Yaaa ayni durumdan müzdaribim bende,nolacak bilmiyorum...Bu cocugu beraber yaptik hatta o cok istedi,istiyorum ki iş dışında her dakika her saat bizimle olsun,arada bir dışari cikmak arkadaşlariyla takılmak istiyor ve ben kıyametleri kopariyorum... benim icin diş fırçalamak, banyo yapmak bile lüksken onun o ara sıra gitmelerine bile katlanamiyorum...Bebegim ek gidaya da gecti bi yandan kabizlik ,bi yandan iştahsizlik,yedirmek icin verdigim savaşlar,diş çıkarmanin verdigi huzursuzluk miz mizlik ,uykusuzluk cok zor geliyor bana yapamiyorum yetemiyorum sabrim yok artik yok...Eşimin verdigi cevap şu bir sen mi bakıyorsun cocuga,herkes cocuk büyütüyor