Merhaba. Sırf şu mevzu için ilk defa siteye üye oldum. Ben dün gece aşşşırı büyük bir aptallık yapıp eşimin telefonunu kurcaladım. Daha önce de bakmıştım çok temizdi. Twitterını stalkladım hiçbir şey yoktu. Ama içimde hep geçmişinde birileri olduğuna dair bi şüphem vardı.
Neyse dün aşırı büyük bir aptallık yapıp kurcaladım. Facebook’un messenger uygulamasına baktım. En aşağıda taa 2014’ten kalan (varlığını asla bilmediğim) eski sevgilisiyle mesajları duruyor. O zamanlar eşim 19 yaşında. Kızı bilmiyorum. Biliyorum çocuklar. Ama çok sevmişler be. İçim acıdı. Gerçekten çok üzüldüm. Bana söylemediği güzel güzel sözler sürekli seviyorumlar özledimler. Yaş itibariyle duyguları daha yoğun yaşamışlar belli. Evlilik hayalleri kurmuşlar 5 sene bekle rabbim seni bana beni sana nasip etmiş falan mıç mıç öpücükler ay bilmiyorum çok uzun zaman geçmiş ama. Kendime çok kızıyorum af edersiniz dd b*k mu vardı da kurcaladın diye. Asla görmek bilmek istemezdim. Ama ona da çok kızgınım. Ya bu mesajları sen nasıl silmezsin nasıl nasıl. Ben eminim ki mesajları unutmuştur farkında bile değildir. Biz yeni evliyiz daha 7 ay oldu. Görücü usulü tanıştık ama severek evlendik sevgisinden şüphem yok yaş itibariyle ya da başlarda mantıken evlilik üzere konuştuğumuz için herhalde öyle havalarda uçan bi aşkımız olmadı ikimizin de ama seviyoruz bundan şüphem yok. Biraz ağır abidir eşim ağzı çok laf yapamıyor. Nişanlıyken daha iyiydi evlenince biraz daha bıraktı güzel sözcükleri. İşte orda kendim duymadığım kadar içten güzel laflar görünce içim acıdı. Ya da bana söylediği şeyleri başkasına söylemiş olması. Benim hiç sevgilim olmadı. Hayatımda bir masaya oturup konuştuğum ilk erkek eşimdir. Bizim böyle bir yaşantımız var bundan memnunum da. Eşim de böyle yaşıyor böyle istiyor. Zamanında böyle değilmiş işte. Birlikte fotoğraflarını bile gördüm o mesajların içinde. Benim elime değen ilk erkek oyken onun çok sevdiği evlenmek istediği kızla 1 sene gezip tozmuş olması canımı acıttı. Gece sahura kalktığımızda ondan sevgi dilendim sarıldım beni çok sev çok söyle dedim. Üzgünüm sana ihtiyacım var dedim. Öğrendiklerim beni üzdü yaraları ama yaralarımı sevgisiyle sarmasını istiyorum onu çok seviyorum biliyorum ki o da beni seviyor. Keşke öğrenmeseydim çok suçluyum biliyorum bunu hak ettim yaptığım yanlıştı. Ama onun da 9 sene boyunca silmemiş olması (eminim son yıllarda tamamen unutmuştur ama ilk başlarda da uzun süre özellikle silmemiştir de) işte o da en az benim kadar hatta çok çok daha fazla suçlu. Ya evlenmişsin barklanmışsın insan arkasında eşşek kadar mesajlaşma bırakır mı akıl var mantık var. Ben evlencem diye sanaldan tanıştığım herkesi sildim milyon milyar kere kontrol ettim bir şey kalmış mı ortaya dökülmesin diye. Bu nasıl özensizlik. Çinirlendim tjnfj
Fonda çalan şarkı
Neyse arkadaşlar tek amacım içimi dökmekti belki bi süre sonra silerim de başlığı (siliniyordur inşallah) çok uzun tuttum artık okunur mu okunmaz mı bilmiyorum ama tanıdık kimseye paylaşamadım içim soğuyana kadar buralardayım :)
Neyse dün aşırı büyük bir aptallık yapıp kurcaladım. Facebook’un messenger uygulamasına baktım. En aşağıda taa 2014’ten kalan (varlığını asla bilmediğim) eski sevgilisiyle mesajları duruyor. O zamanlar eşim 19 yaşında. Kızı bilmiyorum. Biliyorum çocuklar. Ama çok sevmişler be. İçim acıdı. Gerçekten çok üzüldüm. Bana söylemediği güzel güzel sözler sürekli seviyorumlar özledimler. Yaş itibariyle duyguları daha yoğun yaşamışlar belli. Evlilik hayalleri kurmuşlar 5 sene bekle rabbim seni bana beni sana nasip etmiş falan mıç mıç öpücükler ay bilmiyorum çok uzun zaman geçmiş ama. Kendime çok kızıyorum af edersiniz dd b*k mu vardı da kurcaladın diye. Asla görmek bilmek istemezdim. Ama ona da çok kızgınım. Ya bu mesajları sen nasıl silmezsin nasıl nasıl. Ben eminim ki mesajları unutmuştur farkında bile değildir. Biz yeni evliyiz daha 7 ay oldu. Görücü usulü tanıştık ama severek evlendik sevgisinden şüphem yok yaş itibariyle ya da başlarda mantıken evlilik üzere konuştuğumuz için herhalde öyle havalarda uçan bi aşkımız olmadı ikimizin de ama seviyoruz bundan şüphem yok. Biraz ağır abidir eşim ağzı çok laf yapamıyor. Nişanlıyken daha iyiydi evlenince biraz daha bıraktı güzel sözcükleri. İşte orda kendim duymadığım kadar içten güzel laflar görünce içim acıdı. Ya da bana söylediği şeyleri başkasına söylemiş olması. Benim hiç sevgilim olmadı. Hayatımda bir masaya oturup konuştuğum ilk erkek eşimdir. Bizim böyle bir yaşantımız var bundan memnunum da. Eşim de böyle yaşıyor böyle istiyor. Zamanında böyle değilmiş işte. Birlikte fotoğraflarını bile gördüm o mesajların içinde. Benim elime değen ilk erkek oyken onun çok sevdiği evlenmek istediği kızla 1 sene gezip tozmuş olması canımı acıttı. Gece sahura kalktığımızda ondan sevgi dilendim sarıldım beni çok sev çok söyle dedim. Üzgünüm sana ihtiyacım var dedim. Öğrendiklerim beni üzdü yaraları ama yaralarımı sevgisiyle sarmasını istiyorum onu çok seviyorum biliyorum ki o da beni seviyor. Keşke öğrenmeseydim çok suçluyum biliyorum bunu hak ettim yaptığım yanlıştı. Ama onun da 9 sene boyunca silmemiş olması (eminim son yıllarda tamamen unutmuştur ama ilk başlarda da uzun süre özellikle silmemiştir de) işte o da en az benim kadar hatta çok çok daha fazla suçlu. Ya evlenmişsin barklanmışsın insan arkasında eşşek kadar mesajlaşma bırakır mı akıl var mantık var. Ben evlencem diye sanaldan tanıştığım herkesi sildim milyon milyar kere kontrol ettim bir şey kalmış mı ortaya dökülmesin diye. Bu nasıl özensizlik. Çinirlendim tjnfj
Fonda çalan şarkı
Neyse arkadaşlar tek amacım içimi dökmekti belki bi süre sonra silerim de başlığı (siliniyordur inşallah) çok uzun tuttum artık okunur mu okunmaz mı bilmiyorum ama tanıdık kimseye paylaşamadım içim soğuyana kadar buralardayım :)
Silerim çünkü normalde, ayrılmışız bitmiş gitmiş, günlük hayatta wp'de falan da mesaj tutmam ben hiç, alışkanlık. Sildim sanmış unutmuşum demek, eşin de unutmuştur muhtemelen.
