Eşimin çocukluğu...

Bence cocuklari ona hâlâ saygı duydukça yaşadığı mahcubiyet ona ömrünün sonuna kadar yeter. Tabi herkesin kendi tercihidir olaylara vereceği tepki
Bence ler ile ilerlemeyin. Eşiniz bu konuda size hiç tepkisel yaklaşmamış yani sövmemiş dövmemiş. İçinde yaşıyor hala. Bir yerde patlarsa diyorsunuz bırakın götürebildiği kadar yete götürsün. Demek ki bunu taşıyacak gücü var. Olmayacak zamanda adamı anlatmaya zorlarsanız çok daha kötü sonuçlar doğurabilir
 

Evet işte içinde yaşıyor olmasına da onun için üzülüyorum aslında yani illa demiyorum ki dışarı vursun bu yaşadıkları Allah korusun olmasın öyle bişey tabiki. Ama anlatsa belki rahatlar diye düşünmüştüm ama fikrim degisti yazdiklariniz mantıklı geldi. Yoksa ben tam tersi düşünüyodum açıkçası.
 
Ayni durum bende de var suan boşanıyorum kp ky dovmus dovmus kaynana cocuklaro hirsla dövmüş icerden psikopat cikti ilk zamanlar bizde kavga ediyorduk alışma dönemi dedik cocuk dogdu adam canavar oldu parmagimi bile kirdi herhafta sonu kavga cikardi suan boşanıyorum cocuk varmi yokmu bilemem ama tedavi olsun öfke patlama soruni vardi bizde marifetmis gibi ky iyike dövmüşum der alsin simdi oglunu basina çalsın. Inancim su siddet goren cocuklarim içerden patlama sorunu var ve köşeye sıkışmış olduklarında yada yetersiz hissettiklerinde yanindakilerden cikariyor tecrübe ile sabit its mee kırılan parmak onurim ve haysiyetim
 

Çok üzüldüm adınıza gerçekten Allah yardımcın olsun. Şiddete meyilini bana zarar vermesini vs yasasaydim sanırım daha farklı olurdu. Bundan sonra da inşallah yaşamayız böyle şeyler, kendisini hazır hissettiğinde destek almak isterse yanında olurum. Ama şuan için elimden başka bişey gelmiyor malesef.
 
Kendi isterse gitmeli ve anlatmak isterse dinlenilmeli. Kendi konusunu açmadığı zamanlarda sizde kesinlikle sormayın . Evet psikolog iyi birsey fakat o kadar zor şeylere rağmen hayata çok güzel bakan pozitif olan Kendi kendini tedavi etmiş bir çok insan var. Bu durumu düşünmeyin derim ben.
 

Teşekkür ederim aynen bende akışına bıraktım bu onun kararı olmalı. Aynı konuları açıp ona baskı yapmıyorum
 
Benim hayatımda birinin ergenlik yıllarında cinsel istismar hikayesi vardı. Bunu bana çok zorlanarak ,hassas bir anında anlatmıştı.
Büyük çaplı bir şey olduğu icin ben de psikologa gitmesi için yönlendirme yapmayı düşündüm, psikolog bir yakın arkadaşıma başka birinden bahsediyor gibi olayı anlattım, nasıl yardımcı olabilirim diye.
Bana o kişi hayatına bakıyorsa, depresif,düşünceli,durgun vs değilse, kendine zarar veren hareketleri yoksa bir şekilde bununla başa ciktigini, o istemedikce deşmenin bir manası olmayacağını söyledi.
Benim çocuk gerçekten de çok neşeli, hayata pozitif tarafından bakan , üzücü şeylerle bile dalga geçecek yan bulan ,mutlu biriydi . Ben de arkadaşımı dinledim ve konuyu unutmus gibi yaptım.
Sizin de eşiniz belki bu olayları hazmetmistir, üstünü örtmüş derinlere gommustur. Eğer günlük hayatınizda bir etkisini görmediğinize inanıyorsanız üstüne düşmeyin bence
 

Çok üzüldüm insanın geçmişinde böyle şeyler olması çok acı gerçekten. Ama dediğiniz gibi deşmenin bı manası yok sanırım. Zaten aşamasaydi günlük yaşantımızı çok fazla etkilerdi. Suanlik öyle bı durum yok çok şükür.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…