Arada okuyorum burayı. Sırf bunları yazmak için üye oldum. Lütfen empati kurarak mantık çerçevesinde bana yardımcı olur musunuz? Şahsen kafam allak bullak doğru düşünemiyorum. Eşimle aramızda ufak tefek problemlerimiz, ailesiyle de koca koca problemlerimiz var. Biraz uzun oldu ama anlatmaya çalıştım. Ben 29 eşim 38 yaşında. İkimizin de ikinci evliliği. İlk eşim vefat etti. Eşim ilk eşinden boşanmış. Çok sancılı süreçler geçirmişler. Eşimle aynı yerde ama farklı departmanlarda çalışıyoruz. Orda tanıştık. Biz sevgiliyken ailesi ile ilgili bana çok dindar olduklarını söyledi. Ben tesettürlü değilim onlar öyle istermiş. Babası çok muhafazakar ve otoritermis. Ben de "kapanmam ama onların yanında dikkat ederim giyimime" dedim. Eşimin bir de kız kardeşi var. Eşinden ayrılmış bir çocuğu ile kv kp birlikte yaşıyorlar. İlk başlarda beni istemediler açığım diye. Direkt söylemediler ama benimle tanışmamak için bahaneler ürettiler. Sonrasinda görümcem birşeyler söyledi gerci. Neyse sonunda biz tanıştık söz kesmeye karar verdik. O arada nikahı yapıp beraber yasayacaktik. Maddi nedenlerden dolayı eş dost çağırıp kutlamayı bir kac ay ertelemeye karar verdik. Eşimle otutacagimiz ev kv ile karşı karşıya binalarda. Annem bı temizlikçi buldu. Kv de gelecekti birlikte evi düzene sokacaklardi. O gün kv gelip temizlik malzemelerini gösterip gitmiş. Akşama kadar ne yemek ne çay bişey yapmamış da gelmemiş de. Akşam üstü haberim oldu. Eşime söyledim. O da annesine kızmış. Kadın o hırsla eve gidip annemlere catmis. Evin temizliğini bahane ederek bağırmış cagirmis. Ev dubleks temizlik bitmeyince ikinci güne para vermeyelim diye annem bir de temizliğe yardım etmiş. Bu durum benim zoruma gitti.annem bunu haketmedi. Annem sesini çıkarmadı ama ben susmadim. Eşim beni annesiyle telefonda konuşturmak istedi ben de icimde ne varsa döktüm. (Hakaret içermiyor konuyla ilgili) hepsini buraya yazsam çok olur. Bir sürü tantana yaşandı. O hafta istemeye geleceklerdi. Gelmediler. Gelmek istemiyorlarmis. Eşim de rest çekti ben gelicem kabul ederseniz dedi. Ailemle (bu arada babam yok) konuştum kabul ettiler. İsteme nikah oldu. Büyüklük bende kalsın dedim sirf eşim üzülmesin diye esimin benden böyle bir talebi olmadigi halde gittim ellerini öptüm barıştık. Hiç bişey olmamış gibi davrandılar. Bu arada kv her gittiğimde başka konularda laf sokuyordu. eşimin ilk eşinin çok güzel olduğundan, fotoğraflarıni hatıra diye sakladiklarindan, (herşeye eyvallah da bu kadın bunlara dünyayı zindan etmis. Hiç yüzü gulmuyordu sen guleryuzlusun vs diyorlardı) bilmem kimin kızını alacakmış, doktora yapmış kızmış, ama eşim istememiş bu tarz hep baska başka kizlardan bahsediyorlar. Eşim annesinin dengesiz olduğunu takmamami söyledi ama hep kavga ediyorduk böyle. Ha birde ben 30 yaşıma gelmişim çocuk dogurmam zormuş bir an once olsunmus bir tane. Eşime hafta sonları karın evde iş yapsın sen bize gel vs vs saçma sapan laflar. Her haftasonu bı plan yapıp eşimi götürmeye çalışıyor eşim izinli günlerini bile onu gezdirmekle geçirdi. Yahu bir taraftan da çok iyiler. Çayımı bile ayağıma getiriyor. Yorgunuz diye akşam yemek gönderiyor falan. Soktuğu lafları bir kenara atıp anne bildim ben onu. 60 yaşında kadın gönlü olsun dedim çoğu şeyi gorduysem görmemezlikten geldim. Evime geldiklerinde ne yedirip icirecegimi şaşırdım.Eşim annesinin sözünden pek çıkmaz. Esyalarimizin bir kısmını sonra alacaktik. Eşyalarımızı alma konusunda ayak diriyordu esim. Ben de kv me söyledim ogluyla konuşur belki diye söylemez olsaydım. Bir ton laf saydı. Oğlunu kayirdi. Gaz verdi. Millet ceyizine neler almismis. Ben de almam gerekiyormus. Ki ben de bir çok şey aldım getirdim evlenirken. Kendimi övdugumden değil ama bu zamana kadar kendi cabamla evimi arabami aldım. Söylemedigim laflari sen oğluma şunu m demek istiyorsun diye yeni kavga konusu yarattı. Bir de beni kabul etmişler öyle diyor ( açık olduğum için ) Bu arada konuşmadan önce annemi de çağırmıştı. Annem arada karıştı lafa daha çok sustu. Neyse tatlıya bağladık derken kv yine bişey söylemeye kalkınca eşim annesini susturdu. Annemi kastederek o hiç konuşuyor mu sen niye hiç susmuyorsun herşey daha kötü oluyor dedi. Kadın buna icerleyip eve gitti az sonra kız kardeşi aradı annem evde bayıldı diye (inandırıcı değil çünkü bayilacagi bir ortam yoktu. Bir de eve kadar sabretmis bayılmak için) sonra kapı çaldı babası geldi. "Derdiniz ne. Benim burda haysiyetim şerefim var. Gel oğlum otur dırdır seni de mahvetmisler. ( Bu arada annemi orda ilk defa görüyor beyimiz)" bana dedi ki " gideceksen git ben oğluma yirmilik kız alırım" nevrim döndü. Kalktım eşyalarımı toplamaya. Eşim zor ikna etti. Ama ertesi gün cozemeyince bir kaç günlüğüne kafayı yememek için annemlere geldim. Eşime şart koştum bu evden tasinicaz benim evime gidicez gorusmiceksin onlarla. O şu an görüşürüm diyor. Buraya yazmadigim çok şey var. Ama o kadar çaba gösterdim ki ailesine aile olmak için beni mahvettiler. Tiksiniyorum artık. Bunlarin hepsi beş ayda oluyor. Haftada bir babasını arkadaşlarının yanına götürürdü eşim. Ondan da vazgecmicekmis sen görüşme ben giderim götürürüm diyor. Tamam mı devam mı kafam karışık ben bu aileyle baş edemem onu biliyorum.
