Eşimin ailesi bayram

soyleboyle6 .!.:

Merhaba. Henüz evleneli 1 sene olmadı ancak eşimin ailesi ile görüşmüyorum. Ben hâlâ görüşmüyorum, eşim çok nadiren 2 aydır görüşüyor. Sürekli bizi yönetmek istemeleri, yarattıkları bütün sorunlar ve benzeri birçok özel sebep var. Bu zamana kadar 1 kere tartışmadık kendimiz için, bütün huzursuzluğu onlae yarattı evimizde. Düğün süreci boyunca her şeyi bizim üzerimize attılar paramız yok diyerek, ama bu sürede hep kendi evlerine yeni perde yeni mobilya vs aldılar, sadece düğün salonu tutup altın aldılar. Kalan her şeyi kendimiz yaptık. Üstüne üstlük düğündeki altınları aldılar ve paralardan da almışlar. Ben bunları affedemiyorum bu yüzden görüşmüyorum. Eşimle de düğünden sonra akrabaları ile sosyal medyadan fotoğraf paylaşmadığı için küstüler, bu onlar için çok çok önemliymiş. Eşim biraz üzülüyor duruma, çok sık görüşülmese bile ayda yılda bir görişsek yeterdi diyor heo ama bu konuda beni suçlamıyor. Ben bu olayın üzerine 2 kez evlerine gittim.ikisinde de yüzümüze bakmadılar desem yeridir. Ne hoşgeldin vardı ne güle güle. Ve üstüne üstlük hâlâ laf sokma çabaları vardı. Hiçbir şeye cevap vermedim, bilerek laf soktukları için. Şuanda da görüşmek istemiyorum çünkü yoğun panik atak yaşıyorum ve iyi hissetmiyorum kendimi öyle zamanlarda. Eşimle bu konuyu konuşmadık ama onun gitmesine karşı değilim bayramda, ben gitmek istemiyorum yalnızca. Gitsem bile onların elini öpmek vs hiçbir şey yokmuş gibi bana doğru gelmiyor, hatta belki de el öptüreceklerinden bile şüpheliyim öyle kendilerini dünya merkezine koyuyorlar. Siz olsaydınız ne yapardınız? Beni sevmeleri önemli değil ama insan kendi çocuğunu arayıp konuşup görüşemez mi? Ben bunları affedemiyorum. Tavsiyelerinize çok ihtiyacım var çevremdekilere bunları anlatıp açıklayamjyorum. Kusura bakmayın uzun yazdım.

Genişletmek için tıkla...

Anksiyetelihanim .!.:

Ben bazen böyle konulara verilen cevapları hayretle okuyorum. Biz başka ülkelerdeki aileler gibi yaşamıyoruz. Çocuğumuz evlendiğinde elimizden ne kadar gelirse o kadar yardımcı olmak isteriz. Hatta çoğu zaman şartlarımızı zorlarız.
Burda bazı yorumlar onlara güvenerek mi evlendiniz yapmak zorunda değiller gibi eleştirir şekilde. Buna katılmıyorum. Benimde yarın öbür gün kızım yada oğlum evlense bizden bişey beklemeyin demem. Elimden ne gelirse maddi manevi yardımcı olmak isterim.
Sizin konunuza gelirsek hem birşey yapmamışlar hemde size tavırlılar. Ben olsam mecbur kalmadıkça asla gitmem. Eşinizde sizin yanınızda hiç kendinizi sıkıntıya sokmayın. Kendisi isterse gitsin bayramlarını kutlasın.
Malesef yapılan ve yapılmayan bazı şeyler asla unutulmuyor. Şahsen ben unutmadım. Çocuğum olduktan sonra görüşmeler oldu tabi ama affettim mi asla.
Benim ailem dağ gibi arkamda ama insan eşine yaşatılan şarkı da unutmuyor. Madem gelinleri için bişey yapmıyolar bari evlatlarını o duruma düşürmesinler.

Genişletmek için tıkla...

soyleboyle6 .!.:

Merhaba. Henüz evleneli 1 sene olmadı ancak eşimin ailesi ile görüşmüyorum. Ben hâlâ görüşmüyorum, eşim çok nadiren 2 aydır görüşüyor. Sürekli bizi yönetmek istemeleri, yarattıkları bütün sorunlar ve benzeri birçok özel sebep var. Bu zamana kadar 1 kere tartışmadık kendimiz için, bütün huzursuzluğu onlae yarattı evimizde. Düğün süreci boyunca her şeyi bizim üzerimize attılar paramız yok diyerek, ama bu sürede hep kendi evlerine yeni perde yeni mobilya vs aldılar, sadece düğün salonu tutup altın aldılar. Kalan her şeyi kendimiz yaptık. Üstüne üstlük düğündeki altınları aldılar ve paralardan da almışlar. Ben bunları affedemiyorum bu yüzden görüşmüyorum. Eşimle de düğünden sonra akrabaları ile sosyal medyadan fotoğraf paylaşmadığı için küstüler, bu onlar için çok çok önemliymiş. Eşim biraz üzülüyor duruma, çok sık görüşülmese bile ayda yılda bir görişsek yeterdi diyor heo ama bu konuda beni suçlamıyor. Ben bu olayın üzerine 2 kez evlerine gittim.ikisinde de yüzümüze bakmadılar desem yeridir. Ne hoşgeldin vardı ne güle güle. Ve üstüne üstlük hâlâ laf sokma çabaları vardı. Hiçbir şeye cevap vermedim, bilerek laf soktukları için. Şuanda da görüşmek istemiyorum çünkü yoğun panik atak yaşıyorum ve iyi hissetmiyorum kendimi öyle zamanlarda. Eşimle bu konuyu konuşmadık ama onun gitmesine karşı değilim bayramda, ben gitmek istemiyorum yalnızca. Gitsem bile onların elini öpmek vs hiçbir şey yokmuş gibi bana doğru gelmiyor, hatta belki de el öptüreceklerinden bile şüpheliyim öyle kendilerini dünya merkezine koyuyorlar. Siz olsaydınız ne yapardınız? Beni sevmeleri önemli değil ama insan kendi çocuğunu arayıp konuşup görüşemez mi? Ben bunları affedemiyorum. Tavsiyelerinize çok ihtiyacım var çevremdekilere bunları anlatıp açıklayamjyorum. Kusura bakmayın uzun yazdım.

Genişletmek için tıkla...

Mehrii34 .!.:

Kocanı kısıtlama , sen gitmek istemiyosan gitme. Zaten daha önce gitmişsin yüzüne bakmamışlar sebebin de var gitmemek için.

Sende kendi aileni ziyarete git en mantıklısı bayramda yalnız kalma

Genişletmek için tıkla...

soyleboyle6 .!.:

Yok onu kısıtlamıyorum kendisi istediğinde gidiyor, teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

VuslataDair .!.:

Altınlarınızi neden verdiniz gerçekten nasıl alırlar çok ayıp ya çok çok ayıp hiç mi aklı selim insan yok içlerinde insan Allahtan korkar bu ne aymazlık
Madem kötüsünüz bari koparin bir kıyamet alın altinlarinizi da öyle kötü olun ne demek altınları almak ay ben delirdim burda

Genişletmek için tıkla...