- 8 Şubat 2015
- 260
- 274
- 34
-
- Konu Sahibi selina1990
- #1
Ailesinin sözünden çıkmayan ve onların dediklerini dinleyen birinden pek hayır gelmez maalesefçözüm bulsan da geçici çözüm olur ve tam da senin tahmin ettiğin gibi yine eskiye döner her şey
Merhaba benim bi derdim var. Esimle daha gecen yil mayista evlendik ve ailesi benim ailemden cok farkli ama bu konu degildi hic aramizda. Annesi ve babasi cok karisiyordu hep ben bundan rahatsiz olmaya baslamistim sonucza evlendik kendi ayagimizin uzerinde durmak zorundayiz ama esime hep cocuk gibi davraniyorlardi (halada oyle). Onlar kapali ve ben kapali olmadigim icin beni kotu gorduler hep bana karsi gostermeselerde farkindaydim ama ven saygimi yitirmedim. Bundan bi ay önce esimle cok tartisdik ickiliydi diye, farkindaydim skintiliydi ama uzerine gitmek istemedim sustum buda bana patladi. Annesigil geldi ve beni kotulediler, benim yuzumden iciyormus ediyormus diye. Ben ona hizmet etmek zorjndaymisim etmiyormusum. Ya ben hamileyim sinavlarim var suan tum evin isi bana bakiyor ve ustelik isede gidiyorum. Hic bir zamanda yemek yapmamazlik yapmadim aksatmadim ama hep ben suclu hep ben. Biz ayrilicak duruma geldik ama bugun yine oturup konustuk evimizde. Bi aydir gorusmedik ben annemlerde kaldim ilk kez bugun gorustuk. Simdi benim korkum bu bana diyo evet sana haksizlik edildi ama annesigile okadar bagliki yani benim dusuncem bunlar yine buna birsey deseler yine etkilenip bana patlar diye. Kafam cok karisik ustelik bebekde bekliyoruz. Annesigille alakam yok istemiyorumda. Biri bana yardimci olabilirmi? Fikirlerinizi yazarsaniz sevinirim.
İçinde kalmasın o zaman canım. Öyle pat diye boşanılmıyo zaten ve üstelik bebek bekliyosun zaten zorlu bir süreçtesin ve daha da duygusallaşmışsındır (en azından çevremdeki hamileler hep öyle der) o yüzden sen eğer bir şans daha vermek istiyorum dersen ver tabii. En azından senin bu kararlı tavrın belki bir şeyleri değiştirebilir. Karşına al ve açık açık konuş mutlaka canımEvet annemlerde aynisini dedi ama ben dedim hadi cocuk oluyo dene tekrar cocuk hatrina ama biliyorum degismicek birsey. Yinede bi bekleyip baksammi diyorum napsam sasiriyorum. Saolsun ailemin sayesinde cocugumj babasiz buyutmektende korkmuyorum ama bi sans vermezsem sonradan pisman olmamdan korkuyorum. Ailesi anlamiyo ogullarinin artik adam oldugunu. Her allahin gunu en az üc dört kez ariyorlardi. Bakalim bugun daha aramadilar. Zaten ailesi bosancaklar bosancaklar demis halasida sizmi evlendiniz karar veriyorsunuz demis esimde ben bosanmak isteniyorum demis o an. Nekadar sacma. Bana cok haksizli ettiler, muslumaniz diye geziyorlar, bi yuvayi yikip cocugun babasini almak nedemek
İçinde kalmasın o zaman canım. Öyle pat diye boşanılmıyo zaten ve üstelik bebek bekliyosun zaten zorlu bir süreçtesin ve daha da duygusallaşmışsındır (en azından çevremdeki hamileler hep öyle der) o yüzden sen eğer bir şans daha vermek istiyorum dersen ver tabii. En azından senin bu kararlı tavrın belki bir şeyleri değiştirebilir. Karşına al ve açık açık konuş mutlaka canım
her insan, aldatmadığı sürece, 2. bir şansı hakeder
ama 3. yü asla!
önce bunu kendin kabul et, sonra eşine sıkı sıkı vurgula, hatta gerekiyorsa yaz ve ver, döneceksen ona göre dön.
ama 2.yi de affedersen, elini verip kolunu kaptırırsın...
Evet en iyisi yazmam olur. Kabullenemiyo ailesinin boyle insan olmalarini. Gercekten bana cok hakaret ettiler ben sustum yinede sustum ve esim beni arayip benle konusmal ostedigini soylediginde ben ona bunlari dedim bana hersey degisecek dedi ama ben inanamiyorum o annesi ve babasinin sozunden cokmaz gibi geliyo bana. Ama oyle bi sans vermeliyim.
canım neden sustun? eşin için mi? kendin için mi? onlar için mi? problem çıkmasın diye mi?
susma, ha hakaret etme, bağırma ama susma
2 kez tepki versen, hem eşinin ailesini geri adım attırabilirsin belki, hem de eşinin gerçek yüzünü görme şansı bulursun.
hatta şimdiden söyle eşine
seni uyarıyorum, bir daha böyle bir olay olduğunda ben tepki vereceğim, bunu kabullenemeyeceksen şimdi söyle de.
Merhaba benim bi derdim var. Esimle daha gecen yil mayista evlendik ve ailesi benim ailemden cok farkli ama bu konu degildi hic aramizda. Annesi ve babasi cok karisiyordu hep ben bundan rahatsiz olmaya baslamistim sonucza evlendik kendi ayagimizin uzerinde durmak zorundayiz ama esime hep cocuk gibi davraniyorlardi (halada oyle). Onlar kapali ve ben kapali olmadigim icin beni kotu gorduler hep bana karsi gostermeselerde farkindaydim ama ven saygimi yitirmedim. Bundan bi ay önce esimle cok tartisdik ickiliydi diye, farkindaydim skintiliydi ama uzerine gitmek istemedim sustum buda bana patladi. Annesigil geldi ve beni kotulediler, benim yuzumden iciyormus ediyormus diye. Ben ona hizmet etmek zorjndaymisim etmiyormusum. Ya ben hamileyim sinavlarim var suan tum evin isi bana bakiyor ve ustelik isede gidiyorum. Hic bir zamanda yemek yapmamazlik yapmadim aksatmadim ama hep ben suclu hep ben. Biz ayrilicak duruma geldik ama bugun yine oturup konustuk evimizde. Bi aydir gorusmedik ben annemlerde kaldim ilk kez bugun gorustuk. Simdi benim korkum bu bana diyo evet sana haksizlik edildi ama annesigile okadar bagliki yani benim dusuncem bunlar yine buna birsey deseler yine etkilenip bana patlar diye. Kafam cok karisik ustelik bebekde bekliyoruz. Annesigille alakam yok istemiyorumda. Biri bana yardimci olabilirmi? Fikirlerinizi yazarsaniz sevinirim.[/QUOTE
Ben mi yanlış anladim . size kapali degilsiniz diye laf eden ailenin icki icen oglu mu var ??
Geri döndüğünde cok yuz ve taviz verme heran tekrar gidebilecekmis gbi agirdan sat kendini ailesine de yuz verme ama laf da soyleme. Bu olay vesilesiyle uzaklas onlardanEvet en iyisi yazmam olur. Kabullenemiyo ailesinin boyle insan olmalarini. Gercekten bana cok hakaret ettiler ben sustum yinede sustum ve esim beni arayip benle konusmal ostedigini soylediginde ben ona bunlari dedim bana hersey degisecek dedi ama ben inanamiyorum o annesi ve babasinin sozunden cokmaz gibi geliyo bana. Ama oyle bi sans vermeliyim.
Kapalılar sen açıksın diye sorun yapıyolar ama oğlunun içmesi içkili olması gayet normal mi? Olabilir her evlilikte sıkıntı içmek mi gerek. Yada her içen kişinin sorunu eşi mi? SAÇMA...
Eşinle konuş açık açık kurallarını isteklerini belirt ve madde madde yaz eşin görsün ve kabul ettiğine dair imzasını bile attır ki okumadım bilmiyorum gibi savunması olmasın sonradan. Anneci erkekler böyle malesef orta yolu bulamıyorlar
Merhaba benim bi derdim var. Esimle daha gecen yil mayista evlendik ve ailesi benim ailemden cok farkli ama bu konu degildi hic aramizda. Annesi ve babasi cok karisiyordu hep ben bundan rahatsiz olmaya baslamistim sonucza evlendik kendi ayagimizin uzerinde durmak zorundayiz ama esime hep cocuk gibi davraniyorlardi (halada oyle). Onlar kapali ve ben kapali olmadigim icin beni kotu gorduler hep bana karsi gostermeselerde farkindaydim ama ven saygimi yitirmedim. Bundan bi ay önce esimle cok tartisdik ickiliydi diye, farkindaydim skintiliydi ama uzerine gitmek istemedim sustum buda bana patladi. Annesigil geldi ve beni kotulediler, benim yuzumden iciyormus ediyormus diye. Ben ona hizmet etmek zorjndaymisim etmiyormusum. Ya ben hamileyim sinavlarim var suan tum evin isi bana bakiyor ve ustelik isede gidiyorum. Hic bir zamanda yemek yapmamazlik yapmadim aksatmadim ama hep ben suclu hep ben. Biz ayrilicak duruma geldik ama bugun yine oturup konustuk evimizde. Bi aydir gorusmedik ben annemlerde kaldim ilk kez bugun gorustuk. Simdi benim korkum bu bana diyo evet sana haksizlik edildi ama annesigile okadar bagliki yani benim dusuncem bunlar yine buna birsey deseler yine etkilenip bana patlar diye. Kafam cok karisik ustelik bebekde bekliyoruz. Annesigille alakam yok istemiyorumda. Biri bana yardimci olabilirmi? Fikirlerinizi yazarsaniz sevinirim.
Kesinlikle katılıyorum size zaten bende şaşkınlığım yzünden sordum normal mi diye?Eşim evlenmeden once gizli gizli ictigi sigarayi evlendikten sinra saklamadan icmeye baslayinca kv sanki ben adamin derdi olmusum sigaraya baslatmisim gbi konusmustu ben de agzinin payini vermistim. Dert bile olsa icmeye sebep degil saglik soz konusu