Esimin alkol ve madde kullaniminda suclu ben miyim

Geri donmemle alakalı yazılanlara toplu cevap yazmayı deniyorum umarim ulaşır. Ayrılık döneminde eşim ve ailesi beni öyle yok saydı ki ne olduğumu şaşırdım ve kendimi suçladım. Yaşananlardan kendimi sorumlu tuttum. Mesela genelde kadınların gonlu alınır ya ben tamamen yok sayıldım dik duramadım. Esimi iyi durumda, kendimi de perisan sanıyordum. Aslında tam tersiymis çünkü bana göre insanin kendini uyusturmasi acizliktir. Ailesi de senden önce oglum iyiydi deyince zoruma gidiyor.
Bu cevap değil ki?
 
Neden bilmem aklıma "beynim durdu" konusu geldi. Büyük ihtimalle iki konunun da madde bağımlılığı ile ilgili olmasından dolayı ama yeni üyelik de olunca acaba aynı kişiler tarafından mı açıldı konular diye düşündüm.

Konuyla ilgili yorumuma gelecek olursak, bağımlılar genelde kendileri dışında herkesi suçlar. "Keyfimden mi içiyorum" bir alkol bağımlısının belki de en sevdiği sözdür. Ama kimse kimseyi zorla bağımlı yapmaz. Koskoca adam sonuçlarını bilmiyor muymuş ki gidip alkole ve uyuşturucuya başlamış. Annesi de büyük ihtimalle suçlayacak birilerini arıyor ve en yakın hedef olarak da konu sahibesini görüyor.

Konu sahibesinin bütün bu olanlardaki en büyük suçu ise şiddete, hakarete ve kısıtlamaya rağmen o eve geri dönmesi ve bunu yaparken de bebeğini yanında götürmesi... Üstüne üstlük koskoca adam için "ben mi sebep oldum?" diye dertlenirken ufacık masum bir bebeğin yaşadıklarından ve yaşayacaklarından dolayı hiçbir suçluluk duygusu hissetmemesi. Hanımefendi, siz koskoca adama olanlardan sorumlu değilsiniz ama şiddet uygulayan bir adamdan dünyaya getirmeyi tercih ettiğiniz masum bir bebeğe olacaklardan sorumlusunuz. Buna rağmen onu psikolojik ve fiziksel şiddetin hedefi olacağı bir ortama geri götürmüşsünüz. Kocanıza olanlarda olmayan sorumluluğunuzu üstlenmeyi bırakın ve asıl sorumluluklarınızı hatırlayın derim. Aksi takdirde yarın öbür gün bir insanın hayatını mahvetmekle suçlanacaksınız ve çocuğunuz bu suçlamayı size yöneltirken çok haklı olacak!!!!
 
Geri donmemle alakalı yazılanlara toplu cevap yazmayı deniyorum umarim ulaşır. Ayrılık döneminde eşim ve ailesi beni öyle yok saydı ki ne olduğumu şaşırdım ve kendimi suçladım. Yaşananlardan kendimi sorumlu tuttum. Mesela genelde kadınların gonlu alınır ya ben tamamen yok sayıldım dik duramadım. Esimi iyi durumda, kendimi de perisan sanıyordum. Aslında tam tersiymis çünkü bana göre insanin kendini uyusturmasi acizliktir. Ailesi de senden önce oglum iyiydi deyince zoruma gidiyor.
E seni yok saymaları normal değil mi ayrılmışsınız bitmiş eşinin tek sorumluluğu var çocuğa baba olmak e onu da olmamış zaten boşanma aşamasında ne gönül alması senin derdin blöf yapmaktı sanırım biri sizi barıştırsın ya da özür dilesin falan diye herhalde . Zoruna giden şeylerde problem var mesela eşinden önce hakaretsiz şiddetsiz hayatın varmış kendine bunu reva görmen zoruna gitmiyor mu? Kendin gidip kendin dönmüşsün adamı ödüllendirir gibi bence kendini kandırma
 
Bu forumda yakin zamanda gordugum ikinci bağımlı konusu bu. Ilkine yazmak istememistim ama buna yazacagim. Ben lisedeyken sınıf arkadaşım birgun okula gelmedi, ardindan yuksek doz uyusturucudan vefat ettiğini öğrendik. Annesi hic birimizi cenazede gormek istemedi. Kadinin ruh halini dusunebiliyor musunuz? Birgun uyandığınızda cocugunuzun, babasinin cenazesiyle karsilasmasini ister misiniz? Kendinizi dusunmuyorsunuz onu anladikta cocuklariniza aciyin bari. Birakin kendi kendine nerede icip, siziyorsa o hayatta yasamaya devam etsin
Bu yorumdan çok etkilendim. Cocugumu bu ortamdan kurtaracağım inanın benim de içime sinmiyor. Çocukla az muhatap oluyor zaten. Akşamları sarhoş, gün boyu da sersemlik hakim. Ölüm konusunda da sunu belirtmek istiyorum çok sinirlendiği zaman beni öldürmek istediğini söylüyor.ben tüm yaşananları ailesi ile paylaşıyorum ama genelde bana şoyle yap şoyle davran şeklinde konuşuluyor. Esim dinlemez . Tek taraflı da bir yere kadar oluyor
 
Merhaba. Eşimle evlendiğimde şiddet hakaret kısıtlama yaşıyordum. Bunların dışında maddi olarak ihtiyaçlarımızı karşılar eve bakardi hamileyken onu terk ettim ve alttan almaması sonucu çekişmeli boşanma davası actim. Bu sure zarfında cocuk dogdu ve bir buçuk yasina gelene kadar gormedi ve nafakayi odemedi. Davamız devam ederken üniversite öğrencisi bir kız ile ilişkisi vardi bizim evimizde sık sık kalıyorlarmis. Aynı zamanda ağzına alkol sürmeyen adam alkolik olmuş ve çeşitli maddeler de kullanarak dengesini iyice kaybetmiş. Çocuktan sonra ben onunla barışmak istedim. Maddi olarak ayakta kalamadım ve boşanma asamasi psikolojisine yenik düştüm. Çocuğumla beraber üçümüz yaşadığımızda bir şeylerin yolunda gideceğini dusundum. Ama eve döndüğümde eklenen bagimlilik konularimiz oldu. Annesi, oğlumu bu hale sen getirdin diyor ve çok üzülüyorum. Bir insana bu şekilde sebep olmak ile suçlamak çok ağır geliyor. Ne dusunmeliyim ne yapmalıyım yardımlarınızı bekliyorum
Eşinizin suçlusu değil ama çocuğunuzun yaşayacağı her türlü travma, stresten siz sorumlusunuz. Bencillik bu yaptığınız. Ya çocuğunuzda babası gibi büyüdüğünde alkolik, madde kullanan bi psikopata dönüşürse hiç mi düşünmüyorsunuz bunları? Zaten pasif tarafsınız sizi çocukta ciddiye almayacaktır. Daha gider polise verirdim madde kullanıyor diye.
 
Geri donmemle alakalı yazılanlara toplu cevap yazmayı deniyorum umarim ulaşır. Ayrılık döneminde eşim ve ailesi beni öyle yok saydı ki ne olduğumu şaşırdım ve kendimi suçladım. Yaşananlardan kendimi sorumlu tuttum. Mesela genelde kadınların gonlu alınır ya ben tamamen yok sayıldım dik duramadım. Esimi iyi durumda, kendimi de perisan sanıyordum. Aslında tam tersiymis çünkü bana göre insanin kendini uyusturmasi acizliktir. Ailesi de senden önce oglum iyiydi deyince zoruma gidiyor.
Sizin bu insanların içinden çıkıp kendinizi güçlendirmeye ihtiyacınız var. Olayları yanlış değerlendiriyorsunuz. Yok sayıldıysanız daha da dönmemeniz lazımdı.
 
Geri donmemle alakalı yazılanlara toplu cevap yazmayı deniyorum umarim ulaşır. Ayrılık döneminde eşim ve ailesi beni öyle yok saydı ki ne olduğumu şaşırdım ve kendimi suçladım. Yaşananlardan kendimi sorumlu tuttum. Mesela genelde kadınların gonlu alınır ya ben tamamen yok sayıldım dik duramadım. Esimi iyi durumda, kendimi de perisan sanıyordum. Aslında tam tersiymis çünkü bana göre insanin kendini uyusturmasi acizliktir. Ailesi de senden önce oglum iyiydi deyince zoruma gidiyor.


Sizin psikolojik problemleriniz var. Kendinize değer vermiyorsunuz. Sürekli adam osursa sizden bileceksiniz. Yağmurların sebebi siz değilsiniz. Karşınızdaki toksik biri zaten şiddet uygulayan hanzoların çoğu madde bağımlılığına, kumara yatkın oluyor. Bu insanlar iyi insanlar değiller olsalar dı size şiddet uygulanırken oğullarını kenara çekerlerdi.

Psikolojik destek alın eş zararlısını da bir hastaneye kapatsınlar, bağımlılık için amatem gibi ve kendinizi kurtarın. Olmayacak duaya amin demeye çalışıyorsunuz. Size göre zaten dayak yemenizin nedeni de belki sizdiniz değil mi?

Bağımlılar madde bulmak için her şeyi satarlar, kadınları çocuklarını bile pazarlarlar hayta öldürmeye çalışabilirler. Kendinize biçtiğiniz hayat bu mu? Vicdanen rahatlamak istiyorsanız kendinizi kurtarıp adamın da tedavi olmasını sağlayın ve uzaklaşın
 
Ya ne güzel ayrılmışsınız ne diye gidiyorsunuz tekrar hemde bağımlı birine milletle fingirdemiş sonra sizde kabul etmişsiniz ne mideler var bidr çocuk o ortamda büyüyecek yazık çocuğa
 
Adam zaten kararktersizin tekiymis. Siz ayrildiktan sonra alismis. Anasina söyleyin adam gibi yetistirseydi oglunu sizin ayrilmaniz gerekmezdi. Suclu ariyorsa aynaya baksin
Ek not: bagimli biri ile cocugumu ayni evde büyütmem

Annesi oğlunun iradesiz kişiliğini kabul edemeyip suçu size atıyor. Siz doğru olanı yapmışsınız olanların hiçbiri sizin suçunuz değil. Ama bağımlı bir eşle çocuk nasıl yetiştirilir bilemem

Neden bilmem aklıma "beynim durdu" konusu geldi. Büyük ihtimalle iki konunun da madde bağımlılığı ile ilgili olmasından dolayı ama yeni üyelik de olunca acaba aynı kişiler tarafından mı açıldı konular diye düşündüm.

Konuyla ilgili yorumuma gelecek olursak, bağımlılar genelde kendileri dışında herkesi suçlar. "Keyfimden mi içiyorum" bir alkol bağımlısının belki de en sevdiği sözdür. Ama kimse kimseyi zorla bağımlı yapmaz. Koskoca adam sonuçlarını bilmiyor muymuş ki gidip alkole ve uyuşturucuya başlamış. Annesi de büyük ihtimalle suçlayacak birilerini arıyor ve en yakın hedef olarak da konu sahibesini görüyor.

Konu sahibesinin bütün bu olanlardaki en büyük suçu ise şiddete, hakarete ve kısıtlamaya rağmen o eve geri dönmesi ve bunu yaparken de bebeğini yanında götürmesi... Üstüne üstlük koskoca adam için "ben mi sebep oldum?" diye dertlenirken ufacık masum bir bebeğin yaşadıklarından ve yaşayacaklarından dolayı hiçbir suçluluk duygusu hissetmemesi. Hanımefendi, siz koskoca adama olanlardan sorumlu değilsiniz ama şiddet uygulayan bir adamdan dünyaya getirmeyi tercih ettiğiniz masum bir bebeğe olacaklardan sorumlusunuz. Buna rağmen onu psikolojik ve fiziksel şiddetin hedefi olacağı bir ortama geri götürmüşsünüz. Kocanıza olanlarda olmayan sorumluluğunuzu üstlenmeyi bırakın ve asıl sorumluluklarınızı hatırlayın derim. Aksi takdirde yarın öbür gün bir insanın hayatını mahvetmekle suçlanacaksınız ve çocuğunuz bu suçlamayı size yöneltirken çok haklı olacak!!!!

Eşinizin suçlusu değil ama çocuğunuzun yaşayacağı her türlü travma, stresten siz sorumlusunuz. Bencillik bu yaptığınız. Ya çocuğunuzda babası gibi büyüdüğünde alkolik, madde kullanan bi psikopata dönüşürse hiç mi düşünmüyorsunuz bunları? Zaten pasif tarafsınız sizi çocukta ciddiye almayacaktır. Daha gider polise verirdim madde kullanıyor diye.
Çocuğumu bu evde neden büyütüyorum ile ilgili yorumlara cevap yazmaya çalışacağım. Bakın ben birisinin eleştirisinden hemen etkileniyorum özellikle es ve ailesini beynim ve kalbim aşırı ciddiye alıyor. Tek doğru onlar gibi hissediyorum o yüzden buraya içimi dökmek ve kendime gelmek istedim. Onlar da çocuğu babasız bırakırsın, yuvayı sen yıkmış olursun, başkasıyla evlensen iyi mi olacak ve dediği zaman altında ezildim hep. Esim de hep maddiyattan vurur sana annen mi bakacak der. Ben de iyi zamanlarimizi da düşünerek düzeltmek için uğraştım ama döndükten sonra da gördüm ki bağımlılığın derecesi gittikçe artıyor. Cocugumda alerjik bronsit var sigara dumanına maruz kalmaması lazım. En basitinden sigara dumanı konusunu bile çözemiyorum. Sanki başkasının çocuğundan bahsediyormusum gibi mücadele veriyorum.
 
Merhaba. Eşimle evlendiğimde şiddet hakaret kısıtlama yaşıyordum. Bunların dışında maddi olarak ihtiyaçlarımızı karşılar eve bakardi hamileyken onu terk ettim ve alttan almaması sonucu çekişmeli boşanma davası actim. Bu sure zarfında cocuk dogdu ve bir buçuk yasina gelene kadar gormedi ve nafakayi odemedi. Davamız devam ederken üniversite öğrencisi bir kız ile ilişkisi vardi bizim evimizde sık sık kalıyorlarmis. Aynı zamanda ağzına alkol sürmeyen adam alkolik olmuş ve çeşitli maddeler de kullanarak dengesini iyice kaybetmiş. Çocuktan sonra ben onunla barışmak istedim. Maddi olarak ayakta kalamadım ve boşanma asamasi psikolojisine yenik düştüm. Çocuğumla beraber üçümüz yaşadığımızda bir şeylerin yolunda gideceğini dusundum. Ama eve döndüğümde eklenen bagimlilik konularimiz oldu. Annesi, oğlumu bu hale sen getirdin diyor ve çok üzülüyorum. Bir insana bu şekilde sebep olmak ile suçlamak çok ağır geliyor. Ne dusunmeliyim ne yapmalıyım yardımlarınızı bekliyorum
Tebrik ederim. Hani boşanma kısmına cesaret edebilip de yeni bir hayat kurma şansını tekrar elinizle itip geri dönmek üstelik alkolik bağımlı aldatan şiddet uygulayan birine geri dönmek çok kolay bir iş değil. Neden diye sormuyorum belli ki siz de sağlıklı düşünebilen biri değilsiniz. Bu hikayede çocuğunuza çok ama çok üzüldüm nasıl bir aile ortamında büyüyor kimbilir..
 
Tebrik ederim. Hani boşanma kısmına cesaret edebilip de yeni bir hayat kurma şansını tekrar elinizle itip geri dönmek üstelik alkolik bağımlı aldatan şiddet uygulayan birine geri dönmek çok kolay bir iş değil. Neden diye sormuyorum belli ki siz de sağlıklı düşünebilen biri değilsiniz. Bu hikayede çocuğunuza çok ama çok üzüldüm nasıl bir aile ortamında büyüyor kimbilir..
Çocuğu şöyle korumaya çalışıyorum çocuğum uyumadan bir şey içmesini engellemeye çalışıyorum . Cocuk uyanıkken ev normal gibi görünüyor. Uyuduktan sonra iciyor bir şeyler ve ertesi gün sersem oluyor. Birde çok münakaşaya girmiyorum. Bazen sabaha karşı eve gelir hiç karışmam yani bana bulaşmasın diye. Cocuk da huzursuz olmasın diye. Bir süredir para biriktiriyorum ve çocuğum kreş yaşına geldi. Yavaş yavaş gitme planlarim netleşiyor. Sorunsuz kurtulmak yani amacım ve bir miktar çocuğa nafaka vermesini saglamak
 
Çocuğumu bu evde neden büyütüyorum ile ilgili yorumlara cevap yazmaya çalışacağım. Bakın ben birisinin eleştirisinden hemen etkileniyorum özellikle es ve ailesini beynim ve kalbim aşırı ciddiye alıyor. Tek doğru onlar gibi hissediyorum o yüzden buraya içimi dökmek ve kendime gelmek istedim. Onlar da çocuğu babasız bırakırsın, yuvayı sen yıkmış olursun, başkasıyla evlensen iyi mi olacak ve dediği zaman altında ezildim hep. Esim de hep maddiyattan vurur sana annen mi bakacak der. Ben de iyi zamanlarimizi da düşünerek düzeltmek için uğraştım ama döndükten sonra da gördüm ki bağımlılığın derecesi gittikçe artıyor. Cocugumda alerjik bronsit var sigara dumanına maruz kalmaması lazım. En basitinden sigara dumanı konusunu bile çözemiyorum. Sanki başkasının çocuğundan bahsediyormusum gibi mücadele veriyorum.

Yani. Adamin ne size nede cocuguna saygisi var..o dumani cigerine sokardim yerinizde olsam. Bence siz ne yapin edin cocugunuza öncelik verin. Baskalarin ne dediginin ne önemi var. Ceken siz v cocugunuzsunuz. Ve kaliteli yalnizlik böyle beraberlikten kac kat daha iyidir.
 
Bu yorumdan çok etkilendim. Cocugumu bu ortamdan kurtaracağım inanın benim de içime sinmiyor. Çocukla az muhatap oluyor zaten. Akşamları sarhoş, gün boyu da sersemlik hakim. Ölüm konusunda da sunu belirtmek istiyorum çok sinirlendiği zaman beni öldürmek istediğini söylüyor.ben tüm yaşananları ailesi ile paylaşıyorum ama genelde bana şoyle yap şoyle davran şeklinde konuşuluyor. Esim dinlemez . Tek taraflı da bir yere kadar oluyor
Erkek ailesinin dunya dikine minare gozune, ogullarinin evde ne yaptiginin onemi yok. Kadin cekecek kafasindalar. Ne yaparsaniz yapin sen kadin olarak duzeltemedin, yola sokamadin diye suclanacaksiniz. Gitsin kendi kendini öldürsün bir kopru altinda. barzodaki cesaret ailesinden geliyor. Isterlerse bir omur arayip sormasinlar, hayat sizin hayatiniz, cocukta anneye ait. Boyle aptallıklar yapan ogullarini destekleyen aile sizin gonlunuzu alsa ne olur almasa ne olur. Birakin anasi duzeltebiliyorsa duzeltsin
 
Bir buçuk sene boyunca çocuğunu görmemiş, tek kuruş ödememiş sizce bu adam çocuğunu umursuyor mu? Üçünüz yaşarken ne yoluna girecek sihirli değnek mi değecek? Siz şuna kocasız yaşayamıyorum desenize. Kendi hayatınızı mahvetmek istiyorsanız siz bilirsiniz ama çocuğunuza bunu yapmayın, bir bağımlının evine sürüklüyorsunuz resmen.
 
Erkek ailesinin dunya dikine minare gozune, ogullarinin evde ne yaptiginin onemi yok. Kadin cekecek kafasindalar. Ne yaparsaniz yapin sen kadin olarak duzeltemedin, yola sokamadin diye suclanacaksiniz. Gitsin kendi kendini öldürsün bir kopru altinda. barzodaki cesaret ailesinden geliyor. Isterlerse bir omur arayip sormasinlar, hayat sizin hayatiniz, cocukta anneye ait. Boyle aptallıklar yapan ogullarini destekleyen aile sizin gonlunuzu alsa ne olur almasa ne olur. Birakin anasi duzeltebiliyorsa duzeltsin
Bir şey sorabilir miyim kendi kendini öldürse bile ben suclanirim. Biz ayrildiktan sonra yapsa bile durum değişmez. Yani bu lanetli suçlama konusundan benim kurtulusumun yolu nedir😔
 
Bir şey sorabilir miyim kendi kendini öldürse bile ben suclanirim. Biz ayrildiktan sonra yapsa bile durum değişmez. Yani bu lanetli suçlama konusundan benim kurtulusumun yolu nedir😔
Sizi kim suclayacak? Hukuki olarak sorumlulugunuz yok. Satici degilsiniz, ozendirici degilsiniz. Anasi babasi sizi suclayacak. Oda umrunuzda olmasin. Siz 2-3 yillik karisiysaniz, onlarda 30 senelik annesi babası. 30 senede adam edemedikleri ogullarini 3 senede siz hizaya sokamazsiniz. Boyle seyleri kafaniza takmayin bunlar bos muhabbet.

Boyle seyler okuyunca cok sasiriyorum. Ben mi duygusuzum anlamiyorum ki. Karisini cocugunu ana babasini dusunmeden uyusturucu müptelası olan adami birakirdim, hatta cocugu göstermemek icin her turlu hukuki yola basvururdum. Beni dusunmeyeni ben neden dusuneyim ki. Allah Allah cok tuhaf ya
 
X