra aramızdaki ilişki kopma noktasına geldi diyebilirim. Sanki onun hayatında hiç bir şey değişmedi gayet rahat bir şekilde devam ediyor... İşi yoğun, eve geç geliyor. Güya biz rahat edelim diye bu kadar zamandır ayrı yatıyor, evle ilgili zaten düşünüp sorumluluk aldığı bir şey yok.. Düşünüyorum da kendime yapmışım herhalde çocuğu..
Bir kaç defa konuşmayı denedim. Geçici düzelmeler oldu. İşte bir kaç gün çocukla ilgileniyor benle ilgileniyor vs ama sonra yine rutine dönüş.. Habire sorun var diye konuşmak istemiyorum bıkıyorum artık. Çünkü hep aynı kısır döngü oluyor. Böyle gitmez boşanmaya varacak sonuç desem bu sefer de tehdit ediyor oluyorum çocuğu sana bırakmam diyor. Sanki çocuk çok umrundaymış gibi.
Bunalıyorum çok yalnız hissediyorum. Ne yapmalıyım bilemiyorum..
bir süre sonra düzeliyorlar bizde çocuk nedeniyle tartışmalar yaşadık kızım küçükken , eşimin birde parasal konularda gereksiz harcamaları oluyor zaman zaman , kızım su an 2 yaşında eşim son zamanlarda ona karşı daha sorumluluk sahıbı oldu, bızde bırde anneanne dede var sag olsunlar onlar kızıma bakıyor genel ıhtıyacının cougunu onlar saglıyor esımde bunun verdıgı rahatlıkta vardı özellıkle maddı anlamdakı ıhtıyacları ıcın rahat takılıyordu bende kredı vs oduyorum eksık etmem ıhtıyacını ama zorlanıyordum bana ve aıleme guvendı hep...Merhabalar hanımlar,
Gecenin bu saatinde artık kendi kendimle konuşmaktan bıktığım için yazıyorum. Anlatıp rahatlamak istiyorum bir nebze de olsa.
Derdim eşimle alakalı. 4 aylık bir bebeğimiz var, doğumdan sonra aramızdaki ilişki kopma noktasına geldi diyebilirim. Sanki onun hayatında hiç bir şey değişmedi gayet rahat bir şekilde devam ediyor... İşi yoğun, eve geç geliyor. Güya biz rahat edelim diye bu kadar zamandır ayrı yatıyor, evle ilgili zaten düşünüp sorumluluk aldığı bir şey yok.. Düşünüyorum da kendime yapmışım herhalde çocuğu..
Bir kaç defa konuşmayı denedim. Geçici düzelmeler oldu. İşte bir kaç gün çocukla ilgileniyor benle ilgileniyor vs ama sonra yine rutine dönüş.. Habire sorun var diye konuşmak istemiyorum bıkıyorum artık. Çünkü hep aynı kısır döngü oluyor. Böyle gitmez boşanmaya varacak sonuç desem bu sefer de tehdit ediyor oluyorum çocuğu sana bırakmam diyor. Sanki çocuk çok umrundaymış gibi.
Bunalıyorum çok yalnız hissediyorum. Ne yapmalıyım bilemiyorum..
Ölsün o zaman bir zahmet zira çocuğu alma gibi bir şansı yok. Artık şu tehditlere kulak asmayın kadınlar. Yasa çocuğu kadına veriyor. Genelevde çalışsan bile alamaz çocuğu.Merhabalar hanımlar,
Gecenin bu saatinde artık kendi kendimle konuşmaktan bıktığım için yazıyorum. Anlatıp rahatlamak istiyorum bir nebze de olsa.
Derdim eşimle alakalı. 4 aylık bir bebeğimiz var, doğumdan sonra aramızdaki ilişki kopma noktasına geldi diyebilirim. Sanki onun hayatında hiç bir şey değişmedi gayet rahat bir şekilde devam ediyor... İşi yoğun, eve geç geliyor. Güya biz rahat edelim diye bu kadar zamandır ayrı yatıyor, evle ilgili zaten düşünüp sorumluluk aldığı bir şey yok.. Düşünüyorum da kendime yapmışım herhalde çocuğu..
Bir kaç defa konuşmayı denedim. Geçici düzelmeler oldu. İşte bir kaç gün çocukla ilgileniyor benle ilgileniyor vs ama sonra yine rutine dönüş.. Habire sorun var diye konuşmak istemiyorum bıkıyorum artık. Çünkü hep aynı kısır döngü oluyor. Böyle gitmez boşanmaya varacak sonuç desem bu sefer de tehdit ediyor oluyorum çocuğu sana bırakmam diyor. Sanki çocuk çok umrundaymış gibi.
Bunalıyorum çok yalnız hissediyorum. Ne yapmalıyım bilemiyorum..
Bir kere daha konuşun ancak bu sefer somut şeyler sorun.
Örneğin “aşkım çok yoruluyorsun biliyorum. Ben de tükenmek ve delirmek üzereyim. Bundan sonra sofrayı toplamayı, bulaşık makinesini doldurup, boşaltmayı, lavaboyu, tezgahı ve ocağı temizlemeyi sen yapar mısın? Veya onun yerine, her gün günde 45 dk çocukla ilgilenir misin? Ben de o sırada bu dediğim işleri ve diğer bazı işleri yaparım. Bir de her gece 15 dakika sarılıp, sarmaş dolaş sohbet edip havadan sudan konuşabilir miyiz? Çok ihtiyacım var” deyin.
Böylece bir dahakine boşanma konuşması açacağınıza, “canım hani 15 dk sohbet edecektik” gibi halletmesi çok daha kolay bir konu açmış olursunuz.
Erkekler baba olmayi ne zaman ogreniyor acaba.
Bebek daha çok küçük. O bebeğe baktıklarında tam olarak babalık hissedemiyor bazı erkekler. Hareketi, tavrı, konuşamıyor olması, babayı görünce belkide heyecanlanmaması, ağlaması babalık hissi vermeyebiliyor. Çok acı, anneler 2 kişilik sevmek zorunda kalıyor o zaman.
Eğer doğum öncesinde size karşı memnun olduğunuz bir eşiniz vardı ise, biraz daha kurcalayın bunu. Gerçekten sebep ne? Anne ve bebek gün boyu birlikte,çok yakınlar. Kendini bu sevginin dışında mı hissediyor? Ailenin bi parçası değil gibi mi düşünüyor? Sizinle yalnız kalamamal, dilediği zaman dilediği gibi yaşayamamak mı sorun? Cinsellik yüzünden mi bazı soğumalar yaşadı? Bunları bi değerlendirin. Tabi bunları yapmaya mecaliniz ve isteğiniz kaldıysa.
Çocuğun bütün bakımına dahil edin. Sakin yapamaz edemez demeyin. O işte çalışıyorsa sizde evde çalışıyorsunuz. Çocukla ilgilendikçe ona bağlanacak ve sorumluluğunu bilecek. Sakin yapamaz edemez diye geri cekmeyin kendinizi
Ölsün o zaman bir zahmet zira çocuğu alma gibi bir şansı yok. Artık şu tehditlere kulak asmayın kadınlar. Yasa çocuğu kadına veriyor. Genelevde çalışsan bile alamaz çocuğu.
en çok da bu yaklasima kızıyorum kusura bakmayın dakendinizi ihmal ettiniz mi acaba. malum lohusalık doğum kiloları vs.
kendinizi ihmal ettiniz mi acaba. malum lohusalık doğum kiloları vs.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?