- 4 Temmuz 2019
- 1.456
- 988
- 30
- Konu Sahibi Yalnizbiranne
- #81
Bence artık ağğrlıgınızı koymanızın vakti gelmiş ya Eşiniz tepkisini koycak ya da siz herşeyi açık açık söyliceksiniz annesine eşinizde alınmıçak böyle evlilik mi olur hayatmı geçer. Siz taaa İstanbul dan gelin oraya sizin anneniz napsın huzursuzlukmu vermesi lazım size konuşun böyle darılan darılsınMerhaba hanımlar bunu şu anki sinirimi kimseyle paylaşmak istemedigim için buraya yazıp belki biraz rahatlarim diye yazıyorum.ben izmirden istanbula gelin geldim geçen yıl mayıs ta eşimin ailesiyle yürüme mesafesindeyiz böyle olacağını bilsem asla yakın oturmazdim iyi niyetle düşündüm annesine bi evlat bi arkadaş olurum diye.ama annesi o kadar düşüncesiz çıktı ki beni çok sıkıntıya soktu düğünde ağladı düğünden sonra onların evine gittik evimize giderken pis ters bi şekilde hani birini kovarsin ya öyle en iyi oğlumu verdim sana hadi hadi dedi yallah der gibi.elini öptüm hatta güldüm başlarda anlam veremedim ama bizi 1 gün bile baş başa bırakmadı ramazan ayı diye tatile gitmedik pişman olduk.3.günden bizle kalmaya başladı ve çok aşırı sinir bozucu bi insan ben çok ağladım annemi bırakıp gelmistim olanlara bak diye.sürekli plan yapti müsait misiniz demek filan da yok şuraya gitcez bize gelin yarın sizdeyiz ben bu akşam burda kalcam.yani asla bizim rizamiz var mi umrunda olmadı.eşime dedim ben söylersem yanlış anlar sen evladisin sana kirilmaz.bu kadar sık gorusmeyelim ben gene yanına giderim dedim.o da teyzesine anlatmış teyzesi daha ilk zamanlardan beri benim yanımda gelinler kaynanalarini istemiyo kaynana bütün gün kenarda otursa geline batiyo deyip durdu.ne kadar mesafe koymaya çalışsam da nispeten yapabildik eşim çok pasif kaldı ve artık stresten şiddetli baş agrisi çekiyorum diyor ona hiç bi şey demek istemiyorum.ne kadar uzak olsam benim için o kadar iyi ama yine de haftada 1 filan gidiyorum bebek var torunlarını görsünler diye. kendisi de bana sormadan gelip kalıyor kabus gibi sıkıntı içinde geçiyor yanımdayken.asla sınır bilmez rahatsızlık vermek umrunda değil tüm evi cekmeceleri kurcalar eşyalarımı ister her seyi sorar.biraz anlayışı olsaydi yuzumden konusmamdan anlardı ama sabrediyorum yarın bir gün ölse vicdan azabı çekerim eşimin de hep aklında kalır zaten annemden rahatsız oluyordu diye düşünür.bu akşam eşim telefonu evde unutmuş kp mesaj atiyor annen agliyor senin adını sayıklıyor diye.kaynanam aradı sinirlerim iyice bozuldu bi rahat vermiyorlar her gün çağırır mı insan bıktım evliliğimi yaşatmadı bana düşen sabretmek