Öncelikle herkese merhaba. Sabırla okuyabilirseniz çok mutlu olurum. 1 yıllık evliyim. Evlilik öncesinde de 5 yıllık bir flört dönemimiz olmuştu. Eşimle ikimiz arasındaki sorunlar evliliğimiz oturdukça düzelmeye başlıyor ama ailesi… Aile bile demeye layık göremiyorum. Annesi ve babası daha eşim bebekken boşanmış ve baba hiçbir şekilde ne eşine ne çocuğuna sahip çıkmamış. Doğumda bile yanında degilmiş. Boşandıktan sonra da annesinden nafaka almış babası falan… Yani tamamen benim hayat görüşlerime ters ve iğrenç tavırlar. Eşim ise babasının tam tersidir. Babaannesi, halaları tarafından büyütülmüş ama onların da babadan bir farkı yok. Bu kadar olumsuz koşula rağmen eşim hep kendi ayakları üstünde durmaya çalışan, gururlu, onurlu, karakter sahibi bi insandır. Düğün zamanımızda bile özellikle babası elini bir kez olsun cebine sokup da bize maddi manevi bir destekte bulunmadı. O kadar değişik bir insan ki size anlatamıyorum bile. Son nokta ise şu oldu, yaklaşık 1 ay kadar önce biz ev almak istiyorduk ve her zaman olduğu gibi sadece benim ailem ve akrabalarım destek oluyor. Eşim de kendi ailesini denemek ve son bir şans vermek için ev alma durumumuzu onlara açtı. İş de kuracağım bana biraz borç verebilir misiniz dedi. Babannesi ve halası başladı ev çok pahalı mutfak şöyle böyle burnumuzdan getirmeye. Eşim de dedi istemiyorum paranızı tamam vermeyin. Babasına sordu, o da başkasıyla evli şu anda. Artık karısına mı soracak bilmiyorum düşünmem lazım borç vermek için dedi. Ne işin var evle kirada otur dedi ve eşim bir darbe daha aldı. Ben artık hazmedemiyorum her şeyi benim ailem yapıyor her zaman maddi manevi onlar destek oluyor. Ben bu insanlarla muhatap dahi olmak istemiyorum artık. Eşim ise hala diyor ki ben içimde kin tutmam. Onlardan bir beklentim yok. Hayatımdan da silip atamam. Ya diyorum adam senin doğumunda yokmuş, annenin vefatında yoktu, senin düğününde tek bir desteğini görmedik. Artık hakettiklerini yap şu insanlara… Ben nasıl davranmalıyım? Eşimin aklı nasıl başına gelir bana bir yol gösterin lütfen…